Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.43.2019.1.MC
z 21 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 24 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr 156/7 oraz dostawy w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr 156/7 oraz dostawy w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1,
  

• opodatkowania podstawową stawką sprzedaży działki nr 156/7 oraz dostawy w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1,
  

• prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem działek nr 156/7 i 156/6.
  
  

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: …
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana … … ,
  

przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nabywca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przeważającym przedmiotem działalności spółki jest PKD 68.10.Z - Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany zamierza nabyć od Uczestnika wyodrębnioną niezabudowaną części działki (zdefiniowanej poniżej) w celu zrealizowania na niej (oraz na działkach sąsiadujących, których nabycie było/jest przedmiotem odrębnych wniosków) inwestycji polegającej na budowie budynków i budowli (centrum produkcyjno- logistyczno- magazynowo-biurowego wraz z infrastrukturą techniczną, w tym w szczególności parkingami), która będzie wykorzystywana przez Zainteresowanego do prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej na wynajmie powierzchni osobom trzecim. Wynajem powierzchni będzie co do zasady podlegał opodatkowaniu 23% VAT. Zainteresowany nie zamierza prowadzić działalności zwolnionej z VAT.

Uczestnik, jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Uczestnik na podstawie umowy darowizny z dnia 6 grudnia 2018 r. nabył działki o numerach 156/6 i 156/7 położone w … - … przy ulicy (dalej: Działki).

W dniu 17 grudnia 2018 r. Uczestnik zawarł z Nabywcą umowę sprzedaży i zamiany Działek, w wyniku której:

1. Uczestnik sprzedał na rzecz … działkę nr 156/7 za cenę w kwocie 564.328,92 zł oraz
2. Uczestnik przeniósł na rzecz spółki … . z siedzibą w … działkę o numerze 156/6 o obszarze 0,1866 ha w zamian za co Spółka .... przeniosła na rzecz … niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną …, w województwie …, stanowiącą działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków numerem 153/1 o obszarze 0,1868 ha.

Strony określiły wartość działki nr 156/6 na kwotę 244.259,40 zł, a wartość nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu o numerze 153/1 na kwotę 244.259,40 zł.

Celem zawarcia powyższej transakcji jest realizacja przez Nabywcę inwestycji polegającej na budowie parku produkcyjno-logistyczno-magazynowego.

Informacje odnośnie działki nr 153/1:

1. Działka nr 153/1 została nabyta przez … na podstawie umowy sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym w dniu 17 grudnia 2018 r. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z nabyciem działki 153/1.
2. Działka nr 153/1 powstała w wyniku podziału dokonanego na podstawie decyzji nr … z dnia 07 czerwca 2018 r. wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta …, w wyniku której zatwierdzano podział działki nr 153 na działki nr 153/1 i 153/2.
3. Działka nr 153/1 na dzień zmiany była niezabudowana, nieogrodzona, nieuzbrojona.
4. Nie były zawarte żadne umowy mające za przedmiot zbycie działki lub jej obciążenie.
5. Działka nie jest nieruchomością rolną ani nieruchomością leśną.
   
   

Informacje odnośnie działek nr 156/6 i 156/7:

1. Uczestnik nabył Działki na podstawie umowy darowizny zawartej w dniu 6 grudnia 2018 r. od swoich rodziców, … i …. Zgodnie z oświadczeniem złożonym w umowie darowizny nabycie Działek nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, przy nabyciu Działek Uczestnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.
2. Na dzień sprzedaży/zamiany Działki znajdowały się na obszarze, który nie był objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Według wiedzy Uczestnika do dnia sprzedaży nie podjęto działań zmierzających do opracowania i uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dla obszaru, na którym znajdują się Działki. Uczestnik nie zabiegał o uchwalenie takiego planu.
3. Działki nr 156/6 i 156/7 powstały na podstawie decyzji nr 137.2018 wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta … z dnia 8 czerwca 2018 r. (znak sprawy: …) zatwierdzającej podział działki o numerze 156/3 na działki 156/5, 156/6 i 156/7. Podział został dokonany w związku z realizacją Inwestycji, przed nabyciem działek przez Uczestnika. Właścicielami działek nr 156/6 i 156/7 byli wówczas rodzice Uczestnika, tj. Pan … i Pani …. Działka o numerze 156/5 nie jest objęta zakresem inwestycji i wskazanej w niniejszym wniosku dostawy. Zakresem inwestycji zostaną objęte jedynie działki nr 156/6 i 156/7.
4. Uczestnik nie wykonywał żadnych działań mających na celu uzbrojenie Działek czy polepszenie ich warunków lokalizacyjnych, w szczególności nie dokonywał podziałów Działek, ani nie wydzielał dróg wewnętrznych. Z nieruchomości oznaczonych numerami 156/7 i 156/6 nie będą wydzielane odrębne działki pod drogi dojazdowe oraz wewnętrzne (oznaczone w klasyfikacji gruntów symbolem „Dr”). Natomiast na terenie całej inwestycji (w tym na będących przedmiotem dostawy Działkach) zlokalizowane zostaną drogi wewnętrzne dla potrzeb obsługi komunikacyjnej dwóch hal produkcyjno-logistyczno-magazynowo-biurowych oraz parkingów i placów manewrowych. Drogi wewnętrzne zostaną wybudowane na gruntach o charakterze budowlanym. Wnioskodawcy nie będą wydzielać z nieruchomości odrębnych działek stanowiących drogi dojazdowe oraz wewnętrzne, oznaczone w klasyfikacji gruntów symbolem „Dr”. Jednakże, na terenie inwestycji, w tym przez Działki będą przebiegać drogi wewnętrzne dla potrzeb obsługi komunikacyjnej inwestycji, które będą wybudowane przez Nabywcę w ramach realizacji inwestycji po nabyciu Działek. Uczestnik nie ponosił żadnych nakładów na utwardzenie dróg wewnętrznych.
5. Nieruchomości nie były przez Uczestnika dzielone ani łączone.
6. Działki są niezabudowane (nie znajdują się na nich żadne obiekty budowlane trwale związane z gruntem), nieogrodzone oraz nieuzbrojone.
7. Działki nie są obciążone żadnymi ograniczonymi prawami rzeczowymi, w szczególności takimi, które byłyby skuteczne względem Nabywcy.
8. Nie były przez Uczestnika zawierane żadne umowy mające za przedmiot zobowiązanie do zbycia lub obciążenia Działek. Umowy przedwstępne dotyczące sprzedaży działek były zawierane wcześniej pomiędzy … i … a Nabywcą. W związku z zawarciem umowy darowizny z dnia 6 grudnia 2018 r. umowy te zostały rozwiązane.
9. Uczestnik nie zawierał umów najmu, dzierżawy ani użyczenia Działek i żadna osoba trzecia nie korzystała z Działek ani ich nie posiadała na żadnej innej podstawie prawnej lub bez podstawy prawnej.
10. Działki nie są nieruchomościami rolnymi w rozumieniu art. 46 Kodeksu cywilnego w związku z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego jak również nie stanowią lasu w rozumieniu ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach.
11. Na wniosek Nabywcy została wydana decyzja w sprawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu obejmująca m.in. działkę nr 156/3. W decyzji tej działka nr 156/3 została przeznaczona pod zabudowę. Decyzja pozostaje aktualna odnośnie Działek będących przedmiotem dostawy na rzecz Nabywcy, w związku z czym nie będą wobec nich wydawane nowe decyzje o warunkach zabudowy. Na podstawie tej decyzji dokonano zmiany klasyfikacji gruntu oraz możliwe będzie uzyskanie pozwolenia na budowę. Bez ww. decyzji o warunkach zabudowy niemożliwym byłoby zrealizowanie opisanego powyżej zadania inwestycyjnego. Decyzja ta została wydana przed nabyciem Działek przez Uczestnika w wyniku umowy darowizny z dnia 6 grudnia 2018 r.
12. W celu podpisania umowy Nabywca skontaktował się z Uczestnikiem oraz przedstawił mu ofertę zakupu ww. nieruchomości. Pan … nie podejmował żadnych działań marketingowych w celu zbycia Działek, w szczególności nie zawierał umów pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości w gazetach i Internecie, banerów reklamowych na nieruchomości ani nie podejmował innych działań reklamowych. Uczestnik nie podejmował w przeszłości również innych działań zmierzających do sprzedaży Działki oraz innych nieruchomości.
13. Działki nie były wykorzystywane przez Uczestnika do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT i/lub podlegającej zwolnieniu od podatku VAT. W szczególności, Działki te nie były wykorzystywane przez Uczestnika do działalności rolniczej opodatkowanej VAT albo korzystającej ze zwolnienia z tego podatku.
14. Działki są sklasyfikowane w ewidencjach urzędowych jako grunty rolne.
15. Uczestnik nie prowadził i nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej.
16. Uczestnik nie planuje w przyszłości prowadzić działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, w szczególności poprzez sprzedaż innych nieruchomości wchodzących w skład jego majątku prywatnego.
17. Nabywca na moment sprzedaży/zamiany był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
18. Uczestnik na moment sprzedaży/zamiany nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
19. Uczestnik nie dokonywał w przeszłości sprzedaży nieruchomości
    
    

Ponadto, podkreślić należy również, iż rodzice Uczestnika, tj. … i … wystąpili razem z Nabywcą z wnioskami wspólnymi do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie planowanego zdarzenia przyszłego polegającego na dostawie w drodze sprzedaży i zamiany działek 156/6 i 156/7 w dniu 31 sierpnia 2018 r.

W sprawie Nabywcy i … Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 15 listopada 2018 r. wydał interpretacje indywidualne nr 0113-KDIPT1- 2.4012.652.2018.3.KW oraz nr 0113-KDIPT1-2.4012.660.2018.2.KW natomiast interpretacja indywidualna w sprawie Nabywcy i … wydana została w dniu 15 listopada 2018 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.651.2018.2.MC oraz 0113-KDIPT1-2.4012.659.2018.2.MC.

W powyższych wnioskach o interpretację zawarte zostały tożsame pytania, w efekcie czego w obydwu interpretacjach indywidualnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, co następuje:

• w zakresie pytania, czy planowane transakcje (sprzedaży i zamiany) Działek będą podlegały opodatkowaniu VAT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawców za nieprawidłowe, wskazując, że transakcje będą podlegały opodatkowaniu,
  

• w zakresie pytania, czy planowana transakcja będzie opodatkowana VAT w stawce 23%, uznał stanowisko Wnioskodawców za prawidłowe,
  

• w zakresie pytania, czy w przypadku udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie pierwsze, Nabywcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uznał stanowisko wnioskodawców za prawidłowe.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż działki 156/7 oraz zamiana działek 156/6 i 153/1 będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
2. Czy w przypadku udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pierwsze pytanie, transakcja ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%?
3. Czy w przypadku udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pierwsze pytanie, Stronie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad 1.

Dostawa działki 156/7 w ramach sprzedaży oraz zamiana działek 156/6 i 153/1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na to, że Sprzedający nie będzie działał jako podatnik podatku VAT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku uznania Uczestnika za podatnika VAT oraz braku możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT, a także braku przesłanek do zastosowania stawki preferencyjnej, konieczne będzie zastosowanie do transakcji sprzedaży oraz zamiany Działek podatku w stawce podstawowej, tj. 23%.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania 2 za prawidłowe Nabywca będzie uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem Działek w ramach sprzedaży oraz zmiany w myśl regulacji art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie odpłatnej dostawy towarów zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, gdzie stwierdzono, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Nie ma zatem wątpliwości co do tego, że grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż, po spełnieniu warunków określonych w ustawie o VAT, może stanowić odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

Z kolei zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel. Przez umowę zamiany bowiem każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. W konsekwencji zamiana stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT mimo braku przekazania między stronami świadczenia pieniężnego (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 1 października 2012 r., nr IPTPP4/443-451/12-2/JM i Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 4 września 2012 r., nr IPPP1/443-482/12-4/JL). Trzeba mieć na względzie, że odpłatność na gruncie ustawy o VAT może przybrać nie tylko postać pieniężną, ale też rzeczową - zapłatą może być więc inny towar lub usługa. W przypadku zamiany nieruchomości (gruntów) odpłatność tę stanowi inna nieruchomość (grunt).

W razie zawarcia umowy zamiany obie strony występują jednocześnie w charakterze dostawcy i nabywcy, a zatem mamy do czynienia z dwiema odrębnymi dostawami towarów.

Każda z tych dostaw podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w zależności od okoliczności występujących po stronie podmiotów zawierających umowę zamiany.

Tym niemniej, w celu stwierdzenia, że określona czynność podlega opodatkowania podatkiem od towarów i usług niezbędne jest, żeby została ona wykonana przez podmiot, który działa jako podatnik tego podatku. Oceniając czy dana czynność podlega podatkowi od towarów i usług, należy zatem każdorazowo przeanalizować nie tylko przedmiotowy, ale przede wszystkim podmiotowy aspekt takiej czynności.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Oznacza to, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który w stosunku do tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Problem sprzedaży gruntu przez osobę fizyczną na gruncie ustawy o VAT był przedmiotem oceny Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). W orzeczeniu tym TSUE wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej.

Z powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - zdaniem TSUE - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo w omawianym orzeczeniu podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo aktywność marketingowa. Działania takie, zgodnie z orzeczeniem TSUE, nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Podobnie wypowiedział się także Trybunał w orzeczeniu z dnia 9/07/2015 sygn. akt: C-331/14 ws Petar Kezić, s.p., Trgovina Prizma v. Republika Slovenija (publikacja: ZOTSiS 2015/7/I-456, www.eur-lex.europa.eu, LEX nr 1750101), w którym ponownie podkreślił, iż „zwykłe wykonywanie przez właściciela prawa własności nie może samo z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Natomiast w odniesieniu do sprzedaży terenu budowlanego istotne kryterium oceny stanowi fakt, iż zainteresowany podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 4 ust. 2 szóstej dyrektywy, polegające zwłaszcza na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą bowiem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji sprzedaży terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem przez właściciela prawa własności”.

Najnowsze orzecznictwo sądów administracyjnych (np.: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 26 maja 2017 r., sygn. I FSK 1728/15 lub wyrok NSA z 31 maja 2017 r., sygn. I FSK 1866/17) również podkreśla, że na gruncie ustawy o VAT, w celu oceny, czy osoba sprzedająca nieruchomość działała w charakterze podatnika, kluczowe znaczenie mają kryteria sformułowane przez TSUE. Pogląd ten jest podzielany nie tylko przez Naczelny Sąd Administracyjny, ale również przez sądy wojewódzkie:

• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2017 r. I SA/Łd 612/17: „Nie jest przy tym tak, że elementem decydującym o zorganizowanej aktywności wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami jest fakt wystąpienia przez niego o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i podział nieruchomości, w wyniku którego powstało kilkanaście działek wraz z wytyczoną drogą wewnętrzną. Skarżący nie wystąpił choćby z wnioskiem o lokalizację sieci wodociągowej i energetycznej oraz o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci wody i innych mediów. Nie wykazał też chęci wykonywania działań marketingowych w celu sprzedaży działek (np. wystawienie tablicy na działce, zamieszczanie ogłoszeń w Internecie, reklama w innych środkach masowego komunikowania itp.). Decyzja o warunkach zabudowy to przecież ustalająca warunki zmiany sposobu zagospodarowania terenu poprzez budowę obiektu budowlanego lub wykonanie innych robót budowlanych wydawana w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania terenu. Wystąpienie o taką decyzję jest prostym wykonywaniem prawa własności i nie może być ujmowane jako aktywność profesjonalnego pomiotu prowadzącego działalność gospodarczą”.
  

• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 września 2017 r. I SA/Łd 610/17: „Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki przeznaczone do zabudowania działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Zbycie natomiast nawet kilkunastu działek o charakterze budowlanym powstałych z podziału i po uzyskaniu warunków ich zabudowy, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w zakresie zbycia przedmiotowych udziałów w gruncie, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Sprzedaż gruntów w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie oznacza, że sprzedający nie mógł nabyć przedmiotu sprzedaży w celu jego zbycia z zamiarem uzyskania jak największej ceny z tego rodzaju sprzedaży. Nie jest to żadne kryterium wskazujące na prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż naturalne jest, że również w obrocie „prywatnym” dąży się do uzyskania jak najkorzystniejszych warunków sprzedaży”.
  

• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 września 2017 r. I SA/Gd 884/17: „jedyną czynnością przygotowawczą, jaką podjęła i podejmie Skarżąca było i będzie dokonanie podziału gruntu na mniejsze działki, które jest warunkiem sine qua non sprzedaży części posiadanej nieruchomości w postaci działki gruntu. Dokonywanie podziału działek nie jest jednakże przesłanką wystarczającą samodzielnie do uznania działalności sprzedającego za zawodową. W niniejszej sprawie Skarżąca nie podejmowała żadnych innych czynności, które mogłyby świadczyć o profesjonalnym charakterze jej działalności polegającej na zbywaniu działek. Skarżąca nie dokonywała zmiany przeznaczenia zbywanych działek, nie dokonywała ich uzbrojenia, nie podejmowała działań marketingowych, w tym nie zamieszczała ogłoszeń o sprzedaży działek, nie korzystała z usług biura obrotu nieruchomościami, nie wytyczała dróg dojazdowych. Nabywcy dowiadują się o okoliczności zbywania przez Skarżącą przedmiotowych działek we własnym zakresie, bez aktywnego udziału Skarżącej w tym zakresie. W świetle wszystkich przedstawionych okolicznościach, Sąd stwierdza, iż nie jest możliwym przypisanie czynnościom Skarżącej cech profesjonalnego obrotu nieruchomościami, bowiem brak jest po jej stronie ciągu aktywnych działań cechujących taki obrót oraz brak jest zaangażowania środków podobnych do tych, które angażują podmioty zawodowo zajmujące się sprzedażą nieruchomości”.
  

• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r., III SA/Wa 3885/06: „Nie można uznać za poprawny pogląd, aby sprzedaż wielu działek budowlanych, jeżeli tylko stanowią one majątek odrębny podatnika i nie służą prowadzonej przez niego działalności, skutkowała powstaniem obowiązku w podatku VAT. Jeżeli zatem podatnik nie dokonał nabycia działek w celu ich odsprzedaży, działki te stanowią jego majątek osobisty, uznać należy, że ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT”.
  
  

Sądy administracyjne w powyższych wyrokach podkreślały, że stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do danego gruntu. Istotna jest więc ocena, czy z dokonanych w danej sprawie ustaleń wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się tak jak handlowiec.

Również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 20 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPP2.4512.75.2017.1.RR stwierdza, że: „w przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym”. Podobnie tenże organ wskazał w interpretacji z dnia 31/01/2018 nr: 0114-KDIP1- 3.4012.533.2017.2.MT.

W konsekwencji mając na uwadze przywołane kryteria sformułowane przez TSUE oraz potwierdzone w najnowszym orzecznictwie sądowym, zdaniem Strony, brak jest przesłanek, aby przedstawiony zaistniały stan faktyczny kwalifikować jako sprzedaż gruntów dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym sprzedaż działek w opisanym stanie faktycznym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że na powyższą interpretację wskazuje zarówno skala i zakres planowanych przez Uczestnika czynności sprzedaży oraz charakter aktywności podjętych przez nich w celu sprzedaży Działki - nie wykonał on żadnych innych działań w zakresie poszukiwania nabywcy czy dostosowywania przedmiotu sprzedaży do potrzeb nabywcy np. przez doprowadzenie do sprzedanych gruntów energii elektrycznej, gazu czy wody. Uczestnik nie prowadzi ani nie planuje prowadzić w przyszłości działalności gospodarczej mającej na celu obrót nieruchomościami gruntowymi. Uczestnik podkreśla, że Działki nie zostały nabyte z zamiarem prowadzenia działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Uczestnik nie podejmował żadnej aktywnej działalności mającej na celu sprzedaż Działki.

W rezultacie, zarówno zakres działalności Uczestnika dotycząca sprzedaży Działki, jak i okoliczność niepodjęcia przez niego żadnych działań typowych dla podmiotów profesjonalnych prowadzących działalność gospodarczą wskazują, że Uczestnik nie działał jako podmiot profesjonalny w zakresie sprzedaży Działki. Tym samym dokonana przez niego sprzedaż nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i pozostaje poza zakresem regulacji ustawy o VAT.

Należy podkreślić też, że Uczestnik nie prowadzi działalności gospodarczej, a tym bardziej nie wykorzystuje Działki w żadnego rodzaju działalności gospodarczej. Z samych okoliczności nabycia Działki wynika, że nie zostały one nabyte w celu odsprzedaży czy prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej, a jedynie do wykorzystania prywatnego lub do działalności rolniczej.

Ponadto Uczestnik nie uzbroił, ani nie zamierzał podejmować żadnej innej aktywności w celu ulepszenia i zwiększenia wartości Działki przed zawarciem umowy przedwstępnej. Z tej perspektywy, mając na uwadze przywołane wyżej orzecznictwo TSUE, Sprzedający nie może być traktowany jako podatnik VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w szczególności:

• okoliczności nabycia Działki w drodze do wykorzystania prywatnego,
  

• niepodejmowanie przez Uczestnika działań w celu uzbrojenia Działki, a także działań marketingowych właściwych podmiotom profesjonalnym,
  

• niewykorzystywanie Działki do jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej,
  

należy uznać, że dokonując sprzedaży przedstawionej w opisie zaistniałego stanu faktycznego, Uczestnik nie prowadząc działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT w związku z czym sprzedaż Działki pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Analogiczne stanowisko należy zająć w odnośnie transakcji zamiany nieruchomości, bowiem zamiana na potrzeby podatku VAT jest zrównana z transakcją sprzedaży.

Ad 2.

W razie uznania, że stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że do planowanej dostawy Działki konieczne będzie zastosowanie stawki podatku od towarów i usług w wysokości 23%. W myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 stawka podstawowa podatku VAT wynosi 23%. W celu zastosowania innej, niższej stawki podatku, konieczne jest określenie przesłanek wynikających z przepisów ustawy o VAT. W opisanym stanie faktycznym takie przesłanki nie występują, tj. nie ma podstaw do zastosowanie stawki obniżonej.

Nie jest także możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku, w tym w szczególności zastosowania regulacji z art. 43 ust. 1 pkt 10 i l0a ustawy o VAT, gdyż Działki są zdaniem Wnioskodawców gruntami niezabudowanymi - nie znajdują się na nich żadne budynki ani budowle. Nie znajdzie również zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT - Działki nie były bowiem wykorzystywane przez Sprzedającego wyłącznie do działalności zwolnionej z VAT.

Dla Działek (przed ich podziałem) została wydana decyzja w sprawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, w której zostały one przeznaczone pod zabudowę. Wobec tego mając na uwadze art. 2 pkt 33) ustawy o VAT Działki będą stanowiły grunty budowlane. W efekcie nie znajdzie zastosowania również zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, który przewiduje zwolnienie z VAT wyłącznie dla terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tym samym konieczne będzie zastosowanie podatku od towarów i usług w stawce podstawowej, tj. 23%.

Ad 3.

W przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania 2 za prawidłowe Nabywca będzie uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem Działek (również w drodze zamiany) na zasadach ogólnych, w szczególności na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Strona jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Strona nabędzie przedmiotowe Działki w związku z realizacją inwestycji związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy od VAT. Strona zamierza zrealizować na Działkach (oraz na działkach sąsiednich) inwestycje polegającą na budowie budynków i budowli (centrum produkcyjno- logistyczno- magazynowo- biurowego wraz z infrastrukturą techniczną, w tym w szczególności parkingami). Zamiarem Strony jest wynajmowanie powierzchni w wybudowanych budynkach, co będzie stanowiło czynność opodatkowaną 23% VAT. Strona nie zamierza prowadzić działalności zwolnionej z VAT. Jeżeli transakcja nabycia Działki będzie podlegała VAT, to tym samym po stronie Nabywcy powstanie podatek naliczony, który następnie będzie podlegał odliczeniu w związku z tym, że będzie on związany z działalnością opodatkowaną VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Odnosząc treść przepisu do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wszystkie przesłanki w nim wskazane zostaną spełnione, a tym samym Strona będzie uprawniona do odliczenia naliczonego podatku VAT. Odliczenie podatku naliczonego będzie przysługiwało na zasadach ogólnych, tj. z uwzględnieniem całokształtu przepisów o odliczaniu VAT, a w szczególności przy założeniu, że nie będą miały miejsca okoliczności negatywne wyłączające prawo do odliczenia, w szczególności nie będzie miała miejsca żadna z sytuacji opisanych w art. 88 ustawy o VAT. W tej sytuacji kwotę podatku naliczonego będzie stanowiła suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Należy przy tym zauważyć, że w analogicznym stanie faktycznym, będącym przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia - interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 25 maja 2018 r., 0113-KDIPT1-3.4012.300.2018.1.OS, organ stwierdził, że zbywca Działki dokonując sprzedaży będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą, a tym samym sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów. Zdaniem Wnioskodawców takie stanowisko jest błędne i, zgodnie z argumentami podanymi powyżej, nie ma podstaw do takiego traktowania transakcji wskazanej w opisie zaistniałego stanu faktycznego, jednak w przypadku przyjęcia takiego twierdzenia przez tut. organ konieczne jest konsekwentne uznanie, że Nabywcy będącemu podatnikiem VAT w takim przypadku przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, o ile spełnione są pozostałe przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i nie zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Sprzedający w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Sprzedającego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z powyższego wyroku wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Odnosząc się do wątpliwości Zainteresowanych objętych zakresem pytania nr 1, należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018r., poz. 1025, z późn. zm.). Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na Kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a Kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego). Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Zgodnie z art. 603 Kodeksu cywilnego, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego zawiera dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisy o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Przy czym zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, że Sprzedający jest właścicielem niezabudowanych działek o numerach 156/7 i 156/6, nabytych na podstawie umowy darowizny z dnia 6 grudnia 2018 r. W dniu 17 grudnia 2018 r. Sprzedający zawarł z Kupującym umowę sprzedaży i zamiany działek, w wyniku której Sprzedający sprzedał działkę nr 156/7 oraz przeniósł na rzecz Kupującego działkę nr 156/6 w zamian Kupujący przeniósł na rzecz Sprzedającego niezabudowaną działkę nr 153/1.

Przedmiotowe działki o numerach 156/6 i 156/7 na dzień sprzedaży/zamiany Działki znajdowały się na obszarze, który nie był objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Do dnia sprzedaży nie podjęto działań zmierzających do opracowania i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru, na którym znajdują się ww. działki. Sprzedający nie zabiegał o uchwalenie takiego planu. Ponadto Sprzedający nie wykonywał żadnych działań mających na celu uzbrojenie działek czy polepszenie ich warunków lokalizacyjnych, w szczególności nie dokonywał podziałów działek nr 156/6 i 156/7, ani nie wydzielał dróg wewnętrznych. Z nieruchomości oznaczonych numerami 156/7 i 156/6 nie będą wydzielane odrębne działki pod drogi dojazdowe oraz wewnętrzne. Działki są niezabudowane, nieogrodzone oraz nieuzbrojone. Sprzedający nie zawierał żadnych umów mających za przedmiot zobowiązanie do zbycia lub obciążenia ww. działek nr 156/6 i 156/7. Sprzedający nie zawierał umów najmu, dzierżawy ani użyczenia przedmiotowych działek nr 156/6 i 156/7.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Sprzedający w związku ze sprzedażą działki nr 156/7 oraz dostawą w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1, nie działa w charakterze podatnika, a czynności te nie noszą znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności i ich zakres, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym zbycie przez Sprzedającego działki nr 156/7 oraz dostawa w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1 stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności, a Sprzedający zbywając ww. działkę nr 156/7 oraz dokonując dostawy w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1, korzysta z przysługującego Sprzedającemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, należy uznać, że Sprzedający z tytułu zbycia działki nr 156/7 oraz dostawy w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1, nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność sprzedaży przedmiotowej działki nr 156/7 oraz dostawy w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć należy, że skoro przedmiotowa sprzedaż działki nr 156/7 oraz dostawa w drodze zamiany działki nr 156/6 na działkę nr 153/1 nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, to tut. Organ, w świetle powyższego rozstrzygnięcia, nie znajduje podstaw do udzielenia odpowiedzi w zakresie pytania nr 2 i 3.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. ... , …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.