Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.937.2018.1.PS
z 21 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia składników przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia składników przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z art. 4 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. 1998 r., Nr 91, poz. 578) do zadań własnych należą zadania publiczne o charakterze ponadgminnym określone ustawami m. in promocja i ochrona zdrowia. Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą w P., ul. S., został powołany uchwałą Nr …. Rady Społecznej, zatwierdzonej przez Radę Powiatu w dniu x sierpnia 1999 r. Podstawowym przedmiotem działalności Zakładu Opieki Zdrowotnej (ZOZ) była działalność związana ze świadczeniem usług zdrowotnych służących ratowaniu, zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz prowadzenia działalności mające na celu zapobieganie chorób. Uchwałą Nr ... Rady Powiatu z dnia x stycznia 2010 r. została zlikwidowana jednostka organizacyjna Zespół Opieki Zdrowotnej w P. W dniu x stycznia 2010 r. Powiat zawarł umowę dzierżawy (Nr ...) ze Spółką X z siedzibą w K. przy ul. C. Przedmiotem dzierżawy był zorganizowany zespół składników majątkowych będących własnością Powiatu i wchodzących skład ZOZ w P. (nieruchomości, rzeczy ruchome, przejęcie pracowników ZOZ P. sprzęt i wyposażenie przeznaczone na kontynuowanie świadczeń zdrowotnych Zespołu). Dzierżawca zobowiązał się do używania nieruchomości i ruchomości zgodnie z ich przeznaczeniem, a także wymogami prawidłowej gospodarki i zapewniającej działalność lecznicą, przejęcia praw i obowiązków wynikających z umów zawartych między tym podmiotem, a Oddziałem Wojewódzkim NFZ z siedzibą w A. Jednocześnie Spółka X przejęła pracowników ZOZ w P. w trybie art. 21 prim Kodeksu pracy. Powiat pobierał miesięczny czynsz dzierżawny na podstawie wystawionej faktury VAT na rzecz X. W dniu 30 września 2014 r. została rozwiązana umowa dzierżawy na zorganizowany zespół składników majątkowych będący własnością Powiatu, wchodzącego w skład Szpitala w P. z podmiotem X. Po przeprowadzonym postępowaniu przetargowym na dzierżawę kompleksu majątkowego Szpitala, w dniu x września 2014 r. w Ś. została podpisana umowa dzierżawy na zorganizowany kompleks majątkowy stanowiący własność Powiatu z przeznaczeniem na wykonanie działalności leczniczej ze spółką „Y Spółka Z O. O”. Dzierżawca, będący podmiotem leczniczym, bierze Szpital do korzystania w celu ciągłego i nieprzerwalnego wykonania działalności leczniczej, zobowiązując się w szczególności do prowadzenia Szpitala jako przedsiębiorstwo. Szpital w dacie wydania Dzierżawcy był zorganizowanym kompleksem, czynnym przedsiębiorstwem leczniczym, przejął pracowników dotychczasowego pracodawcy w trybie art. 23 prim Kodeksu pracy. Czynsz dzierżawy z tytułu dzierżawy nieruchomości oraz dzierżawy ruchomości, wyposażenia i sprzętu medycznego był udokumentowany i pobierany na podstawie wystawionej przez Powiat faktury VAT. Uchwałą Nr ... z dnia x marca 2018 Rada Powiatu wyraziła zgodę na nabycie 100% udziałów w spółce Y w . wykonującej działalność lecznicą. W dniu czerwca 2018 r. Powiat nabył 100% udziałów w spółce „Y Spółka Z O. O.”. Wnioskodawca zamierza dokonać wkładu niepieniężnego w formie aportu na rzecz Y w P. kompleksu majątkowego stanowiącego własność Powiatu, z przeznaczeniem na wykonanie działalności leczniczej, w skład wchodzą: nieruchomości zabudowane budynkami szpitalnymi, ruchomości, sprzęt medyczny i wszelkie wyposażenie, majątek obrotowy, wartości niematerialne, dokumentacja związana z działalnością lecznicą służącą do bieżącego funkcjonowania Szpitala, będące na stanie Szpitala. Przedmiotem aportu będzie mienie stanowiące całość Szpitala, umożliwiające dalsze działanie, wyodrębnione niezależne w płaszczyźnie: organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez Powiat w formie aportu do Spółki Y Sp. Z O. O w P. (100% udziałów należy do Powiatu) całego zorganizowanego przedsiębiorstwa w skład, którego wchodzą: nieruchomości zabudowane, ruchomości, sprzęt medyczny, wyposażenie, urządzenia, wartości niematerialne i prawne, dokumentację związaną z działalnością lecznicą, wszelkie mienie znajdujące się na stanie Szpitala stanowiące całość nierozłączną przedsiębiorstwa, można uznać jako transakcję zbycia całego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny aportem do spółki prawa handlowego, co skutkowałoby, że ww. zbycie w formie aportu nie podlegałoby przepisom ustawy o VAT, art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54, poz. 535).

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „przedsiębiorstwa”. Przedmiotową definicję zawiera art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 10, poz. 93, ze zm.), który stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że jeżeli przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1984 r. Kodeks cywilny, to należy uznać, że w sytuacji tej znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. W konsekwencji, wniesienie aportem przedsiębiorstwa nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy. Ponadto, w myśl przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w niniejszej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę, w jakiej dokonano tej czynności. Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy - odejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z kolei zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych

Jednocześnie, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. 1998 r., Nr 91, poz. 578) do zadań własnych należą zadania publiczne o charakterze ponadgminnym określone ustawami, m. in promocja i ochrona zdrowia.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamiana, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aport. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu. W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) uważa się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz Inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
• koncesje, licencje i zezwolenia;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnice przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa są ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, który pozwala prowadzić działalność lecznicą.

Reasumując, Powiat uważa, że wniesienie aportem całości przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) do spółki prawa handlowego pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (nie podlega opodatkowaniu) na podstawie art. 6 pkt i ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, z którego wynika, że przedmiotem zbycia będzie zorganizowany zespół składników materialnych i przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, a nabywca będzie za jego pomocą kontynuował działalność gospodarczą, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.