Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.235.2019.1.BSA
z 1 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2019 r., (data wpływu 3 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, w którym momencie Spółka powinna wprowadzić nabyte w drodze aportu środki trwałe w postaci infrastruktury oświetleniowej do ewidencji środków trwałych i ustalić wartość początkową dla celów amortyzacji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, w którym momencie Spółka powinna wprowadzić nabyte w drodze aportu środki trwałe w postaci infrastruktury oświetleniowej do ewidencji środków trwałych i ustalić wartość początkową dla celów amortyzacji podatkowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”), powstała w wyniku zawiązania jej przez Wspólnika – E. K. na podstawie uchwały. Zajmuje się świadczeniem usługi oświetleniowej na rzecz 109 gmin. Na dzień dzisiejszy Spółka liczy 106 Wspólników, wszystkie udziały są w posiadaniu jednostek samorządu terytorialnego. Począwszy od 2013 roku 100% udziałów w Spółce należy do jednostek samorządu terytorialnego, kiedy to nastąpiło obniżenie kapitału zakładowego w drodze nabycia przez Spółkę udziałów należących do E.(wcześniej E. K.) w celu ich umorzenia. Aktualnie zarejestrowany kapitał zakładowy Spółki wynosi 77.373.000 zł i dzieli się na 75.775 udziałów.

Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności jest usługa oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych, która została zaklasyfikowana przez Główny Urząd Statystyczny w zakresie grupowania PKD 2007 „Działalność usługowa wspomagająca transport lądowy” (52.21.Z).

W ramach świadczenia usługi Spółka zapewnia oświetlenie ulic, placów i dróg publicznych realizując przez to zadanie własne gminy zaspakajania bieżąco i nieprzerwanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie bezpieczeństwa obywateli, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 506).

Efekt realizacji usługi jest powszechnie dostępny dla ludności.

Jednostki samorządu terytorialnego - gminy, każdego roku wnoszą do Spółki wkłady pieniężne i niepieniężne w zamian za udziały w Spółce. W skład wnoszonych wkładów niepieniężnych wchodzą głównie składniki majątku w postaci infrastruktury oświetleniowej, które ujmowane są w Spółce jako środki trwałe. Po podjęciu uchwały przez Zgromadzenie wspólników, każda z jednostek samorządu terytorialnego wnosząca wkład pieniężny i niepieniężny podpisuje oświadczenie o objęciu udziałów w formie aktu notarialnego. Na tej podstawie Spółka staje się właścicielem majątku będącego przedmiotem wkładu niepieniężnego i używa go do świadczenia usługi oświetleniowej. Kolejną czynnością w ramach procesu wnoszenia wkładu niepieniężnego - aportu jest rejestracja podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS). Realizacja tej czynności nie następuje w tym samym miesiącu, a nawet w tym samym roku podatkowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W którym momencie Spółka powinna wprowadzić nabyte w drodze aportu środki trwałe w postaci infrastruktury oświetleniowej do ewidencji środków trwałych i ustalić wartość początkową dla celów amortyzacji podatkowej?

Zdaniem Spółki, ma ona prawo wprowadzić nabyte w drodze aportu środki trwałe do ewidencji środków trwałych już w miesiącu nabycia, tj. w miesiącu podpisania oświadczenia przez jednostki samorządu terytorialnego w formie aktu notarialnego przenoszącego własność infrastruktury oświetleniowej na Spółkę. Przepisy podatkowe nakazują bowiem wprowadzić środek trwały do ewidencji nie później niż w dniu przyjęcia do używania. W tym dniu Spółka powinna również ustalić wartość początkową środka trwałego dla celów amortyzacji podatkowej. Nie ma przy tym znaczenia, kiedy nastąpi rejestracja podwyższenia kapitału zakładowego Spółki będąca wynikiem wniesienia aportu w KRS.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na nabycie środków trwałych (wydatki te, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, są kosztem podatkowym z tytułu zbycia środków trwałych). Kosztem uzyskania przychodów są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 (art. 15 ust. 6 ustawy o CIT). Środki trwałe wymienione w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania (art. 16d ust. 2 ustawy o CIT).

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki:

• już w miesiącu, w którym nastąpi nabycie środka trwałego - infrastruktury oświetleniowej (najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania) Spółka ma prawo ująć nabyte środki trwałe w ewidencji i ustalić ich wartość początkową według przepisów ustawy o CIT obowiązujących Spółkę w dniu wprowadzenia do ewidencji. Na wprowadzenie środka trwałego do ewidencji oraz ustalenie wartości początkowej nie ma wpływu data rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego w KRS,
• jeżeli Spółka wprowadzi nabyte środki trwałe do ewidencji w miesiącu, w którym nastąpiło ich nabycie, począwszy od następnego miesiąca Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych ustalonej na dzień ich wprowadzenia do ewidencji. Na datę rozpoczęcia amortyzacji podatkowej nie ma wpływu data podwyższenia kapitału zakładowego w KRS.
  
  

Stanowisko powyższe potwierdza praktyka organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia l grudnia 2011r., Znak: IBPBI/2/423-1105/11/CzP, uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „rozpoczęcie przez Spółkę używania nabywanych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych nastąpi w miesiącu ich nabycia w drodze aportu, bez względu na to, kiedy nastąpi rejestracja podwyższenia kapitału zakładowego w KRS. W procesie nabywania składników majątku w drodze aportu, może wystąpić sytuacja, w której umowa aportowa przenosząca własność środka trwałego/wartości niematerialnej oraz rejestracja podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w KRS nie nastąpią w tym samym roku podatkowym”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.