Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1038/12-2/SJ
z 4 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 8 października 2012 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W trakcie składania wniosku o wpis do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej (CEIDG-1) Zainteresowany został zobligowany do podania kodu określającego działalność gospodarczą według Polskiej Klasyfikacji Działalności. Została ona wpisana pod numerami: – 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nim doradztwo techniczne; – 71.1 1.Z Działalność w zakresie architektury; – 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa, techniczna, nigdzie indziej niesklasyfikowana; – 74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania. Przed założeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskał informację z infolinii Krajowej Informacji Podatkowej, że mimo występowania w kodach PKD stwierdzenia „doradztwo”, może skorzystać, zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (ustawy o VAT), ze zwolnienia z ww. podatku. Możliwość skorzystania ze zwolnienia miała wynikać z faktu, że Zainteresowany nie planuje w zakresie prowadzonej działalności świadczyć usług z zakresu doradztwa, czyli nie będzie podlegał pod art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Jednak w urzędzie skarbowym, pod który Wnioskodawca podlega, został poinformowany, że jako przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie określonym ww. kodami nie może zostać zwolniony z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, ze względu na stwierdzenie doradztwo co sprawia, że podlega on pod art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. W celu wyjaśnienia sytuacji w urzędzie skarbowym polecono Zainteresowanemu zgłoszenie się o oficjalną interpretację przepisów. Ww. kody PKD zostały wybrane ponieważ najbliżej określały działalność gospodarczą którą prowadzi Wnioskodawca, czyli usługi z zakresu wykonywania projektów i rysunków obiektów budowlanych, architektury, usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi, usługi w zakresie specjalistycznego projektowania. Jak już poinformował Zainteresowany, nie będzie wykonywał usług związanych z doradztwem zawartym w opisach ww. kodów PKD.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, ponieważ, zgodnie ze stanem faktycznym w ramach jego działalności gospodarczej, nie będzie prowadził usług z zakresu doradztwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z informacją uzyskaną w infolinii Krajowej Informacji Podatkowej, może on skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, ponieważ mimo występowania we wskazanych kodach PKD stwierdzeń o doradztwie, w zakresie prowadzonej działalności nie będzie on świadczył usług z zakresu doradztwa, czyli nie ma zastosowania art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Dodatkowo na stronie internetowej www.sip.mfgov.pl. Zainteresowany znalazł interpretacje podatkowe dla podobnych spraw do jego:

• interpretacja z dnia 17 listopada 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPP2/443-1128/09-4/TW;
• interpretacja z dnia 12 marca 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygnatura IBPP1/443-1247/09/AZb;
• interpretacja z dnia 2 grudnia 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygnatura IBPP/443-871/10/BM;
• interpretacja z dnia 4 lutego 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura IPPP21443-959/10-3/MM;
• interpretacja z dnia 30 września 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygnatura ITPP1/443-926/11/IK;
• interpretacja z dnia 19 października 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygnatura IPTPP2/443-362/11-4/JN;
• interpretacja z dnia 13 grudnia 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygnatura IPTPP2/443-536/11-4/PM.
  
  

We wskazanych interpretacjach wnioskodawcy także w opisie działalności gospodarczej podali kody PKD w których były stwierdzenia o doradztwie, jednak w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczyli usług z zakresu doradztwa dlatego mogli skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie jej przekroczenia. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia, a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę (…).

Z kolei, w myśl art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. (…) (art. 113 ust. 10 ustawy).

Jednocześnie, na mocy art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali;
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym;
   3. nowych środków transportu;
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż podatnik może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

• podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy, lub w roku rozpoczęcia działalności, przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150.000 zł,
• podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.
  
  

Należy zauważyć ponadto, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod pozycją 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”.

W świetle powyższego usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od dnia 8 października 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą, która została wpisana pod numerami PKD: – 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nim doradztwo techniczne; – 71.1 1.Z Działalność w zakresie architektury; – 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa, techniczna, nigdzie indziej niesklasyfikowana; – 74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania. Jak wskazał Zainteresowany, nie planuje on w zakresie prowadzonej działalności świadczyć usług z zakresu doradztwa opisach ww. kodach PKD, czyli nie będzie podlegał pod art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą to usługi z zakresu wykonywania projektów i rysunków obiektów budowlanych, architektury, usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi, usługi w zakresie specjalistycznego projektowania.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy wskazać, iż termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad na przykład w zakresie ekonomii, finansów czy też z dziedzin technicznych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Należy stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje żadnych czynności, których istotą jest jakikolwiek rodzaj doradztwa (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), to wówczas Zainteresowanemu przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, od chwili rozpoczęcia działalności. Zauważyć należy, że korzystanie ze zwolnienia jest możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.