Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.113.2019.2.KP
z 8 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2019 r. (data wpływu 25 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 kwietnia 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 18 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.113.2019.1.KP z dnia 17 kwietnia 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 18 kwietnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, jest właścicielem nieruchomości gruntowej stanowiącej m.in. działki o numerach ewidencyjnych 6037/1, 6037/2. Działka ewidencyjna o numerze 6037/1 jest oznaczona w rejestrze gruntów symbolem Ba - pastwiska trwałe tereny przemysłowe tereny przemysłowe, Lzr - RVI - grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, PsV - pastwiska trwałe, W - rowy. Działka ewidencyjna o numerze 6037/2 jest oznaczona w rejestrze gruntów symbolami Ba - tereny przemysłowe. Pierwotnie przedmiotowe działki stanowiły przedmiot użytkowania wieczystego Wnioskodawcy. W dniu 31 marca 2015 r. prawo użytkowania wieczystego zostało przekształcone w prawo własności. Opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności była opodatkowana podatkiem VAT.

Spółka aktem notarialnym z dnia 9 marca 2018 r. zawarła umowę przedwstępną sprzedaży pod warunkiem. Jednym z warunków jest uzyskanie przez kupującego pozwolenia na budowę. Przedmiotem sprzedaży miała być nieruchomość (działki ewidencyjne nr 6037/1 oraz 6037/02).

Przyszły nabywca, będący również czynnym podatnikiem podatku VAT, zamierza kupić działki w celu wybudowania na nich obiektu handlowego o powierzchni 550 m2. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (przyjętego Uchwałą z dnia 9 listopada 2010 r.) działki są oznaczone jako tereny zabudowy produkcyjno-magazynowej i usługowej.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że planowana jest sprzedaż działki nr 6037/6 i 6037/9. Działki nr 6037/6 i 6037/9 przed podziałem stanowiły część działek 6037/1 i 6037/2 na której była prowadzona działalność gospodarcza. Na części przeznaczonej do sprzedaży wydzielonej z działek 6037/1 i 6037/2 stała część hali warsztatowej, która została rozebrana. Aktualnie na terenie nowych działek nr 6037/6 i 6037/9 nie ma budynków, budowli. Działki nr 6037/6 i 6037/9 przeznaczone do sprzedaży aktualnie nie są zabudowane. Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nie podlegało naliczeniu podatku VAT. Przedmiotowe działki 6037/1 i 6037/2 były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność przewozu osób oraz usługi naprawy samochodów, sprzedaż paliwa. Działki nr 6037/6; 6037/9 zostały wydzielone z działek 6037/1 i 6037/2 , które były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług- tj. były przedmiotem dzierżawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowych nieruchomości powinna nastąpić w trybie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług bez uwzględnienia zwolnienia z art. 43 ust. l pkt 9 ustawy tj. z naliczeniem podatku od towarów i usług z tytułu transakcji sprzedaży ze stawką podstawową 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Definicja dostawy towaru zawarta w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Nieruchomość stanowiąca działki ewidencyjne o numerach 6037/1 oraz 6037/2, będąca przedmiotem umowy sprzedaży, wypełnia znamiona ustawowej definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Sprzedaż nieruchomości będzie zatem kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów.

Jednocześnie, art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy od towarów i usług stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z przywołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że elementem kwalifikującym do zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku VAT jest określenie przeznaczenia dostarczanego gruntu. Art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje, że zwolnienie od podatku dotyczy zbycia nieruchomości (gruntów) wyłącznie w sytuacji gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Jednakże na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 tej ustawy („Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego”). Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako źródło prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

Niezabudowane działki Wnioskodawcy, stanowiące przedmiot planowanej sprzedaży, w aktualnym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego znajdują się na terenach oznaczonych symbolem l.PSU - tereny zabudowy produkcyjno-magazynowej i usługowej. Przyszły nabywca zamierza wybudować na zakupionej nieruchomości budynek handlowy. W związku z tym, przy sprzedaży wystąpi konieczność naliczenia podatku VAT, gdyż sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. l pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy).

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem, ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć należy, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy terenu. Opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT jest właścicielem nieruchomości gruntowej stanowiącej m.in. działki o numerach ewidencyjnych 6037/1, 6037/2. Działki nr 6037/6 i 6037/9 przed podziałem stanowiły część działek 6037/1 i 6037/2, na której była prowadzona działalność gospodarcza. Planowana jest sprzedaż działki nr 6037/6 i 6037/9. Na części przeznaczonej do sprzedaży wydzielonej z działek 6037/1 i 6037/2 stała część hali warsztatowej, która została rozebrana. Aktualnie na terenie nowych działek nr 6037/6 i 6037/9 nie ma budynków, budowli. Działki nr 6037/6 i 6037/9 przeznaczone do sprzedaży aktualnie nie są zabudowane. Pierwotnie przedmiotowe działki stanowiły przedmiot użytkowania wieczystego Wnioskodawcy. W dniu 31 marca 2015 r. prawo użytkowania wieczystego zostało przekształcone w prawo własności. Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nie podlegało naliczeniu podatku VAT. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność przewozu osób oraz usługi naprawy samochodów, sprzedaż paliwa. Działki nr 6037/6; 6037/9 zostały wydzielone z działek 6037/1 i 6037/2 , które były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - tj. były przedmiotem dzierżawy. Wnioskodawca aktem notarialnym z dnia 9 marca 2018 r. zawarł umowę przedwstępną sprzedaży pod warunkiem. Jednym z warunków jest uzyskanie przez kupującego pozwolenia na budowę. Przedmiotem sprzedaży miała być nieruchomość (działki ewidencyjne nr 6037/1 oraz 6037/02). Przyszły nabywca, będący również czynnym podatnikiem podatku VAT, zamierza kupić działki w celu wybudowania na nich obiektu handlowego o powierzchni 550 m2. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z dnia 9 listopada 2010 r. działki są oznaczone jako tereny zabudowy produkcyjno-magazynowej i usługowej.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy sprzedaż przedmiotowych nieruchomości powinna nastąpić w trybie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług bez uwzględnienia zwolnienia z art. 43 ust. l pkt 9 ustawy tj. z naliczeniem podatku od towarów i usług z tytułu transakcji sprzedaży ze stawką podstawową 23 %.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem dostawy będą niezabudowane działki nr 6037/6 i 6037/9. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego niniejsze działki są oznaczone jako tereny zabudowy produkcyjno-magazynowej i usługowej. Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ będą to grunty przeznaczone pod zabudowę.

Wskazać w tym miejscu należy, że skoro nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (tj. teren ma charakter budowlany), to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
  
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca wykorzystywał te działki w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (usługi przewozu osób, naprawy samochodów, sprzedaż paliwa) oraz wydzierżawiał te działki, więc nie można uznać, że przedmiotowe działki były wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku (nie jest zatem spełniony pierwszy z warunków określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy niezbędnych do zastosowania przedmiotowego zwolnienia).

Zatem w rozpatrywanej sprawie dla dostawy opisanych we wniosku działek nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, dostawa opisanych we wniosku gruntów (działek nr 6037/6 i 6037/9), jako gruntu przeznaczonego pod zabudowę w myśl art. 2 pkt 33 ustawy nie będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2, lecz będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ informuje, że rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym, dokumenty dołączone do złożonego wniosku nie są przedmiotem merytorycznej analizy.

Jednocześnie tut. Organ podnosi, że Wnioskodawca w zadanym pytaniu: „Czy sprzedaż przedmiotowych nieruchomości powinna nastąpić w trybie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług bez uwzględnienia zwolnienia z art. 43 ust. l pkt 9 ustawy tj. z naliczeniem podatku od towarów i usług z tytułu transakcji sprzedaży ze stawką podstawową 22%?”, potraktowano jako oczywistą omyłkę i uznano, że niniejsze zdanie powinno brzmieć: „Czy sprzedaż przedmiotowych nieruchomości powinna nastąpić w trybie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług bez uwzględnienia zwolnienia z art. 43 ust. l pkt 9 ustawy tj. z naliczeniem podatku od towarów i usług z tytułu transakcji sprzedaży ze stawką podstawową 23%?”.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.