2019.06.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-2.4012.116.2019.2.MGO

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.116.2019.2.MGO
z 5 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 8 lutego 2019 r. (data wpływu 21 lutego 2019 r.) uzupełnionym pismem z 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania dostawy nieruchomości 23% stawką podatku do towarów i usług
prawa do odliczenia przez kupującego w całości podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości 23% stawką podatku do towarów i usług oraz prawa do odliczenia przez kupującego w całości podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę.

Wniosek został uzupełniony pismem z 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 kwietnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.116.2019.1.MGO.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: K. Sp.k.
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: E. Sp. z o.o.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

E. Sp. z o.o. (dalej „spółka”) zamierza sprzedać K. spółka komandytowa (dalej „kupujący”) dwie nieruchomości zabudowane (dalej zwane łącznie „nieruchomość”). Spółka i kupujący są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. Kupujący prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (kancelaria prawna) i zamierza wykorzystywać nabywaną nieruchomość wyłącznie do działalności opodatkowanej tym podatkiem. W skład nieruchomości wchodzą dwie działki znajduje się w W. przy ul. K. M. o nr:

10/2 nr Księgi Wieczystej W. – oznaczonej w rejestrze gruntów jako Bi – inne tereny zabudowane; działka jest zabudowana budynkiem biurowym, którego budowa zakończyła się w 1993 r., rodzaj budynku według KŚT – budynki biurowe; powierzchnia użytkowa budynku to 648,9 m² (dane z umowy sprzedaży, na podstawie której Spółka nabyła budynek wraz z gruntem); Spółka nabyła działkę w dniu 20 kwietnia 2001 r.
9/3 nr KW W. (Spółka jest użytkownikiem wieczystym) – oznaczonej w rejestrze gruntów jako B – tereny mieszkaniowe; na działce jest posadowiony budynek garażowy dwupoziomowy o powierzchni 45 m² (dane z umowy sprzedaży, na podstawie której spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynku); spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności posadowionego budynku w dniu 8 czerwca 2001 r.

Nieruchomość została nabyta od osób fizycznych (małżonkowie), którzy nie działali jako podatnicy podatku od towarów i usług. W aktach notarialnych jest zawarta informacja o pobranym przez notariusza podatku od czynności cywilnoprawnych od sprzedaży nieruchomości. Spółka nie odliczyła podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości (sprzedający nie wystawiali faktur sprzedaży). Nieruchomość przyjęto do używania w dniu 20 kwietnia 2001 r.

Przed nabyciem spółka była najemcą nieruchomości. W okresie najmu spółka poczyniła znaczne nakłady inwestycyjne (około …. zł; w księgach spółki pod datą 1 listopada 2000 r. został przyjęty środek trwały: Modernizacja domu – inwestycje w obcych środkach trwałych).

Po zakupie nieruchomości spółka ponosiła drobne nakłady na modernizację takie jak: klimatyzatory – ok. … tys. pln, okablowanie ok. … tys. pln system alarmowy ok. … tys. pln, system otwierania drzwi ok. … tys. pln oraz montaż drzwi antywłamaniowych (około … tys. pln). Od tych nakładów spółka odliczyła podatek naliczony.

Zgodnie z danymi z ksiąg spółki koszt nabycia nieruchomości przedstawia się następująco:

grunty własne – … zł,
prawo wieczystego użytkowania gruntu – … zł,
budynek biura – … zł.

Spółka po nabyciu wynajmowała część pomieszczeń dla spółek zależnych (w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług). Spółka nie jest jednak w stanie obecnie ustalić dokładnie, jakie części budynku były przedmiotem najmu, a w szczególności spółka nie może stwierdzić, że przedmiotem najmu była cała powierzchnia użytkowa budynku biurowego oraz garażu. Obecnie przedmiotem najmu jest 85 m² powierzchni budynku biurowego.

Opisaną wyżej nieruchomość spółka zamierza sprzedać kupującemu. Działając na podstawie art. 2 pkt 14, art. 41 ust. 1 oraz art. 43 ust. 10 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a także wyroku TSUE z dnia 16 listopada 2017 r. (C-308/16), spółka i kupujący zamierzają zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, i złożyć przed dniem dokonania dostawy nieruchomości właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części posadowionych na nieruchomości.

Spółka w celu udokumentowania dostawy wystawi kupującemu fakturę zawierającą podatek od towarów i usług według stawki 23%.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Nakłady inwestycyjne nie przekroczyły i nie były równe 30% wartości początkowej budynku biura. Spółka nie posiada ewidencji na nakłady poniesione na rzecz obiektów położonych na poszczególnych działkach. W księgach figuruje jeden środek trwały pod nazwą „budynek biura”, który jest posadowiony na działce 10/2 i 9/3. Zapewne większa część nakładów inwestycyjnych została poniesiona na obiekt położony na działce 10/2.

Na pytanie zadane w wezwaniu cyt. „Z wniosku wynika, że Spółka po nabyciu wynajmowała część pomieszczeń dla spółek zależnych (w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług). Proszę zatem o wskazanie, czy i w jaki sposób po nabyciu, były wykorzystywane te części budynku biurowego oraz garażu, które nie były wynajmowane spółkom zależnym?”, Wnioskodawca odpowiedział – część budynku, która nie była wynajmowana podmiotom w grupie, była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej spółki, która w poszczególnych okresach ulegała zmianie.

Obecnie podstawową działalność Spółki jest:

działalność holdingów finansowych,
wytwarzanie energii elektrycznej,
działalność firm centralnych i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych,
pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dostawa nieruchomości w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług?
Czy kupujący będzie uprawniony do odliczenia w całości podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem spółki i kupującego:

dostawa nieruchomości w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług,
kupujący będzie uprawniony do odliczenia w całości podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę.

W opinii spółki i kupującego dostawa nieruchomości będzie następowała po upływie dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia, zatem dostawa co do zasady korzystać może ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Strony mogą jednak skorzystać z opcji opodatkowania dostawy nieruchomości poprzez złożenie oświadczenia na warunkach określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste i zbycie tego prawa.

Z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wynika zaś, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Ponieważ obie działki gruntu, składające się na nieruchomość, są zabudowane budynkami (budynek biurowy, garaż), przedmiotem planowanej czynności będzie dostawa budynków. O wysokości opodatkowania dostawy przesądzi opodatkowanie budynków posadowionych na nieruchomości.

W pierwszej kolejności należy rozważyć, czy do dostawy może znajdować zastosowanie zwolnienie od opodatkowania. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwalnia się od opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jeśli powyższe zwolnienie nie znajduje zastosowania, to na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy zwolnione są także dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zastosowanie zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. jest możliwe, o ile doszło już do pierwszego zasiedlenia budynku lub budowli. Jak stanowi art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Cytowana wyżej definicja pierwszego zasiedlenia musi być interpretowana zgodnie z tezami wyroku TSUE z dnia 16 listopada 2017r. (C-308/16), w którym TSUE orzekł, że art. 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 112 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. W tezie 41 wyroku TSUE C-308/16 wskazano, że „Jak wynika przede wszystkim z prac przygotowawczych do szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. 1977, L 145, s. 1), które pozostają wymierne do celów interpretacji dyrektywy VAT, w ramach zwolnień przewidzianych w jej art. 135 ust. 1 lit. j), kryterium „pierwszego zasiedlenia” budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora”.

W tezie 47 TSUE wskazał zaś, że „Wynika stąd, że państwa członkowskie nie są w szczególności upoważnione do uzależnienia zwolnienia z VAT w zakresie dostaw budynków następujących po ich pierwszym zasiedleniu od warunku, który nie został przewidziany w dyrektywie VAT, a zgodnie z którym takie pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu”.

W wyroku z dnia z 23 listopada 2017 r. sygn. I FSK 312/16 NSA podniósł, że „W wyroku TSUE stwierdził (pkt 47), że państwa członkowskie nie są w szczególności upoważnione do uzależnienia zwolnienia z VAT w zakresie dostaw budynków następujących po ich pierwszym zasiedleniu od warunku, który nie został przewidziany w dyrektywie VAT, a zgodnie z którym takie pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Jak wynika z powyższego, skutkiem wyroku TSUE jest potwierdzenie niezgodności ustawy z dnia 11 marca 2004 r. z Dyrektywą 112 w zakresie uwarunkowania pierwszego zasiedlenia oddaniem do używania „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”.

Mając na względzie, że w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. możliwość stosowania zwolnienia od opodatkowania powiązano z upływem dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, przyjęcie wykładni „pierwszego zasiedlenia” zgodnie z orzeczeniem TSUE oznaczać będzie w przedmiotowej sprawie, że do pierwszego zasiedlenia nieruchomości doszło ponad 2 lata przed dniem złożenia niniejszego wniosku, a także planowaną dostawą. Jak wynika ze stanu faktycznego, spółka jest użytkowaniem budynku biurowego i garażowego od 2001 r. W tym okresie nie doszło do poniesienia istotnych nakładów (nie dokonano także istotnej przebudowy budynku celem zmiany jego funkcji). Nie jest zatem konieczna analiza od kiedy i w jakiej części budynek był przedmiotem usług wynajmu świadczonych przez spółkę. W okolicznościach sprawy można przyjąć, że co najmniej spółka jest pierwszym użytkownikiem budynków w prowadzonej działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w związku z wyrokiem TSUE C-308/16). Spółka jest zatem „pierwszym użytkownikiem” w rozumieniu tezy 47 wyroku TSUE.

Należy przyjąć, że planowana dostawa nieruchomości będzie następowała po upływie 2 lat od dnia pierwszego zasiedlenia, a w konsekwencji może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Zważywszy na zastosowanie tego zwolnienia, bezprzedmiotowa jest analiza możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Ponieważ spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., kierując się treścią art. 43 ust. 10 i 11, spółka i kupujący mogą zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Jak stanowi art. 43 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Strony mogą zatem wybrać opodatkowanie podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości. Prezentowana wyżej wykładnię przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. oraz ocena co do ich zastosowania znajduje potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej DKIS. W interpretacji z dnia 21 grudnia 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.722.2018.1.IG wskazano, że „Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. o sygn. C-308/16. W ocenie Trybunału, pojęcie „pierwszego zasiedlenia” nie może zostać ograniczone do czynności opodatkowanych VAT, co oznacza, że pierwsze zasiedlenie stanowi nie tylko oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (jak np. najem, dzierżawa, sprzedaż), ale także używanie budynków/budowli dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika”. Podobne wnioski wynikają z interpretacji z dnia 21 grudnia 2018 r. sygn. 0111-KDIB3-2.4012.712.2018.2.AZ.

Na możliwość skorzystania z opcji opodatkowania dostawy nieruchomości nabytej w drodze darowizny (czynności wyłączonej z opodatkowania) wskazano w interpretacji z dnia 20 grudnia 2018 r. sygn. 0115-KDIT1-3.4012.699.2018.2.EB: „Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że planowane zbycie nieruchomości, w skład której wchodzą: budynek biurowy z pomieszczeniami socjalnymi i warsztatem, magazyn (posadowione na działce nr 43/39) oraz budynek magazynu (posadowiony na działce nr 43/49) będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Należy stwierdzić, że planowana sprzedaż opisanych we wniosku budynków nastąpi po upływie co najmniej dwóch lat od ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika bowiem, że do nabycia nieruchomości (bazy) doszło w drodze darowizny w 1998 r. od osób fizycznych, a opisana nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Zatem doszło do pierwszego zasiedlenia ww. budynków w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Jednocześnie wskazał Pan, że nie ponoszono wydatków na ulepszenie żadnego budynku (były ponoszone jedynie wydatki na bieżące remonty i konserwację). W związku z powyższym zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy”. Podobne wnioski wynikają z interpretacji z dnia 17 grudnia 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.666.2018.1.AM.

Na skutek skorzystania z opcji opodatkowania dostawy, do dostawy będzie miała zastosowanie podstawowa stawka podatku od towarów i usług. Zdaniem spółki i kupującego, zważywszy na charakter budynków (budynek biurowy i garaż), brak jest podstaw do zastosowania stawki obniżonej.

W odniesieniu do pytania nr 2 kupujący będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w całości. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 stanowi zaś, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zważywszy, że kupujący prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a nieruchomość po nabyciu ma być przez niego wykorzystywana w tej działalności, będzie uprawniony do odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości. Skorzystanie przez spółkę i kupującego z opcji opodatkowania dostawy budynków, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z ust. 10 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., spowoduje, że dostawa będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i nie będzie od tego podatku zwolniona.

Mając powyższe na względzie stanowisko spółki i kupującego należy uznać za prawidłowe w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zauważyć należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C 308/16 przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. (…).”

W orzeczeniu tym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał również, że „(...) kryterium >>pierwszego zasiedlenia<< budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. (...) kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu” (pkt 41).

Natomiast w opinii Rzecznika Generalnego do ww. sprawy wskazano, że „(...) pojęcie >>pierwszego zasiedlenia<< ma własne znaczenie, niezależne od uprzedniego istnienia czynności podlegającej opodatkowaniu. Użytkowanie budynku (niezależnie od tego, czy jest on nowy, czy też przebudowany (...) przez jego właściciela nieprzerwanie przez co najmniej przez dwa lata jest zrównane z pierwszą dostawą i jego późniejsza sprzedaż jest zwolniona z VAT” (pkt 64).

Zatem zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

A zatem zarówno w przypadku wybudowania obiektu, jak również po jego ulepszeniu pojęcie „pierwsze zasiedlenie” należy rozumieć w sposób tożsamy. Oznacza to, że w sytuacji dokonywania ulepszeń wykorzystanie obiektu do własnej działalności należy uznać za jego ponowne „pierwsze zasiedlenie”.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki nie niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu (również prawa wieczystego użytkowania gruntu), na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt (prawo użytkowania wieczystego gruntu) dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że spółka zamierza sprzedać kupującemu nieruchomość. W skład nieruchomości wchodzą dwie działki: 10/2 i 9/3. Działka nr 10/2 jest zabudowana budynkiem biurowym, którego budowa zakończyła się w 1993 r. Spółka nabyła budynek wraz z gruntem. Spółka nabyła działkę w dniu 20 kwietnia 2001 r. Działka 9/3 – Spółka jest użytkownikiem wieczystym. Na działce jest posadowiony budynek garażowy dwupoziomowy o powierzchni 45 m², spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności posadowionego budynku w dniu 8 czerwca 2001 r.

Nieruchomość została nabyta od osób fizycznych (małżonkowie), którzy nie działali jako podatnicy podatku od towarów i usług. Spółka nie odliczyła podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości (sprzedający nie wystawiali faktur sprzedaży). Nieruchomość przyjęto do używania w dniu 20 kwietnia 2001 r.

Przed nabyciem spółka była najemcą nieruchomości. W okresie najmu spółka poczyniła znaczne nakłady inwestycyjne (około … zł; w księgach spółki pod datą 1 listopada 2000 r. został przyjęty środek trwały: Modernizacja domu – inwestycje w obcych środkach trwałych).

Po zakupie nieruchomości spółka ponosiła drobne nakłady na modernizację. Od tych nakładów spółka odliczyła podatek naliczony.

Spółka po nabyciu wynajmowała część pomieszczeń dla spółek zależnych (w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług). Obecnie przedmiotem najmu jest 85 m² powierzchni budynku biurowego. Część budynku, która nie była wynajmowana podmiotom w grupie, była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej spółki,

Nakłady inwestycyjne nie przekroczyły i nie były równe 30% wartości początkowej budynku biura. Spółka nie posiada ewidencji na nakłady poniesione na rzecz obiektów położonych na poszczególnych działkach. W księgach figuruje jeden środek trwały pod nazwą „budynek biura” który jest posadowiony na działce 10/2 i 9/3. Zapewne większa część nakładów inwestycyjnych została poniesiona na obiekt położony na działce 10/2.

Opisaną wyżej nieruchomość spółka zamierza sprzedać kupującemu. Spółka i kupujący zamierzają zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, i złożyć przed dniem dokonania dostawy nieruchomości właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części posadowionych na nieruchomości.

Spółka w celu udokumentowania dostawy wystawi kupującemu fakturę zawierającą podatek od towarów i usług według stawki 23%.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Zainteresowanych dotyczą opodatkowania dostawy zabudowanych działek nr 10/2 i 9/3 według 23% stawki podatku VAT.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy do dostawy zabudowanych działek nr 10/2 i 9/3 znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem w celu ustalenia czy w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do wskazanych przez Zainteresowanych budynków, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz treści powołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu wykładni pierwszego zasiedlenia wynikającej z orzecznictwa TSUE, prowadzi do stwierdzenia, że dostawa przez spółkę opisanych we wniosku budynków tj. budynku biurowego oraz budynku garażowego nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, gdyż – jak wynika z okoliczności sprawy – ww. budynki zostały już zasiedlone. Jak wskazano we wniosku nieruchomość została nabyta w kwietniu 2001 r. Nieruchomość przyjęto do używania w dniu 20 kwietnia 2001 r. Po zakupie nieruchomości spółka ponosiła drobne nakłady na modernizację. Nakłady inwestycyjne nie przekroczyły i nie były równe 30% wartości początkowej budynku biura. Wnioskodawca wskazał ponadto, że w księgach figuruje jeden środek trwały pod nazwą „budynek biura”, który jest posadowiony na działce 10/2 i 9/3. Spółka po nabyciu wynajmowała część pomieszczeń dla spółek zależnych – w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Część budynku, która nie była wynajmowana podmiotom w grupie, była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej spółki. W związku z powyższym budynek biurowy i budynek garażowy zostały już zasiedlone.

Tym samym należy stwierdzić, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków, rozumianym jako „użytkowanie budynku przez jego właściciela”, a planowanym zbyciem nieruchomości nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku biurowego i budynku garażowego będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Również zbycie działki nr 10/2 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 9/3 będzie objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Przy czym, zauważyć należy, że przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, strony transakcji będą miały możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy wskazanej nieruchomości.

W sytuacji gdy spółka i kupujący (zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni) skorzystają z ww. prawa i zrezygnują ze zwolnienia od podatku oraz złożą przed dniem dokonania dostawy nieruchomości właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy, planowana transakcja w ww. zakresie będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanych, że dostawa nieruchomości w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Zainteresowanych dotyczą również prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego przez kupującego, wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę.

W odniesieniu do prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W analizowanych okolicznościach spółka i kupujący są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Kupujący, jak podał we wniosku, prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i zamierza wykorzystywać nabywaną nieruchomość wyłącznie do działalności opodatkowanej tym podatkiem.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji przedmiotowa transakcja sprzedaży nieruchomości będzie opodatkowana podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa pkt 1 ustawy, przy założeniu, że strony transakcji dopełnią warunków i wybiorą opcję opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że przedmiot planowanej dostawy będzie wykorzystywany przez kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i planowana transakcja nabycia nieruchomości w okolicznościach przedstawionych we wniosku spełnia warunki dla uznania jej za czynność opodatkowaną podatkiem VAT, kupujący po nabyciu nieruchomości i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury dokumentującej jej faktyczne nabycie, będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu planowanej transakcji nabycia nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanych, że kupujący będzie uprawniony do odliczenia w całości podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę, jest prawidłowe.

Należy również zauważyć, że organ wydający interpretację nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych do uzupełnienia dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Tym samym dołączone do uzupełnienia dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin