Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.167.2019.3.RM
z 30 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 27 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątku (D ...) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Wniosek został uzupełniony w dniu 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  A. Sp. z o.o.
  
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  B. Sp. z o.o.
  
  
  

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: Grupa).

Spółka zajmuje się m.in. sprzedażą hurtową sprzętu oświetleniowego.

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym.

Grupa planuje wydzielenie europejskiego biznesu opraw ze swojej działalności biznesowej. W tym celu europejski biznes opraw zostanie wydzielony ze struktur spółek lokalnych i wniesiony do utworzonych w tym celu spółek zależnych. Proces wydzielenia będzie przeprowadzony także w Polsce.

W tym celu Spółka zawrze z podmiotem powiązanym ze Spółką B. Sp. z o.o. będącą polskim rezydentem podatkowym (dalej: Nabywca) - umowę sprzedaży (dalej: Umowa Sprzedaży). Przedmiotem Umowy Sprzedaży będzie D. Sp. z o.o. (dalej: D).

Nabywca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce.

Spółka oraz Nabywca są powiązane kapitałowo poprzez udziałowca, niemiecką spółkę-matkę, która posiada:

• bezpośrednio 100% udziałów w kapitale Spółki, oraz
• pośrednio 100% udziałów w kapitale Nabywcy.
  
  

Transakcja sprzedaży D. ma obejmować szereg składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych dotąd przez Spółkę w toku prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie europejskiego biznesu opraw, w szczególności:

• środki trwałe oraz wyposażenie biurowe (w tym w szczególności meble, urządzenia biurowe, komputery, telefony),
• licencje (m.in. na oprogramowanie komputerowe),
• wszelkie prawa związane z gwarancjami, obligacjami oraz poręczeniami, jeśli takie będą występowały na moment zawarcia Umowy Sprzedaży,
• wyroby gotowe i towary w drodze, surowce/materiały, części zamienne, produkcję w toku,
• należności handlowe,
• aktywa finansowe dostępne do sprzedaży,
• środki pieniężne i ich ekwiwalenty, aktywa płynne, umowy rachunków bankowych,
• wszelkie roszczenia związane z podatkami i składkami na ubezpieczenia społeczne,
• wszelkie roszczenia z tytułu umów zabezpieczających (umów hedgingowych), jeśli takie będą występowały na moment zawarcia Umowy Sprzedaży,
• wszelkie inne aktywa bieżące,
• prawa i obowiązki wynikające z umów z dostawcami oraz kontrahentami,
• zobowiązania Spółki.
  
  

Ww. zespół składników stanowi odrębny składnik majątku Spółki pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, w szczególności:

• Spółka będąca przedmiotem sprzedaży posiada na dzień zawarcia Umowy Sprzedaży wyodrębnienie organizacyjne oraz funkcjonalne w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Spółki - działa w formie odrębnej jednostki biznesowej,
• wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład D. są funkcjonalnie związane ze zbywanym europejskim biznesem opraw,
• prowadzona ewidencja księgowa umożliwia identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zespołu składników wchodzących w skład D. - poprzez przypisane do tej jednostki biznesowej miejsca powstawania kosztów (MPK) oraz przychody,
• zespół wszystkich zbywanych składników wchodzących w skład D. umożliwi Nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie europejskiego biznesu opraw w takim samym zakresie w jakim prowadziła tę działalność Spółka.
  
  

W ramach transakcji sprzedaży D. nastąpi przejście części zakładu pracy w trybie przepisów Kodeksu pracy. Przejściem objęci zostaną pracownicy zatrudnieni w jednostce biznesowej D. Spółka nie pozostanie ani w zakresie ekonomicznym, ani prawnym pracodawcą personelu tej jednostki biznesowej.

Intencją stron Umowy jest sprzedaż całego biznesu D., a następnie jego kontynuacja przez Nabywcę. Zgodnie z treścią Umowy Sprzedaży Spółka i Nabywca zamierzają i dołożą wszelkich uzasadnionych starań, aby zapewnić, że sprzedaż D. będzie traktowana jako przeniesienie działalności celem jej kontynuowania przez Nabywcę (ang. transfer of a going concem).

Zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE i/lub odpowiednimi postanowieniami obowiązującego prawa VAT w odpowiednich jurysdykcjach nie będzie ona traktowana jako dostawa poszczególnych towarów lub usług dla celów VAT wchodzących w skład tej transakcji.

Po wydzieleniu i sprzedaży D.:

• Spółka będzie dalej prowadziła działalność gospodarczą w zakresie analogicznym jak wcześniej, z wyłączeniem europejskiego biznesu opraw,
• Nabywca będzie prowadził działalność w zakresie europejskiego biznesu opraw w takim samym zakresie w jakim prowadziła tę działalność Spółka, w oparciu o te same (nabyte od Spółki) składniki majątku, umowy handlowe, zobowiązania oraz z udziałem pracowników Spółki, którzy w związku ze sprzedażą D. staną się pracownikami Nabywcy.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym planowane zbycie D. przez Spółkę na rzecz Nabywcy będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i jako takie pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT?

Zdaniem Zainteresowanych:

W opisanym zdarzeniu przyszłym planowane zbycie D. przez Spółkę na rzecz Nabywcy będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i jako takie pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Równocześnie, stosownie do przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia „transakcji zbycia”. Zgodnie jednak z linią interpretacyjną organów podatkowych: „uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu” (interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 7 marca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.76.2019.1.AJ).

Wobec powyższego, planowane zbycie D. przez Spółkę na rzecz Nabywcy nie będzie podlegało przepisom ustawy o VAT, jeżeli przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zbiór składników majątkowych, które mają być przedmiotem tej transakcji stanowi:

1. przedsiębiorstwo albo
2. zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
   
   

Mając na uwadze, że:

1. przedmiotem sprzedaży będzie jedynie część składników majątku Spółki, a mianowicie składniki majątku skupione w D.,
   
2. po wydzieleniu i sprzedaży D. Spółka będzie dalej prowadziła działalność gospodarczą w zakresie analogicznym jak wcześniej, z wyłączeniem europejskiego biznesu opraw,
   

- przedmiotem transakcji pomiędzy Spółką a Nabywcą nie będzie przedsiębiorstwo.

Tym samym zasadne jest rozważenie, czy przedmiot sprzedaży będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazano wyżej przedmiotem transakcji pomiędzy Spółką a Nabywcą nie będzie przedsiębiorstwo.

Tym samym zasadne jest rozważenie, czy przedmiot sprzedaży będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Definicja pojęcia „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” została zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” należy rozumieć cyt.: „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Biorąc pod uwagę powyższą definicję, dana masa majątkowa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT, jeżeli są łącznie spełnione następujące warunki:

• stanowi ona zespół składników materialnych i niematerialnych, obejmujący również zobowiązania;
  

• ww. zespół składników jest organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  

• ww. zespół składników jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne) i jest zdolny do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa, które samodzielnie realizowałoby te zadania gospodarcze.
  
  
  

Powyższe potwierdza linia interpretacyjna organów podatkowych, przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 7 marca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.76.2019.1.AJ cyt.: „Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). (...) Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.”

W ocenie Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym wszystkie powyższe warunki będą spełnione, o czym świadczy poniższe uzasadnienie.

Warunek 1: istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania.

Warunek ten uważa się za spełniony w sytuacji, gdy składniki materialne oraz niematerialne (w tym zobowiązania) stanowią zorganizowany zespół składników pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach i funkcjonujących jako całość. Istotne jest zatem, aby pomiędzy składnikami istniały takie powiązania i zależności, aby wspólnie - jako zorganizowany zespół - mogły służyć realizacji określonego celu gospodarczego. Punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

Powyższe potwierdza linia interpretacyjna organów podatkowych, przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 28 lutego 2019 r., 0114-KDIP1-2.4012.835.2018.4.WH, cyt.: „(...) Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).”

Przenosząc powyższe na realia opisanego zdarzenia przyszłego nie ulega wątpliwości, że przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy będą składniki majątku na tyle ze sobą powiązane, że można o nich mówić jako o zespole (umożliwiają one - jako całość - prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie D.). Zgodnie bowiem z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

• Transakcja sprzedaży D. będzie obejmowała zarówno zobowiązania Spółki, jak i szereg składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych przez Spółkę w toku prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie D., w szczególności:
  • środki trwałe oraz wyposażenie biurowe (w tym w szczególności meble, urządzenia biurowe, komputery, telefony),
    
  • licencje (m.in. na oprogramowanie komputerowe),
    
  • wszelkie prawa związane z gwarancjami, obligacjami oraz poręczeniami, jeśli takie będą występowały na moment zawarcia Umowy Sprzedaży,
    
  • wyroby gotowe i towary w drodze, surowce/materiały, części zamienne, produkcję w toku,
    
  • należności handlowe,
    
  • aktywa finansowe dostępne do sprzedaży,
    
  • środki pieniężne i ich ekwiwalenty, aktywa płynne, umowy rachunków bankowych,
    
  • wszelkie roszczenia związane z podatkami i składkami na ubezpieczenia społeczne,
    
  • wszelkie roszczenia z tytułu umów zabezpieczających (umów hedgingowych), jeśli takie będą występowały na moment zawarcia Umowy Sprzedaży,
    
  • wszelkie inne aktywa bieżące,
    
  • prawa i obowiązki wynikające z umów z dostawcami oraz kontrahentami,
    
• Nabywca przejmie od Spółki, w trybie przepisów Kodeksu pracy, pracowników zatrudnionych w jednostce biznesowej D.. Po transakcji Spółka nie pozostanie ani w zakresie ekonomicznym, ani prawnym pracodawcą personelu tej jednostki biznesowej.
  
• Intencją stron Umowy Sprzedaży jest sprzedaż całego biznesu D., a następnie jego kontynuacja przez Nabywcę.
  Zgodnie z treścią Umowy Sprzedaży Spółka i Nabywca zamierzają i dołożą wszelkich uzasadnionych starań, aby zapewnić, że sprzedaż D. będzie traktowana jako przeniesienie działalności celem jej kontynuowania przez Nabywcę (ang. transfer of a going concem).
  
• Nabywca na chwilę obecną nie korzysta faktycznie z żadnej nieruchomości, natomiast od 1 kwietnia 2019 r. będzie korzystał z nieruchomości udostępnionej przez Spółkę. Nieruchomość ta będzie miejscem pracy pracowników Nabywcy.
  
  
  

Wniosek: W opisanym zdarzeniu przyszłym warunek istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) będzie spełniony.

Warunek 2: wyodrębnienie organizacyjne i finansowe.

Przepisy ustawy o VAT nie wskazują wprost kryteriów, które muszą zostać spełnione, aby zespół składników materialnych i niematerialnych mógł być uznany za wyodrębniony organizacyjnie i finansowo.

Zgodnie jednak z utrwaloną linią interpretacyjną organów podatkowych:

• wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. (vide m.in. interpretacja Dyrektora KIS z dnia 6 marca 2019, sygn. 0114-KDIP4.4012.28.2019.1.AK, interpretacja Dyrektora KIS z dnia 8 czerwca 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.133.2018.1.BS).
  Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, D. będąca przedmiotem sprzedaży będzie posiadała na dzień zawarcia Umowy Sprzedaży wyodrębnienie organizacyjne w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Spółki - działa w formie odrębnej jednostki biznesowej (tzw. Business Unit).
• wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (vide m.in. interpretacja Dyrektora KIS z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.835.2018.4.WH, interpretacja Dyrektora KIS z dnia 27 czerwca 2018 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.109.2018.3.AS; interpretacja Dyrektora KIS z dnia 11 czerwca 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.269.2018.1.RSZ, interpretacja Dyrektora KIS z dnia 8 czerwca 2018 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.133.2018.1 .BS).
  
  

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, prowadzona ewidencja księgowa umożliwia identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zespołu składników wchodzących w skład D. - poprzez przypisane do tej jednostki biznesowej miejsca powstawania kosztów (MPK) oraz przychodów.

Wniosek: W opisanym zdarzeniu przyszłym warunek wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego będzie spełniony.

Warunek 3: wyodrębnienie funkcjonalne i zdolność do działania jako samodzielny podmiot.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia zadań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa zbywcy. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (vide m.in. interpretacja Dyrektora KIS z dnia 27 czerwca 2018 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.109.2018.3.AS, interpretacja Dyrektora KIS z dnia 11 czerwca 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.269.2018.1.RSZ, interpretacja Dyrektora KIS z dnia 8 czerwca 2018 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.133.2018.1.BS).

Niewątpliwie zbiór składników majątkowych, które mają być przedmiotem transakcji sprzedaży przez Spółkę na rzecz Nabywcy jest wyodrębniony pod względem funkcjonalnym w ramach przedsiębiorstwa Spółki i jako taki mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, które samodzielnie realizowałoby zadania gospodarcze, ponieważ:

• wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład D. są funkcjonalnie związane ze zbywanym europejskim biznesem opraw,
• zespół wszystkich zbywanych składników wchodzących w skład D. umożliwi Nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie europejskiego biznesu opraw w takim samym zakresie w jakim prowadziła tę działalność Spółka,
• intencją stron Umowy jest sprzedaż całego biznesu D., a następnie jego kontynuacja przez Nabywcę. Zgodnie z treścią Umowy Sprzedaży Spółka i Nabywca zamierzają i dołożą wszelkich uzasadnionych starań, aby zapewnić, że sprzedaż D. będzie traktowana jako przeniesienie działalności celem jej kontynuowania przez Nabywcę (ang. transfer of a going concem),
• po wydzieleniu i sprzedaży D. Nabywca będzie prowadził działalność w zakresie europejskiego biznesu opraw w takim samym zakresie w jakim prowadziła tę działalność Spółka, w oparciu o te same (nabyte od Spółki) składniki majątku, umowy handlowe, zobowiązania oraz z udziałem pracowników Spółki, którzy w związku ze sprzedażą D. staną się pracownikami Nabywcy.
  
  

Wniosek: W opisanym zdarzeniu przyszłym warunek wyodrębnienia funkcjonalnego i zdolności do działania jako samodzielny podmiot będzie spełniony.

Podsumowanie:

Z uwagi na fakt, iż zbiór składników majątku D., będący przedmiotem transakcji sprzedaży przez Spółkę na rzecz Nabywcy:

• stanowi „zespół” składników majątkowych ściśle ze sobą powiązanych i obejmuje m.in. zobowiązania,
  
• jest wyodrębniony w strukturze Spółki na gruncie organizacyjnym oraz finansowym,
  
• mógłby pełnić funkcje gospodarcze jako niezależne przedsiębiorstwo (spełniony jest warunek jego wyodrębnienia funkcjonalnego),
  
  

- stanowi on zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji:

• transakcja zbycia D. pozostaje zatem poza zakresem opodatkowania VAT, zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, że pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka) należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, która planuje wydzielenie ze swojej działalności biznesowej (ze struktur spółek lokalnych) europejskiego biznesu opraw a następnie wniesienie go do utworzonych w tym celu spółek zależnych. Proces wydzielenia będzie przeprowadzony także w Polsce. W tym celu, Wnioskodawca zawrze z podmiotem powiązanym (Nabywca) umowę sprzedaży (Umowa Sprzedaży), której przedmiotem będzie D. Sp. z o.o. (...).

Transakcja sprzedaży D. obejmie składniki materialne i niematerialne wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie europejskiego biznesu opraw, tj. środki trwałe, wyposażenie biurowe (m.in. meble, urządzenia biurowe, komputery, telefony), licencje (m.in. na oprogramowanie komputerowe), prawa związane z gwarancjami, obligacjami oraz poręczeniami (jeśli będą występowały na moment zawarcia Umowy Sprzedaży), wyroby gotowe i towary w drodze, surowce/materiały, części zamienne, produkcję w toku, należności handlowe, aktywa finansowe dostępne do sprzedaży, środki pieniężne i ich ekwiwalenty, aktywa płynne, umowy rachunków bankowych, roszczenia związane z podatkami i składkami na ubezpieczenia społeczne, roszczenia z tytułu umów zabezpieczających (umów hedgingowych) (jeśli będą występowały na moment zawarcia Umowy Sprzedaży), wszelkie inne aktywa bieżące, prawa i obowiązki wynikające z umów z dostawcami oraz kontrahentami oraz zobowiązania Wnioskodawcy.

D. jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy organizacyjne oraz funkcjonalnie - działa w formie odrębnej jednostki biznesowej. Wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład D. są funkcjonalnie związane ze zbywanym europejskim biznesem opraw. Prowadzona ewidencja księgowa umożliwia identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zespołu składników wchodzących w skład D. poprzez przypisane do tej jednostki biznesowej miejsca powstawania kosztów oraz przychody. W ramach transakcji sprzedaży D. nastąpi przejście części zakładu pracy, w trybie przepisów Kodeksu pracy. Przejściem objęci zostaną pracownicy zatrudnieni w jednostce biznesowej D. Po wydzieleniu i sprzedaży D. Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność gospodarczą w analogicznym zakresie (z wyłączeniem europejskiego biznesu opraw). W oparciu o nabyte od Wnioskodawcy składniki majątku, umowy handlowe, zobowiązania oraz z udziałem pracowników Spółki, którzy w związku ze sprzedażą D. staną się pracownikami Nabywcy, Nabywca będzie prowadził działalność w zakresie europejskiego biznesu opraw w takim samym zakresie w jakim prowadził tę działalność Wnioskodawca.

Przedstawione we wniosku wątpliwości dotyczą ustalenia czy zbycie D. będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że
będący przedmiotem planowanej transakcji zespół składników D. wpisuje się w dyspozycję art. 2 pkt 27e ustawy, tj. stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu tego przepisu.

Jak wskazano przedmiotem transakcji zostaną objęte składniki materialne i niematerialne wykorzystywane dotychczas w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, w zakresie europejskiego biznesu opraw, w tym zobowiązania. D. jest funkcjonalnie i organizacyjnie wyodrębniona w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (działa w formie odrębnej jednostki biznesowej), a wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład D. są funkcjonalnie związane ze zbywanym europejskim biznesem opraw. D. spełnia również przesłanki wyodrębnienia finansowego, bowiem jak wskazał Wnioskodawca prowadzona ewidencja księgowa umożliwia identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zespołu składników wchodzących w skład D.. W wyniku dokonanej transakcji pracownicy Wnioskodawcy staną się pracownikami Nabywcy. Zespół składników wchodzących w skład D. umożliwi Nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie europejskiego biznesu opraw w takim samym zakresie w jakim dotychczas prowadził tę działalność Wnioskodawca. Jednocześnie co istotne intencją stron Umowy jest sprzedaż całego biznesu D., a następnie jego kontynuacja przez Nabywcę. Sprzedaż D. będzie traktowana jako przeniesienie działalności celem jej kontynuowania przez Nabywcę.

Zatem w analizowanym przypadku przedmiot transakcji (D.) wypełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, której sprzedaż podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko, zgodnie z którym transakcja zbycia D. pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT, zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy uznać za prawidłowe.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.