INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.09.2011 r. (data wpływu 19.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu usług cateringowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.09.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu usług cateringowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest organizatorem konkursu i programu. Na zakończenie każdej edycji organizuje uroczystą galę, podczas której laureatom są wręczane certyfikaty i nagrody. Gala jest częścią usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz promocji gmin i firm. Składa się ona z następujących elementów: wynajem sal i sprzętu, opracowanie i przygotowanie techniczne scenografii, oprawę muzyczną inne elementy związane z organizacją gali i zaproszeniem gości oraz wyżywienie zaproszonych osób. Wyżywienie realizowane jest jako usługa, której miejscem świadczenia są wynajęte na czas gali sale bankietowe. Usługa cateringowa świadczona jest przez wynajętą w tym celu firmę cateringową. Usługa ma charakter kompleksowy. Obejmuje: transport i dostarczenie na miejsce oraz wydawanie przygotowanych wcześniej posiłków, wynajęcie, dostarczenie i przygotowanie stołów, wynajęcie, montaż i demontaż potrzebnego sprzętu cateringowego i wyposażenia, dekoracje stołów oraz profesjonalną obsługę kelnerską podczas imprezy i sprzątanie po imprezie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie zmienionych w 2011 r. przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r., Spółce nadal przysługuje prawo do odliczania podatku VAT od zakupionych usług cateringowych ...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczania podatku VAT zawartego na fakturach dokumentujących zakup usług cateringowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) „kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zdaniem Spółki w przedstawionej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, na mocy którego „obniżenia kwoty podatku lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób”.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem gastronomii rozumie się „działalność produkcyjno - usługową. obejmującą prowadzenie restauracji barów, itp.” oraz „sztukę przyrządzania potraw”. Natomiast catering jest definiowany w Słowniku Poprawnej Polszczyzny PWN jako usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie potraw lub organizowaniu na zlecenie przyjęć w miejscach wskazanych przez klienta”. Z tego wynika, że elementem odróżniającym obie te usługi jest miejsce spożycia posiłków. Usługa gastronomiczna polega na przyrządzeniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on sporządzany (np. w restauracji). Natomiast w odniesieniu do usługi cateringu, niezbędne jest dostarczenie towarów we wskazane przez zamawiającego miejsce.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odszedł od zasady prymatu - klasyfikacji statystycznych nad potocznym sensem zdarzenia w zakresie klasyfikacji danych towarów i usług na potrzeby VAT. Uchylono art. 8 ust. 3 ustawy oraz wprowadzono art. 5a, zgodnie z którym „towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne”.

Niemniej, powyższe zmiany nie skutkują bezwzględnym zakazem wykorzystania klasyfikacji statystycznych w celu rozwiania powstałych wątpliwości. Zdaniem Spółki, nadal mogą one pełnić funkcję pomocniczą. Mając na uwadze powyższe, Spółka pragnie zauważyć, iż obecnie obowiązująca dla celów VAT klasyfikacja PKWiU 2008 klasyfikuje usługi cateringowe w sekcji I „usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne” Zgodnie z wyjaśnieniami do klasyfikacji, sekcja I obejmuje osobno wyliczone „usługi gastronomiczne” oraz „usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)”.

W opinii Spółki, w przypadku, gdyby usługi cateringowe były traktowane jako jeden z rodzajów usług gastronomicznych, brak byłoby podstaw do osobnego ich wyodrębniania. Tym samym, obecnie obowiązująca Polska klasyfikacja Wyrobów i Usług, podobnie jak wykładnia językowa, nie daje podstaw do uznania usług cateringowych za usługi gastronomiczne.

Ponadto, Spółka pragnie zwrócić uwagę na cel wprowadzonych z dniem 1 stycznia 2011 r. zmian Zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, intencją ustawodawcy było przetłumaczenie obowiązujących załączników i przepisów w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w których zastosowano nomenklaturę i odwołania do klasyfikacji PKWiU 1997 r., na symbole i nazwy stosowane w PKWiU z 2008 r., tak aby ich zakres co do zasady nie uległ zmianie. Dokonane zmiany miały mieć charakter porządkowy i miały nie wpływać na zakres stosowania różnego rodzaju preferencji. Z drugiej strony, wśród zmian, co do których ustawodawca wskazuje na ich szerszy, niż tylko porządkowy charakter, brak jest odwołania do usług cateringowych bądź gastronomicznych.

W związku z powyższym intencją ustawodawcy nie była zatem zmiana stosowanej na potrzeby ustawy definicji usług cateringowych, w wyniku której zostałyby one zaliczone do usług gastronomicznych, od zakupu których nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W opinii Spółki zmiany wprowadzone przez ustawodawcę w dniu 1 stycznia 2011 r. w zakresie stosowania klasyfikacji statystycznych, nie mogą powodować rozszerzenia zakresu wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto, Spółka pragnie zauważyć, iż do 31 grudnia 2010 r. istniała jednolita praktyka organów podatkowych, w ramach której zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami, usługi cateringowe nie były zaliczane do usług gastronomicznych i tym samym podatnikom przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu tych usług. W związku z tym, zdaniem Spółki, ewentualne uznanie przez organy podatkowe usług cateringowych za usługi gastronomiczne i ograniczenie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, w związku ze zmianą przepisów ustawy, byłoby naruszającym zasadę stand still rozszerzeniem zakresu wyłączeń.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż zmiany wprowadzone w ustawie z dniem 1 stycznia 2011 r. nie ograniczają jej prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług cateringowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. Nr 177, poz. 1055), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powyższy przepis stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika (wykonywaną przez podatnika działalnością opodatkowaną).

Od ww. ogólnej zasady ustawodawca wprowadził pewne zastrzeżenia. I tak, stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest organizatorem konkursu, na zakończenie edycji którego organizuje uroczystą galę, podczas której laureatom są wręczane certyfikaty i nagrody. Gala jest częścią usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz promocji gmin i firm. Składa się ona z następujących elementów: wynajem sal i sprzętu, opracowanie i przygotowanie techniczne scenografii, oprawę muzyczną inne elementy związane z organizacją gali i zaproszeniem gości oraz wyżywienie zaproszonych osób. Wyżywienie realizowane jest jako usługa, której miejscem świadczenia są wynajęte na czas gali sale bankietowe. Usługa cateringowa świadczona jest przez wynajętą w tym celu firmę cateringową, która organizuje w tym zakresie transport i dostarczenie na miejsce oraz wydawanie przygotowanych wcześniej posiłków, wynajęcie, dostarczenie i przygotowanie stołów, wynajęcie, montaż i demontaż potrzebnego sprzętu cateringowego i wyposażenia, dekoracje stołów oraz profesjonalną obsługę kelnerską podczas imprezy i sprzątanie po imprezie. Wątpliwości Spółki sprowadzają się do kwestii związanej z prawem do odliczenia od faktury dokumentującej w/w usługę cateringową.

Ustawa o VAT nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług cateringowych. Należy rozważyć, czy catering różni się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu, catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku Języka Polskiego PWN, zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych. Natomiast z treści art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L. 2011,77,1) wynika, iż usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy”. Zgodnie z art. 6 ust. 2 za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usługi cateringowych i restauracyjnych.

Fakt, że PKWiU nie rozstrzyga już o charakterze czynności nie oznacza, że nie można się nią posługiwać pomocniczo. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów podatku od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 („Usługi związane z wyżywieniem”) sklasyfikował pod symbolem :

• PKWiU 56.1 „Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych”,

• PKWiU 56.2 „Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne”, przy czym, pod symbolem PKWiU 56.21 sklasyfikowano „Usługi przygotowania i dostarczenia żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering), natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 „Pozostałe usługi gastronomiczne”.
  
  

W grupowaniu PKWiU 56.29 „Pozostałe usługi gastronomiczne”, w podgrupie 56.29.1 wymienione zostały „Usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę”, natomiast w podgrupie 56.29.2 umieszczono „Usługi stołówkowe”.

Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy.

Podkreślić należy, iż warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej zakupioną usługę cateringową jest wykorzystanie nabytych usług do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie przyjąć należy, iż powyższy warunek został spełniony z uwagi na to, iż nabywana usługa cateringowa – jak wskazano we wniosku – jest częścią usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz promocji gmin i firm, a zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej usługi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.