Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.418.2019.1.AW
z 13 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy − przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2019 r. (data wpływu 26 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą X.

Posiada status podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w ramach umowy z NFZ.

Wnioskodawczyni wykonuje usługi oznaczone symbolem PKD:

• 86.90.E Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana,
• 86.21.Z Praktyka lekarska ogólna,
• 86.22.Z Praktyka lekarska specjalistyczna,
• 86.90.C Praktyka pielęgniarek i położnych.

Jako podmiot leczniczy Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze, które zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 lub pkt 19 Ustawy o podatku VAT od towarów i usług są zwolnione z podatku VAT. Nie prowadzi innej działalności gospodarczej. W związku z powyższym nie jest „płatnikiem” podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca realizuje projekt z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej pod tytułem: „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa A. na lata 2014-2020 Osi Priorytetowej 13 Infrastruktura Społeczna Działania 13.l Infrastruktura ochrony zdrowia na podstawie umowy o dofinansowanie podpisanej z Zarządem Województwa A. X. jest jedynym Beneficjentem projektu „…”.

Beneficjent na mocy umowy o dofinansowanie projektu zobowiązał się do wniesienia wkładu własnego w wysokości 15% wartości projektu, zatem dofinansowanie ze środków europejskich stanowi 85% wartości projektu.

Płatności ze środków europejskich będą przekazywane Beneficjentowi przez Instytucję Zarządzającą za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego w formie refundacji poniesionych przez Beneficjenta wydatków kwalifikowanych na realizację Projektu w postaci płatności częściowych i płatności końcowej. Przekazanie płatności częściowych oraz końcowej następuje w terminie do 90 dni od dnia złożenia przez Beneficjenta do Instytucji Zarządzającej poprawnego wniosku Beneficjenta o płatność.

Z uwagi na duży koszt projektu przedmiotowy projekt prawdopodobnie nie byłby realizowany w sytuacji, gdyby nie przyznano ww. środków na jego realizację.

W ramach projektu Wnioskodawca otrzyma dotację z UE na sfinansowanie elementów koniecznych z punktu widzenia zwiększenia dostępu do publicznych świadczeń zdrowotnych tj. opracowanie studium wykonalności (zrealizowane) zlecone firmie zewnętrznej, zakup niezbędnego z punktu widzenia udzielania świadczeń zdrowotnych sprzętu medycznego, będącego wyrobem medycznym wg ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych oraz – jako element projektu – rozwiązań w zakresie IT (oprogramowanie, sprzęt), zarządzanie projektem zlecone firmie zewnętrznej, zakup tablicy pamiątkowej w ramach akcji promocyjno- informacyjnej o źródle finansowania projektu zlecony firmie zewnętrznej.

Celem głównym ww. projektu jest zwiększenie dostępności usług zdrowotnych w podmiocie leczniczym Wnioskodawcy, wykonującym działalność leczniczą w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, udzielającym świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (umowa z NFZ) poprzez poprawę jakości infrastruktury ochrony zdrowia.

Cel szczegółowy 1: Poprawa dostępności istniejącej infrastruktury ochrony zdrowia.

Cel szczegółowy 2: Podniesienie jakości, zapewnienie ciągłości i kompleksowości świadczonych usług zdrowotnych w ramach podstawowej opieki zdrowotnej.

Grupą docelową projektu są:

• aktualni i potencjalni użytkownicy infrastruktury medycznej – pacjenci, kadra medyczna, inni pracownicy Wnioskodawcy, dostawcy,
• uczestnicy procesu inwestycyjnego – dostawcy, wykonawcy, kadra zarządzająca Wnioskodawcy,
• korzystający z rezultatów projektu inni mieszkańcy, podmioty gospodarcze i instytucje obszaru oddziaływania Wnioskodawcy.

Podmiot leczniczy wykonuje działalność leczniczą udzielając świadczeń opieki zdrowotnej w ramach umów z NFZ, w tym udziela świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w ramach umowy (kontrakt z NFZ) w zakresie objętym projektem.

Projekt będzie realizowany na terenie woj. A., w podmiocie leczniczym świadczącym podstawową opiekę zdrowotną. Podmiot leczniczy w czasie realizacji projektu będzie świadczyć podstawową opiekę zdrowotną i działania profilaktyczne dla wszystkich grup wiekowych. Podmiot Beneficjenta wg Obwieszczenia Ministra Zdrowia z 17 grudnia 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej realizuje programy profilaktyczne tj.:

1. lekarza POZ – profilaktyka chorób układu krążenia, porada patronażowa, badania bilansowe, w tym przesiewowe,
2. pielęgniarki POZ – profilaktyka gruźlicy, testy przesiewowe, wizyta patronażowa,
3. położnej POZ – wizyta patronażowa, wizyta profilaktyczna,
4. pielęgniarka lub higienistka szkolna – profilaktyczna opieka zdrowotna na terenie szkoły/placówki wg art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty np. edukacja w zakresie zdrowia jamy ustnej, edukacja zdrowotna, testy przesiewowe.

Po zakończeniu realizacji ww. projektu Beneficjent:

• zapewni zachowanie trwałości projektu przez minimum 3 lata od refundacji salda końcowego – przez okres trwałości projektu zakupione środki trwałe będą wykorzystywane do działalności leczniczej w zakresie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
• deklaruje utrzymanie funkcjonowania podmiotu leczniczego objętego wsparciem i kontraktowania z NFZ udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych minimum w okresie trwałości projektu,
• świadczenia opieki zdrowotnej udzielane z wykorzystaniem zmodernizowanej infrastruktury są i będą świadczone jako nieodpłatne dla pacjentów usługi publiczne,
• nie zamierza sprzedać, ani w inny sposób przenieść własności zmodernizowanej infrastruktury na inny podmiot.

Do końca okresu trwałości zarówno infrastruktura, jak i wyposażenie wsparte w ramach realizacji projektu będzie wykorzystywane wyłącznie w ramach usług świadczonych w publicznym systemie ochrony zdrowia.

W celu zaliczenia kosztu podatku od towarów i usług poniesionego na ww. przedmiot projektu do kategorii wydatków kwalifikowanych podmiot zobowiązany został do dostarczenia z właściwego organu podatkowego pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego o możliwości odliczenia podatku VAT dotyczącego realizowanego projektu (interpretacja indywidualna) pod rygorem uznania kosztu podatku VAT za niekwalifikowany. Według instytucji przyznającej dotację, brak indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego potwierdzającej brak możliwości odliczenia podatku VAT dotyczącego realizowanego projektu uniemożliwi rozliczenie poniesionego kosztu podatku VAT w projekcie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Beneficjentowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług na cele realizacji projektu, których koszt zakupu został sfinansowany w ramach projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, X. nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu podatku od towarów i usług, którego wysokość została zawarta w budżecie Projektu, gdyż nie jestem płatnikiem VAT, ponieważ wszystkie świadczone usługi są ustawowo zwolnione z podatku VAT oraz towary i usługi, których zakup został sfinansowany z otrzymanej dotacji, będą służyły wyłącznie działalności w zakresie opieki zdrowotnej wykonywanej przez podmiot leczniczy zwolnionej z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy VAT od zakupów sfinansowanych z dotacji nie będzie podlegał odliczeniu z uwagi na to, że Wnioskodawca nie będzie pobierał opłat opodatkowanych VAT z tytułu korzystania z dofinansowanej infrastruktury, zaś infrastruktura nie będzie wykorzystywana na działalność opodatkowaną podatkiem VAT. Wnioskodawca potwierdza, że w niniejszym projekcie podatek VAT jest kwalifikowany, ponieważ nie jest możliwy do odzyskania. Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie jest spełniony, gdyż wydatki poniesione w związku z realizacją ww. projektu są związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu realizowanego projektu. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy, nie będącemu czynnym podatnikiem VAT, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie są bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – towary i usługi nabywane w ramach przedmiotowego projektu nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną, tj. będą służyć wyłącznie sprzedaży zwolnionej. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.