Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.80.2019.2.AJ
z 11 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ((Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów sprzedawanych następnie poniżej ceny zakupu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów sprzedawanych następnie poniżej ceny zakupu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w przeważającej części zajmującą się hurtową sprzedażą perfum i kosmetyków oraz odzieży i innych tekstyliów. Spółka dodatkowo przewiduje, iż w ramach swojej działalności może podejmować również sprzedaż w innych obszarach jak np. sprzedaż maszyn i urządzeń czy wszelkich akcesoriów.

Ze względu na znaczącą konkurencję na rynku towarów oferowanych przez Spółkę, ma ona zamiar przeprowadzić zmiany w zakresie marży wobec określonych produktów celem zachęcenia podmiotów kupujących do wybrania ich produktów prowadząc odpowiednią akcję marketingową.

Powyższe ma na celu uatrakcyjnienie oferty Spółki, a tym samym ma wpłynąć na intensyfikację sprzedaży oferowanych towarów. Spółka zakłada, iż obniżenie marży na niektóre produkty, przy pozostawieniu innych produktów wysokomarżowych, umożliwi zarówno zwiększenie ilości dostaw na rzecz obecnych odbiorców, jak również pozytywnie wpłynie na pozyskiwanie nowych. Spółka w szczególności planuje stosowanie akcji marketingowych względem odzieży i bielizny.

Należy pokreślić, iż powyższe działania mają charakter strategii marketingowej, która początkowo może spowodować stratę w kontekście ponoszonych kosztów na zakup produktów i pokrycie kosztów pośrednich. Przy obniżonej cenie sprzedaży, jednakże długofalowo ma zapewnić wzrost przychodów Spółki z realizowanej działalności gospodarczej. Zakłada się, iż wskazane działania wpłyną pozytywnie na rozpoznawalność Spółki, jak i jej produktów.

Z przygotowanego opracowania biznesowego wynika, iż w skali długofalowej Spółka może spodziewać się maksymalizacji wpływów uwzględniając zbilansowaną sprzedaż produktów promocyjnych i wysokomarżowych, w szczególności ze sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Omawiana strategia promocyjna może doprowadzić do sytuacji, w której cena promocyjna odbiega od ceny rynkowej i może być obniżona nawet o 99% i wynosić np. 1 zł lub 1 grosz netto plus podatek. Wskazana strategia ma być wykorzystywana w stosunku do dystrybutorów i hurtowników. Spółka nie przewiduje bezpośredniej sprzedaży detalicznej.’

Dystrybucja na rynku polskim jak i zagranicznym opierać się będzie o następujące kanały sprzedaży:

1. dystrybutorów - podmioty, które następnie będą sprzedawać towary do dalszych pośredników, hurtowników czy do odbiorcy ostatecznego;
2. hurtowników - podmiotów, które następnie będą sprzedawać towary do odbiorców końcowych;
3. sieci handlowych - w przypadku gdy spółka zbuduje swoją markę na rynku zakłada się również współpracę z sieciami handlowymi;

Możliwości sprzedaży kształtowałyby się następująco:

1. możliwość sprzedaży towaru po cenie promocyjnej pod warunkiem uprzedniego nabycia od spółki innych towarów po cenie standardowej,
2. możliwość zakupu od spółki towarów promocyjnych przez hurtownika, który nabył od dystrybutora szereg towarów po standardowej cenie,
3. sprzedaż po cenie promocyjnej towarów wprowadzanych na rynek (nowości). Które nie są dostatecznie rozpoznawalne,
4. sprzedaż po cenie promocyjnej towarów niepełnowartościowych (tzw. towarów stockowych - krótki termin przydatności. Ubytki. Uszkodzenia towaru czy opakowania).

Każdorazowo spółka będzie monitorować czy dany kontrahent spełnił warunki akcji promocyjnej lub czy dane produkty kwalifikują się np. jako mało rozpoznawalne czy posiadające cechy obniżające ich wartość.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, przy czym między kontrahentami a Spółką nie będą występować powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, w rozumieniu art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, z tytułu wydatków ponoszonych w związku z podjętymi działaniami, tj sprzedaży niektórych produktów poniżej ceny zakupu?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wybranych produktów, w tym przede wszystkim odzieży i bielizny, poniżej ich wartości rynkowej jest zgodna z prawem i przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupionych i sprzedanych w ten sposób towarów.

Wnioskodawca uznaje wskazane działanie za strategię marketingową, a tym samym za działanie zgodne zarówno z przepisami podatkowymi, jak i z charakterystyką rynku.

W kontekście podatku od towarów i usług, Wnioskodawca opierając swoje założenia na treści art. 86 i art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), prowadząc działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, ma prawo do odliczenia naliczonego podatku. Bezsprzecznym bowiem jest, iż wydatki będą bezpośrednio związane z przeprowadzeniem ww. strategii marketingowej, a tym samym w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W opinii Wnioskodawcy, jednoznacznie można stwierdzić w stosunku do wydatków związanych z zakupem towarów, które następnie będą sprzedawane związek z podejmowanymi przez spółkę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Należy przy tym zaznaczyć, iż wszelkie inne wydatki, które Wnioskodawca poniesie w związku z wdrażaniem ww. strategii marketingowej także mają charakter wydatków bezpośrednio związanych z realizowaną sprzedażą opodatkowaną VAT. Powyższe jest zasadne, gdyż celem przeprowadzania wskazanej strategii, a tym samym godzeniem się z początkowymi wyższymi kosztami, jest uatrakcyjnienie oferty, która wesprze sprzedaż innych produktów wysokomarżowych.

Co istotne wobec powyższych okoliczności nie zachodzą negatywne przesłanki odliczenia wykazane w art. 88 ustawy o VAT, które eliminowałyby możliwość skorzystania z prawa do odliczenia. Należy podkreślić, iż przepisy zawarte w ustawie o VAT nie przewidują ograniczenia prawa do odliczenia wobec dokonywania sprzedaży towarów ze stratą. W związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia naliczonego podatku. Ustawa o VAT nie ogranicza podatnika w swobodzie ustalania ceny sprzedaży, a w szczególności nie narzuca jakie towary mogą podlegać rabatowaniu. Należy podkreślić, iż w ustawie o VAT nie znajdziemy także regulacji określających maksymalny pułap udzielanych rabatów, czy ceny. Wobec powyższego można uznać za zasadne stanowisko, iż spółka może podejmować decyzję ile towarów podlega obniżonej cenie, jak również dowolnie ustalać przedmiotową cenę.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 grudnia 2003 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 1386/99, opierając się na treści wyroku NSA z dnia 19 maja 1999 r., w sprawie o sygn. akt SA/Sz 1045/98, wskazano, iż „sprzedaż towarów po cenie ich zakupu, a więc bez jakiegokolwiek zysku, nie musi oznaczać ani warunków rażąco korzystniejszych od ogólnie stosowanych”. Brak jest zatem podstaw, aby ograniczyć możliwość przysługującego spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Rozumienie bezpośredniego związku zostało szeroko zaprezentowane w orzeczeniu Trybunału z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciwko Midland Bank plc., w którym stwierdzono, że art. 2 I Dyrektywy oraz art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby – co do zasady – istnienie bezpośredniego związku między daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do odliczenia, stanowiło warunek nabycia przez podatnika prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej oraz aby stanowiło podstawę do określenia zakresu tego prawa.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

Należy przyjąć – co do zasady – że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami) a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie. Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji, gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów, a także tez orzecznictwa TSUE pozwala na stwierdzenie, że w przedmiotowej sprawie warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest/zostanie spełniony, gdyż nabywane przez Spółkę, czynnego i zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług, towary, które w następstwie przyjętej strategii marketingowej są/będą sprzedawane po cenie niższej niż wartość rynkowa obniżonej nawet o 99%, co może skutkować tym że wartość sprzedawanych towarów wynosi/będzie wynosić np. 1 zł są/będą miały związek z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, co skutkuje powstaniem prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu. Pomimo, że koszt nabycia towarów sprzedawanych w ramach działań promocyjnych przewyższa cenę sprzedawanych towarów, to jednak – jak wynika z opisu sprawy – koszty te pozostają/będą pozostawały w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Jak wynika z wniosku, Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży hurtowej perfum i kosmetyków, odzieży i innych tekstyliów, a przyjęta strategia marketingowa ma/będzie miała w efekcie wygenerować w Spółce wyższą sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Jak wskazano w treści wniosku, przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest elementem długofalowej strategii marketingowej, która doprowadzi/ma doprowadzić do maksymalizacji wpływów uwzględniając zbilansowaną sprzedaż produktów promocyjnych i wysokomarżowych, w szczególności ze sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że sprzedawane promocyjnie towary są/będą wykorzystywane w ramach tej działalności.

W takiej sytuacji Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów sprzedawanych w ramach strategii marketingowej np. za 1 zł, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie występują/nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Mając na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując sprzedaż o charakterze promocyjnym, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie sprzedaży promocyjnej jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każde zastosowane działanie marketingowe winno być uzasadnione ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. podwyższenia obrotu. Jednocześnie należy nadmienić, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Tym samym, nie jest uprawniony do weryfikacji opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i oceny zgodności z obowiązującymi przepisami prawa przyjętych rozwiązań marketingowych.

Ponadto wskazać należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerem 1 i 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.