2019.04.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.75.2019.3.MG
z 17 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 1 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2019 r. (data wpływu 10 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania za podstawę opodatkowania kwoty wynagrodzenia ustalonego z uczestnikiem projektu za świadczone przez Gminy usługi montażu infrastruktury,

uznania za podstawę opodatkowania również kwoty przyznanej dotacji UE,

prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków dotyczących zakupu i montażu infrastruktury w ramach zadania pn. „…”

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania za podstawę opodatkowania kwoty wynagrodzenia ustalonego z uczestnikiem projektu za świadczone przez Gminy usługi montażu infrastruktury,

uznania za podstawę opodatkowania również kwoty przyznanej dotacji UE,

prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków dotyczących zakupu i montażu infrastruktury w ramach zadania pn. „…”,

oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 10 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, wskazanie adresów e-PUAP oraz doprecyzowanie zakresu wniosku.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącym stroną postępowania: Gminę A;

Zainteresowanych niebędących stroną postępowania: Gminę B, Gminę C, Gminę D, Gminę E, Gminę F, Gminę G, Gminę H, Gminę I, Gminę J;

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina A (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT), zarejestrowanym jako podatnik czynny.

Gmina A jako lider projektu będzie realizować zadanie „…”, na które otrzyma dotację w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Całkowity koszt zadnia wynosi … zł. Kwota dofinansowania wynosi … zł. W ramach zadania planuje się montaż kolektorów słonecznych, paneli fotowoltaicznych, pomp ciepła oraz kotłów centralnego ogrzewania opalanych biomasą w obrębie jednorodzinnych budynków mieszkalnych. Mieszkańcy biorący udział w projekcie będą zobowiązani do wpłaty wkładu własnego określonego na podstawie stosownej umowy.

Po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu, infrastruktura stanie się własnością mieszkańca. Pozostałe Gminy: Gmina B, Gmina C, Gmina D, Gmina E, Gmina F, Gmina G, Gmina H, Gmina I, Gmina J są partnerami projektu.

Lider otrzymuje całość kwoty dotacji i przekazuje ją w proporcjonalnej wysokości Partnerom. Każda gmina odprowadza VAT od otrzymanej części dotacji. Każda gmina jest samodzielnie odpowiedzialna za montaż instalacji na rzecz swoich mieszkańców. Lider jest odpowiedzialny za ogłoszenie przetargu na montaż instalacji we wszystkich gminach, będących Partnerami projektu. W różnych gminach mogą być jednak różni wykonawcy instalacji.

Każda gmina zawiera indywidualnie umowę ze swoimi mieszkańcami.

Na pytania Organu „Czy Lider będzie realizował świadczenia objęte zakresem pytań na rzecz mieszkańców z terenu gmin będących Partnerami projektu? Jeśli tak, to należy wskazać jakie świadczenia oraz w jaki sposób będą one dokumentowane przez Lidera.” Oraz „Czy Partnerzy będą uiszczać środki finansowe na rzecz Lidera? Jeśli tak to za jakie świadczenia?” Zainteresowany będący stroną postępowania odpowiedział „Nie”.

Lider będzie przekazywać Partnerom proporcjonalne części otrzymanej dotacji na podstawie dokumentów księgowych oraz merytorycznych - np. protokołu odbioru wykonanych prac.

Udzielając odpowiedzi na pytania Organu „Na czyje konto będą wpływać środki z dofinansowania z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa?” oraz „Jeżeli ww. środki będą wpływać na konto Lidera, to czy będą one dalej przekazywane na rzecz Partnerów.” Zainteresowany wskazał, że „Na konto Lidera” oraz „Tak, w proporcjonalnej kwocie”.

Faktury będą wystawiane na poszczególne Gminy. Każda Gmina otrzyma faktury dokumentujące prace wykonane na jej rzecz.

Realizacja projektu jest uzależniona od otrzymania dofinansowania ze środków RPOW. W przypadku braku otrzymania takiego dofinansowania, projekt nie będzie realizowany.

W odpowiedzi na pytania Organu „Czy wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie?” oraz „Czy w przypadku niezrealizowania projektu Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowani niebędący stroną postępowania będą zobowiązani do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych?” wskazano „Tak”.

Warunki umowy są jednakowe dla wszystkich mieszkańców - tzn. każdy mieszkaniec otrzyma procentowo taką samą kwotę dofinansowania. Kwoty otrzymanych wartości pieniężnych będą się jednak od siebie różnić, w zależności od wartości danej inwestycji.

W odpowiedzi na pytanie „Czy, gdyby projekt nie był dofinansowany, opłaty pobierane od mieszkańców na realizację projektu byłby wyższe?” Zainteresowany wskazał „Tak. W praktyce, bez dofinansowania projekt nie byłby realizowany”.

Natomiast na pytanie Organu „Czy Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowani niebędący stroną postępowania będą wnosili swój wkład własny w finansowanie przedmiotowej inwestycji, objętej zakresem wniosku?” Zainteresowany odpowiedział: „Tak. Oprócz tego projekt będzie finansowany przez dofinansowanie z RPOW i wkłady mieszkańców.”

Stosownie do harmonogramu rzeczowo-finansowego projektu ujętym we wniosku o dofinansowanie projektu, planowane koszty w ramach projektu przedstawiają się następująco:

Gmina A:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Gmina B:
- razem koszty kwalifikowane: …zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Gmina C:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: …zł
Gmina D:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Gmina E:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Gmina F:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Gmina G:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Gmina H:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Gmina I:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: …zł
Gmina J:
- razem koszty kwalifikowane: … zł_
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Nadzór inspektorski:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł
Koszty pośrednie:
- razem koszty kwalifikowane: … zł
- razem koszty niekwalifikowane: … zł
- razem koszty: … zł
- wartość dofinansowania: … zł

Na pytanie Organu „Czy Zainteresowany będący stroną oraz Zainteresowani niebędący stroną postępowania będą realizowali projekt wyłącznie na nieruchomościach, w których właściciele zobowiążą się do poniesienia wkładu własnego na realizację projektu (dokonają wpłat)?”, Zainteresowany wskazał: „Tak”.

Natomiast w odniesieniu do pytania „Kogo dotyczy użyte w pytaniu nr 1 określenie „uczestnicy projektu”? Czy dotyczy ono mieszkańców czy Gmin - Partnerów Projektu?”, Zainteresowany wskazał, że „Określenie „uczestnicy projektu” użyte w pytaniu nr 1 dotyczy mieszkańców”.

W odpowiedzi na pytanie Organu „Czy Partnerzy są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług?” wskazano „Tak”.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że 28 listopada 2017 roku w A zawarto Porozumienie o Partnerstwie w sprawie wspólnego przygotowania i realizacji projektu (dalej: Porozumienie), pomiędzy wszystkimi gminami uczestniczącymi w projekcie. Stosownie do postanowień Porozumienia.

Celem Porozumienia jest podjęcie działań na terenie województwa dla polepszenia jakości powietrza poprzez ograniczenie użytkowania instalacji na paliwa stałe, zwiększenie wykorzystania i produkcji energii z Odnawialnych Źródeł Energii oraz ograniczenie niskiej emisji.

Projekt obejmuje swym zakresem i formą:

Zadania realizowane przez Lidera: Gmina A:

projekt

Zadania realizowane przez Partnera: B:

Zadania realizowane przez Partnera: Gmina C:

Zadania realizowane przez Partnera: Gmina D:

Zadania realizowane przez Partnera: Gmina E:

Zadania realizowane przez Partnera: Gmina F:

Zadania realizowane przez Partnera: Gmina G:

Zadania realizowane przez Partnera: Gmina H:

Zadania realizowane przez Partnera: Gmina I:

Zadania realizowane przez Partnera: Gmina J:

Lider Projektu, reprezentuje Partnerów i zobowiązuje się do występowania w roli wnioskodawcy w staraniu o środki z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 4 „Regionalna polityka energetyczna”, Działanie 4.1 „Zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii”, Poddzialanie 4.1.1. „Rozwój infrastruktury produkcji energii ze źródeł odnawialnych”, na co wyrażają zgodę Partnerzy.

Lider jest uprawniony do: złożenia wniosku i podpisania umowy o dofinansowanie oraz do występowania w imieniu Partnerów we wszystkich sprawach związanych z realizacją Projektu i wykonaniem Porozumienia o partnerstwie. Lider jest stroną umowy o dofinansowanie i odpowiada za jego prawidłową realizację.

Lider odpowiedzialny będzie zgodnie z zawartą umowa o dofinansowanie za promocję, informację, monitorowanie i kontrolę projektu.

Lider w imieniu partnerów prowadzi dokumentację Projektu, sporządza wnioski o płatność i rozliczenia finansowe, wnioski o zaliczki oraz nadzoruje wydatkowanie środków pieniężnych; odpowiada za rozliczenia finansowe i rzeczowe projektu.

Lider odpowiedzialny jest za przestrzeganie procedur sprawozdawczości i monitoringu -opracowywanie i przekazywanie raportów do Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa.

Lider zobowiązany jest do przekazania otrzymanego dofinansowania dla Partnerów.

Lider zobowiązuje się wyodrębnić rachunek bankowy, na którym dokonywane będą operacje dotyczące Projektu.

Lider zobowiązuje się do zabezpieczenia w budżecie środków finansowych na realizację swojego zakresu zadań.

Lider przeprowadzi zgodnie z obowiązującymi przepisami, a w szczególności z ustawą Prawo zamówień publicznych, postępowania o udzielenie zamówień na realizację Projektu tj. dostawę i montaż instalacji odnawialnych źródeł energii w gospodarstwach domowych, inspektorów nadzoru, zarządzanie i promocję projektem.

Lider sprawuje także obowiązki Partnera.

Podczas realizacji projektu Partnerzy ustalają zadania i obowiązki w następujący sposób:

Partnerzy zobowiązują się do zabezpieczenia w budżecie środków finansowych na realizacje zadań Projektu w wysokości planowanego udziału w Projekcie, określonego odpowiednio dla każdego z Partnerów,
Partnerzy, w granicach realizowanego na jego terenie Projektu są zobowiązani do współpracy w opracowaniu dokumentów i wyjaśnień niezbędnych na etapie oceny wniosku o dofinansowanie oraz jego realizacji,
Partnerzy są zobowiązani i odpowiadają za rzetelne i terminowe przekazywanie Liderowi wszelkich informacji oraz dokumentacji potrzebnej do wykonywania jego zadań i rozliczenia Projektu,
Partnerzy zobowiązują się przekazywać (osobiście, telefonicznie lub e-mailem) wszelkie istotne informacje związane z realizacją Projektu,
Partnerzy zobowiązują się do niezwłocznego informowania Lidera o problemach w realizacji Projektu,
Partnerzy ponoszą odpowiedzialność za przedstawienie nierzetelnych dokumentów,
Wszyscy Partnerzy zobowiązują się do solidarnej odpowiedzialności za błędy i korekty wg własnego % udziału w projekcie, nałożone przez Instytucję Zarządzającą w trakcie realizacji i trwałości projektu,
Partnerzy zobowiązują się do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej dotyczącej realizacji Projektu, zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 2016 poz. 1047),
Partnerzy oświadczają, iż realizując Projekt nie podlegają wykluczeniu, o którym mowa w art. 207 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) i nie figurują tj. w rejestrze podmiotów wykluczonych,
Partnerzy zobowiązują się do przestrzegania obowiązków dotyczących informacji i promocji określonych dla Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020,
Partnerzy zobowiązani są do wyodrębnienia rachunku bankowego, z którego realizowane będą płatności oraz na który będą przekazywane środki dofinansowania wpłacane przez Lidera.

Ustala się wystawianie na Lidera, faktur/rachunków przez Wykonawców za wykonanie zadań: dostawa i montaż instalacji odnawialnych źródeł energii w gospodarstwach domowych znajdujących się na terenie jego Gminy wraz z inspektorami nadzoru, zarządzanie projektem i promocję.

Ustala się wystawianie na Partnerów faktur/rachunków przez Wykonawców za wykonanie zadań:

dostawa i montaż instalacji odnawialnych źródeł energii w gospodarstwach domowych znajdujących się na terenie ich Gmin wraz z inspektorami nadzoru.
zarządzanie i promocja projektu,

przy czym Lider Projektu po otrzymaniu środków przekaże każdemu z Partnerów wg udziału w projekcie, środki w wysokości 60% netto na pokrycie kosztów zadań wymienionych w punktach a i b.

Lider i Partnerzy gwarantują utrzymanie trwałości projektu, każdy w części zadań. Dokumenty dotyczące Projektu będą opisane i przechowywanie u Lidera i Partnerów oraz udostępniane będą kontrolom co najmniej w okresie trwałości projektu. Właścicielem produktu wytworzonego w wyniku realizacji zadań będzie Lider i Partnerzy w zakresie swoich zadań. Porozumienie zostaje zawarte na czas określony, tj. od dnia podpisania Porozumienia do dnia zakończenia trwałości rzeczowej i finansowej Projektu. Porozumienie traci moc w przypadku ostatecznej negatywnej decyzji w sprawie dofinansowania projektu. Lider i Partnerzy zobowiązują się do zachowania celów Projektu zgodnych z wnioskiem o dofinansowanie w okresie 5 lat od daty rozliczenia finansowego i rzeczowego całości Projektu.

Po zakończeniu realizacji Projektu organem zarządzającym i utrzymującym Projekt będzie w imieniu:

Gminy A: Wójt Gminy A:
Gminy B: Burmistrz B;
Gminy C: Wójt Gminy C
Gminy D: Wójt Gminy D
Gminy E: Burmistrz E
Gminy F: Burmistrz F
Gminy G: Wójt Gminy G
Gminy H: Burmistrz Miasta H;
Gminy I: Burmistrz Miasta I
Gminy J: Burmistrz Miasta J.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że pytania sformułowane we wniosku odnoszą się tak do:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania, jak i

Wszystkich Zainteresowanych niebędących stronami postępowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy podstawą opodatkowania dla świadczonych przez Gminę usług montażu infrastruktury będzie kwota wynagrodzenia ustalona w zawartej umowie z uczestnikiem projektu, pomniejszona o kwotę VAT należnego?
Czy podstawą opodatkowania dla świadczonych przez Gminę usług montażu infrastruktury będzie również kwota dotacji UE przyznanej Wnioskodawcy?
Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków dotyczących zakupu i montażu infrastruktury, o których mowa w opisie sprawy?

Zdaniem Zainteresowanych:

Podstawą opodatkowania dla świadczonych przez Gminę usług montażu infrastruktury będzie kwota wynagrodzenia ustalona w zawartej umowie z uczestnikiem projektu, pomniejszona o kwotę VAT należnego.
Kwota dotacji otrzymana przez Gminę ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa również stanowi podstawę opodatkowania usług montażu infrastruktury, w rozumieniu art. 29a ust. 1 o VAT.
Gminie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków dotyczących montażu infrastruktury na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób prywatnych, o których mowa w opisie sprawy.

Ad. 1 i 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy które Gmina zawrze z mieszkańcami, będą umowami cywilnoprawnymi zobowiązującymi Gminę do określonych czynności na rzecz mieszkańców w zamian za dokonanie ustalonej płatności. Oznacza to, że czynności, do wykonania których Wnioskodawca się zobowiąże w ramach podpisanych z mieszkańcami umów, stanowić będą odpłatne świadczenie, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym kontekście należy stwierdzić, że wpłaty mieszkańców będą pozostawać w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanym na ich rzecz, obejmującymi m. in. zakup i montaż infrastruktury, a także obsługę całego procesu inwestycyjnego, w tym pozyskanie i rozliczenie otrzymanego dofinansowania. Zajdzie tym samym bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności (zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca). Mając na uwadze powyższe, Gmina twierdzi, że wykonywane przez nią czynności na rzecz mieszkańców, tj. instalacja infrastruktury stanowić będą dla celów VAT usługę opodatkowaną VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłaty otrzymane od mieszkańców w celu pokrycia wkładu własnego na realizację inwestycji powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług jako wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług w zakresie dostawy i montażu instalacji OZE. Podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług jest zarówno kwota należna w postaci wpłaty mieszkańca, jak i część dotacji, którą Gmina otrzyma na sfinansowanie zamontowania instalacji na budynku/gruncie mieszkańca.

Z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika, że nie ma znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę. Przekazane zatem środki finansowe na realizację ww. projektu polegającego na wybudowaniu infrastruktury OZE na budynku/gruncie, w części, w jakiej stanowią dofinansowanie do konkretnej instalacji dla danego mieszkańca, należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje lub dopłaty o podobnym charakterze) mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Gminę usług. Otrzymane bowiem przez Gminę środki (od mieszkańca oraz ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa) nie będą mogły być wykorzystywane na inne cele lecz tylko i wyłącznie na wykonanie konkretnej instalacji na konkretnym budynku. Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl ust. 6 tego artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powołanego wyżej przepisu art. 29a ustawy wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu podatku od towarów i usług. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania tym podatkiem. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu. Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW). W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem.

Analizując przedstawione zdarzenie przyszłe, w świetle powołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, że wpłaty mieszkańców na poczet instalacji przedmiotowych urządzeń pozostają w bezpośrednim związku z czynnościami wykonywanymi przez Gminę, tj. zakupem i montażem ww. instalacji. We wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wpłaty (określonej w umowie cywilnoprawnej), a zindywidualizowanym świadczeniem Gminy na rzecz konkretnego mieszkańca. Czynnością jakiej Gmina dokonuje na rzecz mieszkańca, biorącego udział w projekcie jest usługa montażu instalacji, na poczet wykonania których Gmina będzie pobierać opłaty. W konsekwencji Gmina wykonując przedmiotowe usługi na rzecz mieszkańców, biorących udział w projekcie, wykonywać będzie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegają opodatkowaniu.

W świetle powyższego, należy uznać, że kwoty obowiązkowych wpłat ostatecznych odbiorców świadczenia w postaci montażu instalacji z uwagi na przyznane dofinansowanie, są niższe od kwot, jakie Gmina musiałby zażądać od mieszkańców, gdyby przedmiotowego dofinansowania nie było. W przedmiotowej sprawie otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację montażu instalacji ma bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem stanowi zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. W konsekwencji ww. dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy o VAT.

Identyczne stanowisko w analogicznej sprawie zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 listopada 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.704.2018.1.PS, w której stwierdził: „Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą opodatkowaniu”.

Te same wnioski wysnuć można z Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 października 2018r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.656.2018.2.ICz, w której stwierdził: „Tym samym, uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonej przez Gminę usługi montażu instalacji fotowoltaicznych będzie nie tylko kwota należna, jaką mieszkańcy (uczestnicy) są zobowiązani uiścić z tytułu wykonania montażu ww. instalacji na budynkach tych uczestników, ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację ww. inwestycji, pomniejszoną o kwotę podatku należnego. W konsekwencji otrzymane przez Gminę dofinansowanie ma bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem stanowi zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. Wobec tego ww. dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy”.

W tym samym tonie wypowiada się również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z dnia 16 października 2018 r., sygn.: 0112-KDIL1-2.4012.534.2018.2.MR.

Podsumowując, uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług montażu instalacji będzie nie tylko kwota należna, w postaci wpłaty, którą uiszczą mieszkańcy biorący udział w projekcie zgodnie z zawartymi umowami, ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację ww. projektu w części w jakiej mają one bezpośredni wpływ na cenę świadczonych na rzecz mieszkańców usług, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

Ad. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT. Celem odliczenia podatku VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika VAT,

wydatek musi mieć związek z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT,

nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Innymi słowy, obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego możliwe jest jedynie przez podmiot, który występuje w tym zakresie w roli podatnika VAT, ponosi wydatki związane ze sprzedażą opodatkowaną, które nie zostały zaliczone przez ustawodawcę do grupy niepodlegających odliczeniu. Z uwagi na fakt, że podstawą opodatkowania usługi świadczonej przez Gminę jest jak wkład mieszkańca jak i otrzymana dotacja, wydatki poniesione przez Gminę na realizacje projektu, mają związek jedynie z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Gmina w opisanym stanie faktycznym działa w charakterze podatnika jedynie w zakresie umów cywilnoprawnych zawieranych z mieszkańcami na wykonanie usług montażu instalacji OZE. W tym też zakresie świadczy usługi opodatkowane. Zatem podatek VAT naliczony na usługach i towarach nabytych bezpośrednio do celów związanych ze świadczeniem usług montażu powinien podlegać odliczeniu w pełnej wysokości, o ile nie zachodzą przesłanki opisane w art. 88 ustawy o VAT.

Stanowisko Gminy zdają się potwierdzać poniższe interpretacje organów skarbowych: Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. 0461-ITPP1.4512.999.2016.1.DM, w której organ podatkowy zgodził się z wnioskodawcą, że: „W związku z tym, że usługi budowy instalacji fotowoltaicznych/kolektorów słonecznych będą podlegały opodatkowaniu i nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. Projektu, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo, gdyż spełniona będzie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych”.

Takie samo stanowisko zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 czerwca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.131.2017.1.MK, w której organ podatkowy stanął na stanowisku, że: „W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione, ponieważ w związku z realizacją przedmiotowego projektu polegającego na wykonaniu instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych będących własnością osób fizycznych nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wszystkich wydatków poniesionych na realizację projektu dotyczącego instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych, ponieważ nabywane towary i usługi w ramach realizacji projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przy czym prawo to będzie przysługiwać, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy o VAT”.

Tak samo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wypowiedział się w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2017 r„ sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.28.2017.2.MSU: „W związku z tym, że usługi wykonania instalacji kolektorów słonecznych do wspomagania ogrzewania wody użytkowej w budynkach mieszkalnych mieszkańców Gminy będą podlegały opodatkowaniu i nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, to z uwagi na związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanego w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin