Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.241.2021.2.KC
z 21 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.), uzupełnionym w dniu 18 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony w dniu 18 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych na terenie RP.

W dniu … maja 2015 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni – J. G. (spadkodawca). W konsekwencji, na podstawie protokołu dziedziczenia poświadczonego aktem notarialnym z dnia … września 2015 r. Wnioskodawczyni wraz z G. G. (żoną spadkodawcy, a matką Wnioskodawczyni) i A. G. (synem spadkodawcy, a bratem Wnioskodawczyni) zgodnie oświadczyli, iż spadkodawca nie pozostawił żadnych testamentów i w związku z tym spadek po J. G. nabyli wprost:

• Wnioskodawczyni (córka spadkodawcy);
• A. G. (syn spadkodawcy);
• G. G. (żona spadkodawcy).

W skład masy spadkowej wchodził m.in. udział do 1/2 części we własności nieruchomości położonej w X stanowiący działkę nr X zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym.

Sąd Rejonowy poinformował, iż Wnioskodawczyni przyjęła spadek wprost po spadkodawcy.

Wnioskodawczyni w dniu … grudnia 2015 r. dokonała zgłoszenia o nabyciu części nieruchomości.

W umowie o dział spadku i częściowego zniesienia współwłasności z dnia … października 2016 r. Wnioskodawczyni i pozostali spadkobiercy oświadczyli, iż są właścicielami nieruchomości w następujących udziałach:

• G. G. (4/6);
• A. G. (1/6);
• Wnioskodawczyni 1/6.

W umowie o zniesienie współwłasności strony ustaliły, iż ww. nieruchomość nabywa na wyłączną własność Wnioskodawczyni bez obowiązku spłaty na rzecz G. G. oraz z obowiązkiem spłaty na rzecz A. G. celem wyrównania udziału spadkowego. W konsekwencji, na podstawie umowy o zniesienie współwłasności Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem ww. nieruchomości.

Następnie Wnioskodawczyni w dniu … marca 2019 r. na podstawie aktu notarialnego dokonała sprzedaży nieruchomości (nie została ona zbyta w ramach działalności gospodarczej).

Przychód uzyskany ze sprzedaży Wnioskodawczyni wydatkowała na własne cele mieszkaniowe, tzn. w 2020 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu nieruchomości lokalowej położonej w Y.

Wnioskodawczyni dokonała w 2020 r. rozliczenia w deklaracji PIT-39 za 2019 r. przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Za przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości Wnioskodawczyni uznała cały przychód, który uzyskała z tytułu zbycia nieruchomości (wartość nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie), natomiast do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni zaliczyła:

• wartość spłaty na rzecz A. G. (brata Wnioskodawczyni) wynikającej ze zniesienia współwłasności,
• koszty notarialne umowy o zniesienie współwłasności.

W konsekwencji, Wnioskodawczyni potraktowała jako dochód różnicę między przychodem, a kosztem jego uzyskania według powyższych wskazań.

Dodatkowo Wnioskodawczyni pomniejszyła dochód o kwotę wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, tj. zakup nieruchomości w Y.

Finalnie Wnioskodawczyni dokonała obliczenia kwoty podatku należnego jako iloczynu podstawy opodatkowania i odpowiedniej stawki podatku.

Uzyskaną w wyniku ww. działań wartość podatku należnego, Wnioskodawczyni uiściła właściwemu organowi podatkowemu w terminie określonym ustawą.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy poprawnie obliczyła podatek dochodowy w analizowanym zakresie.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że udział w nieruchomości, o której mowa we wniosku został nabyty przez spadkodawcę (jej ojca) w 1998 r.

Spłata dokonana na rzecz brata Wnioskodawczyni była związana wyłącznie z nabyciem przez nią nieruchomości, o której mowa we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości - w analizowanym stanie faktycznym - jest cała wartość nieruchomości określona w umowie?
2. Czy kosztem uzyskania przychodu - w analizowanym stanie faktycznym - jest wartość spłaty udziału w spadku na rzecz A. G. oraz wartość kosztów notarialnych umowy zniesienia współwłasności?
3. Czy kwotę dochodu zwolnionego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy obliczyć jako iloczyn dochodu i wartość zakupu nieruchomości w Y w przychodzie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w analizowanym stanie faktycznym jest nadwyżka przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ponad udział nabyty przez Wnioskodawczynię w spadku.

Za koszty uzyskania przychodu w analizowanym stanie faktycznym należy uznać wartość spłaty udziału w spadku na rzecz A. G. oraz wartość kosztów notarialnych umowy o zniesienie współwłasności.

Kwotę dochodu zwolnionego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy obliczyć jako iloczyn dochodu i wartości zakupu nieruchomości w Y.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano m.in. art. 10 ust. 5 i art. 10 ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych na terenie RP. W dniu … maja 2015 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni – J. G. (spadkodawca). W konsekwencji, na podstawie protokołu dziedziczenia poświadczonego aktem notarialnym z dnia … września 2015 r. Wnioskodawczyni wraz z G. G. (żoną spadkodawcy, a matką Wnioskodawczyni) i A. G. (synem spadkodawcy, a bratem Wnioskodawczyni) zgodnie oświadczyli, iż spadkodawca nie pozostawił żadnych testamentów i w związku z tym spadek po J. G. nabyli wprost: Wnioskodawczyni (córka spadkodawcy); A. G. (syn spadkodawcy); G. G. (żona spadkodawcy). W skład masy spadkowej wchodził m.in. udział do 1/2 części we własności nieruchomości położonej w X stanowiący działkę nr X zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym. Sąd Rejonowy poinformował, iż Wnioskodawczyni przyjęła spadek wprost po spadkodawcy. Wnioskodawczyni w dniu … grudnia 2015 r. dokonała zgłoszenia o nabyciu części nieruchomości. W umowie o dział spadku i częściowego zniesienia współwłasności z dnia … października 2016 r. Wnioskodawczyni i pozostali spadkobiercy oświadczyli, iż są właścicielami nieruchomości w następujących udziałach: G. G. (4/6); A. G. (1/6); Wnioskodawczyni 1/6. W umowie o zniesienie współwłasności strony ustaliły, iż ww. nieruchomość nabywa na wyłączną własność Wnioskodawczyni bez obowiązku spłaty na rzecz G. G. oraz z obowiązkiem spłaty na rzecz A. G celem wyrównania udziału spadkowego. W konsekwencji, na podstawie umowy o zniesienie współwłasności Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem ww. nieruchomości. Następnie Wnioskodawczyni w dniu … marca 2019 r. na podstawie aktu notarialnego dokonała sprzedaży nieruchomości (nie została ona zbyta w ramach działalności gospodarczej). Przychód uzyskany ze sprzedaży Wnioskodawczyni wydatkowała na własne cele mieszkaniowe, tzn. w 2020 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu nieruchomości lokalowej położonej w Y. Wnioskodawczyni dokonała w 2020 r. rozliczenia w deklaracji PIT-39 za 2019 r. przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Za przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości Wnioskodawczyni uznała cały przychód, który uzyskała z tytułu zbycia nieruchomości (wartość nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie), natomiast do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni zaliczyła: wartość spłaty na rzecz A. G. (brata Wnioskodawczyni) wynikającej ze zniesienia współwłasności oraz koszty notarialne umowy o zniesienie współwłasności. W konsekwencji, Wnioskodawczyni potraktowała jako dochód różnicę między przychodem, a kosztem jego uzyskania według powyższych wskazań. Dodatkowo Wnioskodawczyni pomniejszyła dochód o kwotę wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, tj. zakup nieruchomości w Y. Finalnie Wnioskodawczyni dokonała obliczenia kwoty podatku należnego jako iloczynu podstawy opodatkowania i odpowiedniej stawki podatku. Uzyskaną w wyniku ww. działań wartość podatku należnego, Wnioskodawczyni uiściła właściwemu organowi podatkowemu w terminie określonym ustawą. Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy poprawnie obliczyła podatek dochodowy w analizowanym zakresie. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że udział w nieruchomości, o której mowa we wniosku został nabyty przez spadkodawcę (jej ojca) w 1998 r. Spłata dokonana na rzecz brata Wnioskodawczyni była związana wyłącznie z nabyciem przez nią nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 oraz art. 925 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeku cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W myśl art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Jednakże, co wynika z analizy orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej).

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez nią udział we współwłasności.

Z treści wniosku wynika, że przedmiotem działu spadku i częściowego zniesienia współwłasności był m.in. udział wynoszący 1/2 części we własności nieruchomości położonej w X stanowiący działkę nr X zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym. W umowie o zniesienie współwłasności spadkobiercy ustalili, iż ww. nieruchomość nabywa na wyłączną własność Wnioskodawczyni bez obowiązku spłaty na rzecz G. G. oraz z obowiązkiem spłaty na rzecz A. G. celem wyrównania udziału spadkowego. W konsekwencji, na podstawie umowy o zniesienie współwłasności Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem ww. nieruchomości.

W związku z tym, sprzedaż nieruchomości, którą Wnioskodawczyni nabyła na wyłączną własność - ponad udział jaki jej przysługiwał w spadku - w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności stanowi źródło przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym, w części odpowiadającej udziałowi, jaki Wnioskodawczyni nabyła w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności należy bowiem liczyć od końca 2016 r.

Natomiast, mając na uwadze art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż nieruchomości, do wysokości przysługującego Wnioskodawczyni udziału w spadku, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, gdyż nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawcę.

Wobec powyższego, źródłem przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest sprzedaż nieruchomości w części jaką Wnioskodawczyni nabyła w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności – ponad udział, jaki jej przysługiwał w spadku. Wówczas przychód przypadający proporcjonalnie na ten udział podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust.2 ustawy).

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy).

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Jak wskazano powyżej ustawodawca w art. 22 ust. 6c ww. ustawy w sposób jednoznaczny stanowi jakie wydatki mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Kosztem tym bezspornie jest kwota wydatkowana na nabycie nieruchomości.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, kosztem uzyskania przychodu w części dotyczącej udziału nabytego w drodze działu spadku od pozostałych spadkobierców - jest udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców związana z nabyciem od nich udziału w prawie.

Zatem, przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu uzyskanego ze sprzedaży zabudowanej nieruchomości, w części dotyczącej udziałów w tej nieruchomości nabytych w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności, który miał formę odpłatną (Wnioskodawczyni nabyła prawo do udziału w nieruchomości z obowiązkiem spłaty brata), zastosować należy art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

W odniesieniu do udziału w nieruchomości nabytego w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, ponad wielkość udziału pierwotnie posiadanego, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na rzecz współwłaściciela (brata) zabudowanej nieruchomości, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analogicznie, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć koszty notarialne, w tej części której poniesienie, było związane z nabyciem od brata własności zabudowanej nieruchomości.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ustawy).

Wobec tego, dochód ze sprzedaży nieruchomości w części nabytej w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, o czym stanowi art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że środki z odpłatnego zbycia nieruchomości w dniu 29 marca 2019 r., Wnioskodawczyni wydatkowała na własne cele mieszkaniowe, tzn. w 2020 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu nieruchomości lokalowej położonej w Y.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust.1 pkt 131 uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie (art. 21 ust. 25a ww. ustawy).

Z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem, w sytuacji gdy przychód uzyskany ze sprzedaży w 2019 r. udziału w nieruchomości, który Wnioskodawczyni nabyła w dniu … października 2016 r. został wydatkowany przez nią na zakup nieruchomości lokalowej w 2020 r., która służy zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni, to - przy spełnieniu pozostałych warunków - Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnieniem objęta będzie taka część dochodu, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.