2019.04.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.198.2019.1.KT
z 25 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 9 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości faktur zawierających dane Spółki i Oddziału oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zakupowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2019 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości faktur zawierających dane Spółki i Oddziału oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zakupowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka GmbH) jest spółką prawa niemieckiego i posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Niemiec. Spółka jest podmiotem należącym do grupy kapitałowej S. Spółka zajmuje się m.in. projektowaniem, konstruowaniem, produkcją i dystrybucją komponentów i części do systemów napędowych oraz urządzeń i aparatów do monitoringu, sterowania i regulowania tego rodzaju produktów.

W związku z reorganizacją działalności w ramach grupy kapitałowej S:

w grudniu 2018 r. Spółka dokonała rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym jej oddziału w Polsce, który działa pod nazwą Spółka GmbH Sp. z o.o. Odział w Polsce (dalej: Oddział),

w marcu 2019 r. Spółka nabyła od S Sp. z o. o. aktywa, które służą prowadzeniu jej działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem Oddziału.

Oddział prowadzi w Polsce działalność polegającą m.in. na sprzedaży łożysk, kół zębatych, przekładni zębatych i elementów napędowych oraz doradztwie technicznym w zakresie sprzęgieł i przekładni. Czynności te podlegają opodatkowaniu VAT.

W związku z faktem, iż Spółka i Oddział stanowią jeden podmiot, Spółka oraz Oddział posługują się tym samym numerem NIP. Ponadto Oddziałowi został dodatkowo nadany numer NIP dla potrzeb wypełniania obowiązków płatnika w stosunku do pracowników zatrudnionych przez Oddział.

Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce w lutym 2019 r. Spółka złożyła pierwszą deklarację VAT-7 za luty 2019 r. Jako że w okresie od grudnia 2018 r. do lutego 2019 r. Oddział nie prowadził działalności operacyjnej, Oddział nie dokonał wcześniejszej rejestracji dla potrzeb VAT w Polsce. W związku z powyższym, dla potrzeb VAT zarówno Spółka jak i Oddział posługują się nadanym Spółce na potrzeby rozliczeń podatkowych w Polsce numerem NIP …..

W zakresie sprzedaży realizowanej przez Spółkę na terytorium Polski za pośrednictwem Oddziału, Oddział wystawia faktury (dalej: Faktury Sprzedażowe). Faktury Sprzedażowe wystawione przez Oddział:

zawierają NIP Spółki, nazwę i adres Oddziału, tj. nazwę Spółki z dopiskiem „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”,

nie zawierają adresu siedziby Spółki,

zawierają pozostałe elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

Równocześnie, w ramach działalności Oddziału na terytorium Polski nabywane są towary i usługi od podatników VAT, którzy wystawiają z tego tytułu faktury na rzecz Oddziału (dalej: Faktury Zakupowe):

kontrahenci w wystawianych na rzecz Oddziału Fakturach Zakupowych podają NIP Spółki oraz nazwę i adres Oddziału - faktury te nie zawierają natomiast adresu siedziby Spółki, ani nazwy Spółki bez dopisku „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”,

Faktury Zakupowe zawierają pozostałe wymagane przepisami ustawy o VAT elementy,

Faktury Zakupowe dokumentują nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Spółka nie posiada innych oddziałów w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wskazanie na Fakturach Sprzedażowych i Fakturach Zakupowych NIP Spółki oraz nazwy i adresu Oddziału jest wystarczające do uznania, że Faktury Sprzedażowe i Faktury Zakupowe spełniają wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT?
Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wykazanego na Fakturach Zakupowych, na których będzie wskazany NIP Spółki oraz nazwa i adres Oddziału?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1. Wskazanie na Fakturach Sprzedażowych i Fakturach Zakupowych NIP Spółki oraz nazwy i adresu Oddziału jest wystarczające do uznania, że Faktury Sprzedażowe i Faktury Zakupowe spełniają wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na Fakturach Zakupowych, na których będzie wskazany NIP Spółki oraz nazwa i adres Oddziału.

Uzasadnienie:

Ad. 1)

Zgodnie z treścią przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnych charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać, cyt.:

„ Art. 106e. [Elementy składowe faktury]

Faktura powinna zawierać:
1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem; (...).”

Zgodnie z powyższymi przepisami treść faktury obejmuje m.in. nazwę podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Przepisy te nie precyzują jakie dane podatnika/nabywcy należy wskazać w sytuacji, gdy taki podatnik/nabywca działa za pośrednictwem oddziału krajowego lub zagranicznego przedsiębiorcy, w szczególności czy powinny być to dane oddziału czy też dane siedziby.

Jednocześnie przepisy nie nakładają na podatnika/nabywcę obowiązku wskazywania na fakturze adresu jego siedziby, lecz wskazują wyłącznie na konieczność podania „adresu”. W związku z powyższym, brak jest w przepisach ograniczenia w zakresie adresu, jaki podatnik/nabywca powinien wskazać na fakturze. Tym samym, każdy adres, pod którym podatnik/nabywca prowadzi działalność gospodarczą może zostać wskazany na fakturze dotyczącej jego sprzedaży/zakupów.

Wniosek: w sytuacji, gdy podatnik/nabywca działa za pośrednictwem zarejestrowanego oddziału, adres tego oddziału może zostać wskazany na fakturze sprzedaży/zakupu i taka faktura będzie zgodna z treścią przepisu art. 106e. ust. 1 pkt 3) ustawy o VAT.

Przedsiębiorca zagraniczny i jego oddział jako jeden podmiot w sensie prawnym:

Ramy prawne funkcjonowania oddziałów podmiotów zagranicznych działających w Polsce uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa o UPZ zawiera definicję pojęcia „oddział”. Zgodnie z art. 3 pkt 4, przez oddział rozumie się wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. W myśl art. 15 ustawy o UPZ, przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą. Ponadto stosownie do przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o UPZ, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Mając na uwadze powyższe bezsprzecznym jest, że:

spółka zagraniczna i jej oddział na terytorium Polski powinny być traktowane jako jeden podmiot;

wskazanie na fakturze nazwy oddziału pozwala na pełną identyfikację podmiotu wystawiającego/nabywającego fakturę - nazwa oddziału nie stanowi odrębnego podmiotu gospodarczego, lecz jest oznaczeniem spółki macierzystej; zawiera bowiem oryginalną nazwę przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Fakt braku odrębności podmiotowości prawnej spółki zagranicznej i jej oddziału potwierdza również linia interpretacyjna organów podatkowych, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 listopada 2018 r., 0111-KDIB3-3.4012.233.2018.4.PK, cyt.:

„Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. (...)

Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.”

Przedsiębiorca zagraniczny i jego oddział jako jeden podmiot w sensie podatkowym (na gruncie ustawy o VAT):

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2 tego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Mając na uwadze fakt, iż oddział spółki zagranicznej:

nie stanowi żadnego z podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT (w szczególności nie jest odrębną osobą prawną ani jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej) oraz

nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej (tzn. działalność gospodarcza oddziału jest de facto działalnością gospodarczą spółki prowadzoną w formie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego),

- oddział spółki zagranicznej nie stanowi odrębnego podatnika dla potrzeb VAT.

Powyższe potwierdza również linia interpretacyjna organów podatkowych, m.in.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 lutego 2019 r., 0114- KDIP1-2.4012.813.2018.1.KT, cyt.:
„Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że w niniejszej sprawie warunek ten nie został spełniony, bowiem - jak już wspomniano - oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Natomiast czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej). Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. (...)
Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.”

interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 6 kwietnia 2018 r., nr 0114-KDIP1- 3.4018.1.2018.2.ISK, cyt.:
„W odniesieniu natomiast do posługiwania się przez Oddział numerem NIP do rozliczania się z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) i podatku od towarów i usług (VAT), wskazać ponownie należy, iż podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT oraz podatku CIT, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny.”

Wniosek: mając powyższe na uwadze, nie ulega wątpliwości, iż Spółka oraz Oddział nie stanowią odrębnych podatników VAT. W tym kontekście, dla potrzeb podatkowych zarówno Spółka jak i Oddział są zobowiązane do posługiwania się tym samym numerem NIP.

Podsumowanie:

Wskazanie na Fakturach Sprzedażowych i Fakturach Zakupowych NIP Spółki oraz nazwy i adresu Oddziału jest wystarczające do uznania, że Faktury Sprzedażowe i Faktury Zakupowe spełniają wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ:

Spółka i Oddział stanowią w sensie prawnym i podatkowym (na gruncie ustawy o VAT) jeden podmiot;
możliwa jest pełna identyfikacja podmiotu wystawiającego/otrzymującego fakturę co do:
- nazwy - nazwa Oddziału, tj. Spółka GmbH Sp. z o. o. Oddział w Polsce, zawiera:
  - nazwę Spółki (tj. Spółka GmbH), oraz
  - przetłumaczoną na język polski nazwę formy prawnej Spółki (tj. Sp. z o.o.), oraz
  - wyrazy „Oddział w Polsce”,
- numeru identyfikacji podatkowej NIP - jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego na Fakturach Sprzedażowych i Fakturach Zakupowych wskazany jest NIP nadany Spółce.

Ad. 2)

W myśl art. 86 ust.1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług w zakresie w jakim są one wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Kwotę podatku VAT naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z otrzymanych przez podatnika faktur, dokumentujących nabycie przez niego towarów i usług lub dokonanie całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 2 pkt 1).

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, cyt.:

„Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.”

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, cyt.:

„10b. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.”

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego powstaje zasadniczo w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dla danej transakcji, pod warunkiem że nabywca otrzymał fakturę.

Ponadto, przepisy art. 88 ustawy o VAT wskazują czynności/faktury, w stosunku do których podatnikowi nie przysługuje prawo od odliczenia naliczonego podatku VAT.

W świetle powyższych przepisów, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego, jeżeli następujące warunki zostaną spełnione łącznie:

nabyte towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanych VAT,

w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał po stronie sprzedawcy obowiązek podatkowy,

nabywca posiada fakturę dokumentującą nabycie przedmiotowych towarów lub usług,

czynność/faktura nie została wskazana w przepisie art. 88 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki, Faktury Zakupowe uprawniają Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego, o ile zostaną spełnione pozostałe ww. warunki, ponieważ:

Spółka i Oddział stanowią w sensie prawnym i podatkowym (na gruncie ustawy o VAT) jeden i ten sam podmiot;

możliwa jest pełna identyfikacja podmiotu nabywającego fakturę co do:
- nazwy - nazwa Oddziału, tj. Spółka GmbH Sp. z o. o. Oddział w Polsce, zawiera:
  - nazwę Spółki (tj. Spółka GmbH), oraz
  - przetłumaczoną na język polski nazwę formy prawnej Spółki (tj. Sp. z o.o), oraz
  - wyrazy „Oddział w Polsce”,
- numeru identyfikacji podatkowej NIP - jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego na Fakturach Zakupowych wskazany jest NIP nadany Spółce;
Oddział nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - działalność gospodarcza Oddziału jest de facto działalnością gospodarczą Spółki prowadzoną w formie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego.

Wniosek: Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na Fakturach Zakupowych, na których będzie wskazany NIP Spółki oraz nazwa i adres Oddziału, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia VAT.

Powyższe potwierdza linia interpretacyjna organów podatkowych, m.in.:

interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 4 grudnia 2018 r. (0114-KDIP1- 2.4012.626.2018.1.IG), cyt.:
„Gdy na wystawionych przez Wnioskodawcę fakturach wskazano nazwę Spółki oraz numer identyfikacji podatkowej (numer VAT) Spółki wraz z adresem oddziału Spółki bez wskazywania adresu jej siedziby w Szwajcarii, to wskazanie takich danych jest wystarczające, aby faktura wystawiana przez Wnioskodawcę spełniała wymogi, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT. Spółka zachowa prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie, jeśli na fakturze zakupowej zostanie wskazana nazwa i adres Oddziału wraz z numerem identyfikacji podatkowej (numerem VAT) Spółki, o ile nie wystąpią inne negatywne przesłanki określonych w art. 88 ustawy.”

interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 22 sierpnia 2016 r. (IPPP3/4512-447/16-4/JF) - organ uznał stanowisko za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia:
„Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie faktur zakupowych VAT, wystawionych z podaniem numeru NIP nadanego uprzednio Spółce jako podatnikowi VAT, lecz nazwą oraz danymi adresowymi Oddziału (które pozwalają jednoznacznie określić nazwę niemieckiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału), uprawniają Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami, jeżeli zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego (np. nabycie towarów lub usług od podatnika VAT oraz istnienie związku przedmiotowego nabycia z działalnością opodatkowaną VAT).”

interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 10 stycznia 2018 r. (0114-KDIP1- 2.4012.675.2017.1.RD), cyt.:
„Tym samym Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, jeśli na fakturze zakupowej zamiast adresu siedziby Spółki podawany jest adres oddziału w Polsce z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym faktury te mogą stanowić podstawę do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z nich wynikające.”

Reasumpcja:

Spółka i Oddział stanowią w sensie prawnym i podatkowym (na gruncie ustawy o VAT) jeden i ten sam podmiot;
możliwa jest pełna identyfikacja podmiotu wystawiającego fakturę co do:
- nazwy - nazwa Oddziału, tj. Spółka GmbH Sp. z o. o. Oddział w Polsce, zawiera:
  - nazwę Spółki (tj. Spółka GmbH), oraz
  - przetłumaczoną na język polski nazwę formy prawnej Spółki (tj. Sp. z o.o), oraz
  - wyrazy „Oddział w Polsce”.
- NIP - jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego na Fakturach Sprzedażowych i Fakturach Zakupowych wskazany jest NIP nadany Spółce.

Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na Fakturach Zakupowych, na których będzie wskazany NIP Spółki oraz nazwa i adres Oddziału, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2018 r. poz. 649, z późn. zm.).

Stosownie do art. 14 ust. 1 tej ustawy, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ww. ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą (art. 15 ww. ustawy).

W myśl art. 19 pkt 1 powołanej ustawy, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią, a tym samym nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Spółka GmbH jest spółką prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec. Spółka dokonała w grudniu 2018 r. rejestracji w KRS jej oddziału w Polsce pod nazwą Spółka GmbH Sp. z o.o. Odział w Polsce. Za pośrednictwem Oddziału Spółka prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów oraz doradztwa technicznego. Czynności te podlegają opodatkowaniu VAT. Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce w lutym 2019 r. i złożyła pierwszą deklarację VAT-7 za luty 2019 r. Dla potrzeb VAT Spółka i Oddział posługują się tym samym numerem NIP nadanym Spółce na potrzeby rozliczeń podatkowych w Polsce (dodatkowo Oddziałowi został nadany numer NIP dla potrzeb wypełniania obowiązków płatnika w stosunku do pracowników zatrudnionych przez Oddział).

W zakresie sprzedaży realizowanej przez Spółkę na terytorium Polski za pośrednictwem Oddziału, Oddział wystawia Faktury Sprzedażowe, które: (i) zawierają NIP Spółki, nazwę i adres Oddziału, tj. nazwę Spółki z dopiskiem „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”, (ii) nie zawierają adresu siedziby Spółki, (iii) zawierają pozostałe elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

Ponadto w ramach działalności Oddziału w Polsce nabywane są towary i usługi od podatników VAT, którzy wystawiają z tego tytułu na rzecz Oddziału Faktury Zakupowe, które: (i) zawierają NIP Spółki oraz nazwę i adres Oddziału, (ii) nie zawierają adresu siedziby Spółki ani nazwy Spółki bez dopisku „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”, (iii) zawierają pozostałe wymagane przepisami ustawy o VAT elementy, (iv) dokumentują nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest możliwość uznania faktur zawierających ww. dane, tj. NIP Spółki, nazwę oraz adresu Oddziału, bez adresu siedziby Spółki, za faktury spełniające wymogi zawarte w art. 106e ust. 1 ustawy.

Trzeba zatem wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (…).

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Ponadto faktura powinna zawierać, stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, numery, za pomocą których zarówno nabywca jak i sprzedawca są zidentyfikowani dla podatku lub podatku od wartości dodanej.

Należy również zwrócić uwagę na regulacje zawarte w ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2019 r. poz. 63), zwanej dalej „ustawą o NIP”, dotyczące posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej NIP.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. ustawy o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Zgodnie zaś z art. 2 ust. 2 i ust. 3 tej ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Jak wskazuje art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o NIP, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami – NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych – dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;
w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Trzeba podkreślić, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z art. 11 powołanej ustawy o NIP, podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując, identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków, odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

Jednocześnie, stosownie do art. 160 ust. 3 ustawy o VAT, osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem – w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział jako forma organizacyjna przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się numerem NIP jednostki macierzystej.

W świetle powyższych regulacji prawnych, odnosząc się do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Spółka (jednostka macierzysta). Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie można uznać faktury za prawidłową, gdy wskazuje ona co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami.

Prawidłowo wystawiona faktura powinna zawierać nazwę jednostki macierzystej z jej danymi i numerem NIP. Dodatkowo, w celu łatwiejszej identyfikacji, oprócz danych identyfikacyjnych Spółki, faktury mogą zawierać informacje dodatkowe pozwalające na identyfikację Oddziału (np. nazwę jaką posługuje się w obrocie gospodarczym oraz jego adres).

Przy tym, jak wskazuje cytowany wyżej art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium RP, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Jak wskazał Wnioskodawca, zarówno w przypadku wystawianych przez Spółkę Faktur Sprzedażowych jak i otrzymywanych Faktur Zakupowych, możliwa jest pełna identyfikacja Spółki jako podmiotu wystawiającego/ otrzymującego fakturę, w której wskazano nazwę Oddziału, tj. Spółka GmbH Sp. z o. o. Oddział w Polsce, a więc zawierającą oryginalną nazwę Spółki (Spółka GmbH) oraz przetłumaczoną na język polski nazwę formy prawnej Spółki (Sp. z o.o.) i wyrazy „Oddział w Polsce”, a także numer identyfikacji podatkowej NIP nadany Spółce.

Zatem w przypadku, gdy na wystawionych/ otrzymanych przez Wnioskodawcę fakturach wskazano nazwę Spółki oraz numer identyfikacji podatkowej Spółki wraz z adresem Oddziału, bez wskazania adresu siedziby Spółki w Niemczech, to wskazanie takich danych należy uznać za wystarczające, aby faktury te spełniały wymogi określone w art. 106e ustawy o VAT.

W takiej sytuacji występuje bowiem pełna identyfikacji podmiotu wystawiającego/ otrzymującego faktury – jego nazwa, numer identyfikacji podatkowej dla celów VAT oraz adres prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem Oddziału. W takim przypadku nie może być mowy o braku możliwości powiązania adresu Oddziału z nazwą i numerem VAT Spółki. Jak już wskazano, na gruncie podatku VAT spółka macierzysta i jej oddział stanowią jednego podatnika. Oznacza to, że mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wykazanego na Fakturach Zakupowych, na których wskazany będzie NIP Spółki oraz nazwa i adres Oddziału.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Przy czym, stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylona)
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wskazuje powołany wyżej art. 106e ust. 1 pkt 3, pkt 4 i pkt 5 ustawy, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, jak również numer, za pomocą którego podatnik oraz nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a i b. Cytowane regulacje określają minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura. Koniecznym jest, by dane dotyczące podatnika podawane na fakturze były zgodne z danymi identyfikacyjnymi wykazanymi w zgłoszeniu identyfikacyjnym.

Uzależnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego od posiadania faktury spełniającej określone warunki formalne było przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w połączonych sprawach 123/87 i 330/87 pomiędzy Léa Jorion a Société anonyme d’étude et de gestion immobiliere (EGI) a Państwem Belgijskim. Rozstrzygane spory dotyczyły prawa do odliczenia podatku naliczonego udokumentowanego fakturami, które nie spełniały wszystkich wymogów prawa belgijskiego. W orzeczeniu Trybunał stwierdził, że państwa członkowskie mają prawo uzależnić odliczenie podatku naliczonego od faktu posiadania faktury spełniającej określone wymogi formalne. Zdaniem Trybunału takie szczegóły nie mogą jednak powodować, że z powodu ich liczby lub natury technicznej prawo do odliczenia stałoby się praktycznie niemożliwe lub nadmiernie trudne do wykonania.

Generalnie faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na jej rzeczywisty charakter oraz tożsamość podmiotów. Faktury VAT są dokumentami o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie będzie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura VAT potwierdza zaistniałe zaszłości gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ustawy mają znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. W szczególności należy to odnieść do takich braków jak brak jednostek miary towaru, jego ilości i ceny jednostkowej. Są to elementy rachunkowe faktury, mające zasadnicze znaczenie dla określenia wysokości zobowiązania podatkowego, bez których nie jest możliwe zweryfikowanie, czy wysokość podatku została ustalona prawidłowo.

Zatem o prawidłowości faktur VAT wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Trzeba przy tym zaznaczyć, że wskazany art. 88 ustawy nie przewiduje braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT zawierającej błędne oznaczenie adresu nabywcy - oczywiście w sytuacji, gdy faktura ta odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze.

W przedstawionej sprawie Wnioskodawca otrzymuje Faktury Zakupowe, które zawierają NIP Spółki oraz nazwę i adres Oddziału, nie zawierają adresu siedziby Spółki ani nazwy Spółki bez dopisku „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”, a jednocześnie zawierają pozostałe wymagane przepisami ustawy o VAT elementy. Faktury te dokumentują nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przy tym, jak wskazał Wnioskodawca, możliwa jest pełna identyfikacja Spółki jako podmiotu otrzymującego fakturę, w której wskazano nazwę Oddziału, tj. Spółka GmbH Sp. z o. o. Oddział w Polsce, a więc zawierającą oryginalną nazwę Spółki (Spółka GmbH) oraz przetłumaczoną na język polski nazwę formy prawnej Spółki (Sp. z o.o.) i wyrazy „Oddział w Polsce”, a także numer identyfikacji podatkowej NIP nadany Spółce.

Zatem - pomimo, że otrzymywane przez Wnioskodawcę faktury powinny co do zasady zawierać nazwę i adres Spółki, ewentualnie jedynie dodatkowo adres Oddziału - to w tym przypadku należy uznać, że opisane Faktury Zakupowe ze wskazaną nazwą Oddziału, pozwalającą określić nazwę jednostki macierzystej z uwagi na ujęcie jej w nazwie Oddziału, oraz adresem Oddziału, jednocześnie zawierające NIP Spółki (jednostki macierzystej), uprawniają Spółkę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w ww. fakturach, skoro zawierają pozostałe wymagane przepisami ustawy o VAT elementy oraz zostaną spełnione warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy.

W świetle powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz – w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin