Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.7.2019.3.SJ
z 15 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 grudnia 2018 r. (data wpływu 7 stycznia 2019 r.) uzupełnionym pismem z 12 lutego 2019 r. (data wpływu 18 lutego 2019 r.) oraz pismem z 7 marca 2019 r. (data wpływu 12 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży samochodu osobowego oraz obowiązku rejestracji jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży samochodu osobowego oraz obowiązku rejestracji jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Wniosek został uzupełniony 18 lutego 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz 12 marca 2019 r. o dokument potwierdzający prawo osoby upoważnionej do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundusz od 1 stycznia 2010 r. na mocy ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw stał się samorządową osobą prawną (Dz. U. z 2009 r., poz. 1664), działającą w ramach sektora finansów publicznych.

Fundusz został powołany w 1993 r. ustawą o ochronie i kształtowaniu środowiska z dnia 31 stycznia 1980 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z późn. zm.). W 2017 r. działał na podstawie ustawy Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 519, z późn. zm.).

Fundusz finansuje ochronę środowiska i gospodarkę wodną w zakresie i formach określonych w ustawie Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 799, z późn. zm.) poprzez:

• udzielanie oprocentowanych pożyczek (w tym w ramach Programów Priorytetowych dla osób fizycznych),
• udzielanie dotacji,
• udzielanie dopłat do oprocentowania kredytów bankowych,
• spłaty kapitału kredytów bankowych,
• udzielanie nagród za działalność na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej,
• częściowe umarzanie udzielonych pożyczek,
• przekazywanie środków na rachunek bieżący dochodów budżetowych ministra właściwego do spraw środowiska w celu dofinansowania zadań z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej realizowanych przez państwowe jednostki budżetowe zgodnie z § 11.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2010 r. w sprawie gospodarki finansowej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej (Dz. U. z 2010 r., poz. 1479),
• zwrot gminom utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, będących własnością Skarbu Państwa gruntów pokrytych wodami jezior o ciągłym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1785, z późn. zm.) oraz wydanego na tej podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 8 marca 2017 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 559),
• udzielanie dotacji na podstawie Porozumienia w sprawie realizacji Programu Operacyjnego „Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013”, dla osi priorytetowych: I – Gospodarka wodno-ściekowa i II – Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni ziemi (projekty o wartości poniżej 25 mln euro),
• udzielanie dotacji na podstawie Porozumienia w sprawie realizacji Priorytetu III „Środowisko przyrodnicze” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.
  
  

Wspólnie z X oraz pozostałymi wojewódzkimi funduszami Fundusz realizuje następujące programy:

• od 2013 r. Fundusz jest zobowiązany na podstawie Porozumienia z dnia 4 września 2013 r. w sprawie powierzenia niektórych czynności w ramach Krajowego Systemu Zielonych Inwestycji zawartego z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do wykonywania czynności składających się na realizację kontroli wykorzystania przez beneficjentów środków pochodzących z umów sprzedaży jednostek przyznanej emisji AAU, obejmujących kontrolę w miejscu realizacji przedsięwzięć w trakcie ich realizacji, po zakończeniu oraz w okresie ich trwałości, zgodnie z Instrukcją „Kontrola w miejscu realizacji projektów GIS finansowanych ze środków pochodzących ze zbywania nadwyżek jednostek AAU, prowadzona w ramach współpracy X – Fundusz.

Fundusz realizuje następujące programy:

• Projekt doradczy pn. „Ogólnopolski system wsparcia doradczego dla sektora publicznego, mieszkaniowego oraz przedsiębiorstw w zakresie efektywności energetycznej oraz OZE”. Umowa została zawarta pomiędzy Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (Beneficjent) a wojewódzkimi funduszami ochrony środowiska i gospodarki wodnej i Urzędem Marszałkowskim. Umowa realizowana jest w formie projektu partnerskiego, w którym X pełni rolę Partnera Wiodącego. Projekt współfinansowany jest przez Unię Europejską ze Środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020, I Oś priorytetowa „Zmniejszenie emisyjności gospodarki”.
• Program Priorytetowy „Poprawa jakości powietrza. Część 2) Zmniejszenie zużycia energii w budownictwie”. Celem programu jest zmniejszenie zużycia energii, a w konsekwencji zmniejszenie emisji CO₂ w związku z działaniami poprawiającymi efektywność wykorzystywania energii w budynkach. Program realizowany jest przez Fundusz na podstawie umowy zawartej z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
• Program Priorytetowy „Ogólnopolski program finansowania służb ratowniczych”. Ogólnopolski program finansowania służb ratowniczych został stworzony w celu zapewnienia warunków do realizacji zadań z zakresu ochrony środowiska obejmujących m.in.:
  • wsparcie techniczne Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego;
  • zapobieganie zagrożeniom naturalnym i poważnym awariom oraz likwidację ich skutków;
  • wyposażenie pozarządowych organizacji uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego i wodnego oraz jednostek ochotniczych straży pożarnych w sprzęt służący wykonywaniu działań na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej.
  Ogólnopolski Program realizowany będzie w latach 2018- 2021, nabór wniosków odbywa się w trybie ciągłym i przeznaczony jest dla podmiotów znajdujących się na liście uzgodnionej z MSWiA i zatwierdzonej przez Ministra Środowiska. Finansowany jest zakup specjalistycznego sprzętu wykorzystywanego w akcjach ratowniczych oraz podczas usuwania skutków zagrożeń, w tym samochodów ratowniczo-gaśniczych, specjalistycznego sprzętu pływającego itd., w formie dotacji – max do 50% kosztów kwalifikowanych.
• Program Priorytetowy „Czyste Powietrze” to kompleksowy program, którego celem jest zmniejszenie lub uniknięcie emisji pyłów i innych zanieczyszczeń wprowadzanych do atmosfery przez domy jednorodzinne. Program skierowany jest do osób fizycznych będących właścicielami lub współwłaścicielami domów jednorodzinnych lub osób posiadających zgodę na rozpoczęcie budowy budynku jednorodzinnego. Program skupia się na wymianie starych pieców i kotłów na paliwo stałe oraz termomodernizacji budynków jednorodzinnych by efektywnie zarządzać energią. Działania te nie tylko pomogą chronić środowisko, ale dodatkowo zwiększą domowy budżet, dzięki oszczędnościom finansowym. Pomoc będzie udzielana w formie dotacji lub pożyczek albo tych dwóch form jednocześnie. Poziom dofinansowania w formie dotacji wynosi od 30% do 90% kosztów kwalifikowalnych i jest uzależniony od dochodu na osobę w gospodarstwie domowym, natomiast pożyczki mogą być udzielane do 100% kosztów kwalifikowanych. W wyniku porozumienia z X, Fundusz będzie zajmował się całym procesem oceny wniosków, zawieraniem umów oraz ich rozliczaniem wraz z wizytami kontrolnymi. Realizacja programu przewidziana jest na lata 2018-2029, z zastrzeżeniem, że przyjmowanie wniosków odbywać się będzie do 30 czerwca 2027 roku.
  
  

Fundusz nie podlega rejestracji sądowej z uwagi na powołanie ustawowe.

Szczegółowe zasady, organizację i tryb działania Fundusz określał statut nadany uchwalą Sejmiku Województwa z dnia 29 marca 2010 r. wraz ze zmianami przyjętymi dnia 21 marca 2011 r. i 28 listopada 2011 r., który został zastąpiony statutem nadanym uchwałą Sejmiku Województwa z dnia 19 czerwca 2017 r. z dnia 25 września 2017 r. Statut został zastąpiony rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie trybu działania organów wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej (Dz. U z 2017 r., poz. 2386).

Fundusz zwolniony jest z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036) oraz z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.). Fundusz nie prowadzi działalności gospodarczej.

W 2006 r. Fundusz zakupił samochód osobowy i przyjął go do ewidencji środków trwałych. Fundusz nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. W 2019 r. Fundusz zamierza sprzedać zakupiony w 2006 r. samochód osobowy.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że: „w części G poz. 74 wniosku ORD-IN wskazał wszystkie czynności, które wykonuje:

Fundusz od 1 stycznia 2010 r. na mocy ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw stał się samorządową osobą prawną (Dz. U. z 2009 r., poz. 1664), działającą w ramach sektora finansów publicznych.

Fundusz został powołany w 1993 r. ustawą o ochronie i kształtowaniu środowiska z dnia 31 stycznia 1980 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z późn. zm.). W 2017 r. działał na podstawie ustawy Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 519, z późn. zm.).

Fundusz finansuje ochronę środowiska i gospodarkę wodną w zakresie i formach określonych w ustawie Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 799, z późn. zm.) poprzez:

• udzielanie oprocentowanych pożyczek (w tym w ramach Programów Priorytetowych dla osób fizycznych),
• udzielanie dotacji,
• udzielanie dopłat do oprocentowania kredytów bankowych,
• spłaty kapitału kredytów bankowych,
• udzielanie nagród za działalność na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej,
• częściowe umarzanie udzielonych pożyczek,
• przekazywanie środków na rachunek bieżący dochodów budżetowych ministra właściwego do spraw środowiska w celu dofinansowania zadań z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej realizowanych przez państwowe jednostki budżetowe zgodnie z § 11.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2010 r. w sprawie gospodarki finansowej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej (Dz. U. z 2010 r., poz. 1479),
• zwrot gminom utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, będących własnością Skarbu Państwa gruntów pokrytych wodami jezior o ciągłym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1785, z późn. zm.) oraz wydanego na tej podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 8 marca 2017 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 559),
• udzielanie dotacji na podstawie Porozumienia w sprawie realizacji Programu Operacyjnego „Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013”, dla osi priorytetowych: I – Gospodarka wodno-ściekowa i II – Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni ziemi (projekty o wartości poniżej 25 mln euro),
• udzielanie dotacji na podstawie Porozumienia w sprawie realizacji Priorytetu III „Środowisko przyrodnicze” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.
  
  

Wspólnie z X oraz pozostałymi wojewódzkimi funduszami Fundusz realizuje następujące programy:

• od 2013 r. Fundusz jest zobowiązany na podstawie Porozumienia z dnia 4 września 2013 r. w sprawie powierzenia niektórych czynności w ramach Krajowego Systemu Zielonych Inwestycji zawartego z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do wykonywania czynności składających się na realizację kontroli wykorzystania przez beneficjentów środków pochodzących z umów sprzedaży jednostek przyznanej emisji AAU, obejmujących kontrolę w miejscu realizacji przedsięwzięć w trakcie ich realizacji, po zakończeniu oraz w okresie ich trwałości, zgodnie z Instrukcją „Kontrola w miejscu realizacji projektów GIS finansowanych ze środków pochodzących ze zbywania nadwyżek jednostek AAU, prowadzona w ramach współpracy X – Fundusz”,
• Fundusz od 2015 r. realizuje Projekt doradczy pn. „Ogólnopolski system wsparcia doradczego dla sektora publicznego, mieszkaniowego oraz przedsiębiorstw w zakresie efektywności energetycznej oraz OZE”. W dniu 28 kwietnia 2016 r., podpisano Umowy o partnerstwie na rzecz realizacji Projektu, stanowiącej formalną podstawę realizacji projektu doradztwa. Umowa została zawarta pomiędzy Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (Beneficjent) a wojewódzkimi funduszami ochrony środowiska i gospodarki wodnej i Urzędem Marszałkowskim. Umowa realizowana jest w formie projektu partnerskiego, w którym X pełni rolę Partnera Wiodącego. Projekt współfinansowany jest przez Unię Europejską ze Środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020, I Oś priorytetowa „Zmniejszenie emisyjności gospodarki”,
• Program Priorytetowy „Poprawa jakości powietrza. Część 2) Zmniejszenie zużycia energii w budownictwie” Celem programu jest zmniejszenie zużycia energii, a w konsekwencji zmniejszenie emisji CO₂ w związku z działaniami poprawiającymi efektywność wykorzystywania energii w budynkach. Program realizowany jest przez Fundusz na podstawie umowy zawartej z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
• Program Priorytetowy „Ogólnopolski program finansowania służb ratowniczych”. Ogólnopolski program finansowania służb ratowniczych został stworzony w celu zapewnienia warunków do realizacji zadań z zakresu ochrony środowiska obejmujących m.in.:
  • wsparcie techniczne Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego;
  • zapobieganie zagrożeniom naturalnym i poważnym awariom oraz likwidację ich skutków;
  • wyposażenie pozarządowych organizacji uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego i wodnego oraz jednostek ochotniczych straży pożarnych w sprzęt służący wykonywaniu działań na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej.
  Ogólnopolski Program realizowany będzie w latach 2018-2021, nabór wniosków odbywa się w trybie ciągłym i przeznaczony jest dla podmiotów znajdujących się na liście uzgodnionej z MSWiA i zatwierdzonej przez Ministra Środowiska. Finansowany jest zakup specjalistycznego sprzętu wykorzystywanego w akcjach ratowniczych oraz podczas usuwania skutków zagrożeń, w tym samochodów ratowniczo-gaśniczych, specjalistycznego sprzętu pływającego itd., w formie dotacji – max do 50% kosztów kwalifikowanych.
• Program Priorytetowy „Czyste Powietrze” to kompleksowy program, którego celem jest zmniejszenie lub uniknięcie emisji pyłów i innych zanieczyszczeń wprowadzanych do atmosfery przez domy jednorodzinne. Program skierowany jest do osób fizycznych będących właścicielami lub współwłaścicielami domów jednorodzinnych lub osób posiadających zgodę na rozpoczęcie budowy budynku jednorodzinnego. Program skupia się na wymianie starych pieców i kotłów na paliwo stałe oraz termomodernizacji budynków jednorodzinnych by efektywnie zarządzać energią. Działania te nie tylko pomogą chronić środowisko, ale dodatkowo zwiększą domowy budżet, dzięki oszczędnościom finansowym. Pomoc będzie udzielana w formie dotacji lub pożyczek albo tych dwóch form jednocześnie. Poziom dofinansowania w formie dotacji wynosi od 30% do 90% kosztów kwalifikowalnych i jest uzależniony od dochodu na osobę w gospodarstwie domowym, natomiast pożyczki mogą być udzielane do 100% kosztów kwalifikowanych. W wyniku porozumienia z X, Fundusz będzie zajmował się całym procesem oceny wniosków, zawieraniem umów oraz ich rozliczaniem wraz z wizytami kontrolnymi. Realizacja programu przewidziana jest na lata 2018-2029, z zastrzeżeniem, że przyjmowanie wniosków odbywać się będzie do 30 czerwca 2027 roku”.
  
  

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w ocenie Fundusz udzielanie dotacji jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Samochód osobowy wykorzystywany był przez pracowników Fundusz do wykonywania wszystkich wymienionych działalności. W przedstawionym przez Fundusz stanie faktycznym błędnie podano datę zakupu samochodu służbowego, samochód został zakupiony w 2010 r., sprzedawca udokumentował sprzedaż samochodu fakturą VAT, w której wykazał kwotę podatku naliczonego (stawka 22%). Fundusz nie odliczył podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż samochodu osobowego przez Fundusz w świetle ustawy o podatku od towarów i usług jest zwolniona z podatku VAT? Czy w związku z zamiarem sprzedaży samochodu osobowego Fundusz w Poznaniu powinien zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu osobowego przez Fundusz jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT ponieważ zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) przy nabyciu tego pojazdu Funduszowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz sprzedaż samochodu nie spowoduje obowiązku rejestracji Funduszu jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

W świetle powyższych przepisów, samochód osobowy spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
  
  

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ponadto, w myśl art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy – podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy – naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w 2010 r. samochód osobowy. Sprzedawca udokumentował sprzedaż samochodu fakturą VAT, w której wykazał kwotę podatku naliczonego. Fundusz nie odliczył podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu – nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca wykonuje czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług i do takich czynności wykorzystywany był przez Zainteresowanego samochód osobowy będący przedmiotem sprzedaży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku sprzedaży samochodu osobowego oraz ustalenia, czy w związku z tą czynnością jest on obowiązany do rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z wniosku – Wnioskodawcy w związku z nabyciem samochodu osobowego nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a nabyty samochód wykorzystywany był przez Zainteresowanego w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku, to jego zbycie (sprzedaż) będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, z tytułu sprzedaży przedmiotowego samochodu Fundusz nie ma obowiązku rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, co wynika z treści art. 96 ust. 1 w związku z art. 96 ust. 3 ustawy.

W tym zakresie uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej – przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.