Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.15.2021.3.MT
z 17 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2021 r. (data wpływu 11 stycznia 2021 r.) uzupełnione pismem z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 19 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.15.2021.1.MT (data nadania 19 lutego 2021 r., data doręczenia 20 lutego 2021 r.) oraz uzupełnione pismem z dnia 3 marca 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 19 lutego 2021 r. (data nadania 19 lutego 2021 r., data doręczenia 20 lutego 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.15.2021.1.MT, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.) oraz pismem z dnia 3 marca 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi profesjonalną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług informatycznych, w szczególności w zakresie projektowania i tworzenia nowych programów komputerowych oraz prowadzenia prac badawczo-rozwojowych istniejących programów, w celu rozbudowy aktualnej funkcjonalności. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podlega na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepsza już istniejące produkty, przy czym ulepszenie produktu następuje poprzez budowę samodzielnych, dotychczas nie występujących w praktyce gospodarczej rozszerzeń, tj. wyodrębnionej funkcjonalności stanowiącej samodzielny element większego systemu. Wskazane wyżej działania nie posiadają charakteru czynności rutynowych lub okresowych, co spełnia definicję działalności rozwojowej określonej w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W ramach działalności gospodarczej prowadzonej w 2020 r. Wnioskodawca osiągał dochody m.in. z tytułu niżej wymienionych umów współpracy tj.:

1. Umowa z dnia 3 lipca 2020 r. zawarta z firmą X. sp. z o.o. („X”), zwana dalej („Umową 1”),
2. Umowa z dnia 4 maja 2020 roku zawarta z firmą Y. S.A. („Y”), zwana dalej („Umową 2”).
   
   

Zarówno w przypadku Umowy 1 jak i Umowy 2 Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec nabywcy (X, Y) oprogramowania za sposób i jakość oprogramowania stanowiącego rezultat wykonanych usług. W zakresie obu wyżej wymienionych umów, świadczenie usług następuje w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („PIT”).

Umowa 1. W ramach Umowy 1 Wnioskodawca świadczył usługi na rzecz spółki X, która współpracuje z Duńską firmą N działającą głównie w branży biotechnologicznej. N zajmuje się badaniami DNA i białek prostych organizmów takich jak grzyby i bakterie oraz ich modyfikacjami, aby uzyskiwać nowe substancje chemiczne (enzymy), wykorzystywane później w przemyśle w różnych branżach na całym świecie. Firma ta współpracuje m.in. z instytucjami naukowymi zajmującymi się sekwencjonowaniem DNA organizmów. W ramach Umowy 1 Wnioskodawca zobowiązany został do wytwarzania dla X oprogramowania systemu informatycznego, które w dalszej kolejności przeznaczone jest dla firmy N. W ramach Umowy 1 Wnioskodawca przy użyciu języka programowania python oraz na podstawie rozwiązania otwarto-źródłowego CKAN zaprojektował oraz wdrożył grupę serwisów umożliwiających sprawniejsze wyszukiwanie wyników badań naukowych dotyczących enzymów a także łatwiejszą ich prezentację. W trakcie prac Wnioskodawca działa w oparciu o posiadaną wiedzę i doświadczenie, a wytworzone oprogramowanie stanowi efekt jego działalności twórczej podlegającej ochronie w trybie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych („Prawo Autorskie”). Zgodnie z warunkami Umowy 1, Wnioskodawca dokonuje rozliczeń z X na podstawie wystawionych przez niego faktur VAT obejmujących wartość iloczynu stawki godzinowej i czasu świadczenia usług. Wnioskodawca zobowiązany jest do przeniesienia wszelkich praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych na rzecz X w ramach wynagrodzenia określonego w Umowie 1 za wykonanie usług. Wnioskodawca uprawniony jest wyłącznie do uzyskania zapłaty stanowiącej ekwiwalent za wykonane usługi i przeniesienie autorskich praw majątkowych do ich rezultatu. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest uprawniony do uzyskania jakiegokolwiek stałego wynagrodzenia (abonamentu, ryczałtu) czy też zapłaty z tytułu pozostawania w stanie gotowości do świadczenia usług.

Umowa 2. Zgodnie z warunkami Umowy 2 przedmiot współpracy stron stanowiło wykonywanie przez Wnioskodawcę usług projektowania i rozwoju technologii informatycznych na zlecenie Y. w ramach poszczególnych zamówień. Zamówienie realizowane było wedle najlepszej wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy, który zobowiązany był także do wyboru środków umożliwiających osiągnięcie celu postawionego przez Y. W ramach Umowy 2 Wnioskodawca przy użyciu języka programowania python, platformy hostingowej AWS oraz bazy danych Neo4j zaprojektował i zweryfikował zakres osiągalnej wydajności samodzielnego komponentu odpowiedzialnego za grupowanie użytkowników na podstawie informacji o upodobaniach oraz aktywności. Przedmiotowy komponent dzięki właściwej konfiguracji został zaimplementowany do większego systemu informatycznego stając się jego elementem i zwiększając tym samym zakres dostępnych funkcjonalności. W trakcie usług świadczonych w ramach Umowy 2, Wnioskodawca zobowiązany był brać pod uwagę wszelkie sugestie, wskazówki oraz wytyczne Y. Zakres wiążących sugestii, wskazówek i wytycznych pozostaje jednak bez wpływu na wartość twórczą programów lub ich części wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy 2. Przedmiotowe sugestie, wskazówki, czy też wytyczne dotyczyły bowiem wyłącznie zakresu oczekiwanego przez Y efektu prac. Zgodnie z § 1 ust. 7 Umowy 2 „Zleceniobiorca ma całkowitą swobodę w wyborze czasu i sposobu realizacji czynności dotyczących Usługi”. Jednocześnie pozostałe postanowienia Umowy 2 wskazują, że Wnioskodawca posiada swobodę twórczą ograniczoną wyłącznie zakresem postawionego przed nim zadania i oczekiwanego przez Y rezultatu w postaci osiągnięcia oczekiwanych funkcjonalności. Wnioskodawca posiadał pełną swobodę w zakresie twórczej budowy opracowywanego komponentu oraz ponosi wobec Y odpowiedzialność za jego właściwe wykonanie. W zakresie wyłącznych uprawnień Wnioskodawcy leżał wybór miejsca wykonywania usług oraz określenie zakresu osób wykonujących zlecenie (ewentualnych pracowników Wnioskodawcy w przypadku ich zatrudnienia – co w praktyce nie miało miejsca). Zapłata wynagrodzenia następowała na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT. Wnioskodawca uprawniony był wyłącznie do uzyskania zapłaty stanowiącej ekwiwalent za wykonane usługi i przeniesienie autorskich praw majątkowych do ich rezultatu. Strony Umowy 2 ustaliły, że w miesiącu świadczenia usług przez Wnioskodawcę przysługiwać mu będzie wynagrodzenie zryczałtowane w kwocie określonej w Umowie 2. Jednocześnie Umowa 2 nie zakładała ciągłości świadczenia usług, które realizowane były przez Wnioskodawcę wyłącznie w zakresie bieżących potrzeb Y. Wnioskodawca nie był przy tym uprawniony do uzyskania wynagrodzenia zryczałtowanego w przypadku przestoju w świadczeniu usług.

Efektem realizacji usług zarówno w ramach Umowy 1 jak i Umowy 2 było powstanie oprogramowania komputerowego (programu komputerowego lub samodzielnej części programu komputerowego) stanowiącego efekt działalności twórczej Wnioskodawcy podlegającej ochronie w trybie art. 74 Prawa Autorskiego. Wykonane przez Wnioskodawcę w ramach ww. programy komputerowe lub ich części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmują pełen proces twórczy do którego zaliczyć należy m.in. zaprojektowanie algorytmu, podejmowanie czynności programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikacje, modyfikacje i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Niewątpliwe podejmowane przez Wnioskodawcę działania zarówno w przypadku Umowy 1 jak i Umowy 2 stanowią element prowadzonej w sposób systematyczny działalności gospodarczej w zakresie autorskich prac twórczych zmierzających do stworzenia nowych zastosowań programistycznych przy wykorzystaniu zasobów wiedzy Wnioskodawcy. Bez wątpienia działalność na rzecz X oraz Y polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez ww. kontrahentów niego nie miały miejsca. Programy komputerowe bądź ich części stworzone przez Wnioskodawcę powodują wytworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Jednocześnie przez cały okres realizacji usług stanowiących przedmiot Umowy 1 i Umowy 2 Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję spełniającą warunki określone w art. 30cb PIT, w szczególności umożliwiającą wyodrębnienie kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz przychodów i kosztów ich uzyskania oraz dochodu (straty) przypadających na wykonywanie usług wytworzenia oprogramowania komputerowego stanowiącego przedmiot Umowy 1 i Umowy 2.

Pismem z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 19 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.15.2021.1.MT Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny wskazując, że:

1. Wnioskodawca od momentu założenia działalności gospodarczej prowadzi działania w zakresie opracowywania nowych dotychczas nie występujących w praktyce gospodarczej oprogramowań. Opracowanie nowych programów komputerowych następuje w ramach działań badawczych Wnioskodawcy prowadzonych – z racji rodzaju prowadzonej działalności - w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany z wykorzystaniem znanych Wnioskodawcy języków programowania. Przedmiotowe działania Wnioskodawcy ukierunkowane są natomiast na zwiększenie zasobów wiedzy pozwalającej na wypracowanie nowych rozwiązań informatycznych przybierających postać samodzielnych programów komputerowych. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca od początku założenia działalności gospodarczej, tj. od dnia 7 sierpnia 2017 r. prowadzi działalność badawczo- rozwojową.
   
2. Wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania następuje w ramach działalności Wnioskodawcy prowadzonej bezpośrednio. W niektórych przypadkach Wnioskodawca może prowadzić wyżej wskazane działania badawczo-rozwojowe w ramach zespołów projektowych. Powyższe nie prowadzi jednak do ograniczenia praw Wnioskodawcy, któremu przysługują prawa autorskie do rezultatów uzyskiwanych w trakcie prac nad opracowaniem lub rozwojem oprogramowania.
3. W ramach prac rozwojowych nad oprogramowaniem Wnioskodawca realizuje prace poprzez:
   1. uzyskanie licencji na korzystanie z oprogramowania uprawniającej do rozbudowy istniejącego kodu źródłowego oraz wdrożenie nowych, dotychczas nie dostępnych funkcjonalności,
      
   2. uzyskanie informacji o strukturze oprogramowania pozwalającej na opracowanie przez Wnioskodawcę samodzielnego komponentu możliwego do zaimplementowania w strukturze szerszego oprogramowania. W takiej sytuacji gdyż samodzielny komponent opracowany przez Wnioskodawcę posiada niezależny autorski kod źródłowy pozwalający na jego wdrożenie oraz uzyskanie nowych, dotychczas nie dostępnych funkcji oprogramowania w którym będzie implementowany.
4. Z uwagi na fakt, że właściciel IP zlecający prace rozwojowe zazwyczaj jest firmą o bardzo dużej skali działalności, angażujący szereg zespołów których zadaniem jest rozwój oferowanych przez niego usług w tym także poprzez rozwój oprogramowania na różnych polach, Wnioskodawca przeważnie nie dysponuje licencją wyłączną do IP od właściciela zlecającego ulepszenie. W każdym przypadku ulepszenie następuje na podstawie zlecenia przez właściciela IP prac rozwojowych zmierzających do uzyskania nowych, dotychczas nie występujących funkcjonalności. W takiej sytuacji Wnioskodawca działa na podstawie określonej w ust. 3 powyżej. Rezultatem prac Wnioskodawcy jest powstanie nowego kodu źródłowego, algorytmu w językach programowania podlegającego ochronie prawnej zgodnie z art. 74 o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
5. Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszeniu programowania zmierzają do poprawy jego użyteczności oraz uzyskania nowych dotychczas nie dostępnych funkcji.
   
6. Dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.
   
7. W odniesieniu do dochodów stanowiących przedmiot niniejszej interpretacji, tj. uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy 1 oraz Umowy 2, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu „na bieżąco” i „od początku” świadczenia usług w ramach Umowy 1 oraz Umowy 2. W związku z powyższym Wnioskodawca wskazuje, że dla potrzeb rozliczenia dochodów uzyskiwanych z tytułu Umowy 1 oraz Umowy 2 prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w zdaniu poprzedzającym od rozpoczęcia wykonywania ww. umów tj. dla Umowy 1 od dnia 3 sierpnia 2020 r., dla Umowy 2 od dnia 4 maja 2020 r. Należy bowiem podkreślić, że Umowa 1 choć podpisana została w dniu 3 lipca 2020 roku to rozpoczęcie jej realizacji nastąpiło od początku sierpnia 2020 r.
   
   

Pismem z dnia 3 marca 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.) Wnioskodawca przesłał oryginał pełnomocnictwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w stosunku do dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Umowy 1 stanowiących ekwiwalent za świadczenie usług wytworzenia programu komputerowego i przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania, Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („PIT”)?
   
2. Czy w stosunku do dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Umowy 2 stanowiących ekwiwalent za świadczenie usług wytworzenia programu komputerowego i przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania, Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („PIT”)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Umowa 1. W ocenie Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane przez niego z tytułu wykonania Umowy 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z zastosowaniem stawki w wysokości 5%.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 PIT, podatek od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Jednocześnie zgodnie z art. 30ca ust. 2 PIT, stawce podatku określonej w ust. 1 tego przepisu podlegają dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej takich jak:

1. patent,
   
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
   
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
   
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego.

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z kolei do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uprawniających podatnika do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania zaliczyć należy dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W ramach Umowy 1 Wnioskodawca zobowiązany jest do świadczenia na rzecz X usług, których efektem jest wykonanie oprogramowania komputerowego, które zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 PIT stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, do którego zastosowanie znajduje preferencyjna stawka podatku dochodowego w wysokości 5%. Jednocześnie wynagrodzenie Wnioskodawcy w ramach wykonania Umowy 1 stanowi zapłata za świadczenie usług wytwarzania kwalifikowanych praw własności intelektualnej o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 PIT oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do nich. Wynagrodzenie to stanowi dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy dochody uzyskiwane przez niego w ramach Umowy 1 stanowią zatem dochody określone art. 30ca ust. 7 pkt 3 PIT, tj. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi i podlegają opodatkowaniu według stawki preferencyjnej określonej w art. 30ca ust. 1 PIT. W ocenie Wnioskodawcy przedstawione przez niego stanowisko potwierdzają liczne interpretacje podatkowe wydane w ostatnim czasie przez organy podatkowe do których zaliczyć można np.:

1. Interpretacja Indywidualna z dnia 22 stycznia 2020 r. wydana przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. akt. 0115-KDIT1.4011.27.2019.2.MN,
2. Interpretacja Indywidualna z dnia 17 stycznia 2020 r. wydana przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. akt. 0115-KDIT2-1.4011.468.2019.3.MK,
3. Interpretacja Indywidualna z dnia 17 stycznia 2020 r. wydana przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. akt. 0113-KDIPT2-3.4011.707.2019.2.GG,
4. Interpretacja Indywidualna z dnia 24 lutego 2020 r. wydana przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. akt. 0112-KDIL2-1.4011.115.2019.3.KF.

Ad. 2

Umowa 2. W ocenie Wnioskodawcy w stosunku do dochodów uzyskiwanych z tytułu wykonania Umowy 2 zastosowanie znaleźć powinny analogicznie zasady rozliczenia podatku dochodowego jak przypadku Umowy 1. Przedmiot Umowy 2 także stanowi bowiem realizacja prac badawczo- rozwojowych, a jej rezultat wykonanie programu komputerowego w ramach działalności twórczej Wnioskodawcy podlegającej ochronie w trybie art. 74 Prawa Autorskiego. Jednocześnie wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z tytułu wykonania Umowy 2 stanowi ekwiwalent za świadczenie usług wytwarzania programu komputerowego oraz przeniesienie praw autorskich do niego. Ponadto wynagrodzenie to uzyskiwane jest w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i objęte odrębną ewidencją, o której mowa w art. 30cb PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) – podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy – kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
   
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
   
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
   
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
   
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy – wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego.
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy – dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy – podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy – w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Należy przy tym podkreślić, że w przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP ewidencji może być spełniony przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Podatnik ma możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik może skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX stwierdziło jednoznacznie, że dochód z kwalifikowanych IP wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box, podobnie jak ulga B+R, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej prowadzonej od 7 sierpnia 2017 r. W 2020 r. Wnioskodawca osiągał dochody z tytułu dwóch umów współpracy: Umowy 1 i Umowy 2.
2. Zarówno w przypadku Umowy 1 jak, i Umowy 2 świadczenie usług następuje w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Nie są to działania rutynowe ani okresowe, co spełnia definicję działalności rozwojowej określonej w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
3. Wytwarzane, ulepszane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wyraz własnej twórczości intelektualnej,
4. Wytwarzane, ulepszane i rozwijane oprogramowanie zarówno w zakresie Umowy 1 jak i Umowy 2 podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
5. Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na Kontrahentów za wynagrodzeniem,
6. W odniesieniu do dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy 1 oraz Umowy 2, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu „na bieżąco” i „od początku” świadczenia usług w ramach Umowy 1 oraz Umowy 2.

Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, będącego efektem prac Wnioskodawcy zarówno na podstawie Umowy 1, jak i Umowy 2, stanowi dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegający opodatkowaniu 5% stawką.

Reasumując, na gruncie stanów faktycznych przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniu oraz przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawcy będzie za 2020 r. przysługiwało prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodu z tytułu przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, według stawki 5%, określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.