Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.73.2019.2.AS
z 15 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2019 r. (data wpływu 27 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2019 r. (data wpływu 3 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla usług polegających na wykonaniu prac budowlanych polegających na budowie budynku Domu Pomocy Społecznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca –Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Spółką) jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym w Urzędzie Skarbowym pod numerem (…).

W zakresie prowadzonej działalności, Spółka wykonuje roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (przedmiot przeważającej działalności).

Wnioskodawca zamierza przyjąć do realizacji budowę „(…)”, zgodnie z załączonym projektem.

Projekt przewiduje wykorzystanie budynku jako Domu Pomocy Społecznej dla osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie oraz dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie. Inwestorem jest Fundacja „(…)”, której celem statutowym jest budowa Domu Pomocy.

Projektowany obiekt to czterokondygnacyjny budynek, w całości podpiwniczony. Budynek zaprojektowano w technologii tradycyjnej murowej, który posadowiono na płycie fundamentowej. Przegrody poziome stanowią monolityczne stropy żelbetowe. Nad budynkiem zaprojektowano dach wielospadowy – mansardowy w konstrukcji drewnianej z pokryciem z blachy na rąbek stojący.

Przewiduje się, że maksymalna liczba mieszkańców DPS nie przekroczy 100 osób. W obiekcie przewidziano podział mieszkańców ze względu na płeć. Na I-piętrze przewiduje się część męską, zaś na II-piętrze część żeńską.

Ponadto, w części parterowej budynku zaprojektowano strefę ogólnodostępną, w skład której wchodzą: stołówka wraz kuchnią, kaplica, pokoje wizyt i odwiedzin, szatnię dla mieszkańców, gabinety lekarskie, pokoje biurowe dla administracji obiektu, strefę rehabilitacji oraz pomieszczenia higieniczno-sanitarne i gospodarcze. Piwnice budynku przeznaczono na pomieszczenia techniczne, pralnię, szatnie dla pracowników oraz strefę SPA dla mieszkańców i pokoi zajęciowych.

W pomieszczeniach piwnicy nie przewiduje się pomieszczeń przeznaczonych na pobyt stały ludzi (przewidywany czas przebywania ludzi 2-4 godzin), ani pomieszczeń pracy o charakterze stałym (praca 2-4godzin).

Na ostatniej kondygnacji przewidziano pokoje mieszkalne dla pracowników i wolontariuszy oraz salę konferencyjną.

Głównym celem projektowanego DPS będzie świadczenie usług w zakresie:

potrzeb bytowych, zapewniając:

• miejsce zamieszkania,
• wyżywienie,
• odzież i obuwie,
• utrzymanie czystości;

opiekuńczych, polegających na:

• udzielaniu pomocy w podstawowych czynnościach życiowych,
• pielęgnacji,
• niezbędnej pomocy w załatwianiu spraw osobistych;

wspomagających, polegających na:

• umożliwieniu udziału w terapii zajęciowej,
• podnoszeniu sprawności i aktywizowaniu mieszkańców domu, w tym w zakresie komunikacji wspomagającej lub alternatywnej, w przypadku osób z problemami w komunikacji werbalnej,
• umożliwieniu zaspokojenia potrzeb religijnych i kulturalnych,
• zapewnieniu warunków do rozwoju samorządności mieszkańców domu,
• stymulowaniu nawiązywania, utrzymywania i rozwijania kontaktu z rodziną i społecznością lokalną,
• działaniu zmierzającym do usamodzielnienia mieszkańca domu, w miarę jego możliwości,
• pomocy usamodzielniającemu się mieszkańcowi domu w podjęciu pracy, szczególnie mającej charakter terapeutyczny, jeżeli mieszkaniec spełnia warunki do takiego usamodzielnienia,
• zapewnieniu bezpiecznego przechowywania środków pieniężnych i przedmiotów wartościowych,
• finansowaniu mieszkańcowi domu nieposiadającemu własnego dochodu, wydatków na niezbędne przedmioty osobistego użytku, w kwocie nieprzekraczającej 30% zasiłku stałego, o którym mowa w art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zwanej dalej „ustawą”,
• zapewnieniu przestrzegania praw mieszkańców domu oraz zapewnieniu mieszkańcom dostępności do informacji o tych prawach,
• sprawnym wnoszeniu i załatwianiu skarg i wniosków mieszkańców domu.
  
  

Dla mieszkańców małoletnich – dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, poza usługami, o których mowa powyżej, placówka zapewni potrzeby edukacyjne:

• pobieranie nauki (w sąsiedniej szkole),
• uczestnictwo w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych,
• naukę i wychowanie przez doświadczenia życiowe.
  
  

W budynku zaprojektowano niezbędne rozwiązania w celu spełnienia wymogów, jakie stawia się Domom Opieki Społecznej.

Ponadto, teren wokół budynku zagospodarowano w sposób umożliwiający działanie tego typu placówkom, tj.: wokół budynku wykonano utwardzone ciągi pieszo-jezdne umożliwiające bezpieczne poruszanie się przebywających tam osób, budynek usytuowany jest z dala od uciążliwych czynników zewnętrznych, (tj. ruch uliczny, zakłady produkcyjne, itp.), które mogłyby wpływać ujemnie na funkcjonowanie DPS. Budynek otaczają tereny zielone porośnięte zielenią niską oraz wysoką, pozwalające na swobodny odpoczynek oraz rekreacje mieszkańców.

Budynek Domu Pomocy Społecznej zaliczony został w dokumentacji projektowej do XI kategorii Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Projekt budowlany, w oparciu o który nastąpi realizacja inwestycji, został zatwierdzony decyzją Starosty z dnia 30 listopada 2018 r. o pozwoleniu na budowę.

Z uzupełnienia z dnia 29 marca 2019 r. do wniosku wynika, że:

1. Klasyfikacja budynku Domu Pomocy Społecznej, który Wnioskodawca będzie budował, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, to kategoria XI, grupa PKOB 113, klasa PKOB 1130 (budynki zbiorowego zamieszkania).
2. Prace budowlane będą wykonywane także poza bryłą budynku. Zgodnie natomiast z pytaniem przyporządkowanym do stanu faktycznego, wskazanym w polu nr 75 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie dotyczące zastosowania stawki podatku od towarów i usług do „wykonania prac budowlanych polegających na budowie budynku Domu Pomocy Społecznej”, a zatem jedynie w obrębie bryły budynku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stosownie do treści art. 41 ust. 2, ust. 12, 12a, w zw. z art. 146 aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wykonanie prac budowlanych polegających na budowie budynku Domu Pomocy Społecznej uprawnia Spółkę do zastosowania obniżonej, 8% stawki podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej zwaną ustawa) – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do przywołanego wcześniej art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak stanowi art. 41 ust. 12a ustawy – przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1284 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Dla zastosowania obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług, znaczenie ma zatem nie tylko zakres wykonywanych prac, ale także zaklasyfikowanie obiektu budowlanego do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, którego dotyczą te prace.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Poprzez podanie klasyfikacji, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w cyt. art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to: budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu; budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112), w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122), budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

O możliwości zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy, decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

W ocenie Wnioskodawcy, budowa budynku Domu Pomocy Społecznej spełnia powyższe przesłanki, albowiem domy pomocy społecznej zostały sklasyfikowane w dziale 11 PKOB, a w konsekwencji mocą art. 41 ust. 12a, w zw. z art. 2 ust. 12 ustawy, zostały one zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

W konsekwencji, stosownie do treści art. 41 ust. 12, w zw. z art. 41 ust. 2 ustawy, do budowy budynków domów pomocy społecznej zastosowanie znajdzie preferencyjna 8% stawka podatku VAT.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka w zakresie budowy budynku Domu Pomocy Społecznej może zastosować 8% stawkę podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji, gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego towaru lub świadczenia.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy przy tym zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146a pkt 2 ustawy).

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ww. ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Jak stanowi art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Dla zastosowania obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług, znaczenie ma nie tylko zakres wykonywanych prac, ale także zaklasyfikowanie obiektu budowlanego do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, którego dotyczą te prace.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w cyt. art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112), w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),
• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.
  
  

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa oraz roboty budowlane, dlatego też w tym zakresie należy posiłkować się przepisami zawartymi w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.).

W myśl art. 3 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o:

• budowie – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6);
• robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7);
• przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (pkt 7a).
  
  

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

W myśl ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12, w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych, wykonywanych wyłącznie w budynkach rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. W konsekwencji, do pozostałych usług mieszczących się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych poza bryłą budynku, zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego, i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy.

Podkreślić należy, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego. Decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W zakresie prowadzonej działalności, Spółka wykonuje roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Wnioskodawca zamierza przyjąć do realizacji budowę budynku domu pomocy społecznej, budynku gospodarczo-garażowego, przeciwpożarowego zbiornika wody wraz z punktem czerpania wody, parkingu dla samochodów osobowych, instalacji zbiornikowej gazu płynnego, elementów małej architektury oraz instalacji związanych z projektowanymi obiektami. Projekt przewiduje wykorzystanie budynku jako Domu Pomocy Społecznej dla osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie oraz dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie. Inwestorem jest Fundacja, której celem statutowym jest budowa Domu Pomocy. Projektowany obiekt to czterokondygnacyjny budynek, w całości podpiwniczony. Budynek zaprojektowano w technologii tradycyjnej murowej, który posadowiono na płycie fundamentowej. Przegrody poziome stanowią monolityczne stropy żelbetowe. Nad budynkiem zaprojektowano dach wielospadowy - mansardowy w konstrukcji drewnianej z pokryciem z blachy na rąbek stojący. Przewiduje się, że maksymalna liczba mieszkańców DPS nie przekroczy 100 osób W obiekcie przewidziano podział mieszkańców ze względu na płeć. Na I-piętrze przewiduje się część męską, zaś na II-piętrze część żeńską. Ponadto, w części parterowej budynku zaprojektowano strefę ogólnodostępną, w skład której wchodzą: stołówka wraz kuchnią, kaplica, pokoje wizyt i odwiedzin, szatnię dla mieszkańców, gabinety lekarskie, pokoje biurowe dla administracji obiektu, strefę rehabilitacji oraz pomieszczenia higieniczno-sanitarne i gospodarcze. Piwnice budynku przeznaczono na pomieszczenia techniczne, pralnię, szatnie dla pracowników oraz strefę SPA dla mieszkańców i pokoi zajęciowych. W pomieszczeniach piwnicy nie przewiduje się pomieszczeń przeznaczonych na pobyt stały ludzi (przewidywany czas przebywania ludzi 2-4 godzin), ani pomieszczeń pracy o charakterze stałym (praca 2-4godzin). Na ostatniej kondygnacji przewidziano pokoje mieszkalne dla pracowników i wolontariuszy oraz salę konferencyjną. Głównym celem projektowanego DPS będzie świadczenie usług w zakresie: potrzeb bytowych, zapewniając: miejsce zamieszkania, wyżywienie, odzież i obuwie, utrzymanie czystości; opiekuńczym, polegające na: udzielaniu pomocy w podstawowych czynnościach życiowych, pielęgnacji, niezbędnej pomocy w załatwianiu spraw osobistych; wspomagającym, polegające na: umożliwieniu udziału w terapii zajęciowej, podnoszeniu sprawności i aktywizowaniu mieszkańców domu, w tym w zakresie komunikacji wspomagającej lub alternatywnej, w przypadku osób z problemami w komunikacji werbalnej, umożliwieniu zaspokojenia potrzeb religijnych i kulturalnych, zapewnieniu warunków do rozwoju samorządności mieszkańców domu, stymulowaniu nawiązywania, utrzymywania i rozwijania kontaktu z rodziną i społecznością lokalną, działaniu zmierzającym do usamodzielnienia mieszkańca domu, w miarę jego możliwości, pomocy usamodzielniającemu się mieszkańcowi domu w podjęciu pracy, szczególnie mającej charakter terapeutyczny, jeżeli mieszkaniec spełnia warunki do takiego usamodzielnienia, zapewnieniu bezpiecznego przechowywania środków pieniężnych i przedmiotów wartościowych, finansowaniu mieszkańcowi domu nieposiadającemu własnego dochodu, wydatków na niezbędne przedmioty osobistego użytku, w kwocie nieprzekraczającej 30% zasiłku stałego, o którym mowa w art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, zapewnieniu przestrzegania praw mieszkańców domu oraz zapewnieniu mieszkańcom dostępności do informacji o tych prawach, sprawnym wnoszeniu i załatwianiu skarg i wniosków mieszkańców domu. Dla mieszkańców małoletnich – dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, poza usługami, o których mowa powyżej, placówka zapewni potrzeby edukacyjne: pobieranie nauki (w sąsiedniej szkole), uczestnictwo w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych, naukę i wychowanie przez doświadczenia życiowe. W budynku zaprojektowano niezbędne rozwiązania w celu spełnienia wymogów, jakie stawia się Domom Opieki Społecznej. Ponadto, teren wokół budynku zagospodarowano w sposób umożliwiający działanie tego typu placówkom, tj.: wokół budynku wykonano utwardzone ciągi pieszo-jezdne umożliwiające bezpieczne poruszanie się przebywających tam osób, budynek usytuowany jest z dala od uciążliwych czynników zewnętrznych, (tj. ruch uliczny, zakłady produkcyjne, itp.), które mogłyby wpływać ujemnie na funkcjonowanie DPS. Budynek otaczają tereny zielone porośnięte zielenią niską oraz wysoką, pozwalające na swobodny odpoczynek oraz rekreację mieszkańców. Klasyfikacja budynku Domu Pomocy Społecznej, który Wnioskodawca będzie budował, zgodnie z PKOB, to kategoria XI, grupa PKOB 113, klasa PKOB 1130 (budynki zbiorowego zamieszkania). Prace budowlane będą wykonywane także poza bryłą budynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia stawki podatku VAT dla usług wykonania prac budowlanych polegających na budowie budynku Domu Pomocy Społecznej, w obrębie bryły budynku.

Przenosząc powołane regulacje prawne na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca będzie wykonywał roboty budowlane w obrębie budynku sklasyfikowanego w PKOB pod symbolem 113, stanowiącego obiekt zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to obniżona stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie do całości tych robót, wykonywanych w tym obiekcie.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że wykonanie prac budowlanych polegających na budowie budynku Domu Pomocy Społecznej w obrębie bryły budynku, uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. W szczególności tut. Organ nie rozpatrywał kwestii zastosowania stawki podatku VAT dla prac budowlanych związanych z budową innych obiektów.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.