Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.130.2019.3.JS
z 28 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2019 r. (data wpływu 27 maja 2019 r.) oraz pismem z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 19 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 20 maja 2019 r. (data wpływu 27 maja 2019 r.) oraz z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 19 czerwca 2019 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2015 r. Wnioskodawca nabył w drodze spadku po matce udział we współwłasności nieruchomości położonej w C. zabudowanej domem mieszkalnym. W 2019 r. nieruchomość tę Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami (rodzeństwem) sprzedali.

Wnioskodawca jest właścicielem odrębnego lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym w Z.. W tym budynku jest więcej niż 7 lokali i stąd została powołana tzw. duża wspólnota mieszkaniowa przewidziana w art. 20 i nast. ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2018r. poz. 716 z późn. zm). Z mocy samego prawa - art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości wspólnej tj. gruntu i części budynku i urządzeń niesłużących wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Na podstawie uchwał wspólnoty mieszkaniowej z 2018 r. został przez wspólnotę mieszkaniową zaciągnięty kredyt bankowy na termomodernizację budynku, która została z tego kredytu i z funduszu remontowego sfinansowana. Kredyt został zaciągnięty na 10 lat i jest spłacany przez wspólnotę mieszkaniową z comiesięcznych wpłat właścicieli lokali liczonych kwotowo od 1 metra kwadratowego powierzchni lokali. Wnioskodawca zamierza środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości spadkowej wpłacić jednorazowo na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej w celu zwolnienia się z dalszego obowiązku wpłat na fundusz remontowy przeznaczonych na spłatę kredytu.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. spadkodawca odziedziczył nieruchomość po swoim mężu S. dnia 28 września 1997 r.
   
2. W skład masy spadkowej po zmarłej matce wchodziły następujące składniki:
   
   
   
   
   1. współużytkowanie wieczyste do dnia 23 lipca 2067 r. nieruchomości położonej w C. przy ulicy R. działka gruntu nr X o powierzchni 0,0500 m² oraz współwłasność posadowionego na niej domu mieszkalnego o powierzchni 160 m² i budynku gospodarczego o powierzchni 20 m², stanowiące odrębny przedmiot własności,
      
   2. nieruchomość składającą się z działki gruntu o powierzchni 0,5300 ha, położona we wsi M. wraz z budynkiem mieszkalnym drewnianym o powierzchni 40 m², budynkiem gospodarczym o powierzchni 88 m², będąca nadal współwłasnością spadkobierców,
      
   3. działka gruntu o powierzchni 0,3479 ha położna w C. przy ulicy P., będąca nadal współwłasnością spadkobierców.
      
      
      
3. Spadek po matce, zmarłej dnia 27 lutego 2015r. w C. na podstawie ustawy nabyły dzieci: Wnioskodawca, B. S. i B. A. po 1/3 każde z nich.
   
4. Spadkobiercy nie przeprowadzali działu spadku. Sprzedaży podlegały udziały wynoszące po 1/3 we współużytkowaniu wieczystym do dnia 23 lipca 2067 r. nieruchomości położonej w C. przy ulicy R., działka gruntu nr X oraz we współwłasności posadowionego na niej domu mieszkalnego i gospodarczego, stanowiące odrębny przedmiot własności.
   
5. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej.
   
6. Nieruchomość położona w C. przy ulicy R., działka gruntu nr X o powierzchni 0,0500 m² oraz współwłasność posadowionego na niej domu mieszkalnego o powierzchni 160 m² i budynku gospodarczego o powierzchni 20 m², stanowiące odrębny przedmiot własności stanowiła odrębny majątek ojca Wnioskodawcy – S. Spadek po S. zmarłym dnia 28 września 1997 r. na podstawie ustawy nabyli: żona, dzieci: Wnioskodawca, B. S. i B. A.; po 1/4 każde z nich.
   
7. S. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości przy ulicy R., działka gruntu nr X, nabył umową użytkowania wieczystego z dnia 23 lipca 1968 r.
   
8. Pismem z dnia 28 marca 1977 r. znak: X Prezydent Miasta C. stwierdził, że budynek mieszkalny usytuowany na nieruchomości położonej w C. przy ul. R. przekazany został do użytkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jednorazowa wpłata na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej z przeznaczeniem na spłatę kredytu zaciągniętego przez wspólnotę mieszkaniową spowoduje możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości spadkowej, przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w proporcji tam przewidzianej?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany przez Niego ze sprzedaży nieruchomości spadkowej wydatkowany na wpłatę na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej, przeznaczony na spłatę kredytu na termomodernizację budynku podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 21 ust. 26 ustawy przez własny budynek rozumie się budynek stanowiący własność lub współwłasność podatnika. Z mocy prawa Wnioskodawca jest współwłaścicielem budynku. W świetle art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy za wydatki na cele mieszkaniowe uznaje się wydatki m.in. na remont budynku. Termomodernizacja (docieplenie) jest remontem budynku. Właściciel odrębnego lokalu w tzw. dużej wspólnocie mieszkaniowej ponosi koszty remontu budynku przez wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty - art. 14 pkt 1 ustawy o własności lokali. Mimo zatem, że remont nieruchomości wspólnej został wykonany przed zbyciem nieruchomości spadkowej, to Wnioskodawca poniesie wydatek na ten cel po zbyciu tej nieruchomości.

Alternatywnie zwolnienie podatkowe może wynikać także z art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatek na spłatę kredytu na remont wspólnego budynku. Wspólnota mieszkaniowa nie ma osobowości prawnej i tworzą ją z mocy prawa właściciele odrębnych lokali. Właściciel nie może inaczej niż przez wspólnotę mieszkaniową zaciągać kredytów na remonty nieruchomości wspólnej, a zatem i spłata kredytu zaciągniętego na remonty budynku za pośrednictwem wspólnoty mieszkaniowej powinna korzystać ze zwolnienia podatkowego, bo w innych przypadkach właściciele lokali w tzw. małych [powinno być: dużych – dopisek organu] wspólnotach mieszkaniowych byliby dyskryminowani przez prawo podatkowe w stosunku do właścicieli lokali w tzw. małych wspólnotach mieszkaniowych, w których do zarządu nieruchomością wspólną stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności i kredyty są zaciągane i spłacane bezpośrednio na współwłaścicieli nieruchomości wspólnej - art. 19 ustawy o własności lokali.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)˗c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wymaga jednak podkreślenia, że w dniu 1 stycznia 2019 r., w związku z opublikowaniem ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) – w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzono art. 10 ust. 5, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, przepisy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast ust. 2 tego artykułu podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył po zmarłym w dniu 28 września 1997 r. ojcu wraz z matką oraz dwójką rodzeństwa m.in. prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz współwłasność posadowionego na nim domu mieszkalnego i budynku gospodarczego, stanowiące odrębny przedmiot własności. Ww. nieruchomości oraz prawo stanowiły majątek odrębny ojca Wnioskodawcy. Kolejno Wnioskodawca nabył w 2015 r. w drodze spadku po matce wraz z rodzeństwem m.in. współużytkowanie wieczyste gruntu oraz współwłasność posadowionego na nim domu mieszkalnego i budynku gospodarczego, stanowiące odrębny przedmiot własności, które ona uprzednio nabyła w 1997 r. po zmarłym mężu.

Należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz. U z 2019 r., poz. 916) z dniem 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe przekształciło się w prawo własności tych gruntów.

Przez grunty zabudowane na cele mieszkaniowe należy rozumieć nieruchomości zabudowane wyłącznie budynkami:

1. mieszkalnymi jednorodzinnymi lub
2. mieszkalnymi wielorodzinnymi, w których co najmniej połowę liczby lokali stanowią lokale mieszkalne, lub
3. o których mowa w pkt 1 lub 2, wraz z budynkami gospodarczymi, garażami, innymi obiektami budowlanymi lub urządzeniami budowlanymi, umożliwiającymi prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych (art. 1 ust. 2 cytowanej ustawy).

Następnie udział w przedmiotowej nieruchomości został przez Wnioskodawcę sprzedany w 2019 r.

Wobec powyższego uznać należy, że 5-letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie minął.

W związku z powyższym odpłatne zbycie w 2019 r. udziału w nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powstał dochód który mógłby być opodatkowany podatkiem dochodowym.

Konsekwencją powyższego jest brak możliwości zastosowania w odniesieniu do uzyskanego przysporzenia któregokolwiek ze zwolnień przedmiotowych wymienionych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można bowiem zwolnić z opodatkowania czegoś co nie stanowi przedmiotu opodatkowania. W tej sytuacji zastosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jest bezprzedmiotowe, a tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.