2019.05.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.132.2019.1.AM
z 17 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2019 r. (data wpływu 18 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wydatki ponoszone w związku z realizacją Programu, w ramach zawieranych umów ze szkołami, stanowią koszty pośrednio związane z przychodami, które powinny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wydatki ponoszone w związku z realizacją Programu, w ramach zawieranych umów ze szkołami, stanowią koszty pośrednio związane z przychodami, które powinny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

K. (dalej: Spółka, K.) oraz określone spółki od niej zależne zawarły i zarejestrowały umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Zgodnie z tą umową K. (jako podmiot dominujący) jest spółką reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz Ordynacji Podatkowej.

Podstawowa działalność gospodarcza Spółki (podlegająca opodatkowaniu CIT) prowadzona jest w zakresie wydobycia rud metali i produkcji z nich metali. Sprzedaż metali produkowanych przez Spółkę dokonywana jest na rzecz odbiorców krajowych, jak również odbiorców z Unii Europejskiej oraz z krajów trzecich.

Spółka w celu prowadzenia działalności musi pozyskiwać pracowników o wykształceniu i kwalifikacjach odpowiadających jej profilowi działalności gospodarczej i w konsekwencji jest zainteresowana długoterminowym rozwojem klas o profilu zgodnym z jej działalnością w celu pozyskania przyszłych pracowników. W tym celu Spółka wdrożyła Program (dalej: Program).

W ramach Programu Spółka będzie obejmowała patronatem szkoły branżowe, które prowadzą działalność edukacyjną w regionie objętym działalnością Spółki, w szczególności w zakresie specjalizacji zawodowej: technik górnik, technik mechanik, technik elektryk, górnik, elektryk, technik górnictwa podziemnego, technik wiertnik, technik hutnik, górnik eksploatacji podziemnej, operator maszyn i urządzeń hutniczych, wiertacz - czyli o profilu odpowiadającym działalności K.

K. w związku z zawieranymi ze szkołami porozumieniami o współpracy będzie ponosił szereg wydatków związanych z realizacją obowiązków Patrona szkoły (dalej: Wydatki), które będą udokumentowane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami rachunkowymi. Będą to w szczególności wydatki związane z:

wsparciem w tworzeniu i modyfikacji programów nauczania,
udziałem w spotkaniach rekrutacyjnych i akcjach promujących szkołę objętą patronatem,
zapewnieniem warunków do realizacji praktycznej nauki zawodu dla uczniów zakwalifikowanych do praktyk zawodowych, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 sierpnia 2017 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu,
pomocą w przygotowaniu uczniów w klasach objętych patronatem do zdobycia wybranych uprawnień oraz pomocą w przeprowadzeniu egzaminów,
wsparciem szkoły objętej patronatem w zakresie wyposażenia pracowni, sal i warsztatów w niezbędne pomoce dydaktyczne i środki w ramach swoich możliwości i zgodnie z potrzebami szkoły,
współpracą ze szkołą w pozyskiwaniu innych funduszy na finansowanie inicjatyw edukacyjnych, w szczególności prowadzonych w celu podnoszenia jakości i efektywności kształcenia zawodowego,
przekazaniem szkołom patronackim środków pieniężnych na stypendia dla uczniów uzyskujących najlepsze wyniki, zgodnie z ustalonym regulaminem,
organizacją wizyt zawodoznawczych dla uczniów klas objętych patronatem,
wsparciem szkoły w organizowaniu zajęć praktycznej nauki zawodu i praktyk zawodowych,
organizowaniem dodatkowych szkoleń dla nauczycieli klas objętych patronatem,
wspieraniem szkoły w procesie dydaktycznym poprzez oddelegowanie pracowników Spółki do wykonywania zadań nauczycieli zawodu,
innymi działaniami w ramach Projektu, które pozwolą na zrealizowanie jego celu.

Dodatkowo K. zobowiązał się do uzgadniania ze szkołą objętą patronatem i realizacji szczegółowego harmonogramu zadań realizowanych w danym roku szkolnym w zakresie Programu, jak również uzgadniania ze Szkołą kosztów planowanych zadań w ramach Projektu.

Z kolei szkoła objęta Patronatem Spółki, w ramach Projektu zobowiązuje się do:

prowadzenia kształcenia w zawodach uwzględniających potrzeby K. w zakresie kwalifikacji pracowników,
zapewniania odpowiednio przygotowanej kadry nauczycieli do prowadzenia zajęć teoretycznych i praktycznych,
wyposażania pracowni i warsztatów w niezbędne środki i pomoce dydaktyczne, z uwzględnieniem aktualnych możliwości finansowych,
współpracy z K. w tworzeniu i modyfikacji programów nauczania,
zapewnienia nadzoru pedagogicznego nad praktyczną nauką zawodu i praktykami zawodowymi,
przekazywania danych statystycznych, które pozwolą na ocenę efektywności programu, np. szczegółowe dane na temat ocen uzyskiwanych przez uczniów w klasach patronackich,
współpracy z K. w pozyskiwaniu innych funduszy na finansowanie inicjatyw edukacyjnych, w szczególności prowadzonych w celu podnoszenia jakości i efektywności kształcenia zawodowego.

Zgodnie z założeniami Programu, wydatki poniesione na podstawie zawieranych umów mają przynieść Spółce efekty w postaci możliwości pozyskania w przyszłości wykwalifikowanej kadry pracowniczej, odpowiednio wykształconej pod kątem jej działalności, zgodnej z profilem i oczekiwaniami K. Co istotne Spółka nie zawiera odrębnych umów z uczniami klas objętych patronatem. W szczególności nie są oni zobowiązani do podjęcia automatycznego zatrudnienia u Wnioskodawcy po zakończeniu edukacji w szkole objętej patronatem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wydatki ponoszone przez K. w związku z realizacją Programu, w ramach zawieranych umów ze szkołami, są dla Wnioskodawcy pośrednim kosztem uzyskania przychodów, które powinny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, Wydatki ponoszone przez K w związku z realizacją Programu, w ramach zawieranych umów ze szkołami, są dla Wnioskodawcy pośrednim kosztem uzyskania przychodów, które powinny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia.

Uzasadnienie:

(i)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wydatki na partnerstwo są ponoszone przez K. i ekonomicznie obciążają jego majątek. Wnioskodawca ponosi te wydatki w sposób definitywny, bowiem nie podlegają one zwrotowi na rzecz Spółki.

Powyższe Wydatki pozostają również w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Zatrudnienie odpowiednio wykwalifikowanych pracowników jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wydobycia rud metali i produkcji z nich metali. W związku z panującymi na rynku pracy trudnościami ze znalezieniem wykwalifikowanych pod kątem profilu działalności Spółki pracowników, K. postanowił podjąć działania w postaci przyjętego Programu, w celu zapewnienie sobie w przyszłości wykwalifikowanej kadry pracowniczej o określonych kwalifikacjach i umiejętnościach, które są niezbędne w bieżącej działalności Spółki.

Aby wydatki zostały uznane za związane z przychodami, nie muszą one skutkować uzyskaniem konkretnego identyfikowalnego przychodu Spółki. Jednak celowość ich poniesienia przejawiać się będzie w dążeniu Spółki do zabezpieczenia źródła przychodów, przez zapewnienie przyszłych, wykwalifikowanych zasobów ludzkich pozwalających, co najmniej na utrzymanie wolumenów produkcji, a co za tym idzie przychodów z działalności.

Z powyższych względów nie ulega wątpliwości, iż w/w Wydatki powinny być uznane za zmierzające do zabezpieczenia/zachowania źródła przychodów Spółki.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wydatki są właściwie udokumentowane. Jednocześnie nie znajdują się one w grupie kosztów, które zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, Wydatki związane z realizacją Programu spełniają wszystkie warunki niezbędne do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

(ii)

Ze względu na rodzaj związku z przychodami, kosztami podatkowymi mogą być zarówno koszty, które bezpośrednio przyczyniają się do osiągnięcia przychodów, jak i koszty, które jedynie w pośredni sposób mają wpływ na generowanie przychodów.

Co do zasady do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami należy zaliczyć wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy w związku z charakterem prowadzonej działalności, tj. konkretne koszty, do których można przypisać konkretne przychody, np. koszty materiałów wykorzystywanych w trakcie produkcji.

Natomiast koszty pośrednie to takie koszty, które dotyczą wydatków nie odnoszących się wprost do konkretnych źródeł przychodów. Są to koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarcza, ale nie mające wprost odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, np. koszty ogólno-administracyjne, szkolenia pracowników itp.

Z uwagi na swój charakter Wydatki na realizacje Programu stanowią koszty związane z całokształtem działalności Spółki i są ponoszone w szczególności w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Wydatki związane z realizacją Programu, powinny być uznane za koszty pośrednio związane z działalnością gospodarczą Spółki i jako takie, powinny być potrącane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy przy tym zauważyć, że definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, koszty podatkowe można podzielić na:

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu „bezpośredniego” oraz kosztu „pośredniego” – brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach, których wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, świadczenia na rzecz pracowników. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Moment potrącalności kosztów został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Jak stanowi art. 15 ust. 4c tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 4e omawianej ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Spółka w celu prowadzenia działalności musi pozyskiwać pracowników o wykształceniu i kwalifikacjach odpowiadających jej profilowi działalności gospodarczej i w konsekwencji jest zainteresowana długoterminowym rozwojem klas o profilu zgodnym z jej działalnością w celu pozyskania przyszłych pracowników. W tym celu Spółka wdrożyła Program (dalej: Program).

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami związanymi z realizacją Programu, w ramach zawieranych umów ze szkołami, a prowadzoną działalnością gospodarczą (osiąganiem przychodów). Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego – wydatki poniesione na podstawie zawieranych umów mają przynieść Spółce efekty w postaci możliwości pozyskania w przyszłości wykwalifikowanej kadry pracowniczej, odpowiednio wykształconej pod kątem jej działalności, zgodnej z profilem i oczekiwaniami Wnioskodawcy. Jednocześnie wydatki te nie znajdują się w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, wymienione we wniosku wydatki związane z realizacją opisanego Programu Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 powołanej powyżej ustawy. Jednocześnie opisane wydatki na realizację Programu nie stanowią kosztów bezpośrednio związanych z konkretnymi przychodami. Należy uznać, że są to wydatki związane z całokształtem prowadzonej przez Spółkę działalności, ponoszone w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Oznacza to, że wydatki na realizację Programu, w ramach umów zawieranych ze szkołami, stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, potrącalne w dacie ich poniesienia.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2019 r. należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin