Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.31.2019.1.AW
z 7 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 15 stycznia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 4 marca 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku wpływu wzajemnych rozliczeń, polegających na wyrównywania zakładanego poziomu dochodowości Producenta, na wysokość odliczonego uprzednio przez Spółkę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 4 marca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku wpływu wzajemnych rozliczeń, polegających na wyrównywania zakładanego poziomu dochodowości Producenta, na wysokość odliczonego uprzednio przez Spółkę podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca lub Odbiorca) jest spółką holdingową oraz dystrybucyjną należącą do grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Grupa prowadzi działalność w zakresie produkcji oraz dystrybucji żywności mrożonej w Polsce.

Wnioskodawca nabywa od Sp. z o.o. (dalej: Producent) z siedzibą w A., należącej do Grupy, wytworzone wcześniej na zamówienie Spółki produkty żywnościowe, w postaci wyrobów gotowych i półfabrykatów (dalej łącznie jako: Produkty).

Wnioskodawca zawarł w tym celu z Producentem umowę (dalej: Umowa), która określa warunki nabywania określonych Produktów oraz wzajemnych rozliczeń między Spółką a Producentem. Zgodnie z Umową, Spółka składa zamówienia a Producent dostarcza określony w umowie asortyment, w ilości i jakości określonej przez Odbiorcę oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami w szczególności w zakresie bezpieczeństwa żywności, jakości towarów rolno-spożywczych, oznaczania produktów spożywczych oraz wszelkimi innymi przepisami mającymi zastosowanie do jego działalności oraz wyrobów.

Wnioskodawca i Producent (dalej także jako: Strony) będąc podmiotami powiązanymi, w ramach ogólnych zasad dotyczących stosowania cen transferowych uzgodniły, że ich wzajemne rozliczenia powinny uwzględniać pełnione przez nie funkcje, zaangażowane aktywa oraz ponoszone ryzyko, w szczególności dążąc do odzwierciedlenia pozycji Producenta jako podmiotu pełniącego limitowane funkcje i ponoszącego ograniczony zakres ryzyka. Wskazana w Umowie cena jest więc ustalana w taki sposób, aby zapewnić Producentowi odpowiedni poziom dochodowości zgodny z zasadą ceny rynkowej. Miernikiem rynkowości jest wskaźnik zyskowności ustalany na poziomie marży na działalności operacyjnej liczonej jako przychód ze sprzedaży Produktów (z uwzględnieniem kosztów operacyjnych dotyczących Produktów oraz kosztów sprzedaży, kosztów ogólnego zarządu) oraz pozostałych przychodów i pozostałych kosztów operacyjnych w stosunku do procentu udziału, jaki sprzedaż do jednostek powiązanych stanowi do całości sprzedaży, tj. do jednostek powiązanych i pozostałych. Wartość wskaźnika ustalana jest w oparciu o regularnie weryfikowane analizy rynkowego poziomu cen.

W przyjętym w umowie okresie rozliczeniowym (rok) dochodowość Producenta powinna docelowo utrzymywać się na określonym poziomie. Jak wskazano powyżej, ceny Produktów określone w umowie ustalone są na poziomie umożliwiającym Producentowi osiągnięcie docelowego poziomu dochodowości, jednak ze względu na wiele niezależnych czynników, takich jak zmienność sytuacji na rynku, wahania cen surowców oraz inne czynniki makroekonomiczne, które mogą wpływać na okresowe wyniki dochodowości Producenta, w trakcie danego roku lub po jego zakończeniu, lecz nie później niż do 31 marca roku następnego, Spółka oraz Producent dokonują wzajemnych rozliczeń, polegających na wyrównaniu poziomu dochodowości Producenta do założonego poziomu zyskowności na Produktach.

W celu dokonania korekty zyskowności Producent wystawia dokumenty korygujące w postaci not uznaniowych lub obciążających. Przykładowo jeżeli dochodowość Producenta przekroczy docelowy poziom, Producent wystawia na rzecz Odbiorcy notę księgową lub noty księgowe pomniejszające poziom zyskowności w danym okresie i dokonuje płatności na rzecz Spółki.

Jeżeli natomiast osiągnięta przez Producenta w danym okresie zyskowność jest niższa od zakładanego poziomu, wówczas Producent wystawia na rzecz Odbiorcy notę księgową lub noty księgowe podwyższające poziom zyskowności w danym okresie roku i otrzymuje odpowiednią płatność ze strony Spółki.

Omawiane rozliczenia dotyczące korekty dochodowości Producenta wynikają ze stosowanych w Grupie ogólnych zasad dotyczących polityki cen transferowych i ich celem jest wyrównanie wyniku Producenta do założonego podmiotu dochodowości.

W związku z powyższym Spółka nabrała wątpliwości czy opisane powyżej korekty zyskowności będą miały wpływ na jej rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, korekty wzajemnych rozliczeń, polegające na wyrównaniu (w górę lub w dół) zakładanego poziomu dochodowości Producenta, dokonywane na podstawie not wystawionych przez Producenta, stanowić będą dla Wnioskodawcy zdarzenia mające wpływ na rozliczenie podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy: otrzymane przez Spółkę korekty wzajemnych rozliczeń z Producentem prowadzące do osiągnięcia ustalonego poziomu dochodowości (w górę lub w dół) nie mają wpływu na wysokość podatku odliczonego wcześniej przez Wnioskodawcę.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 7 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 86 ustawy o VAT określa, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast art. 86 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, iż w związku z transakcjami będącymi przedmiotem niniejszego wniosku Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Wystawienie dokumentu korygującego, który powodowałby zmniejszenie lub podwyższenie podstawy opodatkowania VAT u Producenta, wiązałoby się z koniecznością dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego po stronie Spółki jako nabywcy, jednak pod warunkiem, że dany dokument korygujący oraz otrzymana/wypłacona na jego podstawie kwota wiązałaby się z konkretnymi nabytymi Produktami i powodowałaby zmianę kwoty należnej Producentowi z tytułu sprzedaży tych Produktów. Po stronie Odbiorcy taka sytuacja skutkowałaby, więc obowiązkiem stosownego obniżenia lub podwyższenia podstawy opodatkowania, co pośrednio wynika z przepisu art. 29a ust. 13 w zw. z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT.

Ocena czy stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, sprowadza się zatem do ustalenia czy w omawianym stanie faktycznym można ustalić bezpośrednie powiązanie pomiędzy wyrównaniem dochodowości a kwotą należności wynikającą z zakupu konkretnych Produktów.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Producent oraz Spółka korzystają z mechanizmu ustalania dochodowości, który zakłada element korygowania wzajemnych rozliczeń. W okresie rozliczeniowym przyjętym przez Strony dochodowość Producenta jest weryfikowana, tak że w przypadku odchyleń od zakładanego rynkowego poziomu dochodowość jest korygowana do ustalonego poziomu.

Powoduje to, że jeżeli ze względu na całokształt okoliczności prowadzonej przez Producenta działalności (między innymi ogólną sytuację makroekonomiczną poziom cen surowców, poziom kosztów ogólnego zarządu, poziom pozostałych kosztów operacyjnych, poziom pozostałych przychodów operacyjnych), marża na działalności operacyjnej Producenta przekroczy docelowy poziom, to Spółka otrzymuje dokument korygujący, skutkujący otrzymaniem płatności od Producenta. Z drugiej strony, jeżeli zysk operacyjny Producenta ukształtuje się na niższym poziomie niż założony, wówczas Spółka na podstawie odpowiedniego dokumentu korygującego zobowiązana jest do dokonania płatności na rzecz Producenta.

Kwoty płatności wynikające z korekty dochodowości (zarówno w górę jak i w dół) nie mają wpływu na kwoty należne Producentowi z tytułu zakupu Produktów, wynikające z poszczególnych faktur sprzedażowych wystawianych przez Producenta, przede wszystkim nie stanowią korekty ceny nabywanych Produktów. Przyjęty przez Strony mechanizm przewiduje wyrównanie dochodowości a nie obniżenie lub podwyższenie cen zakupu wyrobów. Intencje Stron w tym zakresie wyraża także sposób dokumentowania korekt dochodowości, które nie odwołują się do poszczególnych faktur sprzedażowych, konkretnych pozycji tych faktur ani tym bardziej do cen pierwotnie zastosowanych. Inne podejście byłoby nieuzasadnione i sztuczne ze względu na to, że celem Producenta nie jest podwyższenie ani obniżenie cen sprzedaży dostarczonych przez siebie Produktów, ale ustalenie dochodowości prowadzonej działalności na poziomie rynkowym, uwzględniając profil funkcjonalny Producenta.

Należy podkreślić, że korekta zyskowności Producenta w danym roku finansowym nie jest konsekwencją konkretnych zdarzeń z przeszłości, ale wynika z ogółu zdarzeń danego roku finansowego, które miały wpływ na wyniki osiągnięte przez Producenta, np. takie jak poziom konkurencji, inflacja, ogólna sytuacja makroekonomiczna. Ze względu jednak na fakt, iż Producent realizuje przypisane mu funkcje i ryzyka w Grupie, ustalenia Grupowe przewidują, że powinien on również osiągnąć określony poziom zyskowności swojej działalności z uwzględnieniem zasad cen rynkowych.

Przeprowadzana korekta dochodowości nie jest również wynikiem błędu Stron. Jej wysokości wynika z dokumentów korygujących wystawionych za bieżący okres rozliczeniowy i nie jest znana w okresach wcześniejszych. Dokonanie korekty wynika z jej natury oraz potrzeby Stron do prowadzenia współpracy handlowej w warunkach zgodnych z przepisami o cenach transferowych, w szczególności zaś z uwzględnieniem rynkowych warunków transakcji porównywalnych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka jest zdania, że nie ma obowiązku korygowania wysokości podatku naliczonego ze względu na brak potrzeby korygowania podstawy opodatkowania w stosunku do nabytych Produktów. Jest to spowodowane faktem, iż wyrównanie poziomu zyskowności nie jest związane ze zmianą kwoty należnej wynikającej z zakupu konkretnych Produktów, a wynika z przyjętej strategii gospodarczej i potrzeby wyrównania zyskowności. Wyrównania dochodowości dokonuje się poprzez weryfikację poziomu wypracowanej dochodowości Producenta z jej założonym poziomem, a następnie dokonania przez Producenta korekty marży operacyjnej wypracowanej w przyjętym okresie rozliczeniowym. Nie ma zatem podstaw, aby uznać, iż korekta poziomu marży operacyjnej za dany okres rozliczeniowy jest równoznaczna z obniżeniem lub podwyższeniem wynagrodzenia należnego Producentowi z tytułu zakupionych przez Spółkę Produktów. Podkreślenia wymaga również fakt, iż wyrównanie dochodowości odbywa się niezależnie od ilości nabytych w danym okresie Produktów. Dlatego też, ze względu na brak związku pomiędzy nabywanymi przez Spółkę skonkretyzowanymi Produktami a korektą dochodowości, podstawa opodatkowania produktów nabywanych od Producenta nie powinna, zdaniem Spółki, podlegać zmianie w związku z dokonywanymi rozliczeniami pomiędzy Stronami.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, iż otrzymywane przez Spółkę dokumenty korygujące nie zawierają odniesienia do żadnych faktur sprzedażowych wynikających z dokonywanych na rzecz Spółki dostaw Produktów. Powoduje to, że nie jest możliwe połączenie faktur zakupowych z korygującymi notami księgowymi, ale przede wszystkim nie jest możliwe odniesienie kwot wynikających z otrzymanych dokumentów korygujących do zakupów Produktów opodatkowanych według różnych stawek podatku VAT. Skoro Wnioskodawca nabywa Produkty opodatkowane według różnych stawek VAT, to przy braku powiązania między dokumentem korygującym a konkretną dostawą niemożliwe byłoby odpowiednie skalkulowanie podatku naliczonego podlegającego odpowiedniemu podwyższeniu lub obniżeniu.

Wyrównanie dochodowości, jako zdarzenie odrębne od dostaw dokonanych na rzecz Spółki, nie wywiera zatem wpływu na wysokość podatku naliczonego wynikającego z nabycia przez Spółkę Produktów. Potwierdzają to również przepisy ustawy o podatku VAT, wskazujące iż wyrównanie dochodowości jest zdarzeniem nieobjętym regulacjami ustawy o VAT, w szczególności nie stanowi ono rozliczenia za dostawę towarów.

Jak wskazuje art. 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na podstawie przytoczonej definicji oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego nie można stwierdzić, aby ze strony Producenta dochodziło do dostawy Produktów, za którą wynagrodzenie stanowiłaby korekta dochodowości. Ewentualnie można by rozważyć, czy w przypadku wyrównania dochodowości dochodzi do świadczenia usług odpowiednio przez Spółkę na rzecz Producenta (w przypadku otrzymania przez Spółkę środków w ramach wyrównania dochodowości) lub przez Producenta na rzecz Spółki (w przypadku obciążenia Spółki dodatkowymi kosztami w ramach wyrównania dochodowości).

Art. 8 ustawy o VAT definiuje świadczenie usług jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Usługę będzie zatem stanowiło zarówno działanie - czynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu, jak i zaniechanie - nieczynienie, tolerowanie lub znoszenie określonego stanu rzeczy. Powyższa definicja nie obejmuje jednak swoim zakresem wszystkich sytuacji gospodarczych, które występują pomiędzy kontrahentami, a które skutkują przysporzeniem pieniężnym po jednej ze stron w wyniku określonego działania lub zaniechania drugiej strony.

W świetle przepisów ustawy o VAT przesłanką uznania danego działania lub powstrzymania się od działania czy znoszenia danej sytuacji za usługę jest łączne spełnienie następujących warunków:

• usługa świadczona jest w wyniku zobowiązania, a nabywca usługi jest jej bezpośrednim beneficjentem,
• świadczenie usługi odbywa się na wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym ze strony nabywcy.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje Ministra Finansów, wydane przez upoważnione do tego organy. Na przykład Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidulanej o sygn. 0114-KDIP4.4012.330.2018.1.EK z dnia 26 lipca 2018 r. stwierdził, iż: „Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi” oraz „Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidulanej z dnia 30 maja 2018 r. o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.225.2018.4.KT.

Powyższe stanowisko znajdujące odzwierciedlenie w licznych interpretacjach podatkowych, podzielają również sądy administracyjne, tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 2018 r., o sygn. I FSK 961/16 czy Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 10 kwietnia 2013 r., o sygn. I FSK 772/12.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dane czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli zachodzi bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, co oznacza, że rozliczenie stron stanowi rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę wykonywaną w ramach stosunku prawnego, a kwoty wynikające z rozliczeń są wypłacane jako rezultat wykonania świadczenia lub jako wymiany świadczeń wzajemnych.

Czynność podlega zatem opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy jej wykonanie wynika z zobowiązania kontraktowego, a jedna ze stron transakcji jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia z niego wynikającego. Przy tym należy podkreślić, iż związek pomiędzy wypłaconymi kwotami a usługą wykonaną na rzecz przekazującego te kwoty musi być bezpośredni i w sposób ewidentny wskazywać, iż płatność występuje w zamian za to świadczenie.

Zagadnienie odpłatności niejednokrotnie rozważał również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). W wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Concil przeciwko Commissioners of Customs and Exercise, TSUE zajął stanowisko, iż daną czynność można uznać za odpłatną jeżeli występuje „bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść” po stronie dostawy towaru lub usługi, a także jeżeli płatność za otrzymane świadczenie występuje w bezpośrednim związku z czynnością która podlegała opodatkowaniem podatkiem VAT. Natomiast w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting w orzeczeniu wydanym dnia 3 marca 1994 r. TSUE stwierdził, iż świadczenie usług podlega opodatkowaniu wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, na mocy którego występuje wzajemne świadczenie, a wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za dostarczoną usługę do odbiorcy.

W świetle powyższego należy zatem uznać, że dane świadczenie ma charakter odpłatnego, jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jego odbiorcą, który jest jednocześnie beneficjentem świadczenia, a w zamian za to świadczącemu usługę wypłacane jest wynagrodzenie. Co więcej, związek pomiędzy świadczeniem a wynagrodzeniem musi mieć charakter bezpośredni, a z łączącego strony stosunku prawnego musi w sposób wyraźny wynikać bezpośrednia korzyść dla usługodawcy. Odpłatność świadczonej usługi lub dostawy towaru pozwala zatem domagać się od ich nabywców świadczenia wzajemnego, np. w formie zapłaty wynagrodzenia.

Kwestia konieczności korygowania rozliczeń podatku VAT w związku z przeprowadzaniem korekt dochodowości była również przedmiotem rozważań VAT Expert Group, organu doradczego Komisji Europejskiej w sprawach podatku VAT. Zgodnie z Draft paper on topie for discussion Possible VAT implications of Transfer Pricing, VEG No. 071 REV1 (dalej jako: Opinia) wydanym dnia 19 marca 2018 r., korekty dochodowości wynikające z cen transferowych powinny być co do zasady dokonywane bez konieczności korygowania rozliczeń na gruncie podatku VAT, chyba że pomiędzy płatnościami a dokonanymi dostawami lub wykonaną usługą istnieje bezpośredni związek: „Opinia VAT Expert Group jest taka, że korekty cen transferowych należy uznać za »poza zakresem podatku VAT«, jeżeli obie strony mają pełne prawo do odzyskania podatku VAT, zgodnie z procedurą uproszczoną, którą rekomendujemy przyjąć państwom członkowskim. Dopiero gdy obie strony transakcji handlowej nie mają prawa do pełnego odliczenia VAT, korekta cen transferowych może wymagać korekty podatku VAT, jeżeli istnieje wystarczająco bezpośredni związek między wszelkimi płatnościami wynikającymi z korekty i poszczególnymi dostawami towarów. Korekty cen transferowych wynikające z kontroli podatkowej należy zawsze traktować jako pozostające bez wpływu na zakres podatku VAT, chyba że strony postanawiają inaczej”.

Wspomniana powyżej procedura uproszczona („simplification practice”) polega natomiast na tym, że ze względu na skomplikowanie korekt podatku VAT wynikających z korekty cen transferowych zaleca się ich dokonywanie poza zakresem podatku VAT, chyba że strony uzgodniły inaczej.

Analiza przedstawionych przepisów prawa podatkowego, opinii orzeczniczych oraz opisu stanu faktycznego prowadzi do wniosku, iż wyrównanie dochodowości pomiędzy Spółką a Producentem do ustalonego przez nich poziomu rynkowego, nie skutkuje ani nie jest wynikiem świadczenia jednej ze Stron. Podwyższenie lub obniżenie marży operacyjnej za dany okres rozliczeniowy jest jedynie rezultatem osiągnięcia przez Producenta (lub nie) założonego poziomu dochodowości. Wypłata środków wynikająca z korekty dochodowości nie jest uwarunkowana określonym działaniem drugiej strony. W trakcie okresu rozliczeniowego nie jest możliwe antycypowanie kierunku przepływów pieniężnych, gdyż Strony nie wiedzą, czy Spółka Producentowi czy Producent Spółce będą wypłacali korektę zyskowności. Nie sposób również wskazać działań, które miałyby być uznane za usługę, a zatem nie jest możliwe twierdzenie, że wskazane czynności skutkują powstaniem świadczeń wzajemnych poszczególnych Stron.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, obniżenie lub podwyższenie marży na działalności operacyjnej nie stanowi wynagrodzenia za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, czego rezultatem jest brak zastosowania przepisów powołanej ustawy do tego typu działań.

Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe stanowisko jest zgodne z linią interpretacyjną polskich organów podatkowych. Zostało ono zaprezentowane m.in. w wydanych interpretacjach indywidualnych:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 listopada 2017 r., nr 0115-KDIT1-3.4012.658.2017.1.MD;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lutego 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.15.2018.1.SM;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 marca 2017 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.2.2017.1.ISZ;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 września 2016 r., nr IBPP1/4512-439/16-1/AW;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 grudnia 2015 r., nr IPPP3/4512-883/15-2/IG.

Reasumując, w świetle powyższej analizy oraz praktyki organów podatkowych w tym zakresie, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym korekta polegająca na wyrównaniu w górę lub w dół zakładanego poziomu zyskowności Producenta, dokonywana w oparciu o dokument korygujący inny niż faktura VAT, której przyczyną są ogólne przesłanki wynikające z przyjętej polityki cen transferowych, pozostaje bez wpływu na zakres opodatkowania Spółki, ponieważ wyrównanie poziomu dochodowości pozostaje bez wpływu na zakres opodatkowania Produktów nabywanych od Producenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Informuje się, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, zostanie ustalony odmienny od przedstawionego we wniosku stan faktyczny, niniejsza interpretacja nie wywrze skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.