INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia określonego w art. 18b tej ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia określonego w art. 18b tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka działa w branży telekomunikacyjnej i należy do wiodących w kraju integratorów systemów teleinformatycznych. W związku z chęcią zoptymalizowania procesów zarządzania przedsiębiorstwem, Spółka rozpoczęła w roku 2008 wdrażanie systemu IFS (Industrial and Financial System). System ten należy do grupy systemów ERP IFS Applications, które umożliwiają firmom usprawnienie czterech kluczowych procesów - zarządzania aktywami i usługami, produkcji, zarządzania łańcuchem dostaw oraz projektów.

System wdrożony w Spółce ma w szczególności usprawnić:

• pracę grupową;
• wydajność;
• planowanie i budżetowanie;
• realizację, monitorowanie i raportowanie;
• zarządzaniem finansami;
• procesy finansowo-księgowe;
• kadry i płace;
• pozyskiwanie kontraktów i sprzedaż usług, towarów;
• działania marketingowe;
• zakup towarów i materiałów pomocniczych, magazynowanie;
• zarządzanie projektami.

Oprogramowanie umożliwi Spółce miedzy innymi:

• wsparcie pracy grupowej i elektronicznego obiegu dokumentów;
• wspomaganie planowania w zakresie planu: sprzedaży, kosztów i przychodów, inwestycji, zaopatrzenia, zatrudnienia, finansów oraz wskaźników mierzących realizację celów;
• generowanie bilansu dla firmy i jej jednostek organizacyjnych;
• prowadzenie rejestru należności;
• obsługę nadawania i monitorowania limitów, należności przeterminowanych i zabezpieczeń;
• import plików wyciągów bankowych;
• prowadzenie kartoteki środków trwałych;
• ocenę pracowników;
• prowadzenie kartoteki szkoleń pracowniczych;
• wyliczanie średniego czasu dostaw na czas, za wcześnie i opóźnionych;
• zamawianie towarów i prowadzenie ich kartoteki.

Zgodnie z umową o świadczenie usług z zakresu wdrożenia systemu IFS, która została zawarta pomiędzy Spółką a wykonawcą systemu, wdrożenie systemu ma strategiczne znaczenie dla Spółki i było jej priorytetowym przedsięwzięciem. W znacznym stopniu poprawia on bowiem funkcjonowanie przedsiębiorstwa i zbliża je do wymogów obowiązujących obecnie na rynku. System zawiera ponadto wiele elementów innowacyjnych i zwiększa konkurencyjność firmy. System został nabyty przez Wnioskodawcę na podstawie wskazanej powyżej umowy o świadczenie usług z zakresu wdrożenia systemu IFS z dnia 9 kwietnia 2009 r., która przenosi na Spółkę prawa i umożliwia korzystanie z systemu poprzez udzielenie Spółce licencji. Spółka uzyskała opinię niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 615 ze zm.), w której jednoznacznie stwierdzono, że z uwagi na to, iż system IFS stanowi wartość niematerialną i prawną, umożliwia świadczenie udoskonalonych usług i stanowi technologię znaną i stosowaną na świecie od roku 2007, czyli technologię która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, system ten można uznać za nową technologię w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Opinię przygotował dr inż. Leszek G. z Wydziału Matematyki i Informatyki Uniwersytetu. System IFS stanowi wartość niematerialną i prawną, która dnia 30 czerwca 2010 r. została wprowadzona przez Spółkę do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki składające się na wartość początkową oprogramowania były ponoszone w latach 2008, 2009 i 2010 oraz obejmowały: audyt nad wdrożeniem oprogramowania, wdrożenie oprogramowania (instalacja), udzielenie licencji na oprogramowanie. Wydatki na nabycie systemu nie zostały Spółce zwrócone w żadnej formie. Spółka nie prowadzi działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że w 2010 r. miało miejsce przekształcenie Spółki będącej stroną umowy o świadczenie usług z zakresu wdrożenia systemu IFS w Spółkę Akcyjną w trybie art. 551 i n. ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Z uwagi na obowiązującą przy przekształcaniu spółek zasadę sukcesji uniwersalnej, zdarzenie to nie ma jednak wpływu na ocenę praw i obowiązków przysługujących Spółce w związku z zawarciem przedmiotowej umowy skutkującej uzyskaniem przez Wnioskodawcę systemu IFS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie systemu IFS kwalifikują się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia 50% wydatków na nabycie systemu IFS w ramach ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ww. ustawy poprzez dokonanie korekty deklaracji CIT-8 za rok 2010 i wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty...

W ocenie Spółki wydatki poniesione na nabycie systemu IFS kwalifikują się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o CIT oraz Spółka będzie uprawniona do odliczenia 50% wydatków na nabycie systemu IFS w ramach ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ustawy poprzez dokonanie korekty deklaracji CIT-8 za rok 2010 i wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Zgodnie z regulacją art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu skorzystania z ulgi na nowe technologie podatnik musi spełnić następujące warunki:

• nowa technologia musi stanowić wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• nowa technologia musi być nabyta w drodze umowy o przeniesienie praw do niej oraz o korzystanie z tych praw;
• innowacyjność nowej technologii musi umożliwiać wytwarzanie nowych bądź udoskonalonych wyrobów lub usług, a nowa technologia nie może być wykorzystywana na świecie dłużej niż przez ostatnie 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Ponadto podatnik traci prawo do ulgi na nowe technologie, jeżeli przed upływem 3 lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

• udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii;
• otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Przedmiotowa ulga nie przysługuje również, jeżeli podatnik w roku podatkowym lub w roku podatkowym poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnie strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wskazuje, iż nabyte przez nią oprogramowanie IFS spełnia wszystkie przesłanki do skorzystania z ulgi na nowe technologie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj.:

• stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:



1. do kategorii praw zaliczanych do wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z treścią art. 16b ust. 1 ustawy należą m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje; na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) można natomiast stwierdzić, że licencją jest umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych i korzystanie z utworu (w tym programu komputerowego); tym samym, w związku z faktem, że nabycie przez Spółkę oprogramowania następuje w formie udzielenia jej licencji jest ona uprawniona do zaliczenia jej do wartości niematerialnych i prawnych;


• zostało nabyte w drodze umowy o przeniesienie praw oraz o korzystanie z tych praw;
• innowacyjność oprogramowania została potwierdzona przez jednostkę naukową, o której mowa w art. 18b ust. 2 ustawy.

Ponadto Spółka zaznacza, iż nie udzieliła oraz nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowych technologii oraz nie otrzymała zwrotu wydatków na te technologie w jakiejkolwiek formie. Spełniona jest także przesłanka braku działania na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz praktyki organów podatkowych, oprogramowanie komputerowe, które zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych służące np. optymalizacji zarządzania przedsiębiorstwem, może korzystać z ulgi na nowe technologie. Powyższe potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 marca 2011 r. (znak: ILPB4/423-353/10-2/DS).

Tym samym, Spółka stoi na stanowisku, że poniesione przez nią wydatki na nabycie systemu IFS, tj. wydatki na wdrożenie oprogramowania (instalacja), audyt nad wdrożeniem oprogramowania oraz udzielenie licencji na oprogramowanie, które zostały przez nią uwzględnione w wartości początkowej tej wartości niematerialnej i prawnej, bez wątpienia kwalifikują się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 18b ust. 7 w zw. z art. 18b ust. 4 i 5 ustawy, Spółka powinna być uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% tej części ze wskazanych powyżej wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, która została zapłacona przez Spółkę na rzecz dostawcy systemu IFS w latach 2009 – 2010, tj. w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz w roku poprzedzającym ten rok.

Zgodnie natomiast z art. 72 § 1 pkt 1 w zw. z art. 75 § 1 i § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, nadpłatę stanowi kwota nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, a podatnikowi przysługuje prawo złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Przy czym, w myśl art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt l lit. a, podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Stosownie do art. 81 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Biorąc pod uwagę:

• treść powyższych przepisów; oraz
• okoliczność, że jak wskazano powyżej, wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie systemu IFS kwalifikują się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

• w ocenie Spółki, przysługuje jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, które zostały zapłacone przez Spółkę na rzecz dostawcy systemu IFS w latach 2009 - 2010 poprzez dokonanie korekty deklaracji CIT-8 za 2010 r. i wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Powyższe wynika z tego, że w myśl art. 18b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5, a więc wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnione w wartości początkowej, w części, w jakiej zostały zapłacone podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz w roku poprzedzającym ten rok, jeżeli podatnik dokonał w nim przedpłat (zadatków) na poczet tych wydatków.

Ze względu na to, że Spółka wprowadziła system IFS do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu czerwcu 2010 r., skorzystanie z odliczenia, o którym mowa w art. 18b ustawy podatkowej, może być możliwe wyłącznie poprzez korektę deklaracji podatkowej CIT-8 za 2010 r. i wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. Przy czym, Spółka będzie mogła odliczyć jedynie wydatki poniesione w latach 2009 - 2010, nie mając możliwości odliczenia wydatków poniesionych w 2008 r.

Wnioskodawca podkreśla również, iż w zakresie pytania drugiego pogląd Spółki znajduje potwierdzenie w stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe. W tym zakresie Spółka wskazuje, np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 października 2010 r. (znak: IPPB5/423-496/10-2/AM).

Podsumowując, zdaniem Spółki:

• wydatki poniesione na nabycie systemu IFS kwalifikują się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; oraz
• Spółka będzie uprawniona do odliczenia 50% wydatków na nabycie systemu IFS w ramach ulgi na nowe technologie, o której mowa w art. 18b ustawy poprzez dokonanie korekty deklaracji CIT-8 za rok 2010 i wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2010 r.), za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. u. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484).

Z dniem 1 października 2010 r. powyższa regulacja uległa zmianie i stanowi, iż za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. u. Nr 96, poz. 615).

Wskazać należy, iż w myśl art. 5 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. u. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478), do odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie, o których mowa w art. 26c ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 oraz w art. 18b ust. 2 ustawy wymienionej w art. 2, dokonywanych przed dniem 1 października 2010 r. i po dniu 30 września 2010 r. mają zastosowanie zarówno opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. u. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049), jak i opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. u. Nr 96, poz. 615).

Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (ust. 5 art. 18b).

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5(…). (art. 18b ust. 6). Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Stosownie natomiast do brzmienia art. 16b ust. 1 pkt 5 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Licencje na korzystanie z systemu informatycznego, stanowią jeden ze szczególnych rodzajów utworów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 1 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie (…). W sytuacji nabycia licencji do programów komputerowych przez jednostkę w celu wykorzystywania ich w działalności gospodarczej, a przewidywany okres ich ekonomicznej użyteczności jest dłuższy niż rok, ujmowane powinny być więc w ewidencji bilansowej jako wartości niematerialne i prawne na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odpowiednio natomiast do treści art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Za cenę nabycia natomiast, zgodnie z art. 16g ust. 3 tejże ustawy uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 14 niniejszej ustawy, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Wdrożenie systemu stanowi natomiast pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb podatnika, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie spowoduje, iż podmiot uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. W konsekwencji, do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej jaką jest licencja na program komputerowy zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania.

Zatem, kwota należna sprzedającemu licencję, jak również wydatki związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i rawną do ewidencji.

Reasumując, odliczenie wskazane w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę zachęty podatkowej i ma na celu zwiększenie ilości przedsiębiorstw wykorzystujących nowoczesne rozwiązania technologiczne, a co za tym idzie – zwiększenie innowacyjności całej gospodarki – przy jednoczesnym wzroście nakładów ponoszonych przez przedsiębiorstwa na badania, których efektem są nowe technologie.

Odliczeniu od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, czyli po uwzględnieniu odliczeń przewidzianych w tym przepisie, podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych – szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych – nabyte przez podatnika. Ponadto nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat. Okres stosowania – a nie istnienia – takiej wiedzy musi również potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową.

Zaznaczyć należy również, że przepis art. 2 pkt 9 ustawy o zasadach finansowania nauki określa, iż jednostkami naukowymi są jednostki prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

• podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
• jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),
• instytuty badawcze,
• międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• Polską Akademię Umiejętności,
• inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Spółka rozpoczęła w roku 2008 wdrażanie systemu IFS (Industrial and Financial System), który należy do grupy systemów ERP IFS Applications, umożliwiający firmom usprawnienie czterech kluczowych procesów - zarządzania aktywami i usługami, produkcji, zarządzania łańcuchem dostaw oraz projektów. System ten jak informuje Spółka, w znacznym stopniu poprawia funkcjonowanie przedsiębiorstwa i zbliża je do wymogów obowiązujących obecnie na rynku. System zawiera ponadto wiele elementów innowacyjnych i zwiększa konkurencyjność firmy. Został on nabyty przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług z zakresu wdrożenia systemu IFS z dnia 9 kwietnia 2009 r., która przenosi na Spółkę prawa i umożliwia korzystanie z systemu poprzez udzielenie Spółce licencji. Spółka uzyskała również opinię niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki, w której jednoznacznie stwierdzono, że z uwagi na to, iż system IFS stanowi wartość niematerialną i prawną, umożliwia świadczenie udoskonalonych usług i stanowi technologię znaną i stosowaną na świecie od roku 2007, czyli technologię która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, system ten można uznać za nową technologię w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Opinię tą, jak wskazano we wniosku przygotował Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytetu.

Wskazać należy w tym miejscu, iż ze statutu Uniwersytetu wynika, iż jest on uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz statutu. Powołaniem uczelni jest prowadzenie nieskrępowanych badań oraz działalności kształcąco–dydaktycznej (…). Podstawową jednostką organizacyjną uczelni jest wydział, którego zadaniem jest tworzenie warunków do prowadzenia działalności naukowej i dydaktycznej oraz kształcenie kadry naukowej. Tak więc Wydział Matematyki i Informatyki jest podstawową jednostką organizacyjną w strukturze Uniwersytetu. W konsekwencji, opisana w stanie faktycznym opinia wystawiona przez Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytetu potwierdzająca innowacyjność nabytego systemu, stanowić będzie jedną z przesłanek umożliwiających Wnioskodawcy odliczenie wydatków na nabycie nowych technologii od podstawy opodatkowania.

Co więcej, jak wynika z przedstawionych okoliczności, nabyty na podstawie umowy system IFS:

• stanowi wartość niematerialną i prawną (licencję), która dnia 30 czerwca 2010 r. została wprowadzona przez Spółkę do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych,
• wydatki składające się na wartość początkową oprogramowania były ponoszone w latach 2008 – 2010 i obejmowały audyt nad wdrożeniem oprogramowania, wdrożenie oprogramowania (instalacja), udzielenie licencji na oprogramowanie,
• wydatki na nabycie systemu nie zostały Spółce zwrócone w żadnej formie,
• Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, stwierdzić należy, iż poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie systemu IFS na podstawie zawartej umowy, kwalifikują się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spełniając zatem kumulatywnie warunki określone w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka będzie miała prawo do zastosowania odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, wydatków na nabycie nowych technologii, w wysokości określonej w art. 18b ust. 7 ustawy, a więc wydatków poniesionych w roku poprzedzającym rok wprowadzenia przedmiotowej wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, oraz wydatków poniesionych w roku wprowadzenia jej do tej ewidencji, tj. wydatków poniesionych w latach 2009 – 2011, stanowiących audyt nad wdrożeniem oprogramowania, wdrożenie oprogramowania (instalacja) oraz udzielenie licencji na oprogramowanie.

Należy również zwrócić uwagę na art. 18b ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który pozwala, w przypadku nabycia nowej technologii, na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa dopuszczają możliwość złożenia korekty zeznania rocznego. Wynika to z treści art. 81 § 1 ww. ustawy, zgodnie z którym jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Jednocześnie należy nadmienić, że stosownie do brzmienia art. 81 § 2 cyt. ustawy, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Natomiast, w myśl art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Dodatkowo nadmienić należy, iż zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Na podstawie art. 75 § 1 i § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, w takiej sytuacji podatnikowi przysługuje prawo złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Przy czym, w myśl art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt l lit. a, podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

W konsekwencji stanowisko Spółki, w świetle którego:

• poniesione wydatki na nabycie systemu IFS tj. wydatki na wdrożenie oprogramowania (instalacja), audyt nad wdrożeniem oprogramowania oraz udzielenie licencji na oprogramowanie, które zostały przez nią uwzględnione w wartości początkowej tej wartości niematerialnej i prawnej kwalifikują się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy,
• zgodnie z art. 18b ust. 7 w zw. z art. 18b ust. 4 i 5 ustawy, Spółka powinna być uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% tej części ze wskazanych powyżej wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, która została zapłacona przez Spółkę na rzecz dostawcy systemu IFS w latach 2009 – 2010, tj. w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz w roku poprzedzającym ten rok,
• przysługuje jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, które zostały zapłacone przez Spółkę na rzecz dostawcy systemu IFS w latach 2009 - 2010 poprzez dokonanie korekty deklaracji CIT-8 za 2010 r. i wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty,

• uznać należy za prawidłowe.

Na marginesie wskazać należy, iż kwestię sukcesji praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Stosownie do art. 93a § 1 pkt 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z powołanym przepisem osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego podmiotu.

Podstawę przekształceń prawnych spółek stanowią przepisy art. 551 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z § 1 tego artykułu spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo - akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą). Co istotne, jak stanowi art. 553 Kodeksu spółek handlowych, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej, a wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej.

Przekształcenie spółek w rozumieniu przepisów Kodeksu powoduje przeniesienie majątku jednej spółki działającej w określonej formie prawnej na inny podmiot, który dalszą działalność ma prowadzić jako spółka handlowa innego typu. Nie dochodzi przy tym do likwidacji spółki przekształcanej, a jedynie do zmiany jej formy prawnej.

Jednostka wskazuje, że w 2010 r. miało miejsce przekształcenie Wnioskodawcy będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i będącą stroną umowy o świadczenie usług z zakresu wdrożenia systemu IFS w spółkę akcyjną w trybie art. 551 ustawy Kodeks spółek handlowych. Wobec tego, jeśli przekształcenie spółki z o. o. w spółkę akcyjną zostało przeprowadzone ściśle według przepisów Kodeksu spółek handlowych, tym samym Wnioskodawca wstąpił we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej spółki z o. o. W konsekwencji, jak słusznie wskazuje Wnioskodawca, zdarzenie to nie ma wpływu na ocenę praw i obowiązków przysługujących Spółce w związku z zawarciem przedmiotowej umowy skutkującej uzyskaniem przez Wnioskodawcę systemu IFS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.