INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 4 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup maszyn – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup maszyn. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 4 października 2011 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 września 2011 r. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jako współwłaścicielka gospodarstwa rolnego, które prowadzi wraz z mężem. Podatek VAT zainteresowana rozlicza na zasadach ogólnych.

W latach wcześniejszych mąż Wnioskodawczyni złożył wniosek do Agencji Rynku Rolnego o dofinansowanie zakupu maszyn rolniczych z funduszy unijnych w ramach programu działania na rzecz modernizacji gospodarstw rolnych. Jednak z braku funduszy wniosek został odroczony. W obecnym jednak czasie wniosek został rozpatrzony pozytywnie i Wnioskodawczyni wraz z mężem są gotowi do dokonania zakupu maszyn. Ponieważ wniosek wystawiony był na męża, zakupu dokonać może wyłącznie mąż. Agencja Rynku Rolnego wyraża gotowość wystawienia faktur na imiona obydwu małżonków i uwidocznić na nich Numery NIP obydwu małżonków. Jednocześnie Agencja wyklucza możliwość wystawienia faktur wyłącznie na Wnioskodawczynię, gdyż wniosek złożony został przez jej męża.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni prosi o wiążącą interpretację, czy w tej sytuacji będzie mogła rozliczyć faktury wystawione na obydwu małżonków z numerem NIP obydwu małżonków, w celu odliczenia VAT naliczonego i wystąpić o zwrot nadpłaty nad podatkiem należnym.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana oświadczyła, że zakupione maszyny będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Służą one bowiem do uprawy gruntów rolnych, zbioru i pielęgnacji płodów rolnych, hodowli zwierząt i transportu.

Gospodarstwo Wnioskodawczyni nie świadczy usług rolnych dla innych gospodarstw, a zajmuje się wyłącznie:

• produkcją płodów rolnych (zbóż, rzepaku, buraków cukrowych),
• hodowla zwierząt.
  
  

Sprzedaż wszystkich uzyskanych produktów w całości stanowi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy wobec przedstawionych faktów Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć VAT naliczony od VAT-u należnego i w przypadku nadwyżki VAT-u nad należnym wystąpić o jego zwrot...

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie ona mogła rozliczyć otrzymane faktury w rejestrach zakupu i rozliczyć VAT naliczony w deklaracjach VAT-7, gdyż takie stanowisko zawiera orzeczenia ETS z dnia 21 kwietnia 2005 r. w sprawie C-25/03 HE.

W opinii Zainteresowanej, prawo do odliczenia i zwrotu przysługuje jej w pełni, gdyż dokonane zakupy służą wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej, a ich udokumentowanie spełnia wszelkie wymogi ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 -7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast, stosownie do przepisu art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Przywołane regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura będąca podstawą odliczenia, winna zawierać elementy wymienione w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

I tak, zgodnie z tym przepisem, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych – art. 96 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni będąc współwłaścicielką gospodarstwa rolnego, od dnia 1 września 2011 r. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali dofinansowanie od Agencji Rynku Rolnego na zakup maszyn. Zakupione maszyny będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Agencja Rynku Rolnego wystawi faktury na imiona obydwu małżonków i uwidoczni na nich Numery NIP obydwu małżonków.

Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne. Przyjęta zasada – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo – ma uprościć rozliczenia podatkowe. Wówczas bowiem podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego skutkuje tym, że faktury dotyczące tego gospodarstwa będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż na wystawianych fakturach będą umieszczone zarówno dane Wnioskodawczyni jak i jej męża, zatem nie można uznać ich za nieprawidłowe. Tym samym przedmiotowe faktury uprawniają do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z nich wynikającą. Faktury VAT wystawione na nazwisko obojga małżonków z obydwoma numerami NIP potwierdzają dokonanie zakupu maszyn przez gospodarstwo prowadzone przez małżonków pozostających we wspólności ustawowej małżeńskiej, zaś zgodnie z przywołanym określeniem podatnika VAT wg art. 15 ustawy, rozliczeń VAT dokonuje Wnioskodawczyni jako zarejestrowany podatnik VAT.

Reasumując, w związku z zakupem maszyn Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanego w deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.