Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.88.2019.2.DJD
z 29 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 6 lutego 2019 r. (data wpływu 19 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2019 r. (data wpływu 2 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania za wywłaszczenie pod inwestycję drogową części gruntów objętych użytkowaniem wieczystym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 marca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.88.2019.1.DJD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h i art. 14r wskazanej ustawy, wezwano Zainteresowanego będącego stroną postępowania do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 21 marca 2019 r. (data doręczenia 25 marca 2019 r.). Zainteresowany będący stroną postępowania uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 1 kwietnia 2019 r. (data wpływu 2 kwietnia 2019 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 1 kwietnia 2019 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania Pana W,
  

• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania Panią X,
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania Pana Y,
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania Pana Z,
  

przedstawiono następujący stan faktyczny:

W grudniu 2016 r. została powołana przez czterech wspólników Spółka jawna, zajmująca się wynajmem własnych nieruchomości. W dniu 1 marca 2017 r. aktem notarialnym do Spółki jawnej został wniesiony wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej dział zarządzania nieruchomościami - prowadzony wcześniej w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wspólnika. Powyższy wkład niepieniężny zawierał m.in. prawo użytkowania wieczystego gruntów, które zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży w dniu 5 stycznia 2006 r. W dniu 24 września 2015 r. Wojewoda … wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na części gruntów objętych użytkowaniem wieczystym.

Decyzją z dnia 21 czerwca 2016 r. Minister Infrastruktury i Budownictwa podtrzymał decyzję Wojewody … i wydał decyzję o ustaleniu odszkodowania z tytułu wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego i nakazał Prezydentowi Miasta … jego wypłatę. Ze względu na procedurę odwoławczą czynności wypłaty odszkodowania zostały wstrzymane do zakończenia postępowania odwoławczego. Postępowanie zakończyło się podtrzymaniem pierwotnych decyzji i odszkodowanie wpłynęło 13 grudnia 2017 r. na konto następcy prawnego - Spółki jawnej.

W piśmie z dnia 1 kwietnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, doprecyzowano opis stanu faktycznego wskazując, że Spółka jawna jest płatnikiem podatku VAT, a dokumentacja księgowa Spółki jest prowadzona na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Prawo użytkowania wieczystego gruntów było wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz było wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej.

Postępowanie wywłaszczeniowe zostało wszczęte przez Wojewodę … decyzją z dnia 24 września 2015 r., a zezwolenie na realizację inwestycji drogowej wydano na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2013 r. o szczególnych zasadach przygotowań i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687, z późn. zm.). Minister Infrastruktury i Budownictwa w dniu 21 listopada 2017 r.) utrzymał w mocy decyzję Wojewody …. Na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 4g i 5a w związku z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz art. 132 ust. 1 i 1a, art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, w dniu 29 kwietnia 2016 r. wydano decyzję ustalającą odszkodowanie za prawo użytkowania wieczystego nieruchomości. Odszkodowanie zostało wypłacone, przez Prezydenta Miasta … na podstawie decyzji Wojewody … z dnia 29 kwietnia 2016 r.

Ze względu na postępowanie odwoławcze sąsiedniej działki czas wypłaty odszkodowania został przedłużony dla wszystkich uczestników postępowania i dopiero decyzja Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 21 listopada 2017 r. ostatecznie zakończyła sprawę, która była podstawą dla Prezydenta Miasta … do wypłaty należnych odszkodowań.

Przedmiotowe odszkodowanie, które wpłynęło na konto Spółki, zostało zaewidencjonowane w rejestrze sprzedaży, celem odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane odszkodowanie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy od podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych, otrzymane odszkodowanie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy od podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnikami podatku dochodowego od dochodu uzyskanego w ramach działalności gospodarczej Spółki jawnej są wspólnicy, w proporcji do ich udziałów w Spółce. Pomimo że Spółka, jako właściciel nieruchomości, otrzymała odszkodowanie za wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego, to wspólnicy są zobowiązani do odprowadzenia podatku dochodowego od uzyskanych dochodów.

W związku z powyższym, opodatkowanie podatkiem dochodowym powinno być rozpatrzone w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Artykuł ten zwalnia od podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów, o gospodarce nieruchomościami. Warunek ten jest spełniony, gdyż decyzja Wojewody … Nr …/15 z dnia 24 września 2015 r. została wydana na podstawie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustawy Prawo budowlane oraz Kodeksu postępowania administracyjnego.

Powyższy przepis wyklucza zwolnienie, gdy właściciel nieruchomości nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości otrzymanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu. Powyższy wyjątek nie zachodzi, gdyż prawo użytkowania wieczystego zostało nabyte w 2006 r., a Spółka jawna, jako następca prawny, stała się właścicielem w 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl natomiast art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 cytowanej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego, tj. co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia. Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w art. 14 ust. 1 ww. ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby fizycznej. Co do zasady, wszelkie wpłaty pieniężne, mogą być uznane za przychód należny, zwłaszcza że listę pożytków, które nie mogą być zaliczone do przychodów uzyskiwanych z tytułu ww. działalności, stanowiącą katalog zamknięty, zawarto w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, każde przysporzenie majątkowe, uzyskane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności, o ile ustawa nie wyłącza go z tej kategorii.

Wobec powyższego odszkodowania, jeżeli mają związek z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowią podlegający opodatkowaniu przychód z tej działalności, chyba że wymienione są w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wówczas odszkodowania te korzystają ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy podatkowej wynika, że zwolnienie nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
  

• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny jej zbycia.
  
  

Zatem zwolnienie nie będzie przysługiwać, gdy powyższe warunki dotyczące okresu sprzedaży (wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego) oraz ceny nabycia będą spełnione łącznie. W przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden z nich (albo nie będzie spełniony żaden z nich), wówczas zwolnienie będzie podatnikowi przysługiwać.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1469, z późn. zm.), ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2222, z późn. zm.), zwanych dalej „drogami”, a także organy właściwe w tych sprawach.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ww. ustawy, wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

W myśl natomiast art. 12 ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy – nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f tejże ustawy). Zgodnie z art. 12 ust. 4a, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ustawy).

W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy – w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tj. rozdziale 3 – Nabywanie nieruchomości pod drogi) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Należy wskazać, że w ustawie o gospodarce nieruchomościami w Dziale III - Wykonywanie, ograniczanie lub pozbawianie praw do nieruchomości (rozdział 5), a także w dziale IV, uregulowano kwestie związane z ustaleniem wysokości i wypłatą odszkodowania.

Zgodnie z art. 130 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 121, z późn. zm.), ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości.

W myśl art. 132 ust. 1a ww. ustawy, w sprawach, w których wydano odrębną decyzję o odszkodowaniu, zapłata odszkodowania następuje jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o odszkodowaniu stała się ostateczna.

Ponadto, stosownie do art. 134 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi, z zastrzeżeniem art. 135, wartość rynkowa nieruchomości. Przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości uwzględnia się w szczególności jej rodzaj, położenie, sposób użytkowania, przeznaczenie, stan nieruchomości oraz aktualnie kształtujące się ceny w obrocie nieruchomościami (art. 134 ust. 2 tej ustawy).

Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wymieniona jest w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami. Jednocześnie w tym samym przepisie zaznaczono, że ustawa o gospodarce nieruchomościami nie narusza innych ustaw w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zainteresowani są wspólnikami Spółki jawnej. W dniu 1 marca 2017 r. aktem notarialnym do Spółki jawnej został wniesiony wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej dział zarządzania nieruchomościami - prowadzony wcześniej w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej przez jednego ze wspólników Spółki. Powyższy wkład niepieniężny zawierał m.in. prawo użytkowania wieczystego gruntów, które zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży w dniu 5 stycznia 2006 r. Prawo użytkowania wieczystego gruntów było wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz było wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej Spółki.

W związku z realizacją inwestycji drogowej na części gruntów objętych użytkowaniem wieczystym zostało wszczęte postępowanie wywłaszczeniowe przez Wojewodę. Zezwolenie na realizację inwestycji drogowej wszczęto na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2013 r. o szczególnych zasadach przygotowań i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687, z późn. zm.). W dniu 29 kwietnia 2016 r. wydano decyzję ustalającą odszkodowanie za prawo użytkowania wieczystego nieruchomości na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 4g i 5a w związku z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz art. 132 ust. 1 i 1a, art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego.

Odszkodowanie zostało wypłacone przez Prezydenta Miasta …. Przedmiotowe odszkodowanie, zostało zaewidencjonowane w rejestrze sprzedaży Spółki, celem odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług.

Z analizy powyższego wynika zatem, że odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia wypłacone zostało na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami.

W przedmiotowej sprawie Spółka jawna (której Zainteresowani są udziałowcami) nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w ramach wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co nie pozwala na ustalenie ceny jej nabycia. W przypadku aportu wnoszonego do spółki osobowej jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje udziały, a więc uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia. Otrzymując udziały, wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki osobowej.

Oznacza to, że nie został spełniony jeden z warunków wyłączających możliwość zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Zainteresowanych proporcjonalnie do ich udziału w Spółce jawnej, z tytułu odszkodowania wypłaconego za wywłaszczenie pod inwestycję drogową części gruntów objętych użytkowaniem wieczystym, będzie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić jednak należy, że przedmiotowe zwolnienie przysługuje ze względu na fakt, że Spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w ramach wkładu niepieniężnego, co nie pozwala na ustalenie ceny nabycia tego prawa, a zatem nie został spełniony jeden z warunków wyłączających zwolnienie. Natomiast odnosząc się do drugiego z warunków, wskazać należy że Spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w dniu 1 marca 2017 r., natomiast postępowanie w sprawie realizacji inwestycji drogowej na części gruntów objętych użytkowaniem wieczystym zostało wszczęte postępowanie wywłaszczeniowe decyzją z dnia 24 września 2015 r. Zatem, prawo użytkowania wieczystego zostało nabyte przez Spółkę po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego. Niemniej jednak w okresie dwóch lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego przedmiotowe prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiło własność wspólnika Spółki od 2006 r. Wobec tego drugi z warunków wyłączających zwolnienie z opodatkowania nie został również spełniony.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanych uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tut. Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Zainteresowanych w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.