2021.03.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.78.2021.2.AM
z 11 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2021 r. (data wpływu 17 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 1 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), na wezwanie Organu z dnia 24 lutego 2021 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.78.2020.1.AM (skutecznie doręczone w dniu 24 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania „(…).” w ramach projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania „(…).” w ramach projektu pn. „(…)”.

Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 1 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), na wezwanie Organu z dnia 24 lutego 2021 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.78.2020.1.AM (skutecznie doręczone w dniu 24 lutego 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jako Partner, w ramach wniosku złożonego o dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 za pośrednictwem Lidera – (…), realizuje zadanie „(…).” w ramach projektu pn. „(…)”.

Zakres rzeczowy ww. zadania zakłada przebudowę terenu stawów (…) w celu przywrócenia funkcji społecznych, sportowych, turystycznych i rekreacyjnych obszaru przestrzeni publicznej, otwartej i nieodpłatnej. Zadanie obejmie budowę obiektu rekreacyjnego, utworzenie wypożyczalni sprzętu sportowo-turystycznego (kajaki, rowerki wodne), zaprojektowanie oraz budowę sieci deptaków i alejek spacerowych, zaprojektowanie oraz wyposażenie terenu w obiekty małej architektury, budowę boiska do piłki plażowej, wiaty do tańca, budowę placów zabaw dla dzieci, utworzenie stanowisk wędkarskich, utworzenie miejsc grillowych, budowę systemu oświetlenia, promocję terenów rekreacyjnych skierowaną do mieszkańców gminy i turystów.

Zgodnie z założeniami przedstawionymi w projekcie: „Nie przewiduje się prowadzenia działalności gospodarczej i odpłatnego udostępniania pomieszczeń (w szczególności w budynku pawilonu sezonowego) oraz pobierania jakichkolwiek innych opłat za korzystanie z powstałej infrastruktury, która ma charakter otwarty. Zapis o utworzeniu pomieszczeń pod sklepiki sezonowe, gastronomię czy wynajem sprzętu sportowego dotyczy potencjalnych form działalności, jaką na otwartej dla wszystkich powierzchni mogą prowadzić lokalni przedsiębiorcy, a nie partner jako beneficjent”.

Rozszerzając powyższe zapisy Gmina nie zamierza prowadzić na obszarze objętym projektem żadnej działalności gospodarczej i odpłatnego udostępniania pomieszczeń w pawilonie sezonowym oraz pobierania jakichkolwiek innych opłat za korzystanie z powstałej infrastruktury. Sprzęt pływający będzie udostępniany zainteresowanym mieszkańcom bezpłatnie natomiast na czas udostępnienia planuje się pobieranie kaucji zwrotnej. Należy zaznaczyć, że obszar będący przedmiotem projektu (oprócz pawilonu sezonowego) ma charakter otwarty, dostępny siedem dni w tygodniu, 24 godziny na dobę. Tym samym nie wyklucza się, że w czasie kiedy obiekt pozostaje bez nadzoru, w dni wolne od pracy, w godzinach przedpołudniowych i wieczornych bez zgody właściciela (Gminy), bezumownie, może dochodzić na terenie obiektu (na terenie otwartym) do np. sprzedaży lodów, baloników, żywności (np. z ..) itp.

Zaznaczyć przy tym należy, że właściciel (Gmina) nie będzie miał wiedzy o tym fakcie i tym samym nie będzie miał możliwości sprawdzenia potencjalnych przedsiębiorców, czy prowadzą oni działalność gospodarczą, w tym działalność opodatkowaną VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację inwestycji pn. „(…)” na zadanie „(…)”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn.zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a także gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, iż co do zasady organy władzy publicznej, w związku z realizacją nałożonych na nie zadań nie występują jako podatnicy VAT. Organy te mogą zostać uznane za podatników VAT jedynie w przypadku, gdy wykonują czynności niemieszczące się w zakresie zadań własnych organu lub wykonują czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym Gmina, realizująca nałożone na nią zadania własne, co do zasady nie występuje jako podatnik VAT, a w konsekwencji czynności dokonywane przez Gminę w ramach wykonywania zadań własnych nie stanowią czynności podlegających VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.) do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy z zakresu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie tworzenia miejsc rekreacji mieszkańców.

W związku z powyższym, uwzględniając treść art. 15 ust. 6 ustawy o VAT Gmina z tytułu realizacji zadań własnych we wskazanym powyżej zakresie nie powinna występować jako podatnik VAT. Infrastruktura wybudowana w ramach inwestycji będzie stanowić własność Gminy i wykorzystywana będzie do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, które nie podlegają VAT. Ponadto, Gmina nie będzie wykorzystywała wytworzonej infrastruktury do czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania „(…).” w ramach projektu pn. „(…)”, z tego względu, iż Gmina realizując to zadanie i nabywając niezbędne towary i usługi nie występuje w charakterze podatnika VAT oraz wydatki poniesione na realizację inwestycji nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych), ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują:

pkt 10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

pkt 18) promocji gminy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jako Partner, w ramach wniosku złożonego o dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 za pośrednictwem Lidera – (…), realizuje zadanie „(…).”, w ramach projektu pn. „(…)”.

Gmina nie zamierza prowadzić na obszarze objętym projektem żadnej działalności gospodarczej i odpłatnego udostępniania pomieszczeń w pawilonie sezonowym oraz pobierania jakichkolwiek innych opłat za korzystanie z powstałej infrastruktury. Sprzęt pływający będzie udostępniany zainteresowanym mieszkańcom bezpłatnie natomiast na czas udostępnienia planuje się pobieranie kaucji zwrotnej. Obszar będący przedmiotem projektu (oprócz pawilonu sezonowego) ma charakter otwarty, dostępny siedem dni w tygodniu, 24 godziny na dobę.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację ww. zadania.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostaną spełnione, ponieważ nabywane podczas realizacji zadania towary i usługi nie będą służyły do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina nie zamierza prowadzić na obszarze objętym projektem żadnej działalności gospodarczej i odpłatnego udostępniania pomieszczeń w pawilonie sezonowym oraz pobierania jakichkolwiek innych opłat za korzystanie z powstałej infrastruktury. Celem projektu jest przywrócenie funkcji społecznych, sportowych, turystycznych i rekreacyjnych przestrzeni publicznej, otwartej i nieodpłatnej. Obszar objęty projektem oraz wybudowana na nim infrastruktura wykorzystywane będą do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zaspokojenia zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nakłady poniesione na realizację zadania „(…).” w ramach projektu pn. „(…)”. Z wniosku wynika, że nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że zgodnie z art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

Jak stanowi art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa, opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej – w odpowiedniej części.

Złożony wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy jednego zdarzenia przyszłego. Do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług wykorzystana zostanie opłata w wysokości (…) zł. Wnioskodawca w dniu 10 lutego 2021 r. do ww. wniosku dokonał wpłaty w kwocie (…) zł. Następnie w dniu 15 lutego 2021 r. ponownie dokonał wpłaty w kwocie (…) zł. Zatem kwota (…) zł stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa i zostanie zwrócona na rachunek bankowy zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin