INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 7 września 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 12 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 23 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w odniesieniu do wydania towarów w ramach organizacji programu lojalnościowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w odniesieniu do wydania towarów w ramach organizacji programu lojalnościowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 23 listopada 2011 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach własnej działalności gospodarczej organizuje na rzecz swojego kontrahenta (zleceniodawcy) program lojalnościowy zgodnie z podpisaną umową. Celem programu jest zachęcenie klientów kontrahenta do zwiększania wartości zakupów oraz ich ponawiania.

Program polega na tym, że osiągnięcie przez klienta zleceniodawcy określonego obrotu, upoważnia go do otrzymania prezentu (w postaci np. artykułu RTV lub AGD) bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Klienci kontrahenta przystępujący do programu otrzymują punkty w ilości zależnej od wartości dokonanych i opłaconych w terminie zakupów u zleceniodawcy. Przyznane klientom punkty podlegają wymianie na nagrody rzeczowe.

Zainteresowany zapewnia swojemu kontrahentowi (zleceniodawcy) pełną obsługę programu lojalnościowego. Wnioskodawca wykonuje na rzecz kontrahenta usługę, w ramach której zobowiązany jest między innymi do:

• koordynowania działań związanych z naliczaniem punktów uprawniających do wymiany przez klientów zleceniodawcy na nagrody,
• badania rynku pod kątem struktury nagród rzeczowych,
• przeprowadzania negocjacji z potencjalnymi dostawcami towarów stanowiących nagrody i dokonywanie wyboru optymalnego,
• nabywania we własnym zakresie towarów wybranych przez klienta kontrahenta stanowiących nagrody,
• przechowywania nagród rzeczowych do czasu ich przekazania,
• przekazywania nagród klientom zleceniodawcy,
• prowadzenia stałego monitoringu rozwoju programu i przekazywania bieżących informacji zleceniodawcy.
  
  

Za wykonaną usługę Zainteresowany otrzymuje wynagrodzenie od zleceniodawcy. Na wysokość wynagrodzenia składa się równowartość kosztów (w tym wartość netto nagród rzeczowych) zużytych do wykonania umowy oraz prowizja stanowiąca 10% wartości kosztów poniesionych przy realizacji programu lojalnościowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydanie towarów w ramach organizacji programu lojalnościowego rodzi obowiązek w podatku VAT u podatnika – Wnioskodawcy na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na nim obowiązek naliczenia podatku należnego VAT, ponieważ wartość przekazanych towarów jest elementem wynagrodzenia z tytułu świadczenia kompleksowej usługi opodatkowanej podatkiem od towarów i usług otrzymanego od zleceniodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z brzmienia przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

A zatem istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ustawy).

Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach własnej działalności gospodarczej organizuje na rzecz swojego kontrahenta (zleceniodawcy) program lojalnościowy zgodnie z podpisaną umową. Celem programu jest zachęcenie klientów kontrahenta do zwiększania wartości zakupów oraz ich ponawiania.

Program polega na tym, że osiągnięcie przez klienta zleceniodawcy określonego obrotu, upoważnia go do otrzymania prezentu (w postaci np. artykułu RTV lub AGD) bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Klienci kontrahenta przystępujący do programu otrzymują punkty w ilości zależnej od wartości dokonanych i opłaconych w terminie zakupów u zleceniodawcy. Przyznane klientom punkty podlegają wymianie na nagrody rzeczowe.

Zainteresowany zapewnia swojemu kontrahentowi (zleceniodawcy) pełną obsługę programu lojalnościowego. Wnioskodawca wykonuje na rzecz kontrahenta usługę, w ramach której zobowiązany jest między innymi do:

• koordynowania działań związanych z naliczaniem punktów uprawniających do wymiany przez klientów zleceniodawcy na nagrody,
• badania rynku pod kątem struktury nagród rzeczowych,
• przeprowadzania negocjacji z potencjalnymi dostawcami towarów stanowiących nagrody i dokonywanie wyboru optymalnego,
• nabywania we własnym zakresie towarów wybranych przez klienta kontrahenta stanowiących nagrody,
• przechowywania nagród rzeczowych do czasu ich przekazania,
• przekazywania nagród klientom zleceniodawcy,
• prowadzenia stałego monitoringu rozwoju programu i przekazywania bieżących informacji zleceniodawcy.
  
  

Za wykonaną usługę Zainteresowany otrzymuje wynagrodzenie od zleceniodawcy. Na wysokość wynagrodzenia składa się równowartość kosztów (w tym wartość netto nagród rzeczowych) zużytych do wykonania umowy oraz prowizja stanowiąca 10% wartości kosztów poniesionych przy realizacji programu lojalnościowego.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione w opisie sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca wydając nagrody (prezenty) klientom kontrahenta (bez ponoszenia przez nich dodatkowych kosztów), w ramach obsługi programu lojalnościowego, działa w imieniu i na rzecz swojego kontrahenta (zleceniodawcy). Koszty poniesione przez Zainteresowanego, w tym nabycia nagród, uwzględniane są w kalkulacji ceny za wykonanie usługi obsługi programu lojalnościowego należnej Wnioskodawcy od kontrahenta (zleceniodawcy) – a zatem, wartość nagród jest jednym z elementów składowych podstawy opodatkowania świadczonej przez Zainteresowanego usługi, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy. Tym samym przekazywanie nagród, o których mowa we wniosku, w związku ze świadczoną usługą obsługi programu lojalnościowego nie stanowi dla Wnioskodawcy odrębnego świadczenia (odrębnej dostawy towarów) podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (rodzącego obowiązek podatkowy), zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma obowiązku naliczania podatku VAT należnego z tytułu wydań towarów (w ramach obsługi programu lojalnościowego), których koszt wliczany jest do podstawy opodatkowania usług świadczonych na rzecz kontrahenta (zleceniodawcy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.