2019.07.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.276.2019.1.KP
z 16 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2019 r. (data wpływu 26 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

25 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, rodzaj działalności wg klasyfikacji PKD 47.11.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności napojów i wyrobów tytoniowych, 10.52.Z Produkcja lodów. Przedmiotem działalności jest sprzedaż lodów. Lody są sprzedawane na porcje zwane gałkami, ewentualnie posypane dodatkami (bakalie, orzechy, posypki cukiernicze) lub też polane gotowym sosem. Wnioskodawca samodzielnie nie produkuje lodów - kupuje gotowy produkt w pojemnikach kilkukilogramowych, każdy smak w oddzielnym pojemniku. Pojemniki z lodami Wnioskodawca wstawia do lady chłodniczej, skąd porcjowane są bezpośrednio dla klientów. Sam proces sprzedaży lodów polega na nałożeniu żądanej przez klienta ilości gałek lodów do wafelka oraz na życzenie klienta posypanie odmierzoną ilością dodatku lub polanie odmierzoną ilością sosu. Produkt, który Wnioskodawca sprzedaje jest sklasyfikowany w PKWiU pod symbolem 10.52.10.0 Lody śmietankowe i pozostałe lody jadalne.

Proces sprzedaży odbywa się w wynajmowanym przez Wnioskodawcę małym lokalu. Jest w nim ustawiona lada chłodnicza, obok niej znajduje się wąska szafka z ustawionymi sosami i dodatkami oraz zlew. Przed ladą jest miejsce dla osoby kupującej. W lokalu nie ma żadnych stolików i krzeseł - klienci kupują lody i wychodzą. Przed lokalem Wnioskodawca ustawił 1 stolik i 2 krzesła, z których mogą korzystać klienci zarówno przed jak i po zakupie. Do rejestracji sprzedaży Wnioskodawca prowadzi Ewidencję Sprzedaży (forma książkowa).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w świetle art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz par. 4 pkt 2 lit. i) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawca powinien ewidencjonować sprzedaż lodów od dnia jej rozpoczęcia przy użyciu kasy rejestrującej?
Czy w świetle art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz par. 3 ust.1 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży nie dłużej niż do 31 grudnia 2021 r. lub do dnia osiągnięcia przychodów ze sprzedaży dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w danym roku podatkowym w wysokości 20.000 zł lub proporcjonalnie do okresu wykonywania tych czynności w roku rozpoczęcia działalności?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wnioskodawca uważa, że prowadzonej przez Niego działalności nie dotyczy wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej wskazane w par. 4 pkt 2 lit. i) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W przepisie tym określona jest wyraźnie klasyfikacja PKWIU 56, która obejmuje przygotowywanie i podawanie posiłków gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, bez względu na to. czy spożywają oni przygotowywane posiłki na miejscu, biorą je na wynos, czy są im dostarczane. Klasyfikacja ta obejmuje też obwoźnych sprzedawców lodów, wózki z żywnością, przyczepy gastronomiczne, przygotowywanie żywności na straganach. Przygotowywanie żywności w placówkach gastronomicznych angażuje szereg różnych czynności, często produkty poddawane są dodatkowym procesom (np. gotowanie, podgrzewanie, mieszanie ze sobą różnych składników w celu otrzymania konkretnego produktu) zajmujących przeważnie dużo czasu i niejednokrotnie wymagających udziału więcej niż 1 osoby.

Proces przygotowania oferowanych przez Wnioskodawcę lodów przed wydaniem ich klientowi obejmuje wyłącznie odmierzenie porcji gotowego produktu, zarówno w przypadku samych lodów jak i dodatków do nich oraz wydanie ich klientowi Poszczególne smaki lodów nie są ze sobą mieszane, aby stworzyć jedną gałkę o smaku wymyślonym przez klienta Po zakupieniu lodów od dostawcy Wnioskodawca nie poddaje ich żadnej obróbce mającej na celu zmianę ich smaku - jest to gotowy produkt oferowany klientom.

Ad 2

Wnioskodawca uważa, że w związku z faktem, iż od dnia uruchomienia sprzedaży do dnia złożenia wniosku osiągniętymi przychodami nie przekroczył kwoty wyznaczonej w par. 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Wnioskodawca nie jest obowiązany do rejestracji sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy użyciu kasy rejestrującej, toteż Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia - do momentu wyznaczonego przepisami. Zatem właściwą ewidencją do rejestracji sprzedaży w chwili obecnej będzie Ewidencja Sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powołany przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń.

Należy podkreślić, że od dnia 1 stycznia 2019 r. w powyższym zakresie obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519).

Rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwanego dalej „ewidencjonowaniem”, oraz warunki korzystania ze zwolnienia.

I tak stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania (§ 3 ust. 2).

Na podstawie § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

Jak wynika z zapisu § 4 ust. 1 pkt 2 lit. i) tego rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:

świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).

Przepisu § 4 ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług:

zgodnie z warunkami określonymi w poz. 34 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy (§ 4 ust. 3 pkt 1),

o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. i, na pokładach samolotów lub w sposób określony w poz. 44 załącznika do rozporządzenia (§ 4 ust. 3 pkt 4).

Wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie powołanego § 4 pkt 1 lit. i) ma zatem zastosowanie przy łącznym spełnieniu zawartych w nim przesłanek, tj. usługi muszą być związane z wyżywieniem (PKWiU 56) oraz:

muszą być świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne lub

stanowić usługę przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, wg klasyfikacji PKD 47.11.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności napojów i wyrobów tytoniowych, 10.52.Z Produkcja lodów. Przedmiotem działalności jest sprzedaż lodów. Lody są sprzedawane na porcje zwane gałkami, ewentualnie posypane dodatkami (bakalie, orzechy, posypki cukiernicze) lub też polane gotowym sosem. Wnioskodawca samodzielnie nie produkuje lodów-kupuje gotowy produkt w pojemnikach kilkukilogramowych, każdy smak w oddzielnym pojemniku. Pojemniki z lodami Wnioskodawca wstawia do lady chłodniczej, skąd porcjowane są bezpośrednio dla klientów. Sam proces sprzedaży lodów polega na nałożeniu żądanej przez klienta ilości gałek lodów do wafelka oraz na życzenie klienta posypanie odmierzoną ilością dodatku lub polanie odmierzoną ilością sosu. Produkt, który Wnioskodawca sprzedaje jest sklasyfikowany w PKWiU pod symbolem 10.52.10.0 Lody śmietankowe i pozostałe lody jadalne. Proces sprzedaży odbywa się w wynajmowanym przez Wnioskodawcę małym lokalu. Jest w nim ustawiona lada chłodnicza, obok niej znajduje się wąska szafka z ustawionymi sosami i dodatkami oraz zlew. Przed ladą jest miejsce dla osoby kupującej. W lokalu nie ma żadnych stolików i krzeseł - klienci kupują lody i wychodzą. Przed lokalem Wnioskodawca ustawił 1 stolik i 2 krzesła, z których mogą korzystać klienci zarówno przed jak i po zakupie. Do rejestracji sprzedaży Wnioskodawca prowadzi Ewidencję Sprzedaży (forma książkowa).

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w świetle art. 111 ust. 1 ustawy o VAT oraz § 4 pkt 2 lit. i) w związku z § 3 ust.1 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawca powinien ewidencjonować sprzedaż lodów od dnia jej rozpoczęcia przy użyciu kasy rejestrującej, czy też może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży nie dłużej niż do 31 grudnia 2021 r. lub do dnia osiągnięcia przychodów ze sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w danym roku podatkowym w wysokości 20.000 zł lub proporcjonalnie do okresu wykonywania tych czynności w roku rozpoczęcia działalności.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że powołana przez Wnioskodawcę klasyfikacja dla sprzedaży lodów (PKWiU 10.52) nie została wymieniona w przepisie § 4 pkt 2 lit. i) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r., a tym samym prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie nie zostało wyłączone ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie.

W świetle powyższego – stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 powołanego wcześniej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. – nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2021 r. może Wnioskodawca korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, chyba że wcześniej osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczy kwotę 20.000 zł lub kwotę ustaloną w proporcji do okresu wykonywania czynności w 2019 roku – zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku, co oznacza, że jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, zostaną ustalone odmienne od przedstawionych we wniosku stanów faktycznych, niniejsza interpretacja nie wywrze skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin