Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.285.2019.2.AK
z 24 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Projektów w ramach działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Projektów w ramach działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) potwierdzającym wpłatę brakującej kwoty.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego wykonującą zadania, dla realizacji których została powołana. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT), wykonuje czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz opodatkowane podatkiem VAT. Gmina co miesiąc składa do Urzędu Skarbowego deklaracje VAT-7.

Gmina w 2019 r. przystąpiła do realizacji dwóch operacji w ramach planu działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Plan Operacyjny na lata 2018-2019.

Część imprez związanych z Projektami już się odbyła, pozostałe niedługo się odbędą. Realizacja obydwu operacji polega na zapewnieniu uczestnictwa członkom Kół Gospodyń Wiejskich i lokalnym rolnikom z Gminy w wymienionych imprezach. Gmina poniosła koszty opłat rejestracji uczestników, koszty zakwaterowania, wyżywienia i transportu, a w najbliższym czasie poniesie koszty szkolenia specjalistycznego rolników.

Udział wskazanych grup mieszkańców Gminy w targach i szkoleniach Gmina zorganizowała w ramach zadań własnych zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 17 i 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 ze zmianami), gdzie mowa jest o tym, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy, a polega to m.in. na wspieraniu i upowszechnianiu idei samorządowej, w tym tworzeniu warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażaniu programów pobudzania aktywności obywatelskiej oraz promocji Gminy.

Zrealizowane przedsięwzięcie miało na celu wypromowanie Kół Gospodyń Wiejskich Gminy i ich doskonałych produktów regionalnych w skali ponadpowiatowej oraz miało uhonorować działania społeczne tej organizacji, tym samym zachęcając mieszkańców Gminy do dalszej aktywności społecznej, przedsiębiorczości i integracji. Udział wspomnianych gospodyń na targach ogólnopolskich miał również stanowić element promocji Gminy jako regionu ciekawego turystycznie.

Szkolenia specjalistyczne dla rolników mają na celu podniesienie ich potencjału produkcyjnego i wzbogacenie wiedzy z zakresu wytwarzania produktów ekologicznych, prowadzenia agroturystyki oraz skierowanie uwagi rolników na takie działy produkcji rolnej, które nie są popularne, a pozwalają na szerokie zagospodarowanie potencjału przyrodniczego regionu, np. pszczelarstwo.

W celu realizacji zadania Gmina zawarła z Województwem umowę dotacji, w której ustalono dofinansowanie Projektu na poziomie 90%, przy 10% wkładzie własnym Gminy.

Udział w targach i szkoleniach dla uczestników, tj. gospodyń i rolników był i będzie aż do zakończenia Projektu nieodpłatny, a wszystkie koszty poniosła i poniesie Gmina. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług dla realizacji zadania były i będą wystawione na Gminę, a VAT od tych zakupów dotychczas nie został odliczony i nie będzie również w przypadku kolejnych faktur.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina miała/ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do realizacji Projektów?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie miał i nadal nie ma on prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do realizacji Projektów.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, dalej: ustawa o VAT) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT.

Czynnościami opodatkowanymi są wszelkie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z powyższym prawo do odliczenia VAT naliczonego od nabyć związanych z realizacją Projektów przysługiwałoby Gminie o tyle, o ile poniesione na realizację wyjazdów na targi i szkolenia koszty służyłyby sprzedaży opodatkowanej VAT.

Skoro Projekty były zrealizowane dla mieszkańców nieodpłatnie, nie ma mowy o świadczeniu usług opodatkowanych VAT. Organizacja wyjazdów na targi i szkolenia dla zainteresowanych wpisała się w działalność publiczną, kulturalną i promocyjną Gminy, nie zaś działalność gospodarczą.

Gmina w związku z organizacją wyjazdów nie pobierała żadnych opłat od uczestników, nie miała sponsorów, zatem nie prowadziła żadnej sprzedaży i nie odniosła żadnych korzyści finansowych. W związku z powyższym Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów zrealizowanych na rzecz wyżej wymienionych przedsięwzięć.

Ponadto w ramach opisywanego zadania Gmina nie działała jako podatnik VAT, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, który to z grona osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, wyłącza organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych na nie odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, o ile nie są one wykonywane na podstawie umów cywilno-prawnych.

Realizacja Projektów wynikała wyłącznie z obowiązku realizacji zadań własnych Gminy z zakresu promocji oraz wpierania działań społecznych mieszkańców, zatem na podstawie przytoczonych przepisów prawa nie działała jako podatnik VAT. Skoro Gmina nie działała w rzeczonej sprawie jako podatnik VAT, czynność wyjmująca ją spod jurysdykcji ustawy o VAT, nie może podlegać opodatkowaniu tymże podatkiem i w konsekwencji nie może skorzystać z prawa przysługującego wyłącznie podatnikom VAT do odliczenia podatku naliczonego od zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej oraz promocji gminy (art. 7. ust 1 pkt 17 i 18 powołanej ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonuje czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz opodatkowane podatkiem VAT.

Jako jednostka samorządu terytorialnego przystąpiła do realizacji dwóch projektów w ramach planu działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Plan Operacyjny na lata 2018-2019. Realizacja obydwu operacji polegała na zapewnieniu uczestnictwa członkom Kół Gospodyń Wiejskich i lokalnym rolnikom z Gminy w wymienionych imprezach.

Udział wskazanych grup mieszkańców Gminy w targach i szkoleniach Gmina zorganizowała w ramach zadań własnych. Zrealizowane przedsięwzięcie miało na celu wypromowanie Kół Gospodyń Wiejskich Gminy i ich doskonałych produktów regionalnych oraz uhonorowanie działań społecznych tej organizacji, zachęcając tym samym mieszkańców Gminy do dalszej aktywności społecznej, przedsiębiorczości i integracji. Udział w targach stanowił też element promocji Gminy jako regionu ciekawego turystycznie. Szkolenia specjalistyczne dla rolników mają na celu podniesienie ich potencjału produkcyjnego i wzbogacenie wiedzy z zakresu wytwarzania produktów ekologicznych, prowadzenia agroturystyki, a także skierowanie uwagi na działy produkcji rolnej, które nie są zbyt popularne, a pozwalają na szerokie zagospodarowanie potencjału przyrodniczego, np. pszczelarstwo.

Udział w targach i szkoleniach dla uczestników był i będzie aż do zakończenia Projektów nieodpłatny, a wszystkie koszty poniosła i poniesie Gmina. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług dla realizacji zadania były i będą wystawiane na Gminę.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja przedmiotowych Projektów odbywa się w ramach władztwa publicznego. Gmina podczas ich realizacji działa jako organ administracji publicznej i korzysta ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje opisane Projekty w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Reasumując, Gmina nie miała/nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do realizacji przedmiotowych Projektów. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. Projektów nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.