Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.540.2020.4.AK
z 23 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2020 r. (data wpływu 19 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2020 r. (data nadania 15 listopada 2020 r., data wpływu 15 listopada 2020 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP4-3.4012.426.2020.2.IG, 0114-KDIP3-2.4011.540.2020.3.AK z dnia 9 listopada 2020 r. (data wysłania 9 listopada 2020 r., data doręczenia 10 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 9 listopada 2020 r. Nr 0114-KDIP4-3.4012.426.2020.2.IG, 0114-KDIP3-2.4011.540.2020.3.AK (data wysłania 9 listopada 2020 r., data doręczenia 10 listopada 2020 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 15 listopada 2020 r. (data nadania 15 listopada 2020 r., data wpływu 15 listopada 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, od ponad 20 lat, pozostaje pracownikiem polskiego oddziału jednego z zagranicznych banków. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tego tytułu dochody stanowią główne źródło utrzymania jego i jego rodziny. Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca prowadzi także (również od ponad 20 lat) działalność gospodarczą w zakresie działalności agentów i brokerów ubezpieczeniowych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami czy pośrednictwa w zakresie obrotu nieruchomościami. Na podstawie umowy przeniesienia własności z dnia 29 listopada 2006 r. oraz dwoma umowami z dnia 11 maja 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli udział wynoszący … w nieruchomości oznaczonej jako rolna bez zabudowań, położonej w (…), składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami geodezyjnymi od … do … o łącznej powierzchni …. ha (dalej: Nieruchomość). Poza Wnioskodawcą i jego żoną współwłaścicielami Nieruchomości jest także inne małżeństwo oraz indywidualna osoba fizyczna. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego:

• działka (…) AM-1 przeznaczona jest w części na drogę wewnętrzną, w części na teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej rezydencjonalnej, w części na teren zieleni urządzonej,
  

• działki (…) (w tym działka X) przeznaczone są na teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej rezydencjonalnej w części na teren rolny,
  

• działki (…) AM-1 przeznaczone są na teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej rezydencjonalnej.
  
  
  

W następnym kroku, chcąc uregulować kwestie własnościowe w zakresie Nieruchomości w sposób pozwalający na nieskrępowane zarządzanie i dysponowanie wybranymi częściami Nieruchomości przez poszczególnych współwłaścicieli, w dniu 7 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca wraz innymi osobami fizycznymi będącymi współwłaścicielami Nieruchomości zawarł w formie aktu notarialnego umowę częściowego zniesienia współwłasności. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca wraz z żoną stał się, na prawach wspólności ustawowej:

• wyłącznym właścicielem niezabudowanych działek gruntu numer (…) AM1 (w tym działka X) o łącznej powierzchni …,
  

• współwłaścicielem w udziale wynoszącym … niezabudowanej działki gruntu numer (…) AM-1,
  

• współwłaścicielem w udziale wynoszącym … niezabudowanej działki gruntu numer (…) AM-1.
  
  
  

Ponadto wszystkie zainteresowane strony pozostały współwłaścicielami niezabudowanej działki numer …. AM-1. Częściowe zniesienie współwłasności i wyodrębnienie na rzecz Wnioskodawcy i jego współmałżonki wybranych działek stanowiły naturalną konsekwencję chęci wyodrębnienia do własnego majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki wybranych, należnych im działek. Podejmując ww. decyzję Wnioskodawca nie kierował się chęcią szybkiego zbycia nieruchomości, ale uporządkowaniem kwestii własnościowych. Obecnie, tj. po 12 latach od dnia częściowego zniesienia współwłasności, Wnioskodawca zamierza zbyć działkę X (dalej: Działka X). Nieruchomość, w części w jakiej przynależna jest Wnioskodawcy, została nabyta przez Wnioskodawcę częściowo w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny (Wnioskodawca planował przeprowadzkę do … oraz budowę domu), częściowo w celu zabezpieczenia przyszłości/sytuacji materialnej swoich dzieci (Wnioskodawca zamierzał i nadal planuje przekazać wybrane działki/działkę w drodze darowizny lub spadku swoim zstępnym), a częściowo w celu zabezpieczenia swojej własnej przyszłości poprzez posiadanie majątku, który zasadniczo nie podlega znaczącej deprecjacji i który w razie potrzeby będzie można spieniężyć pozyskując w ten sposób środki niezbędne do życia. W przypadku Nieruchomości, działki przypadające w udziale Wnioskodawcy nie były przez Wnioskodawcę ani przez żadną inną osobę wykorzystywane. W szczególności Działka X od momentu nabycia do dnia sprzedaży nie była w żaden sposób wykorzystywana w ramach czynności opodatkowanych VAT, zwolnionych z VAT lub niepodlegających VAT, w szczególności działka ta nie była wynajmowana czy wydzierżawiana innym podmiotom. Tym samym Wnioskodawca nie czerpie i nie czerpał z nich żadnych pożytków. W zakresie Działki X Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań mających na celu jej rozreklamowanie. Aktywność Wnioskodawcy ograniczyła się do wystawienia tablicy informującej o chęci sprzedaży działki oraz do zamieszczenia stosownego ogłoszenia w Internecie. Zarówno w stosunku do Działki X, jak i do pozostałych działek składających się na Nieruchomość, Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek czynności mających na celu jej uatrakcyjnienie, w szczególności nie były podejmowane żadne działania marketingowe. Działka X posiada jednak przyłącze do sieci energetycznej oraz wodnej, które to przyłącza zostały wykonane na zlecenie Wnioskodawcy. Zbycie Działki X będzie pierwszą transakcją Wnioskodawcy w zakresie zbycia nieruchomości gruntowej. Poza działkami gruntu wyodrębnionymi z Nieruchomości Wnioskodawca posiada także lokale mieszkalne, które zamieszkiwane są przez niego i przez osoby bliskie Wnioskodawcy. Lokale te nie są na ten moment świadomie przeznaczone do sprzedaży. Wnioskodawca nie może jednak wykluczyć takiej sprzedaży w przyszłości. Niezależnie od powyższego, w odniesieniu do niezabudowanej działki gruntu o numerze … AM-1 (której Wnioskodawca jest współwłaścicielem w udziale wynoszącym …), Wnioskodawca, wraz z drugim współwłaścicielem, podjęli decyzję o chęci jej sprzedaży. W tym celu wystawiona została tablica informująca o działce na sprzedaż oraz zamieszczone stosowne ogłoszenie w Internecie. Na ten moment Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć ani czy w ogóle, ani kiedy ww. działka zostanie sprzedana. Tym bardziej Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć na jakich warunkach do takiej sprzedaży ewentualnie dojdzie. Uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego nie nastąpiło z inicjatywy Wnioskodawcy. Plan zagospodarowania przestrzennego został przez Wnioskodawcę „zastany” na moment nabywania udziałów w Nieruchomości. Środki pochodzące ze zbycia Działki X nie zostaną przez Wnioskodawcę reinwestowane w kupno nowej nieruchomości gruntowej, ale spożytkowane w ramach wydatków „bieżących” na potrzeby Wnioskodawcy i jego rodziny.

W uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe o następujące informacje:

Wnioskodawca nabył Nieruchomość w drodze umowy sprzedaży.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości poza wymienionymi we wniosku.

Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, posiadane przez niego lokale mieszkalne zamieszkiwane są przez niego i przez osoby bliskie Wnioskodawcy. Jeden z posiadanych przez Wnioskodawcę lokali mieszkalnych jest przedmiotem najmu. Umowa najmu została przez Wnioskodawcę zawarta w dniu 15 października 2020 r. na okres 1 roku.

Wnioskodawca jest obecnie właścicielem 5 lokali mieszkalnych (4 mieszkania i 1 dom).

Wnioskodawca nabywał lokale mieszkalne przede wszystkim w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych swojej najbliższej rodziny, ale także w celu zabezpieczenia przyszłości/sytuacji materialnej swoich dzieci oraz częściowo w celu zabezpieczenia swojej własnej przyszłości poprzez posiadanie majątku, który zasadniczo nie podlega znaczącej deprecjacji i który w razie potrzeby będzie można spieniężyć pozyskując w ten sposób środki niezbędne do życia.

Wnioskodawca jest właścicielem lokali mieszkalnych na zasadach wspólności małżeńskiej wraz ze swoją małżonką.

Zakup wszystkich nieruchomości posiadanych przez Wnioskodawcę sfinansowany został ze środków własnych Wnioskodawcy i jego małżonki.

Wszystkie działki, przez cały okres ich posiadania, nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę. W stosunku do żadnej z działek Wnioskodawca nie podejmował też żadnych czynności mających na celu jej uatrakcyjnienie, w szczególności nie były podejmowane żadne działania marketingowe. Działki zostały przyłączone do sieci energetycznej oraz wodnej.

Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego dla działki X.

Żadna z działek posiadanych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Działkę Nr… Wnioskodawca przekazał w dniu 4 listopada 2020 r. w formie darowizny swojemu synowi. W przypadku niedojścia do planowanej sprzedaży Wnioskodawca rozważa ewentualne przekazanie Działki X w formie darowizny córce. Środki uzyskane z ewentualnej sprzedaży Wnioskodawca zamierza potraktować jako oszczędności z przeznaczeniem na zabezpieczenie przyszłości swojej i swoich dzieci.

Jak Wnioskodawca wskazał we wniosku, Działka X posiada przyłącze do sieci energetycznej oraz wodnej, które to przyłącza zostały wykonane na zlecenie Wnioskodawcy. Powyższe zostało wykonane w związku z planami przeprowadzki do … i budową domu. Przyłącze energetyczne zostało wykonane w drugiej połowie 2008 r. (najprawdopodobniej we wrześniu 2008 r.). Przyłącze do wody zostało wykonane w drugiej połowie 2009 r. (najprawdopodobniej we wrześniu 2009 r.).

Na moment składania przedmiotowych wyjaśnień Wnioskodawca nie zamierza nabycia kolejnych nieruchomości.

Wnioskodawca nie zawarł z potencjalnym nabywcą przedwstępnej umowy sprzedaży. Wnioskodawca poza wyrażeniem wstępnej ustnej zgody na zbycie Działki X nie zobowiązał się do podjęcia żadnych działań/spełnienia warunków, od których uzależniona jest sprzedaż.

Wnioskodawca nie udzielił nikomu pełnomocnictwa do działania w imieniu Wnioskodawcy przy czynnościach związanych ze sprzedażą Działki X.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w zakresie sprzedaży Działki X Wnioskodawca uznany powinien zostać za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a co za tym idzie czy od przedmiotowej sprzedaży uiszczony powinien zostać podatek VAT?
   
2. Czy w zakresie sprzedaży Działki X znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, a co za tym idzie, czy sprzedaż Działki X będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania z uwagi na upływ 5 letniego okresu posiadania?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie odpowiedzi na pytanie dotyczące podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie sprzedaży Działki X znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, a co za tym idzie sprzedaż Działki X będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania z uwagi na upływ 5-letniego okresu posiadania.

Uzasadnienie.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zwrócić należy uwagę na art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, zgodnie z którym źródłem przychodów jest „(...) odpłatne zbycie (...) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (...) — jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c — przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...)”. W świetle powyższego, stwierdzić należy, że zbycie nieruchomości lub ich części, w przypadku gdy od daty ich nabycia upłynęło więcej niż 5 lat, zasadniczo nie podlega opodatkowaniu PIT. A contrario, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części będzie jednak podlegało opodatkowaniu PIT w sytuacji, w której do nabycia doszło wcześniej niż przed 5 laty lub w sytuacji, w której odpłatne zbycie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, działalność gospodarcza „(...) oznacza (...) działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, (...) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych — prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 .” Jak podnosi się w orzecznictwie, na pojęcie „zorganizowanie” składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonej działalności, jak i w fazie realizacyjnej. Z kolei przez „ciągłość” działań należy rozumieć stałość (trwałość) ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność. (por. wyrok NSA z dnia 9 marca 2016 r. sygn. akt II FSK 1473/14). W kontekście powyższego warto zwrócić uwagę na wskazany już powyżej wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym sąd stwierdził, że „każda (...) transakcja związana ze sprzedażą nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu) powinna być rozpatrywana indywidualnie, z uwzględnieniem całokształtu okoliczności z nią związanych, w tym czynności podjętych przez sprzedającego przed dokonaną sprzedażą, a którą cechują przymioty charakterystyczne dla prowadzonej działalności gospodarczej (np. deweloperskiej). Znaczenie dla oceny zdarzenia mogą mieć również indywidualne cechy przedmiotu transakcji, bądź okoliczności życiowe, w jakich znajdował się podatnik dokonujący transakcji, a które miały wpływ na jego decyzje. O ile zatem w związku z nieruchomością nie były podejmowane przez podatnika czynności o charakterze kwalifikowanym (charakterystyczne np. dla działalności deweloperskiej czy też z zakresu obrotu nieruchomościami), z pojęciem działalności gospodarczej nie powinny być identyfikowane jedynie transakcje odpłatnego zbycia nieruchomości, w związku z zaniechaniem realizacji celu, dla którego została ona uprzednio nabyta (np. podatnik dokonuje sprzedaży gruntu z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego w następstwie istotnych problemów finansowych albo też zbywa nieruchomość, którą nabył wprawdzie w celu gospodarczym, lecz z określonych powodów nie zadecydował o jej gospodarczym wykorzystaniu, nie weszła ona w skład przedsiębiorstwa, stała się zbędna dla realizacji pierwotnie założonych zamiarów). Podobnie postrzegać można sytuację, w której podatnik nabywa po atrakcyjnej cenie dużą nieruchomość, część z niej zabudowuje budynkiem mieszkalnym, a pozostały fragment zbywa (nawet po jego podzieleniu na mniejsze działki gruntu). Istotne znaczenie ma wyłączenie z opodatkowania przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine, a związane z upływem 5 lat między nabyciem, a sprzedażą nieruchomości. Wymieniony okres traktować można jako przyjętą przez ustawodawcę klauzulę czasową, której ziszczenie powoduje brak możliwości kwalifikowania dokonanej sprzedaży nieruchomości (co do której oczywiście nie były podejmowane czynności przekraczające zwykły zarząd) do transakcji spekulacyjnych. Zdaniem NSA, zwłaszcza w warunkach rozregulowanej sytuacji na rynku pracy, niepewności co do sposobu zaspokojenia w przyszłości potrzeb własnych i rodziny, do naturalnych zachowań należy lokowanie wolnych środków finansowych w różne dobra, które w określonej perspektywie czasowej mogą zostać korzystnie spieniężone. Do takich dóbr należą m.in. nieruchomości. Samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych (zatwierdzenie podziału, ustalenie warunków zabudowy – w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi.” Wskazać także należy na wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 1100/17), w którym sąd stwierdził, że „(...) należy zauważyć, że czynności podatniczki związane ze sprzedażą działek świadczą o tym, że działała ona z zamiarem uzyskania korzyści majątkowej, a zatem w celu zarobkowym. Nie ulega też wątpliwości, że sporne transakcje dokonane zostały w jej imieniu własnym oraz na jej rachunek. Spełnienie jednak tylko tych dwóch warunków (z czterech wymienionych w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.) nie pozwala na przyjęcie, że przychody ze sprzedaży 9 działek uzyskane w latach 2010-2016 można zaliczyć do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Nie można przyjąć, aby działalność skarżącej miała cechy zorganizowania i ciągłości w przedstawionym wyżej rozumieniu. O spełnieniu tej przesłanki absolutnie nie świadczy ani podział działki na mniejsze, ani wydzielenie drogi, jak również uzyskanie służebności przejazdu (drogi koniecznej), a dalej zlecenie czynności związanych ze sprzedażą wyodrębnionych działek pośrednikowi, a nawet wystąpienie do operatorów poszczególnych mediów o wskazanie warunków przyłączenia działek do poszczególnych sieci. Nie można przyjąć, aby tego rodzaju działania istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności - a nadto - że dokonując sprzedaży rozczłonkowanych fragmentów jednego zbioru (jednej działki gruntu), skarżąca z operacji tych uczyniła sobie stałe (nie okazjonalne) źródło zarobkowania. Należy zauważyć, że nieruchomość znajduje się w posiadaniu podatniczki od kilkudziesięciu lat. Z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby to ona inicjowała opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości, bądź studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Ponadto ustanowienie drogi koniecznej, nawet za odpłatnością, warunkuje często w ogóle możliwość prawidłowego korzystania, a w rezultacie także zbycia nieruchomości, gdyż bez możliwości skomunikowania nie przedstawia ona żadnej użytecznej wartości. Z kolei możliwość przyłączenia do określonych mediów wpływa i decyduje bezpośrednio o wartości nieruchomości niezależnie od tego, czy znajduje się ona w posiadaniu przedsiębiorcy, czy osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Także stanowisko jakoby zlecenie sprzedaży wskazanych działek profesjonalnemu pośrednikowi zajmującemu się obrotem nieruchomościami świadczyło o podjęciu przez skarżącą czynności o charakterze zawodowym (profesjonalnym), przeczy logice oraz doświadczeniu życiowemu. Skoro bowiem podatniczka zleca sprzedaż działek pośrednikowi w obrocie nieruchomościami to oznacza, że sama nie działa w tym zakresie zawodowo (profesjonalnie). Wynik takiego wnioskowania jest logiczny choćby ze względów finansowych i pragmatycznych oraz świadczy o braku profesjonalnego doświadczenia skarżącej w tym zakresie (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Po 839/12 oraz wyrok NSA z dnia 3 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 955/13, publ. CBOSA). O ile zatem w związku z nieruchomością nie były podejmowane przez podatniczkę czynności o charakterze kwalifikowanym (charakterystyczne np. dla działalności deweloperskiej czy też z zakresu obrotu nieruchomościami), z pojęciem działalności gospodarczej nie powinny być identyfikowane jedynie transakcje odpłatnego zbycia nieruchomości, w związku z wyzbywaniem się majątku uzyskanego w przeszłości. Istotne znaczenie ma także wyłączenie z opodatkowania przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine, a związane z upływem 5 lat między nabyciem, a sprzedażą nieruchomości. Wymieniony okres traktować można jako przyjętą przez ustawodawcę klauzulę czasową, której ziszczenie powoduje brak możliwości kwalifikowania dokonanej sprzedaży nieruchomości (co do której oczywiście nie były podejmowane czynności przekraczające zwykły zarząd) do transakcji spekulacyjnych. Zdaniem NSA, zwłaszcza w warunkach rozregulowanej sytuacji na rynku pracy, niepewności co do sposobu zaspokojenia w przyszłości potrzeb własnych i rodziny, do naturalnych zachowań należy lokowanie wolnych środków finansowych w różne dobra, które w określonej perspektywie czasowej mogą zostać korzystnie spieniężone. Do takich dóbr należą m.in. nieruchomości, tym bardziej, gdy nabywane są pod tytułem danym. Samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych, czy uregulowania prawidłowego dostępu do nich, nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi (por. wyroki NSA: z dnia 9 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 1423/14 oraz z dnia 5 marca 2019 r., sygn. akt II FSK 829/17, publ. CBOSA). Można mówić o gospodarowaniu osobistym majątkiem, jeżeli zamiarem podatnika jest jedynie spieniężenie części lub całości swojego majątku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży majątku nie są wówczas reinwestowane, czyli przeznaczane na zakup kolejnych rzeczy tego samego rodzaju i przygotowanie ich do sprzedaży, a następnie sprzedaży, ale są wykorzystywane na inne cele, jak zwłaszcza bieżące potrzeby podatnika lub jego rodziny. Podkreślić przy tym należy w tym kontekście konieczność badania rzeczywistego wykorzystania pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży, a nie jedynie samego zamiaru podatnika co do sposobu ich wykorzystania. Należy wobec tego podkreślić, że gospodarowanie osobistym majątkiem nie może być zarezerwowane wyłącznie dla czynności jednorazowych. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego przy ocenie charakteru sprzedaży dokonywanej przez podatnika nie może decydować liczba i zakres transakcji. Jednorazowe zbycie dużego majątku może być bowiem trudne czy mniej korzystne, niż podzielonego.” Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska zaprezentowanego przez Wnioskodawcę może być także interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 lutego 2020 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.468.2019.5.MJ), w której — w niemal identycznym stanie faktycznym — organ podatkowy potwierdził, że „(...) planowane zbycie przez Wnioskodawcę (...) działki, nabytej przez Wnioskodawcę (...) umowami, zawartymi w latach 2006-2008, nie będzie stanowić przychodu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż okres pięcioletni, o którym mowa w tym przepisie niewątpliwie minął, i tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu, gdyż w wyniku sprzedaży przedmiotowych działek, jak to wykazano powyżej, u Wnioskodawcy nie powstanie w ogóle przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.” W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, podobnie jak w zakresie VAT, stwierdzić należy, że skoro od dnia nabycia prawa udziału w Nieruchomości oraz częściowego zniesienia współwłasności do dnia zbycia działki minął znaczący okres czasu i Wnioskodawca nie podejmował w tym czasie szeregu następujących po sobie czynności ukierunkowanych bezpośrednio na zwiększenie atrakcyjności/wartości Działki X to nie sposób uznać, że prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT. Jednocześnie podkreślić należy, że częściowe zniesienie współwłasności nie może być postrzegane jako zorganizowane działania przesądzające o uznaniu Wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, wyodrębnienia do własnego majątku Wnioskodawcy i jego małżonki określonych działek miało na celu uporządkowanie kwestii własnościowych. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie sprzedaży Działki X znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, a co za tym idzie sprzedaż Działki X będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania z uwagi na upływ 5 letniego okresu posiadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)˗c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
  
  
  

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

• po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,
  

• po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,
  

• po trzecie, w sposób ciągły.
  
  
  

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter.
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się ponadto cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości (działki), o której mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wskazują, że nieruchomości posiadane przez Wnioskodawcę nie zostały przez Niego nabyte dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie były w takiej działalności wykorzystywane.

W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Wnioskodawcę wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Nie sposób uznać, że aktywność Wnioskodawcy w zakresie opisanej przyszłej transakcji sprzedaży działki X ma charakter powtarzalny i ciągły. Uwagę należy przede wszystkim zwrócić na czas, który upłynął między datą nabycia, a planowanym odpłatnym zbyciem nieruchomości, który jak wskazał Wnioskodawca wynosi 12 lat. Należy także podkreślić, że Wnioskodawca nie nabywał nieruchomości w celu późniejszego ich spieniężenia. Wnioskodawca wyraźnie wskazuje, że nieruchomości nabywał w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, w celu zabezpieczenia przyszłości/sytuacji materialnej swojej i swoich dzieci. Ponadto, w czasie posiadania działek, Wnioskodawca nie udostępniał ich (nie wydzierżawiał ani nie wynajmował) osobom trzecim, w celu czerpania zysków. Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek celowych czynności uatrakcyjniających działki. Działka X posiada przyłącze do sieci energetycznej oraz wodnej, które to przyłącza zostały wykonane na zlecenie Wnioskodawcy, w związku z planami przeprowadzki do … i budową domu. Przyłącza zostały wykonane w 2008 i 2009 r. Sprzedaż przedmiotowej działki jest pierwszą transakcją Wnioskodawcy w zakresie zbycia nieruchomości gruntowej. Zakup wszystkich nieruchomości posiadanych przez Wnioskodawcę sfinansowany został ze środków własnych Wnioskodawcy i jego małżonki. Posiadane przez Wnioskodawcę lokale mieszkalne zamieszkiwane są przez niego i przez osoby bliskie Wnioskodawcy. Jeden z posiadanych przez Wnioskodawcę lokali mieszkalnych jest przedmiotem najmu. Lokale te nie są na ten moment świadomie przeznaczone do sprzedaży. Lokale zostały nabyte w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych swojej najbliższej rodziny, a także w celu zabezpieczenia przyszłości/sytuacji materialnej swojej i swoich dzieci. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie planuje nabywania kolejnych nieruchomości. W przypadku sprzedaży działki X, środki pieniężne uzyskane przez Wnioskodawcę zostaną spożytkowane w ramach wydatków „bieżących” na potrzeby Wnioskodawcy i jego rodziny, nie zostaną przez Wnioskodawcę reinwestowane w kupno nowej nieruchomości gruntowej. Jeśli transakcja nie dojdzie do skutku Wnioskodawca rozważa przekazanie przedmiotowej działki swojej córce w drodze darowizny.

W związku z powyższym przyjąć należy, że planowane przez Wnioskodawcę przedsięwzięcie ma charakter incydentalny. Całokształt okoliczności, a w szczególności zakres, stopień zaangażowania, i cel działania Wnioskodawcy wskazują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż działki X nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, skutki podatkowe odpłatnego zbycia ww. nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

W świetle powyższego, zgodnie z powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia przedmiotowej działki, należy utożsamiać z datą jej nabycia przez Wnioskodawcę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca stał się współwłaścicielem przedmiotowej działki w wyniku zawarcia umów sprzedaży z dnia 29 listopada 2006 r. oraz dwóch umów z dnia 11 maja 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli udział wynoszący 101/875 w nieruchomości oznaczonej jako rolna bez zabudowań, położonej w …, składającej się z działek gruntu oznaczonych numerami geodezyjnymi od … do …. (w tym działki X) Poza Wnioskodawcą i jego żoną współwłaścicielami Nieruchomości zostało także inne małżeństwo oraz indywidualna osoba fizyczna. W dniu 7 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca wraz innymi osobami fizycznymi będącymi współwłaścicielami Nieruchomości zawarł w formie aktu notarialnego umowę częściowego zniesienia współwłasności. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca wraz z żoną stał się, na prawach wspólności ustawowej wyłącznym właścicielem m.in. działki X.

Wskazać należy, że celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli, z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Punktem wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania jest wartość rynkowa zbywanych udziałów, a nie powierzchnia nieruchomości.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że planowane zbycie przez Wnioskodawcę działki X, nie będzie stanowić przychodu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż okres pięcioletni, o którym mowa w tym przepisie niewątpliwie minął, i tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu, gdyż w wyniku sprzedaży przedmiotowych działek, jak to wykazano powyżej, u Wnioskodawcy nie powstanie w ogóle przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.