Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1611/12-2/JB
z 26 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10.12.2012 r. (data wpływu 12.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 12.08.1978 r. Wnioskodawczyni była współwłaścicielką działki –o pow. 0,0218 ha i o pow. 0,1379 ha. Wnioskodawczyni mieszka tam do 19.07.1987 r. i pragnęła nadal, jednak decyzją Skarbu Państwa – Naczelnika Miasta i Gminy, okazało się, że zgodnie z zatwierdzonym planem zagospodarowania działki przeznaczone są pod budownictwo wielorodzinne zwane „O”. Wnioskodawczyni próbowała kilkanaście razy negocjować z władzami – bezskutecznie. Przyjmujący ją pracownicy Urzędu wskazywali, iż na mocy panującego prawa i przepisów i tak dojdzie do wysiedlenia – pozbawieni prawa do własności gruntów i domu. W tej sytuacji Wnioskodawczyni zgodziła się na stawiane przez Urząd warunki. W międzyczasie Wnioskodawczyni zamieszkała w bloku.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż na Jej działce nic nie zrobiono, plany zagospodarowania nie zostały zrealizowane, bowiem Osiedle nie powstało.

Dnia 25.06.2008 r. Wnioskodawczyni złożyła pierwszy wniosek do Starosty Powiatu o zwrot nieruchomości. Po wielu rozmowach i odwołaniach odzyskano nieruchomość decyzją ostateczną – Starosty Powiatu z dnia 15.11.2010 r., Wnioskodawczyni dokonała wpłaty tytułem odszkodowania. Wnioskodawczyni działkę sprzedała 19.10.2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Wnioskodawczyni obowiązuje podatek z odpłatnego zbycia nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawczyni gdyby musiała zapłacić podatek byłoby to niesprawiedliwe. Pomimo, że sprzedała działkę, pozyskane pieniądze w żadnym stopniu nie rekompensują Jej tego co straciła – pozbawiono domu, działki

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stan faktyczny uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub prawa wieczystego użytkowania gruntów następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w latach 1978- 1987 r. była współwłaścicielką działki, która decyzją Naczelnika Miasta i Gminy została Jej odebrana i przeznaczona pod budownictwo wielorodzinne. Decyzją ostateczną Starosty Powiatu z dnia 15.11.2010 r. Wnioskodawczyni odzyskała przedmiotową nieruchomość, która w dniu 19 lipca 2010 r. Wnioskodawca sprzedała.

W związku z tym, w niniejszej sprawie istotne staje się rozstrzygnięcie kwestii, czy wydanie decyzji o zwrocie nieruchomości stanowi nabycie, w myśl powołanego wyżej artykułu 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać przy tym należy, że wykładnia pojęcia „nabycie” użytego w powołanym przepisie powinna uwzględniać to, że zwrot utraconego prawa własności, co wynika z przyjętej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, nie jest nabyciem, w konsekwencji czego nie chodzi w nim o każde nabycie w potocznym rozumieniu tego słowa.

Przywracając stan prawny, który istniał przed wywłaszczeniem nieruchomości, decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, czyli jest aktem prawnym, który wywiera bezpośrednio skutki w sferze prawa cywilnego. Przywraca bowiem prawo własności nieruchomości jej poprzedniemu właścicielowi lub jego następcom prawnym. Jest więc zdarzeniem prawnym zmieniającym podmiotową stronę stosunku prawnorzeczowego odnośnie do zwracanej nieruchomości. Decyzja o zwrocie powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe.

Powyższe oznacza, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych przyjąć należy, iż w momencie uprawomocnienia się decyzji właściwego starosty o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości nie doszło do jej nabycia.

W rezultacie, dokonana w dniu 19.10.2012 r. sprzedaż nieruchomości – działki, nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem uzyskany przychód nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zbycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło bowiem po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia, tj. 12.08.1978 r.

Jednocześnie tut. Organ nadmienia, iż w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) organ podatkowy nie prowadzi postępowania dowodowego i wyjaśniającego ani też nie ocenia załączonych do wniosku dowodów. Nie ma więc możliwości w tym trybie ustalenia stanu faktycznego sprawy objętej wnioskiem co jest z kolei niezbędne do dokonania wykładni przepisów prawa w danym stanie faktycznym, ponieważ wydając rozstrzygnięcie opiera się wyłącznie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.