Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.263.2019.3.RK
z 1 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 19 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 24 maja 2019 r. (skutecznie doręczone 27 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy Nieruchomości stawką podatku VAT w wysokości 23% oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy Nieruchomości stawką podatku VAT w wysokości 23% oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 czerwca 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 24 maja 2019 r. (skutecznie doręczone 27 maja 2019 r.).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącym stroną postępowania:
  J. SP. z o.o.
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  M. Sp. z o.o. S.K.A.
  
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo- akcyjna (dalej: „Sprzedający”) jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej składającej się z działki gruntu nr 517/4, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą oraz właścicielem posadowionych na tej nieruchomości gruntowej obiektów budowlanych opisanych poniżej, stanowiących przedmiot odrębnej własności (dalej: „Nieruchomość”).

Używane w dalszej części wniosku sformułowanie „Nieruchomość” oznaczać będzie prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oraz własności posadowionych na tej działce gruntu obiektów budowlanych.

Nieruchomość została nabyta przez C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „C.”) 17 kwietnia 2001 roku tytułem aportu. W stanie prawnym obowiązującym w dacie nabycia Nieruchomości przez C., czynność ta nie podlegała opodatkowaniu VAT.

Sprzedający nabył Nieruchomość od C. na mocy umowy sprzedaży z dnia 13 kwietnia 2017 roku. Dostawa Nieruchomości dokonana przez C. na rzecz Sprzedającego była zwolniona z VAT.

Obiekty budowlane znajdujące się na Nieruchomości zostały wzniesione w latach 1986 - 2016 (w tym przeważająca większość budynków w 1992 roku).

W tym zakresie wyjątek stanowi plac utwardzony (dalej: „Plac”), który został wybudowany i oddany do użytku w grudniu 2017 roku. Wybudowanie Placu było warunkiem koniecznym najmu powierzchni magazynowej wchodzącej w skład Nieruchomości przez jednego z najemców, umożliwiało bowiem prawidłowe i pełne korzystanie z przedmiotu najmu.

W związku z budową Placu Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Aktualny wykaz obiektów budowlanych wchodzących w skład Nieruchomości znajduje się w Tabeli nr 1.

Tabela nr 1

Wszystkie wymienione wyżej obiekty budowlane (za wyjątkiem Placu) znajdowały się na Nieruchomości w momencie jej nabycia przez Sprzedającego, tj. w kwietniu 2017 roku.

Przez Nieruchomość przebiegają dodatkowo m.in. sieci wodociągowe, gazowe, cieplne oraz elektroenergetyczne należące do podmiotów trzecich.

Po nabyciu Nieruchomości Sprzedający ponosił nakłady na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) głównego bloku produkcyjnego znajdującego się na Nieruchomości (dalej: „Główny blok produkcyjny”). Wartość tych nakładów przekroczyła 30% wartości początkowej tego obiektu w kwietniu 2018 roku. Znaczna część zmodernizowanego Głównego bloku produkcyjnego została oddana do użytkowania przez najemców w kwietniu 2018 roku. Niewielka część powierzchni Głównego bloku produkcyjnego nie została jednak jak dotąd oddana do użytkowania przez najemców ani nie była wykorzystywana na potrzeby własnej działalności gospodarczej po ulepszeniu (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym).

W związku z modernizacją Głównego bloku produkcyjnego Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Sprzedający ponosił nakłady na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) Głównego bloku produkcyjnego również po kwietniu 2018 roku, niemniej jednak ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej tego obiektu.

Sprzedający nie ponosił nakładów na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) innych obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości, których wartość przekroczyłaby 30% wartości początkowej tych obiektów.

Nieruchomość była wykorzystywana przez Sprzedającego do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni przemysłowo-biurowo-magazynowych podmiotom trzecim. Działalność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości do prowadzenia działalności podlegającej zwolnieniu z VAT.

J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Kupujący” lub „Spółka”) zamierza nabyć Nieruchomość od Sprzedającego po uzyskaniu indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

Kupujący wraz ze Sprzedającym będą zwani dalej łącznie „Stronami”.

W ramach planowanej transakcji Sprzedający może przenieść na Kupującego drobne ruchomości lub urządzenia potrzebne do korzystania z budynków. W szczególności na Kupującego mogą zostać przeniesione przynależności, tj. rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z Nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem (na podstawie art. 51 § 1 w zw. z art. 52 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, t.j. z 29.05.2018, Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm., dalej: „KC”).

Sprzedający wraz z Nieruchomością nie przeniesie na Kupującego umów dotyczących obsługi Nieruchomości. Dotyczy to w szczególności umów o świadczenie usług, umów o dostawę mediów oraz umów w zakresie zarządzania nieruchomością. Umowy takie zostaną przez Sprzedającego rozwiązane, a Kupujący będzie zawierał takie umowy według własnego wyboru w ramach odrębnych negocjacji z wybranymi przez siebie podmiotami.

Sprzedający nie posiada regulaminów wewnętrznych funkcjonowania Nieruchomości, czy uchwał wyodrębniających w jakikolwiek sposób Nieruchomość z ogółu działalności Sprzedającego, w szczególności jako oddział, czy zakład. Sprzedający jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub dzierżawcą także innych nieruchomości. Zatem Nieruchomość stanowiąca przedmiot niniejszego wniosku stanowi jedno z wielu aktywów związanych z działalnością prowadzoną przez Sprzedającego. Sprzedający nie sporządza dla Nieruchomości osobnego bilansu czy rachunku zysków i strat, a wynik działalności z nią związanej ujmowany jest w wymaganych przez przepisy księgach rachunkowych Sprzedającego, rejestrach i sprawozdaniu finansowym obejmującym całą działalność Sprzedającego.

Strony wskazują, że przedmiotem planowanej transakcji nie będą elementy takie jak w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (w szczególności nazwa przedsiębiorstwa, logo);
  

• własność nieruchomości (innych niż wskazane we wniosku);
  

• wierzytelności (za wyjątkiem praw Sprzedającego wynikających z umów najmu przechodzących na Kupującego na podstawie art. 678 KC lub dodatkowego porozumienia), prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne (za wyjątkiem ewentualnych zabezpieczeń/kaucji umów najmu) i rachunki bankowe;
  

• bilansowe oraz pozabilansowe zobowiązania, w tym zobowiązania handlowe (za wyjątkiem zobowiązań Sprzedającego wynikających z umów najmu przechodzących na Kupującego na podstawie art. 678 KC lub dodatkowego porozumienia);
  

• koncesje, licencje i zezwolenia (z zastrzeżeniem zawartym poniżej w treści wniosku);
  

• patenty i inne prawa własności przemysłowej (w tym np. know-how);
  

• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne (w tym np. prawa do nazwy, prawa do domen internetowych, strony WWW);
  

• tajemnice przedsiębiorstwa (z zastrzeżeniem zawartym poniżej w treści wniosku);
  

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (z zastrzeżeniem zawartym poniżej w treści wniosku);
  

• umowy związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Sprzedającego (za wyjątkiem umów najmu opisanych we wniosku), w tym w szczególności umowy o usługi księgowe;
  

• umowy związane z ubezpieczeniem Nieruchomości, zarządzaniem Nieruchomością;
  

• umowy dotyczące finansowania działalności Sprzedającego (np. umowy kredytowe, leasingowe).
  
  
  

W ramach planowanej transakcji na Kupującego oprócz Nieruchomości zostaną przeniesione umowy najmu dotyczące Nieruchomości. Przejście umów najmu na Kupującego nastąpi z mocy samego prawa na podstawie art. 678 § 1 KC lub dodatkowego porozumienia.

Kupujący przejmie od Sprzedającego prawa wynikające z dokumentów zabezpieczeń umów najmu (o ile dokumenty zabezpieczeń zostały dostarczone) i kaucji najemców (o ile kaucje zostały złożone). Przejmowane przez Kupującego kaucje najemców mogą być złożone w szczególności w formie gotówkowej, gwarancji lub weksla.

Może się okazać, że pomiędzy Stronami zostaną zawarte dodatkowe porozumienia dotyczące przeniesienia zawartych umów najmu na podstawie art. 678 § 1 KC. Zawarcie dodatkowych porozumień w tym zakresie może okazać się konieczne ze względu na przepisy prawa cywilnego.

W związku z przejęciem umów najmu w trybie opisanym powyżej, Sprzedający przekaże Kupującemu kopie zawartych umów najmu oraz w razie potrzeby dokumenty dotyczące zabezpieczeń najmów (o ile dokumenty zabezpieczeń zostały dostarczone przez najemców) i korespondencję w tym zakresie.

W ramach planowanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia na Kupującego żadnych majątkowych praw autorskich czy praw autorskich do dokumentacji projektowej i budowlanej, praw własności przemysłowej, czy innych praw własności intelektualnej. W szczególności nie dojdzie do przeniesienia na Kupującego żadnych znaków towarowych, know-how, praw do nazwy, praw do domen internetowych, tajemnicy handlowej czy tajemnicy przedsiębiorstwa.

W celu uniknięcia wątpliwości, Strony wskazują, że na Kupującego nie zostaną przeniesione żadne aktywa, zobowiązania (z wyjątkiem wynikających z umów najmu, które przejdą na Spółkę na podstawie art. 678 § 1 KC lub dodatkowego porozumienia), umowy, dokumentacje ani prawa lub obowiązki, które nie są związane z Nieruchomością.

W ramach negocjacji lub tzw. procesu „due dilligence” związanego z planowaną transakcją. Kupujący może zapoznać się z pewnymi informacjami, które mogą potencjalnie mieć status tajemnicy handlowej czy tajemnicy przedsiębiorstwa. Będzie to miało jednak ograniczony zakres i będzie zmierzało wyłącznie do zapoznania się ze stanem prawnym i faktycznym Nieruchomości dla celów przeprowadzenia planowanej transakcji. Dokumenty ujawnione w ramach tzw. procesu „due dilligence” mogą zostać przekazane Kupującemu.

W ramach planowanej transakcji nie dojdzie również do przejęcia środków pieniężnych, praw z papierów wartościowych (z wyłączeniem ewentualnych kaucji, złożonych przez najemców w celu zabezpieczenia umów najmu) i zapasów związanych z prowadzoną przez Sprzedającego działalnością gospodarczą. Sprzedający nie przeniesie również na Kupującego żadnych rachunków bankowych.

W ramach transakcji nie dojdzie do przejęcia przez Kupującego pracowników Sprzedającego. W szczególności, transakcja nie będzie wiązać się z przejściem zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. z dnia 16 maja 2018 r., Dz. U. z 2018 r. poz. 917 z późn. zm.).

Co do zasady, w ramach planowanej transakcji nie zostaną przeniesione na Kupującego żadne decyzje administracyjne, licencje, zezwolenia czy koncesje uzyskane przez Sprzedającego, za wyjątkiem ewentualnego przeniesienia na Kupującego pozwoleń wodnoprawnych czy warunków technicznych zagospodarowania lub przyłączenia Nieruchomości do mediów. Po przeprowadzeniu transakcji Sprzedający może przekazać Kupującemu kopie lub oryginały zezwoleń, dokumentacji technicznej, planów, projektów budowlanych, decyzji administracyjnych, książki obiektów budowlanych, świadectwa charakterystyki energetycznej budynków, dokumentacji powykonawczej dla budynków i budowli lub innych dokumentów wydanych dla Nieruchomości, które uznane zostaną za istotne. Przekazane dokumenty będą miały na celu zapewnienie Kupującemu możliwości prawidłowego korzystania z Nieruchomości na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Po przeprowadzeniu transakcji Kupujący co do zasady nie zamierza kontynuować działalności prowadzonej przez Sprzedającego. Działalność polegająca na wynajmowaniu powierzchni budynków i budowli wchodzących w skład Nieruchomości będzie kontynuowana przez Kupującego w związku z przejęciem umów najmu na podstawie art. 678 KC do momentu rozpoczęcia nowej inwestycji. Docelowo Kupujący zamierza bowiem dokonać rozbiórki obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości, a następnie zrealizować zupełnie nową inwestycję polegającą na budowie hal magazynowych. Po zrealizowaniu przedmiotowej inwestycji, Kupujący zamierza prowadzić działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT polegającą na wynajmie powierzchni komercyjnych. Kupujący nie planuje natomiast prowadzić działalności zwolnionej z VAT.

W celu realizacji zamierzonej inwestycji. Kupujący zlecił lub planuje zlecić m.in.:

• opracowanie koncepcji nowego zagospodarowania Nieruchomości,
  

• wykonanie analiz dotyczących planowanej inwestycji, w szczególności analiz prawnych, podatkowych, wodnoprawnych, geologicznych i środowiskowych.
  
  
  

Ponadto, w związku z planowaną inwestycją został złożony wniosek o wydanie decyzji środowiskowej (decyzja w tym zakresie może zostać wydana jeszcze przed transakcją). Powyższe czynności były dokonywane przez spółkę z grupy, do której należy Kupujący, na rzecz kupującego. Wszelkie decyzje (w tym decyzja środowiskowa), analizy czy projekty, które zostały uzyskane przez spółkę z grupy zostaną przeniesione na Kupującego, gdyż to on będzie prowadził na Nieruchomości Inwestycję.

Co do zasady, Strony nie planują dokonać rozbiórki obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości czy rozpoczynać prac budowlanych przed planowaną transakcją nabycia Nieruchomości przez Kupującego. Przed dniem transakcji może zostać opracowany odpowiedni projekt w tym zakresie oraz mogą zostać wydane stosowne decyzje administracyjne (które mogą zostać dodatkowo przeniesione na Kupującego).

Strony na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT zamierzają przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości złożyć zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wyborze opcji opodatkowania VAT.

Zarówno Sprzedający, jak i Kupujący prowadzą działalność gospodarczą i są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony o zestawienie obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości, które zdaniem Stron stanowią zgodnie z Prawem budowlanym budynki, budowle lub ich części wraz z klasyfikacją poszczególnych obiektów budowlanych wg Prawa budowlanego (budynek/budowla) w poniższej tabeli:

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał również, że pozostałe obiekty budowlane znajdujące się na Nieruchomości wskazane we Wniosku, tj. oświetlenie zewnętrzne oraz ogrodzenie nie spełniają zdaniem Stron definicji budynków, budowli lub ich części zgodnie z Prawem budowlanym.

Prace dotyczące Głównego bloku produkcyjnego dokonywane były stopniowo i dotyczyły przygotowania powierzchni dla potrzeb wybranych najemców tego obiektu.

Dokonanie prac polegało w szczególności na: zerwaniu betonu z posadzki, wykonaniu podbudowy i położeniu nowej kostki betonowej, pokryciu dachu w zakresie około 1/3 powierzchni dachu membraną w celu uszczelnienia z uwagi na przeciekanie, przygotowaniu powierzchni dla potrzeb nowego najemcy poprzez wykonanie przegrody wewnętrznej oddzielającej jednego z najemców od reszty budynku.

Wykonanie wyżej opisanych prac umożliwiło rozpoczęcie wykorzystywania budynku na cele magazynowe. Wykonanie tych prac byłoby konieczne również w sytuacji, gdyby budynek Głównego bloku produkcyjnego miał być nadal wykorzystywany do celów produkcyjnych.

Mając na uwadze powyższe, opisane powyżej prace dotyczące Głównego bloku produkcyjnego były zdaniem Stron dokonaniem istotnych zmian przeprowadzonych w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia tego obiektu (tj. „przebudową”, o której mowa w wyroku TSUE C-308/16 - Kozuba Premium Selection).

Nieruchomość została przyjęta do użytkowania przez Sprzedającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (tj. rozpoczęto wykorzystywanie Nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej) od momentu nabycia jej od C. na mocy umowy sprzedaży, tj. od dnia 13 kwietnia 2017 roku. W ramach transakcji nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego od C. nastąpiło bowiem przeniesienie na Sprzedającego (z chwilą zawarcia umowy sprzedaży) obowiązujących wówczas umów najmu dotyczących części Nieruchomości, a do części rozpoczęły się prace przygotowawcze w celu przygotowania jej do wynajęcia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
   
2. W razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1. czy transakcja nabycia Nieruchomości będzie opodatkowana przy zastosowaniu 23% stawki VAT?
   
3. Czy Kupujący będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości na zasadach ogólnych, tj. w szczególności na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

Planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 1

Jedną z podstawowych zasad opodatkowania podatkiem VAT jest powszechność opodatkowania, która przejawia się tym, że generalnie cały obrót towarami i usługami jest objęty podatkiem VAT. W systemie VAT przewidziano jednak pewne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm., dalej: „Dyrektywa”) w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT stanowi implementację powyższej regulacji do krajowego porządku prawnego. Zgodnie z tym przepisem Ustawy o VAT nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Co do zasady, dostawa nieruchomości komercyjnych, a taki charakter ma Nieruchomość, stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Dopiero w przypadku uznania, że dana nieruchomość stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa możliwe jest wyłączenie takiej transakcji z zakresu opodatkowania. Sytuacja taka stanowi jednak wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania. Mając na uwadze, że wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania mają charakter wyjątkowy, powinny podlegać ścisłej, literalnej wykładni. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 11 grudnia 2018 r. „Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych” (dalej: „Objaśnienia”).

Aby zatem prawidłowo ocenić, czy dana transakcja podlega VAT konieczne jest stwierdzenie czy może ona stanowić przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (dalej: „ZCP”).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP powinna mieć swoje miejsce w strukturze organizacyjnej danego podmiotu jako dział, wydział czy oddział itp. Wyodrębnienie organizacyjne powinno zostać dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Nie oznacza to jednocześnie, że możliwość przypisania np. kosztów do danego składnika majątkowego na podstawie prowadzonych ewidencji podatkowych stanowi o wyodrębnieniu finansowym.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako możliwość realizacji określonych zadań gospodarczych przez ZCP. ZCP musi obejmować elementy niezbędne do samodzielnego realizowania działań gospodarczych. Aby zatem część przedsiębiorstwa mogła zostać uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Materialne i niematerialne składniki majątkowe wchodzące w skład ZCP muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej bez podejmowania dodatkowych działań mających na celu wyposażenie zespołu składników materialnych w zasoby niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej.

ZCP tworzy zatem zbiór składników majątkowych, pozostających w takich wzajemnych relacjach, w których można mówić o nich jako o zorganizowanym zespole, a nie o zbiorze elementów, których jedyną cechą wspólną jest pozostawanie we władaniu jednego podmiotu. Dodatkowo elementy tego zbioru powinny wykazywać takie wzajemne powiązania funkcjonalne, aby mogły służyć kontynuowaniu danej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, na gruncie Ustawy o VAT, mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są następujące przesłanki:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
   
2. zespół ten jest funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
   
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
   
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Zdaniem Stron w przypadku planowanej transakcji nie mamy do czynienia z zespołem składników funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębnionych w istniejącym przedsiębiorstwie. Co więcej zespół ten mógłby stanowić przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze jedynie potencjalnie - po uzupełnieniu go przez Kupującego o niezbędne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa składniki.

Ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze nie zawierają definicji legalnej „przedsiębiorstwa”. Definicja „przedsiębiorstwa” została zawarta w przepisach prawa cywilnego. Zgodnie z art. 55¹ KC przedsiębiorstwa jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. KC zawiera przykładowe wyliczenie elementów jakie zawiera przedsiębiorstwo, w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei w myśl art. 55 KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych.

Definicja przedsiębiorstwa wprowadzona przepisami KC opiera się na przedmiotowym ujęciu przedsiębiorstwa jako zbioru pewnych składników przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W tym ujęciu sprzedaż przedsiębiorstwa będzie miała miejsce, gdy istotne składniki wymienione w art. 55¹ KC (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy w ramach danej transakcji.

Ze względu na autonomię prawa podatkowego wskazuje się, że definicja wynikająca z KC powinna być na gruncie VAT traktowana jedynie pomocniczo. Na gruncie VAT interpretacji pojęcia „przedsiębiorstwa” należy dokonywać przede wszystkim w oparciu o wykładnię prowspólnotową uwzględniając orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Nie oznacza to, zdaniem Spółki, że przy wykładni art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT należy zupełnie pominąć art. 55¹ KC - przepis ten powinien być pomocniczo stosowany przy analizie opodatkowania zbycia nieruchomości komercyjnej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita Modes (C-497/01) TSUE stwierdził, że "pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które, łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". W ocenie TSUE, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z kolei w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie Christel Schriever (C-444/10), TSUE wskazał, że: „stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Zastosowanie art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga również, aby nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub jego część, a nie natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy". Zdaniem TSUE istotna jest więc, nie tylko potencjalna możliwość prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem nabytych składników majątkowych. Równie istotny jest zamiar prowadzenia przedsiębiorstwa przez nabywcę.

W świetle przedstawionych orzeczeń TSUE, jeżeli nabywca w celu kontynuowania działalności gospodarczej zmuszony jest uzupełnić nabyty zespół aktywów o inne składniki majątku lub podjąć dodatkowe działania (np. zawrzeć umowy) niezbędne do korzystania z nieruchomości, to w żadnym wypadku nie można mówić o istnieniu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Dostawa nieruchomości komercyjnych stanowi specyficzny rodzaj transakcji, w których nie jest możliwe zbycie samego prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego. Minister Finansów w Objaśnieniach wskazał na typowe elementy transakcji nieruchomościowej, na którą składają się grunt, budynek (budynki), budowle, infrastruktura techniczna oraz przynależności, a także prawa i obowiązki z umów najmu, które przechodzą na kupującego z mocy prawa.

Dodatkowo, dla ustalenia skutków- podatkowych transakcji zbycia nieruchomości komercyjnej nie jest istotne czy doszło do przeniesienia na kupującego integralnych dla samej nieruchomości elementów takich jak:

• ruchomości stanowiących wyposażenie budynku;
  

• praw z zabezpieczeń prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umów najmu ustanowionych przez najemców (np. prawa z gwarancji bankowych, depozytów, deklaracji o dobrowolnym poddaniu się egzekucji, weksle);
  

• praw z gwarancji należytego wykonania przez wykonawców prac związanych z pracami budowlanymi/remontowymi prowadzonymi w budynku;
  

• praw i obowiązków wynikających z umów serwisowych, w tym m.in. umów dotyczących świadczenia usług ochrony obiektu, sprzątania, obsługi nieruchomości (tzw. facility management agreement), itp.;
  

• praw autorskich na wskazanych w dotyczących ich umowach polach eksploatacji, w tym praw autorskich do projektu budynku, praw autorskich i praw ochronnych na zastrzeżone znaki towarowe;
  

• praw z licencji do oprogramowania wykorzystywanego do obsługi nieruchomości;
  

• praw do domen internetowych dotyczących nieruchomości;
  

• dokumentacji technicznej dotyczącej budynku, w szczególności książki obiektu, projektów budowlanych, protokołów z kontroli przeciwpożarowych lub kominiarskich;
  

• dokumentacji prawnej dotyczącej budynku - np. kopie umów, decyzje administracyjne.
  
  
  

Zdaniem Kupującego, powyższe elementy nie mają znaczenia przy określaniu czy mamy do czynienia z dostawą ZCP lub przedsiębiorstwa. Jak słusznie podkreślił Minister Finansów w Objaśnieniach, elementy te stanowią typowe składniki transakcji dostawy nieruchomości komercyjnej. Elementy te nie powinny być brane pod uwagę przy analizie tego, czy dana transakcja dotycząca nieruchomości komercyjnej podlega opodatkowaniu VAT.

Mając na uwadze orzecznictwo TSUE i stanowisko Ministra Finansów wyrażone w Objaśnieniach należy wskazać, że przy ocenie czy zbywane składniki majątku stanowiące nieruchomość komercyjną powinny być uznane za przedsiębiorstwo czy też ZCP, istotne jest badanie następujących okoliczności:

• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji. Przy ocenie czy nabywca nieruchomości komercyjnej ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z transakcją ocenianych na moment transakcji. W celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej przez zbywcę konieczne jest istnienie faktycznych okoliczności potwierdzających istnienie tego zamiaru.
  

• faktyczną możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez zbywcę w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Faktyczna możliwość kontynuowania działalności zbywcy w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji istnieje wówczas, gdy w celu kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej nabywca nie musi angażować innych składników majątkowych, które nie zostały przeniesione w ramach transakcji lub podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. Oznacza to, że oprócz standardowych składników, typowych dla transakcji nieruchomościowych konieczne jest przeniesienie dodatkowych elementów ściśle związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa zbywcy.
  
  
  

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Kupującego, Nieruchomość nie spełnia powyżej wymienionych kryteriów niezbędnych do uznania za ZCP czy przedsiębiorstwo.

Kupujący nie zamierza kontynuować na Nieruchomości działalności w takim samym zakresie, w jakim prowadził ją Sprzedający. Zasadniczym celem Kupującego jest dokonanie rozbiórki obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości, a następnie zrealizowanie zupełnie nowej inwestycji polegającej na budowie hal magazynowych. Kupujący podjął lub planuje podjąć konkretne, obiektywne działania mające na celu zrealizowanie nowej inwestycji, tj.:

• zlecenie opracowania koncepcji nowego zagospodarowania Nieruchomości;
  

• zlecenie wykonania analiz dotyczących planowanej inwestycji, w szczególności analiz prawnych, podatkowych, wodnoprawnych, geologicznych, środowiskowych.
  
  
  

Ponadto, w związku z planowaną inwestycją został złożony wniosek o wydanie decyzji środowiskowej. Powyższe czynności były dokonywane przez spółkę z grupy, do której należy Kupujący, na rzecz kupującego. Wszelkie decyzje (w tym decyzja środowiskowa), analizy czy projekty, które zostały uzyskane przez spółkę z grupy zostaną przeniesione na Kupującego, gdyż to on będzie prowadził na Nieruchomości Inwestycję. Nie ma to znaczenia z punktu widzenia istnienia ZCP czy przedsiębiorstwa gdyż czynności te mają na celu ułatwienie i przyspieszenie realizacji inwestycji planowanej przez Kupującego.

Dodatkowo, w ocenie Kupującego, przedmiot transakcji nie stanowi zespołu składników majątkowych materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który faktycznie umożliwiałby kontynuowanie działalności zbywcy. W ramach transakcji na Kupującego zostanie przeniesiona przede wszystkim własność Nieruchomości. Dodatkowo Kupujący przejmie od Sprzedającego umowy najmu łącznie z prawami wynikającymi z dokumentów zabezpieczeń (o ile dokumenty zabezpieczeń zostały dostarczone) i kaucji najemców (o ile zostały złożone). Kupujący może otrzymać również od Sprzedającego wybraną dokumentację niezbędną dla pełnego i prawidłowego korzystania z Nieruchomości oraz wybrane pozwolenia opisane powyżej. Zdaniem Kupującego, przeniesienie powyższych elementów stanowi standardowy element typowy dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT, wobec czego nie stanowią one okoliczności wpływających na ocenę, czy zbycie Nieruchomości stanowi zbycie przedsiębiorstwa czy ZCP. Stanowisko takie potwierdził Minister Finansów w Objaśnieniach.

Co niezwykle istotne, wyłączeniu z transakcji będzie podlegało wiele składników materialnych i niematerialnych, tj. zobowiązania związane z działalnością Sprzedającego, należności, finansowanie, środki pieniężne i rachunki bankowe. Kupujący będzie musiał podjąć w związku z tym dodatkowe działania faktyczne i prawne umożliwiające wykorzystywanie Nieruchomości do własnej działalności gospodarczej. W szczególności konieczne będzie pozyskanie środków finansowych na prowadzenie działalności, zapewnienie rachunków bankowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, zorganizowanie obsługi prawnej, administracyjnej czy księgowej.

Zdaniem Stron, sama Nieruchomość nie jest zdolna do bycia przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej Sprzedającego. Na taką okoliczność zwracał wielokrotnie uwagę NSA:

• NSA w wyroku z 12 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 1090/12 podkreślił, że: „sam fakt wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej - bez wykazania ich organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa - nie daje podstaw do przyjęcia, że nieruchomości te samodzielnie tworzyły zorganizowaną część przedsiębiorstwu w rozumieniu art. 6 pkt l i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT”.
  

• NSA potwierdził powyższą linię interpretacyjną w wyroku z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15: „Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektach budowlanych i ich części. (...) Natomiast sprzedaż wyodrębnionych z takiego zakładu pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie mogłaby być uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości - wciąż byłaby to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych”. Podobna teza została zawarta w wyroku z 26 stycznia 2018 r., sygn. I FSK 1127/17.
  

• Tezy zawarte w powyższym wyroku z 24 listopada 2016 r. zostały również potwierdzone w wyroku z 1 lutego 2017 r., sygn. I FSK 999/15, NSA potwierdził, że: „w art. 2 pkt 27e w zw. z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT "nie chodzi o zespół składników majątkowych, które po włączeniu do majątku nabywcy i podjęciu określonych działań (np. zawarciu umów najmu, zatrudnieniu lub wydzieleniu grupy pracowników do obsługi tej działalności) będą mogły funkcjonować jako niezależny zakład (dział, wydział itp.), a o przekazanie takiego zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w takim charakterze". Innymi słowy, "możliwość kontynuacji działalności przez nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z faktu, że tworzy ją zespół składników majątkowych pozwalający na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej".
  
  
  

Mając na uwadze powyższą argumentację, Nieruchomość nie może być uznana za przedsiębiorstwo lub ZCP. Transakcji nie będzie towarzyszył transfer składników wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego. Przedmiot transakcji stanowi zatem jedynie pewien zbiór składników majątkowych, które nie są wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie ani finansowo. Nieruchomość mogłaby jedynie potencjalnie - po uzupełnieniu jej o szereg składników, które nie są przedmiotem transakcji, oraz podjęciu szeregu dodatkowych działań faktycznych i prawnych - stanowić przedsiębiorstwo lub ZCP.

Warto również podkreślić, że Kupujący podjął działania, które jednoznacznie wskazują, że nie ma on zamiaru kontynuowania działalności Sprzedającego w dotychczasowym kształcie. Planuje on bowiem zrealizować na Nieruchomości nową inwestycję i z jej wykorzystaniem prowadzić działalność gospodarczą. W tym celu podjęte zostały już działania, które stanowią uzewnętrznienie zamiarów Kupującego. Nawet jeżeli po dniu transakcji przejściowo Kupujący będzie kontynuował zawarte przez Sprzedającego umowy najmu (przeniesione na Kupującego z mocy prawa), nie świadczy to o tym, że jego zamiarem jest kontynuowanie takiej samej działalności gospodarczej. Kontynuowanie umów najmu w okresie przejściowym związanym z przygotowaniem inwestycji ma bowiem na celu zracjonalizowanie kosztów związanych z utrzymaniem Nieruchomości w początkowym okresie po transakcji.

Reasumując, planowana transakcja nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT. Planowana transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu według właściwej stawki podatku.

Stanowisko w zakresie pytania 2

Zdaniem Stron planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie w całości opodatkowana VAT przy zastosowaniu podstawowej 23% stawki podatku VAT:

• w odniesieniu do Nieruchomości (za wyjątkiem Placu i Głównego bloku produkcyjnego) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i11 Ustawy o VAT,
  

• w odniesieniu do Placu na zasadach ogólnych lub na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i11 Ustawy o VAT w zależności od tego, kiedy będzie miała miejsce planowana transakcja,
  

• w odniesieniu do Głównego bloku produkcyjnego na zasadach ogólnych oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i11 Ustawy o VAT w zależności od tego, kiedy będzie miała miejsce planowana transakcja, przy założeniu, że Kupujący oraz Sprzedający złożą zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.
  
  

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie praw użytkowania wieczystego. Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, rozumie się natomiast rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powyższego wynika, że grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym prawo użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części, które zostały na nim posadowione. Oznacza to również, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Dokonując wykładni pojęć budynku czy budowli użytych w art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT należy odwołać się do definicji legalnych zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn. zm.. dalej: Prawo budowlane). Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, budynkiem jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Budowla została z kolei zdefiniowana w pkt 3 art. 3 Prawa budowlanego jako każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Katalog zawarty w definicji budowli ma charakter otwarty wobec czego do definicji budowli należy zaliczyć również np. parkingi. Świadczy o tym również fakt, że w załączniku do Prawa budowlanego parkingi zostały zakwalifikowane do kategorii XXII obiektów budowlanych.

Urządzeniem budowlanym na gruncie Prawa budowlanego jest natomiast urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego).

Przepisy Ustawy o VAT wprowadzają również zwolnienia dotyczące dostaw nieruchomości. Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT zostały określone w art. 43 Ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT zwolnieniu z podatku VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 Ustawy o VAT oświadczenie to musi zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Natomiast definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT, zgodnie z którą pierwsze zasiedlenie, to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt l0a zwolnieniu podlega także dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10. pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT stosuje się jedynie w przypadku łącznego spełnienia warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt l0a lit. a) i b) Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu rozstrzygnięcia, czy dostawa Nieruchomości będącej przedmiotem zbycia będzie opodatkowana podatkiem VAT, w pierwszej kolejności istotne jest ustalenie, czy Nieruchomość jest gruntem zabudowanym czy też niezabudowanym.

Zdaniem Stron, Nieruchomość jest gruntem zabudowanym, ponieważ znajdują się na niej obiekty budowlane, które zgodnie z Prawem Budowlanym powinny zostać zakwalifikowane jako budynki i budowle.

Klasyfikację poszczególnych obiektów budowlanych znajdujących się na Nieruchomości wg Prawa budowlanego (budynki, budowle, urządzenia budowlane) w ocenie Stron przedstawia Tabela nr 2.

Tabela nr 2

Mając na uwadze konstrukcję zwolnień z podatku VAT, w celu wskazania prawidłowego sposobu opodatkowania dostawy Nieruchomości, kluczowe jest określenie czy i kiedy po wybudowaniu lub ulepszeniu budynków i budowli doszło do ich pierwszego zasiedlenia. Pozwoli to określić, czy planowana transakcja będzie podlegała zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.

Pojęcie pierwszego zasiedlenia było przedmiotem analizy TSUE. W wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection TSUE wskazał w szczególności, że uzależnienie zwolnienia z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegających opodatkowaniu stanowi wadliwą implementację przepisów Dyrektywy. Stanowisko wyrażone przez TSUE znalazło odzwierciedlenie w najnowszym orzecznictwie NSA (np. w wyroku NSA z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. I FSK 312/16).

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe, przepisy Dyrektywy oraz orzecznictwo TSUE Strony stoją na stanowisku, iż do pierwszego zasiedlenia budynków oraz budowli znajdujących się na Nieruchomości (za wyjątkiem Placu oraz Głównego bloku produkcyjnego) doszło najpóźniej 13 kwietnia 2017 roku, tj. w momencie zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, na podstawie której nastąpiło zbycie Nieruchomości przez C na rzecz Sprzedającego w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT i korzystającej ze zwolnienia.

Należy zwrócić uwagę, że od momentu pierwszego zasiedlenia Nieruchomości (za wyjątkiem Placu oraz Głównego bloku produkcyjnego, o których będzie jeszcze mowa odrębnie poniżej) do planowanej daty transakcji zbycia Nieruchomości minie co najmniej dwa lata. Wobec tego, w odniesieniu do planowanej transakcji zbycia Nieruchomości (za wyjątkiem Placu oraz Głównego bloku produkcyjnego) zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT przewidujący zwolnienie z VAT dostawy nieruchomości.

Mając to na uwadze, bezprzedmiotowe jest analizowanie możliwości zastosowania art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT, gdyż przepis ten może znaleźć zastosowanie tylko wówczas, gdy nie stosuje się zwolnienia z pkt 10 art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT. Podobnie, zdaniem Stron, bezzasadne jest analizowanie możliwości zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, który znajdzie zastosowanie w odniesieniu do planowanego nabycia przez Kupującego Nieruchomości (za wyjątkiem Placu i Głównego bloku produkcyjnego) charakteryzuje się tym, że na mocy art. 43 ust. 10 ustawy o VAT ma on charakter zwolnienia z opcją opodatkowania.

Jak wspomniano wcześniej, Strony zamierzają przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości złożyć oświadczenie spełniające warunki opisane w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT. Mając to na uwadze, do dostawy Nieruchomości (za wyjątkiem Placu i Głównego bloku produkcyjnego) nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i dostawa będzie podlegała opodatkowaniu 23% VAT.

W odniesieniu do Placu, Strony wskazują, że do jego pierwszego zasiedlenia doszło w grudniu 2017 roku, kiedy Plac został oddany do używania przez najemców po wybudowaniu. Jeżeli planowana transakcja będzie miała miejsce po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia (tj. w styczniu 2020 roku lub później), dostawa Placu, stanowiącego zdaniem Stron budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego, będzie opodatkowana 23% VAT pod warunkiem złożenia oświadczenia spełniającego warunki opisane w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT (zwolnienie z VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania).

Jeżeli natomiast od dnia pierwszego zasiedlenia Placu do dnia planowanej transakcji nie minie okres dłuższy niż dwa lata (tj. transakcja będzie miała miejsce do końca grudnia 2019 roku), nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT. Wobec tego należy rozważyć, czy w odniesieniu do dostawy Placu w ciągu dwóch lat od pierwszego zasiedlenia będzie istniała możliwość skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z budową Placu. Mając zatem na względzie treść art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT należy stwierdzić, że nie zostanie spełniona jedna z przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia VAT dostawy Placu. Wyklucza to możliwość zastosowania art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT.

W związku z brakiem przesłanek do zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 i l0a Ustawy o VAT należy przenalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości (w tym Placu) do prowadzenia działalności podlegającej zwolnieniu z VAT. Jednocześnie, Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z budową Placu. Zważywszy na to, że art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT stosuje się do towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT, należy stwierdzić, że w przypadku dostawy Placu przez Sprzedającego żadna z tych przesłanek nie zostanie spełniona. Wyklucza to zatem możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT do dostawy Placu.

Wobec tego dostawa Placu dokonana w ciągu dwóch lat od jego pierwszego zasiedlenia będzie podlegać obligatoryjnie opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23% (nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a ani art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT).

Mając powyższe na uwadze, dostawa Placu będzie opodatkowana 23% VAT na zasadach ogólnych lub na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i 11 Ustawy o VAT w zależności od tego, kiedy będzie miała miejsce planowana transakcja.

W odniesieniu do Głównego bloku produkcyjnego, należy zwrócić uwagę, że Sprzedający ponosił nakłady na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) tego obiektu budowlanego, a wartość tych nakładów przekroczyła 30% jego wartości początkowej w kwietniu 2018 roku.

Zdaniem Stron, w odniesieniu do części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego, która po ulepszeniu nie została oddana do użytkowania przez najemców, ani nie była wykorzystywana na potrzeby własnej działalności gospodarczej, nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia po ulepszeniu w rozumieniu Ustawy o VAT. Wobec tego do dostawy tej części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT. Należy zatem rozważyć, czy w odniesieniu do dostawy tej części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego istnieje możliwość skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Sprzedający ponosił nakłady na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) Głównego bloku produkcyjnego, w stosunku do których miał prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wartość tych nakładów przekroczyła 30% wartości początkowej tego obiektu. Odnosząc to do treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT należy stwierdzić, że nie zostały spełnione przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia VAT dostawy tej części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego. Wyklucza to możliwość zastosowania art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT.

W związku z brakiem przesłanek do zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i l0a Ustawy o VAT należy również rozważyć możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT. Mając na względzie, że Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości (w tym Głównego bloku produkcyjnego) do prowadzenia działalności podlegającej zwolnieniu z VAT oraz że Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z modernizacją Głównego bloku produkcyjnego należy stwierdzić, że art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

Mając powyższe na względzie, Strony stoją na stanowisku, że dostawa tej części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego, w przypadku której nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia po ulepszeniu w rozumieniu Ustawy o VAT, będzie opodatkowana obligatoryjnie VAT na zasadach ogólnych (nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. pkt l0a ani art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT).

Natomiast w odniesieniu do pozostałej części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego Strony stoją na stanowisku, że do pierwszego zasiedlenia po ulepszeniu doszło w kwietniu 2018 roku w wyniku oddania tej części powierzchni do użytkowania przez najemców. Jeżeli od dnia pierwszego zasiedlenia części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego upłynie okres dłuższy niż dwa lata (tj. transakcja będzie miała miejsce w maju 2020 roku lub później), dostawa tej części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego, stanowiącego zdaniem Stron budynek w rozumieniu Prawa budowlanego, będzie opodatkowana 23% VAT pod warunkiem złożenia oświadczenia spełniającego warunki opisane w art. 43 ust. 10 i11 Ustawy o VAT (zwolnienie z VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania).

Jeżeli natomiast od dnia pierwszego zasiedlenia części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego po ulepszeniu do dnia planowanej transakcji nie minie okres dłuższy niż dwa lata (tj. transakcja będzie miała miejsce do końca kwietnia 2020 roku), nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia z VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT. Wobec tego należy rozważyć, czy w odniesieniu do dostawy zasiedlonej części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego istnieje możliwość skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z modernizacją Głównego bloku produkcyjnego. Odnosząc to do treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT należy stwierdzić, że nie została spełniona jedna z przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia VAT dostawy zasiedlonej części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego. Wyklucza to możliwość zastosowania art. 43 ust. 1 pkt l0a Ustawy o VAT.

W związku z brakiem przesłanek do zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i l0a Ustawy o VAT należy przenalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT. Mając na względzie, że Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości (w tym Głównego bloku produkcyjnego) do prowadzenia działalności podlegającej zwolnieniu z VAT oraz że Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z modernizacją Głównego bloku produkcyjnego należy jednak stwierdzić, że art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

Wobec tego, Strony stoją na stanowisku, że dostawa części powierzchni Głównego bloku produkcyjnego, w przypadku której doszło do pierwszego zasiedlenia po ulepszeniu w rozumieniu Ustawy o VAT w kwietniu 2018 roku, dokonana w ciągu dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, będzie opodatkowana obligatoryjnie VAT w stawce 23% (nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt l0a ani art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT).

Mając na uwadze powyższe, dostawa Głównego bloku produkcyjnego będzie w całości opodatkowana 23% VAT na zasadach ogólnych oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i 11 Ustawy o VAT w zależności od tego, kiedy będzie miała miejsce dostawa Nieruchomości.

Podsumowując dotychczasowe rozważania, Strony stoją na stanowisku, że planowana transakcja nabycia Nieruchomości będzie w całości podlegać opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu podstawowej 23% stawki podatku VAT:

• w odniesieniu do Nieruchomości (za wyjątkiem Placu i Głównego bloku produkcyjnego) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i11 Ustawy o VAT,
  

• w odniesieniu do Placu na zasadach ogólnych lub na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i11 Ustawy o VAT w zależności od tego, kiedy będzie miała miejsce planowana transakcja,
  

• w odniesieniu do Głównego bloku produkcyjnego na zasadach ogólnych oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i11 Ustawy o VAT w zależności od tego, kiedy będzie miała miejsce planowana transakcja,
  
  
  

zakładając, że Sprzedający oraz Kupujący złożą przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT i wyborze opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 i11 tejże ustawy.

Nawet jeżeli okaże się, że do części planowanej transakcji, tj. do Placu lub Głównego bloku produkcyjnego nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, a Strony złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i11 Ustawy o VAT w odniesieniu do całej Nieruchomości, to w tym zakresie oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT będzie nieskuteczne. Nie wpłynie to jednak na powyższe konkluzje co do opodatkowania VAT.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3

Mając na uwadze stanowisko w zakresie pytania 1 i 2, w związku z nabyciem Nieruchomości Kupujący będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych, w szczególności na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, z zachowaniem reguł wynikających z całokształtu przepisów o odliczaniu VAT (tj. przykładowo uwzględniając obostrzenia wynikające z art. 88 Ustawy o VAT).

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 3

Przepis art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT wprowadza jedną z najistotniejszych zasad podatku VAT - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to przysługuje zasadniczo wtedy, gdy nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dodatkowo, aby można było mówić o prawie do odliczenia, musi wystąpić podatek naliczony.

W związku z tym, że nabycie przez Kupującego Nieruchomości będzie opodatkowane VAT według stawki 23%, po stronie Kupującego wystąpi podatek naliczony w wysokości wynikającej z faktur otrzymanych przez Kupującego (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a) Ustawy o VAT).

Dodatkowo, mając na uwadze, że nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych VAT opisanych w zdarzeniu przyszłym. Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych przewidzianych w Dziale IX Ustawy o VAT.

Odliczenie podatku naliczonego będzie przysługiwało na zasadach ogólnych, tj. z uwzględnieniem całokształtu przepisów o odliczaniu VAT, a w szczególności przy założeniu, że nie będą miały miejsca okoliczności negatywne wyłączające prawo do odliczenia, w szczególności nie będzie miała miejsca żadna z sytuacji opisanych w art. 88 Ustawy o VAT.

Reasumując, mając na uwadze, że nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych przewidzianych w Dziale IX Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że oświetlenie zewnętrzne oraz ogrodzenie (urządzenia budowlane) wymienione w opisie sprawy należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z tym budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie budowlane. Brak jest podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu prawnego. W związku z tym, że urządzenia budowlane należy traktować jako element przynależny do budynku/budowli, to dostawa ww. urządzeń budowlanych będzie opodatkowana wg. zasad właściwych dla dostawy budynku/budowli, z którym są związane.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.