Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.93.2019.2.BJ
z 11 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,
że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2019 r.
(data wpływu 11 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza sprzedać działkę nr …/199 k.m. 1 obręb X o pow. 1,0089 ha. Grunt ten został nabyty przez Gminę w dniu 18 kwietnia 1997 r. umową sprzedaży, tak więc zdaniem Gminy nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Działka ta jest niezabudowana, częściowo porośnięta samosiejkami drzew (kilkanaście sztuk), a zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy położona jest ona częściowo w terenach przemysłu o symbolu planu E3P, a częściowo w terenach lasów o symbolu planu E4ZL.

Ustalenia szczegółowe miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy X dla terenu E3P:

1. Przeznaczenie podstawowe: przemysł, przetwórstwo rolno-spożywcze, rzemiosło z zakresu produkcji, bazy, składy, magazyny, usługi związane z obsługą pojazdów, usługi logistyczne.
2. Przeznaczenie uzupełniające:
   
   
   1. usługi z zakresu: administracji, handlu, gastronomii, rzemiosła,
      
   2. sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,
      
   3. drogi wewnętrzne, dojścia, parkingi,
      
   4. budynki pomocnicze, garaże,
      
   5. obiekty małej architektury,
      
   6. zieleń urządzona,
   
   
3. Parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu:
   
   
   
   1. maksymalna intensywność zabudowy - 2,8,
      
   2. minimalna intensywność zabudowy - 0,01,
      
   3. maksymalna wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki budowlanej - 70%,
      
   4. maksymalna wysokość budynków – 19 m,
      wierzchnia terenu biologicznie czynna - min. 15% powierzchni działki budowlanej, geometria dachów: dachy płaskie bądź spadziste o kącie nachylenia połaci dachowych do 50 stopni.

Ustalenia szczegółowe miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy dla terenu E4ZL:

1. Przeznaczenie podstawowe: lasy.
2. Zasady kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenów zgodnie z przepisami odrębnymi w tym zakresie - ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 12 poz.59 z późn. zm.).

Ponadto część działki (położona w obrębie terenu przemysłowego) znajduje się w obszarze z możliwością lokalizacji masztów antenowych dla systemów radiokomunikacyjnych.

Z zapisu ustawy o lasach (art. 3) wyraźnie wynika, iż zagospodarowanie terenów zakwalifikowanych w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego jako lasy ogranicza możliwość ich zagospodarowania do funkcji związanych z gospodarką leśną. Jedynym elementem zagospodarowania, który dopuszcza ustawa, a nie jest on bezpośrednio związany z gospodarką leśną są urządzenia turystyczne. Pod tym pojęciem mieszczą się szlaki turystyczne, ścieżki dydaktyczne, miejsca widokowe. Plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego dla terenów leśnych nie określa parametrów zabudowy, zasad kształtowania zabudowy ani wskaźników zagospodarowania terenu jak to ma miejsce dla innych terenów przeznaczonych pod zabudowę, ponieważ tereny te zarówno w intencji planu miejscowego jak i ustawy o lasach nie są terenami budowlanymi.

Można na nich realizować jedynie urządzenia turystyczne oraz obiekty ściśle związane z gospodarką leśną tak, więc należy uznać, że na części działki nr .../199 położonej w terenach lasów dopuszcza się zabudowę.

Ponadto z art. 39b ustawy o lasach wynika również, że nadleśniczy określa warunki zapewnienia dostępu dla obiektów, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.

Działka będąca przedmiotem sprzedaży nie jest i nie była oddana nikomu do użytkowania (tj. nie zawarto żadnej umowy dzierżawy, użyczenia itp.).

Gmina jako właściciel działki celem przywrócenia terenu działki do użytkowania zleciła wykonanie na niej prac porządkowych polegających na usunięciu z niej drzew i krzewów - w związku z tym Gmina w 2016 r. dokonała zapłaty na podstawie otrzymanej faktury VAT i odliczyła podatek VAT w wysokości 100%, co stanowiło kwotę 760 zł. W ślad za tym Gmina dokonała w 2016 r. sprzedaży wyciętego drewna, w związku z czym wystawiła fakturę - sprzedaż opodatkowana była podatkiem VAT w wysokości 8%, który to podatek został przez Gminę „odprowadzony”.

Gmina zleciła również wykonanie operatu szacunkowego określającego wartość rynkową przedmiotowej działki - w związku z tym Gmina w 2018 r. dokonała zapłaty na podstawie otrzymanej faktury VAT i odliczyła podatek VAT wg wskaźnika 74% i prewskaźnika 10%, co stanowiło kwotę 5,79 zł.

Gmina zleciła również wykonanie kosztorysu na usunięcie drzew z działki, wykonanie podziału geodezyjnego nieruchomości z której powstała działka nr …/199 k.m. 1 obręb X, zakupiła w Starostwie Powiatowym mapę zasadniczą dla przedmiotowej działki, zleciła wykonanie opinii urbanistycznej dla ww. działki, zleciła wykonanie pomiaru drzew rosnących na tej działce. Za powyższe prace Gmina dokonała zapłaty, a podatek VAT nie został przez zleceniobiorców naliczony.

Na przedmiotowej działce (na jej części położonej w obrębie terenu przemysłowego) planowana jest budowa linii oświetlenia drogowego. Zakres budowy tej linii jest objęty projektem pn. “X ”. Wydana została decyzja o pozwoleniu na budowę nr X z dnia 28 lipca 2015 r.

Mając powyższe na uwadze, działka nr …/199 nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Działka nr …/199 na dzień sprzedaży nie będzie objęta aktualną (obowiązującą) decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

W uzupełnieniu z dnia 5 marca 2019 r. Gmina oświadczyła, że zgodnie z opinią uzyskaną z Pracowni Urbanistyki i Architektury tereny leśne (w tym teren o symbolu planu E4ZL) w intencji miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jak i ustawy o lasach nie jest terenem budowlanym, zatem Jej zdaniem należy uznać, że nie jest to także teren budowlany w myśl art. 2 pkt 33) ustawy o podatku od towarów i usług.

Można na nich realizować jedynie urządzenia turystyczne oraz obiekty ściśle związane z gospodarką leśną tak, więc należy uznać, że na części działki nr …/199 położonej w terenach lasów dopuszcza się zabudowę. Dla terenu symbolu planu E4ZL nie określono w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy przeznaczenia uzupełniającego.

Gmina wskazała również, iż decyzja o pozwoleniu na budowę nr … z dnia 28 lipca 2015 r. obejmuje swym zakresem tylko część działki nr …/199 - jednakże część ta położona jest zarówno w terenie o symbolu planu E3P, jak i w terenie o symbolu planu E4ZL.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż przedmiotowej działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli tak, to ile będzie wynosić stawka tego podatku? 

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze zapisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług uważam, sprzedaż działki nr …/199 k m. 1 obręb X o pow. 1,0089 ha położonej częściowo w terenie przemysłowym i częściowo w terenie lasów podlegać będzie w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stawka podatku wynosić będzie 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. , poz. 2174 z pózn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2392), dodano do ustawy art. 146aa ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z treści art. 2 pkt 33 ustawy, wynika, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć należy, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższej analizy wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 z pózn. zm), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku od towarów i usług i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Gmina zamierza dokonać dostawy działki niezabudowanej nr …/199, która zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego położona jest częściowo na terenach przemysłu o symbolu planu E3P, a częściowo na terenach lasów o symbolu planu E4ZL. Dla części działki – jak wskazała Gmina – obejmującej swym zakresem zarówno teren o symbolu planu E3P, jak i teren o symbolu planu E4ZL została w dniu 28 lipca 2015 r. wydana decyzja o pozwoleniu na budowę (zakres budowy to linia oświetlenia drogowego). Poza tym na terenie o symbolu planu E4ZL – jak wskazała Gmina możliwa jest zabudowa, bowiem dopuszcza się realizację urządzeń turystycznych oraz obiektów związanych ściśle z gospodarką leśną. Działka będąca przedmiotem dostawy nie była wykorzystywała wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku. Gmina na nieruchomości dokonała prac porządkowych, wycinki drzew i sprzedaży uzyskanego z wycinki drzewa (działalność opodatkowana).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów organ interpretacyjny stwierdza, że dostawa nieruchomości gruntowej niezabudowanej – całej działki nr .../199 stanowi teren przeznaczony pod zabudowę i podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% VAT.

Dostawa przedmiotowej nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2, bowiem nieruchomość gruntowa nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.