Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.81.2019.2.KS
z 13 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2019 r. (data wpływu 19 lutego 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT na zasadach ogólnych jako lokalna dostawa towarów w Polsce sprzedaży akumulatorów w postaci półproduktów pomiędzy Wnioskodawcą a Y – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT na zasadach ogólnych jako lokalna dostawa towarów w Polsce sprzedaży akumulatorów w postaci półproduktów pomiędzy Wnioskodawcą a Y. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X (dalej: „X” lub „Wnioskodawca”) należy do grupy A, w skład której wchodzi również m.in. Y (dalej: „Y”) oraz Z (dalej: „Z”). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Przedmiotem działalności X jest m.in.: sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, sprzedaż hurtowa i detaliczna motocykli, ich naprawa i konserwacja oraz sprzedaż hurtowa i detaliczna części i akcesoriów do nich, sprzedaż hurtowa metali i rud metali, sprzedaż hurtowa odpadów i złomu.

Z punktu widzenia Polskiej Klasyfikacji Działalności, przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność sklasyfikowana w grupie PKD 27.20.Z – Produkcja baterii i akumulatorów, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885).

Obecnie Y jest w trakcie pozyskiwania od organów celnych pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego. Schemat planowanych transakcji w ramach przedmiotowej procedury przedstawia się następująco. Y będzie podmiotem, który uzyska pozwolenie na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego. W ramach tej procedury Y będzie przemieszczać z kraju trzeciego na terytorium Polski surowiec w postaci ołowiu. Y będzie podmiotem zgłaszającym przywóz surowca, a jego dane podane zostaną na dokumentach celnych. Cywilnoprawnym właścicielem ołowiu będzie X. Na terenie Polski surowiec będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do produkcji akumulatorów. Następnie akumulatory te zbywane będą przez X na rzecz Y.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, że proces produkcji gotowych akumulatorów jest procesem wieloetapowym. Y będzie nabywać od X akumulatory w postaci półproduktów, tj. nie będą to akumulatory gotowe do użytku. Y w celu wykończenia akumulatora (nabytego jako półprodukt) do produktu gotowego, zrealizuje kolejne etapy produkcji akumulatora takie jak m.in. zalewanie elektrolitem, formowanie akumulatorów i ewentualne doładowanie, prace konfekcyjne. Następnie naładowane akumulatory będą transportowane na linię produkcyjną, gdzie kolejno przejdą: proces odgazowania, wyrównywania elektrolitu, test poziomu elektrolitu, zakręcanie akumulatora, testy elektryczne, test szczelności, mycie, suszenie, etykietowanie, paletyzowanie.

Po zakończeniu przez Y przedmiotowych czynności powstanie gotowy akumulator. Następnie wystąpią dwa scenariusze. W pierwszym scenariuszu Y sprzeda gotowe akumulatory na rzecz kontrahentów z krajów trzecich. W konsekwencji, akumulatory (jak również ołów wykorzystany do ich produkcji) zostaną wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej. Wraz z wywozem zostanie zamknięta procedura uszlachetniania czynnego, a Y uzyska komunikat IE599. W odniesieniu do przemieszczonego na terytorium Polski (a następnie wywiezionego) ołowiu nie powstanie obowiązek uiszczenia należności celnych.

W drugim scenariuszu Y sprzeda gotowe akumulatory na terytorium Polski na rzecz Z, a następnie Z sprzeda je na rzecz kontrahentów z krajów trzecich. W tym przypadku Y rozliczy procedurę uszlachetniania czynnego na podstawie zgłoszenia wywozowego dokonanego przez Z. Z będzie wpisana do pozwolenia Y na procedurę uszlachetniania czynnego jako podmiot kończący proces uszlachetniania, tj. zgłaszający towar do procedury wywozu. Z otrzyma komunikat IE599 w ramach zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego i wywozu akumulatorów do krajów trzecich. W odniesieniu do przemieszczonego na terytorium Polski (a następnie wywiezionego) ołowiu nie powstanie obowiązek uiszczenia należności celnych.

Dodatkowo, w ramach produkcji akumulatorów powstaną również odpady z ołowiu, które zostaną zbyte przez X na terenie Polski, na rzecz podmiotów trzecich. W odniesieniu do przedmiotowych odpadów powstanie dług celny i obowiązek zapłaty cła.

Wnioskodawca powziął wątpliwość jakie skutki w podatku VAT będą miały dla niego opisane powyżej transakcje.

W uzupełnieniu wniosku X wskazał, że:

1. Sprzedawane przez X na rzecz Y akumulatory w postaci półproduktów nie będą towarami wymienionymi w załączniku nr 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, dalej: „ustawa o VAT”).
2. Dostawa akumulatorów w postaci półproduktów nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ani w art. 122 ustawy o VAT.
3. Y na dzień sprzedaży akumulatorów w postaci półproduktów będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż akumulatorów w postaci półproduktów pomiędzy X a Y będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż akumulatorów w postaci półproduktów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Uzasadnienie

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W ocenie Wnioskodawcy, transakcja pomiędzy nim a Y będzie spełniała definicję dostawy towarów, a zatem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju na zasadach ogólnych. X przeniesie bowiem na Y prawo do dysponowania akumulatorami w postaci półproduktów jak właściciel. Bez znaczenia w ocenie Wnioskodawcy pozostaje fakt, że ołów użyty do produkcji akumulatorów jest towarem objętym procedurą uszlachetniania czynnego. Ustawa o VAT nie przewiduje bowiem wyjątków w tym zakresie. Skoro zatem spełniona jest dyspozycja przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, to transakcja winna być potraktowana jako lokalna dostawa towarów w Polsce. Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 czerwca 2011 r., nr IBPP3/443-421/11/DG.

Podsumowując, sprzedaż akumulatorów w postaci półproduktów będzie lokalną dostawą towarów w Polsce, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, z zastosowaniem stawek obowiązujących dla konkretnego towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca należy do grupy A, w skład której wchodzi również m.in. Y. (dalej: „Y”) oraz Z (dalej: „Z”) Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Obecnie Y jest w trakcie pozyskiwania od organów celnych pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego. Schemat planowanych transakcji w ramach przedmiotowej procedury przedstawia się następująco. Y będzie podmiotem, który uzyska pozwolenie na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego. W ramach tej procedury Y będzie przemieszczać z kraju trzeciego na terytorium Polski surowiec w postaci ołowiu. Y będzie podmiotem zgłaszającym przywóz surowca, a jego dane podane zostaną na dokumentach celnych. Cywilnoprawnym właścicielem ołowiu będzie Wnioskodawca. Na terytorium Polski surowiec będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do produkcji akumulatorów. Następnie akumulatory te zbywane będą przez niego na rzecz Y. Proces produkcji gotowych akumulatorów jest procesem wieloetapowym. Y będzie nabywać od Wnioskodawcy akumulatory w postaci półproduktów, tj. nie będą to akumulatory gotowe do użytku. Y w celu wykończenia akumulatora (nabytego jako półprodukt) do produktu gotowego, zrealizuje kolejne etapy produkcji akumulatora. Po ich zakończeniu powstanie gotowy akumulator.

Następnie wystąpią dwa scenariusze. W pierwszym scenariuszu Y sprzeda gotowe akumulatory na rzecz kontrahentów z krajów trzecich. W konsekwencji, akumulatory (jak również ołów wykorzystany do ich produkcji) zostaną wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej. Wraz z wywozem zostanie zamknięta procedura uszlachetniania czynnego, a Y uzyska komunikat IE599. W odniesieniu do przemieszczonego na terytorium Polski (a następnie wywiezionego) ołowiu nie powstanie obowiązek uiszczenia należności celnych. W drugim scenariuszu Y sprzeda gotowe akumulatory na terytorium Polski na rzecz Z, a następnie Z sprzeda je na rzecz kontrahentów z krajów trzecich. W tym przypadku Y rozliczy procedurę uszlachetniania czynnego na podstawie zgłoszenia wywozowego dokonanego przez Z. Z będzie wpisana do pozwolenia Y na procedurę uszlachetniania czynnego jako podmiot kończący proces uszlachetniania, tj. zgłaszający towar do procedury wywozu. Z otrzyma komunikat IE599 w ramach zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego i wywozu akumulatorów do krajów trzecich. W odniesieniu do przemieszczonego na terytorium Polski (a następnie wywiezionego) ołowiu nie powstanie obowiązek uiszczenia należności celnych.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy sprzedaż akumulatorów w postaci półproduktów na rzecz Y będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższej definicji pojęcia „towary” wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nie rozróżnia towarów nieunijnych i unijnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 5 ust. 2 ustawy – czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy – miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokona dostawy towarów (akumulatorów w postaci półproduktów), które w momencie dostawy będą znajdowały się na terytorium kraju (Polski) i nie będą wysyłane ani transportowane. W konsekwencji, miejscem dostawy akumulatorów w postaci półproduktów będzie terytorium kraju.

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż na terytorium kraju akumulatorów w postaci półproduktów, wytworzonych z ołowiu objętego procedurą uszlachetniania czynnego, będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że akumulatory w postaci półproduktów nie będą towarami wymienionymi w załączniku nr 11 ustawy i ich dostawa nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy ani art. 122 ustawy, co oznacza, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miała zastosowania procedura „odwrotnego obciążenia”, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy – zgodnie z którym podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Zatem sprzedaż akumulatorów w postaci półproduktów pomiędzy Wnioskodawcą a Y będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce, z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zbycia odpadów z ołowiu, a także transakcji dokonywanych pomiędzy pozostałymi podmiotami z grupy.

Odnośnie natomiast powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników dotyczących konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie i nie mogą one decydować o niniejszym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ,w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.