2021.07.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.447.2021.1.AR
z 27 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 17 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizacją projektu pn. „…" – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2021 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizacją projektu pn. „…".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (dalej: „Gmina" lub „Wnioskodawca") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i posiada własny numer NIP. Począwszy od 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza się dla potrzeb VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi, składając scentralizowane rozliczenia VAT pod NIP Gminy.

Gmina w grudniu 2020 r. zakończyła realizację projektu pn. „…" (dalej: „Projekt"). Projekt został sfinansowany zarówno ze środków własnych Gminy, jak również ze środków zewnętrznych. W tym zakresie Gmina zawarła z Samorządem Województwa umowę o dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (dalej: „Umowa dofinansowanie").

Przedmiotem projektu była modernizacja energetyczna publicznych obiektów gminnych w postaci Szkoły Podstawowej nr 1 w G. oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w G., niespełniających obecnych standardów termoizolacji. W tym zakresie Gmina ponosiła, w szczególności wydatki na:

roboty budowlane,
sporządzenie dokumentacji projektowej,
przeprowadzenie audytu energetycznego,
zapewnienie nadzoru inwestorskiego,
promocję projektu.

W ramach wydatków ponoszonych przez Gminę na wykonanie robót budowlanych, zrealizowano m.in.:

-w zakresie budynku Szkoły Podstawowej nr 1 w G.:

wymianę wewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania,
wymianę wewnętrznego systemu oświetleniowego na energooszczędne LED,
modernizację systemu wentylacyjnego sali gimnastycznej poprzez zastosowanie wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła,
montaż pompy ciepła,
wymianę pokrycia dachowego na budynku szkoły,
ocieplenie ścian zewnętrznych sali gimnastycznej i łącznika płytami styropianowymi,
ocieplenie dachu budynku szkoły płytami z wełny mineralnej,
ocieplenie i wykonanie izolacji pionowych ścian fundamentowych poniżej poziomu terenu,
wykonanie opaski zewnętrznej betonowej i z kostki typu polbruk,
wymianę części stolarki okiennej,
montaż paneli fotowoltaicznych na konstrukcjach wsporczych na dachu budynku sali gimnastycznej;

-w zakresie budynku Szkoły Podstawowej nr 2 w G.:

ocieplenie ścian zewnętrznych nad ziemią (bez ścian fundamentowych),
zamurowanie wnęk okiennych przy oknach,
izolację stropów między kondygnacjami użytkowymi a nieużytkowymi,
uzupełnienie pokrycia dachowego w płotki przeciw śnieżne i nową podbitkę,
wymianę obróbek blacharskich rynien i rur spustowych,
wymianę drewnianej stolarki drzwiowej zewnętrznej oraz okien drewnianych,
wymianę instalacji elektrycznej oraz opraw oświetleniowych i osprzętu, wykonanie instalacji awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego oraz rozbudowę rozdzielni elektrycznych,
wykonanie wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła w sali gimnastycznej,
wymianę kotła centralnego ogrzewania wraz z osprzętem na kocioł na biopaliwo,
montaż pompy ciepła do ciepłej wody użytkowej,
montaż na dachu budynku paneli fotowoltaicznych.

Wydatki na realizację opisanych powyżej prac inwestycyjnych, zostały każdorazowo udokumentowane przez usługodawców/dostawców wystawianymi na rzecz Gminy fakturami VAT, z podaniem danych Gminy, w tym NIP Gminy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.) do zadań własnych Gminy należą w szczególności sprawy dotyczące utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Biorąc pod uwagę wyznaczony przepisami zakres zadań Gminy oraz zakres przedmiotowy projektu (termomodernizacja budynków Szkoły Podstawowej nr 1 oraz nr 2 w G.), należy w konsekwencji wskazać, iż realizacja Projektu stanowiła realizację zadań własnych Gminy.

Gmina wykorzystuje budynki niniejszych placówek oświatowych przede wszystkim do realizacji jej zadań własnych w zakresie zapewnienia dostępu do edukacji publicznej (w tym kształcenia i wychowania), przy których realizacji działa, jako organ władzy publicznej (działalność niepodlegająca opodatkowaniu).

Ponadto od momentu zakończenia realizacji Projektu Gmina za pośrednictwem Szkoły Podstawowej nr 1 w .G. oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w G. świadczy odpłatne usługi najmu powierzchni znajdujących się w budynkach wykorzystywanych przez ww. szkoły dla zainteresowanych podmiotów (działalność podlegająca opodatkowaniu), których świadczenie dokumentuje wystawianymi na rzecz wspomnianych podmiotów fakturami VAT. Jednocześnie Gmina z tytułu świadczonych usług najmu osiąga dochody, w stosunku do których w składanych miesięcznych rozliczeniach VAT wykazuje w odpowiedniej wysokości (tj. przy zastosowaniu 23% podstawowej stawki VAT) podatek należny, który następnie odprowadza na rachunek właściwego dla Gminy urzędu skarbowego.

Równocześnie Gmina nie wykorzystuje budynków ww. szkół do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT, lecz korzystających ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Gminę wydatki na realizację projektu, związane będą jednocześnie z działalnością gospodarczą Gminy (odpłatne usługi najmu powierzchni placówek oświatowych) oraz działalnością inną niż gospodarcza (zapewnienie dostępu do edukacji publicznej, w tym kształcenia i wychowania).

Gmina nie jest przy tym w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej ponoszonych wydatków, tj. ich przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności wykonywanej za pośrednictwem ww. placówek oświatowych, tj. do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT) oraz działalności innej niż gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT). Przywołana trudność dokonania alokacji bezpośredniej powyższych wydatków wynika przede wszystkim z kompleksowego charakteru projektu, który wyraża się, co do zasady, koniecznością objęcia pracami termomodernizacyjnymi całej powierzchni budynków Szkoły Podstawowej nr 1 oraz nr 2 w G., nie zaś jedynie wybranych ich części oraz z faktu, że wykonywane przez Gminę (za pośrednictwem wymienionych szkół) czynności opodatkowane i występujące zdarzenia spoza zakresu regulacji VAT są, co do zasady, wykonywane przy pomocy tych samych zasobów.

Z uwagi na powyższe, w opinii Gminy nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot VAT naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wydatki związane z realizacją projektu zostały przez Gminę poniesione w latach 2018-2020.

Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności oraz treść art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a oraz art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, Gmina dokonuje obliczenia sposobu określenia proporcji (tzw. pre-współczynnika VAT) w oparciu o metodologię przewidzianą w Rozporządzeniu z uwzględnieniem brzmienia § 3 ust. 1 Rozporządzenia zobowiązującego Gminę do kalkulacji pre-współczynnika odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych Gminy. W tym zakresie pre-współczynnik obliczony w oparciu o dane rzeczywiste za 2020 r. wyniósł dla:

Szkoły Podstawowej nr 1 w G. - 0,09% (1% po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g zdanie drugie ustawy o VAT);
Szkoły Podstawowej nr 2 w G. - 0,22% (1% po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g zdanie drugie ustawy o VAT).

Gmina pragnie wyjaśnić, iż pre-współczynnik wyliczony dla ww. jednostek również za pozostałe lata realizacji projektu - tj. za 2018 r. i 2019 r. nie przekracza po zaokrągleniu 1%.

Jednocześnie Gmina wskazuje, iż art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT dopuszcza możliwość uznania, iż pre-współczynnik na poziomie nie większym niż 2% nie uprawnia do odliczenia VAT naliczonego, (tj. że pre-współczynnik wynosi 0%). W związku z powyższym, w przypadkach, w których wyliczony dla Szkoły Podstawowej nr 1 oraz nr 2 w G. pre-współczynnik w danym roku podatkowym nie przekracza 2% Gmina każdorazowo przyjmuje, że wynosi on 0%, a w konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego (pre-współczynnik wynosi 0%). W efekcie powyższego, w przypadku wszelkich towarów i usług, które służą ww. jednostkom do wykonywania czynności zarówno opodatkowanych jak i niepodlegających opodatkowaniu VAT, nabywanych w latach, w których pre-współczynnik nie przekracza 2%, Gmina konsekwentnie nie dokonuje odliczenia podatku VAT (uznając iż pre-współczynnik wynosi 0%).

Końcowo Gmina pragnie wskazać, iż z uwagi na specyfikę działalności wykonywanej przez Szkołę Podstawową nr 1 oraz nr 2 w G., poszczególne wartości wpływające na ostateczną wysokość prewspółczynnika nie ulegają zasadniczym wahaniom na przestrzeni lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do wydatków poniesionych na realizację projektu w latach, w których pre- współczynnik Szkoły Podstawowej nr 1 oraz nr 2 w G. nie przekroczył 2% (po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT), Gmina jest uprawniona do przyjęcia na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, iż pre-współczynnik ten wynosił 0%, a zatem Gmina nie nabyła prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z wydatków związanych z realizacją projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do wydatków poniesionych na realizację projektu w latach, w których pre-współczynnik Szkoły Podstawowej nr 1 oraz nr 2 w G. nie przekroczył 2% (po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT), Gmina jest uprawniona do przyjęcia na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, iż pre-współczynnik ten wynosił 0%, a zatem Gmina nie nabyła prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z wydatków związanych z realizacją projektu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tejże ustawy - nieznajdujących zastosowania w niniejszej sprawie.

Z treści cytowanej regulacji prawnej wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia VAT, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz,
pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem, w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana, jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Pogląd taki w odniesieniu do czynności wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie umów cywilnoprawnych wyraził wielokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny (dalej jako: „NSA"), m.in. w wyroku z dnia 26 sierpnia 2010 r. I FSK 1303/09, w którym wskazano, iż „w efekcie unormowania zawartego w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT gmina jest podatnikiem podatku VAT w zakresie, w jakim dokonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych". Podobnie także w orzeczeniu z dnia 23 marca 2010 r. sygn. I FSK 273/09 NSA uznał, iż „podatnikiem VAT w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy) jest z racji posiadanych cech podatnika (art. 15 ust. 1 ustawy) - gmina".

Ostatnim z elementów przedstawionego powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest wykorzystywanie nabywanych towarów i usług przez podatnika do działalności opodatkowanej.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, iż pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, iż co do zasady, czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do realizacji zasady powszechności opodatkowania.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, realizowane przez Gminę za pośrednictwem Szkoły Podstawowej nr 1 w G. oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w G. usługi odpłatnego najmu powierzchni znajdujących się w budynkach wykorzystywanych przez ww. szkoły dla zainteresowanych podmiotów, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Ponadto, zdaniem Gminy ani ustawa o VAT ani też wydane na jej podstawie rozporządzenia, nie przewidują zwolnienia z VAT dla świadczenia usług najmu powierzchni na cele użytkowe.

Dodatkowo, jak zostało wskazane w stanie faktycznym, realizowana przez ww. placówki oświatowe działalność, obejmuje również czynności pozostające poza zakresem opodatkowania VAT (zapewnienie dostępu do edukacji publicznej, w tym kształcenia i wychowania). Omawiana działalność nie dotyczy przy tym zdarzeń podlegających zwolnieniu z opodatkowania VAT.

W konsekwencji, jako że poniesione przez Gminę wydatki na realizację projektu mają równocześnie związek ze zdarzeniami spoza zakresu VAT oraz z czynnościami opodatkowanymi VAT, Gminie powinno przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż zgodnie z opisem stanu faktycznego Gmina nie jest w stanie jednoznacznie przyporządkować poniesionych w ww. zakresie wydatków do poszczególnych rodzajów czynności wykonywanych przez szkoły.

W związku z powyższym Gmina stoi na stanowisku, iż w analizowanym przypadku przysługuje jej prawo do odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego od ponoszonych wydatków, ustalonej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (pre-współczynnik).

W świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Jednocześnie stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Minister Finansów korzystając z ww. uprawnienia oraz uwzględniając specyfikę prowadzonej przez jednostki samorządu terytorialnego działalności, określił w Rozporządzeniu sposób określenia proporcji, jaki należy stosować w przypadku wykorzystywania przez jednostki samorządu terytorialnego towary i usługi nabywane jednocześnie do prowadzenia działalności gospodarczej oraz innej niż gospodarcza. W tym zakresie, jak wynika z brzmienia § 3 ust. 1 Rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Metoda najbardziej odpowiadająca specyfice działalności jednostki budżetowej została przewidziana w § 3 ust. 3 Rozporządzenia, zgodnie z którym za sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X=A x 100/D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D– dochody wykonane jednostki budżetowej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy, w celu określenia, w jakiej części wydatki poniesione na realizację Projektu służą działalności gospodarczej Gminy (wykonywanej za pośrednictwem Szkoły Podstawowej nr 1 w G. oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w G.) należy wykorzystać sposób określenia proporcji zawarty w treści Rozporządzenia.

W tym miejscu Gmina pragnie wyjaśnić, iż w niniejszym przypadku, jej zdaniem zasadne byłoby zastosowanie wskazanej powyżej proporcji skalkulowanej osobno dla Szkoły Podstawowej nr 1 w G. (w zakresie części projektu dotyczącego tej placówki) oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w G. (w zakresie części projektu dotyczącej przedmiotowej placówki). Ponoszone w ramach realizacji Projektu wydatki, są wykorzystywane bezpośrednio przez ww. placówki oświatowe, w ramach prowadzonej przez nie działalności, co oznacza, iż dotyczą one wyłącznie obszaru działalności tychże szkół. Co więcej, podkreślenia wymaga, że w przypadku, gdyby wydatki będące przedmiotem wniosku były ponoszone bezpośrednio przez ww. jednostki, nie budziłoby wątpliwości zastosowanie sposobu określenia proporcji skalkulowanego dla każdej z ww. jednostek. Zdaniem Gminy wyłącznie właśnie tak skalkulowana proporcja będzie najbardziej odpowiadała specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć w omawianym obszarze działalności Gminy.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w analogicznej sprawie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. 2461-IBPP3.4512.603.2016.2.JP, wskazał, iż: „w sytuacji, gdy wydatek zrealizowany przez Wnioskodawcę (Powiat) będzie wykorzystywany przez inną jednostkę organizacyjną (jednostkę budżetową) – Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy zastosowaniu prewspółczynnika właściwego dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej zakup, czyli w rozpatrywanej sprawie placówki oświatowej wykorzystującej termomodernizowany budynek szkoły Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego" (podkreślenie Gminy).

Identyczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 marca 2017 r., sygn. 1061-IPTPP1.4512.78.2017.1.MW: „w sytuacji, gdy zakupione przez Wnioskodawcę (za pośrednictwem Jednostki inwestującej) towary i usługi przeznaczone będą w całości na potrzeby Jednostki wykorzystującej, do działalności gospodarczej, jak również do celów innych niż działalność gospodarcza, i nie jest możliwe przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, obliczonej dla jednostki faktycznie wykorzystującej zakupione towary i usługi, tj. Jednostki wykorzystującej.

Tym samym, w przypadku inwestycji służących działalności opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu VAT, odliczenie przez Miasto VAT naliczonego od inwestycji realizowanej przez Jednostkę Inwestującą i przekazanej do Jednostki Wykorzystującej powinno nastąpić według prewspófczynnika jednostki wykorzystującej".

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, iż Gmina dokonała konsolidacji rozliczeń VAT, to od tego momentu każda z jednostek organizacyjnych prowadzi część działalności gospodarczej Gminy (odpowiednio w swoim zakresie). Tym samym, pre-współczynnik stosowany do nabyć towarów i usług, które zostały przekazane Szkole Podstawowej nr 1 w G. oraz Szkole Podstawowej nr 2 w G. w celu wykonywania fragmentu działalności Gminy będzie najbardziej odpowiadał specyfice wykonywanej przez Gminę działalności tylko w sytuacji, gdy zastosujemy pre-współczynnik wyliczony dla wymienionych powyżej jednostek budżetowych – odpowiednio we właściwej części.

Biorąc pod uwagę powyższy komentarz, zdaniem Gminy w celu określenia zakresu wykorzystania wydatków ponoszonych na realizację Projektu do działalności gospodarczej, Gmina powinna zastosować pre-współczynnik wyliczony zgodnie z Rozporządzeniem dla jednostek wykorzystujących efekty rzeczowe Projektu tj. odpowiednio dla Szkoły Podstawowej nr 1 w G. oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w G. - odpowiednio we właściwej części.

W tym miejscu Gmina pragnie również zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, pre-współczynnik określa się procentowo w stosunku rocznym, dokonując jego zaokrąglenia w górę do najbliższej liczby całkowitej. Jednocześnie przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT nie przekroczy 2%, podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. Na mocy art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, powyższą regulację jak już wskazano powyżej stosuje się odpowiednio również w odniesieniu do procesu określania wysokości pre-współczynnika.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa, pre-współczynnik wyliczony na podstawie metody wskazanej w Rozporządzeniu w oparciu o dane za 2020 r. wyniósł dla:

Szkoły Podstawowej nr 1 w G. - 0,09 % (1 % po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g zdanie drugie ustawy o VAT);
Szkoły Podstawowej nr 2 w G. - 0,22 % (1 % po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g zdanie drugie ustawy o VAT).

Ponadto jak wskazano w opisie stanu faktycznego pre-współczynnik wyliczony dla ww. jednostek również za pozostałe lata realizacji Projektu – tj. za 2018 r. i 2019 r. nie przekracza po zaokrągleniu 1%.

W konsekwencji Gmina ma prawo uznać, iż pre-współczynnik dla ww. jednostek wynosi 0%, a zatem Gmina nie jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków poniesionych na realizację projektu.

Przedstawione przez Gminę stanowisko potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2015 r., znak: ITPP1/4512-64/15/MS oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2017 r., znak: 0461-ITPP2.4512.15.2017.1.AK jak również w interpretacji indywidualnej z dnia 24 listopada 2017 r., znak: 0112-KDIL1-1.4012.561.2017.1.AK.

W związku z powyższym zdaniem Gminy, w przypadku wydatków poniesionych na realizację Projektu w latach, w których pre-współczynnik nie przekroczył 2% (po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT), Gmina jest uprawniona do przyjęcia na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, iż pre-współczynnik wyliczony dla Szkoły Podstawowej nr 1 oraz nr 2 w G. wynosił 0%, a zatem Gmina nie nabyła prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z wydatków związanych z realizacją projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy pokreślić, że wyrażoną w cytowanym art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie delegacji zawartej art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193 z późn. zm.).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
samorządowej jednostki budżetowej,
samorządowego zakładu budżetowego.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy – w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej a także w zakresie utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina w grudniu 2020 r. zakończyła realizację projektu pn. „…" (dalej: „Projekt"). Przedmiotem projektu była modernizacja energetyczna publicznych obiektów gminnych w postaci Szkoły Podstawowej nr 1 w G. oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w G., niespełniających obecnych standardów termoizolacji. Gmina wykorzystuje budynki niniejszych placówek oświatowych przede wszystkim do realizacji jej zadań własnych w zakresie zapewnienia dostępu do edukacji publicznej (w tym kształcenia i wychowania), przy których realizacji działa, jako organ władzy publicznej (działalność niepodlegająca opodatkowaniu).

Ponadto od momentu zakończenia realizacji projektu Gmina za pośrednictwem Szkoły Podstawowej nr 1 w .G. oraz Szkoły Podstawowej nr 2 w G. świadczy odpłatne usługi najmu powierzchni znajdujących się w budynkach wykorzystywanych przez ww. szkoły dla zainteresowanych podmiotów (działalność podlegająca opodatkowaniu), których świadczenie dokumentuje wystawianymi na rzecz wspomnianych podmiotów fakturami VAT. Jednocześnie Gmina z tytułu świadczonych usług najmu osiąga dochody, w stosunku do których w składanych miesięcznych rozliczeniach VAT wykazuje w odpowiedniej wysokości (tj. przy zastosowaniu 23% podstawowej stawki VAT) podatek należny, który następnie odprowadza na rachunek właściwego dla Gminy urzędu skarbowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w odniesieniu do wydatków poniesionych na realizację projektu w latach, w których pre-współczynnik Szkoły Podstawowej nr 1 oraz nr 2 w G. nie przekroczył 2% (po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT), Gmina jest uprawniona do przyjęcia na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, iż pre-współczynnik ten wynosił 0%, a zatem Gmina nie nabyła prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z wydatków związanych z realizacją projektu.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że wydatki poniesione na realizacje projektu pn. „…”, będą dotyczyły działalności gospodarczej (opodatkowanej) jak również działalności innej niż gospodarcza.

Zatem przy odliczaniu podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację ww. projektu powinny znaleźć odpowiednie zastosowanie regulacje art. 86 ust. 2a-2h.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że Gmina (rozliczająca się z podatku VAT łącznie ze wszystkimi jednostkami budżetowymi) – co do zasady – będzie miała prawo do zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów realizowanych na potrzeby przedmiotowego projektu, jednakże tylko w takim zakresie, w jakim nabywane towary i usługi służyć będą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności Wnioskodawca winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej, zwolnionej oraz poza działalnością gospodarczą).

W przypadku, gdy przyporządkowanie zakupów do działalności gospodarczej nie będzie możliwe i wydatki, o których mowa wyżej, będą służyły zarówno do wykonywania działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (zdarzenia pozostające poza zakresem VAT), Wnioskodawca w pierwszej kolejności będzie zobowiązany, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy, do obliczenia podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że pre-współczynnik obliczony w oparciu o dane rzeczywiste za 2020 r. wyniósł dla: Szkoły Podstawowej nr 1 w G. - 0,09% (1% po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g zdanie drugie ustawy o VAT) oraz dla Szkoły Podstawowej nr 2 w G. - 0,22% (1% po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g zdanie drugie ustawy o VAT). Jak wskazał Wnioskodawca przypadkach, w których wyliczony dla Szkoły Podstawowej nr 1 oraz nr 2 w G. pre-współczynnik w danym roku podatkowym nie przekracza 2% Gmina każdorazowo przyjmuje, że wynosi on 0%. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację ww. projektu.

Podsumowując, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisów rozporządzenia – co do zasady – Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu pn. „…”, w części w jakiej zakupione towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Należy jednak zauważyć, że z uwagi na fakt, że czynności opodatkowane VAT stanowią w analizowanym przypadku znikomą część działalności jednostki budżetowej, której dotyczy ww. projekt i wyliczona dla niej proporcja nie przekroczyła 2%, to Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, może przyjąć, że proporcja wynosi 0% i nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizacją projektu pn. „…i" jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości zakwalifikowania czynności wykonywanych w budynku Szkoły Podstawowej nr 1 i nr 2 w G. do poszczególnych kategorii działalności Gminy, tj. opodatkowanej oraz niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe przyjęto jako element opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny Organu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin