Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1388/12/AP
z 15 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 8 listopada 2012 r., uzupełnionym w dniu 1 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów i stawki podatkowej właściwej do opodatkowania dochodów ze sprzedaży wskazanych we wniosku lokali – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie określenia źródła przychodów i stawki podatkowej właściwej do opodatkowania dochodów ze sprzedaży wskazanych we wniosku lokali. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1388/12/AP, IBPP2/443-1142/12/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 1 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 2009 r. nabył na własność nieruchomość – budynek mieszkalny, na który składały się dwa odrębne lokale mieszkalne wraz z częściami wspólnymi. W momencie dokonywania zakupu zamiarem Wnioskodawcy był wynajem lokali wchodzących w skład ww. nieruchomości poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, w ramach tzw. najmu prywatnego. W związku z powyższym dokonał rozbudowy budynku mieszkalnego, a wartość nakładów jakie poniósł na jego rozbudowę przekroczyła 30% wartości początkowej. W wyniku rozbudowy powierzchnia użytkowa budynku uległa znacznemu zwiększeniu. Obecnie budynek składa się z 7 lokali mieszkalnych i 1 lokalu użytkowego, każdy z nich stanowi odrębną własność Wnioskodawcy i są one lokalami samodzielnymi w rozumieniu przepisów ustawy o własności lokali. W związku z zobowiązaniami Wnioskodawcy wynikającymi z uczestnictwa w dwóch spółkach cywilnych zmuszony jest (z braku innych źródeł pozyskania kapitału) do zmiany swoich pierwotnych zamierzeń i sprzedaży ww. nieruchomości, tj. wszystkich odrębnych lokali wchodzących w jej skład. Z uwagi na sytuację na rynku nieruchomości – brak chętnych na zakup całego budynku (wszystkich lokali) i duże zainteresowanie nabyciem poszczególnych lokali mieszkalnych, każdy z lokali zostanie przez Wnioskodawcę zbyty oddzielnie.

Wnioskodawca wskazał również, iż jest przedsiębiorcą, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wskazane wyżej odrębne lokale nie były zakupione w związku z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą, nie stanowiły one nigdy środków trwałych Jego firmy. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy ogranicza się jedynie do działania w ramach dwóch spółek cywilnych, w których jest wspólnikiem. W stosunku do poszczególnych lokali nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 30 stycznia 2013 r., wskazano m.in., iż:

• główny przedmiot działalności gospodarczej jednej ze spółek cywilnych, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, to działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach (PKD 81.10.Z), natomiast drugiej spółki cywilnej, to wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (kod PKD 68.20.Z),
• poza działalnością prowadzoną w formie ww. spółek nigdy Wnioskodawca nigdy nie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej i nigdy nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości,
• wskazane we wniosku nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane w jakikolwiek sposób na potrzeby prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej,
• żaden z wydatków dotyczący nieruchomości wskazanych we wniosku nie stanowił kosztu uzyskania przychodu działalności gospodarczej.
  
  

W momencie zakupu nieruchomości w 2009 r. budynek składał się z dwóch lokali mieszkalnych. W efekcie rozbudowy znajduje się w nim 7 samodzielnych lokali mieszkalnych i 1 lokal użytkowy. Zakupu nieruchomości dokonał od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, transakcja zaś podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Według jakiej stawki (w myśl aktualnego stanu prawnego) opodatkowany będzie dochód ze sprzedaży poszczególnych lokali?
2. Czy przychód ze sprzedaży poszczególnych lokali będzie zaliczony do przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   

(pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży poszczególnych lokali opodatkowany będzie 19% stawką podatku dochodowego. Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowym wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zdaniem Wnioskodawcy przychód ze zbycia poszczególnych lokali (stanowiących w świetle prawa cywilnego odrębną własność) należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, w związku z powyższym przy sprzedaży poszczególnych lokali zastosowanie znajdzie 19% stawka określona w art. 30e ust. 1 ww. ustawy.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży poszczególnych lokali nie będzie zaliczony do przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazano w treści wniosku, nieruchomość (odrębne lokale) została nabyta poza prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (w celu wynajmu poszczególnych lokali w ramach tzw. najmu prywatnego), koszty związane z jej rozbudową nie były zaliczane do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, nie znajdowała się ona nigdy (poszczególne lokale również) w żadnej ewidencji działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nieruchomość nie została również nabyta ze środków spółek cywilnych, których Wnioskodawca jest wspólnikiem, nie znajdowała się ona nigdy w ewidencji środków trwałych żadnej ze spółek, spółki te nigdy nie poniosły żadnych kosztów związanych z tą nieruchomością. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, trudno znaleźć racjonalne przesłanki dla stwierdzenia, iż sprzedaż poszczególnych lokali następować będzie w wykonaniu działalności gospodarczej i przychód z ich zbycia zaliczyć należy do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia pozostaje przy tym ilość lokali zbytych w przyszłości przez Wnioskodawcę oraz częstotliwość ich zbycia, gdyż Jego pierwotnym zamiarem (w chwili nabycia nieruchomości) był wynajem poszczególnych lokali wchodzących w jej skład, a zatem osiąganie stabilnych i relatywnie wysokich przychodów przez długi okres czasu. Przy braku związku zakupu nieruchomości oraz kosztów związanych z jej rozbudową z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, a także jakichkolwiek związków pomiędzy nieruchomością, a spółkami cywilnymi, w których jest wspólnikiem i co najważniejsze, w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości z zamiarem wynajmu lokali wchodzących w jej skład, zdaniem Wnioskodawcy, brak jest jakichkolwiek przesłanek do uznania, iż zakupił On nieruchomość w celu jej rozbudowy i odsprzedaży z zyskiem (sprzedaży wszystkich lokali). Nie można zatem przyjąć, iż działanie Wnioskodawcy w tej materii będzie nosiło znamiona działalności gospodarczej, a zatem dochód ze sprzedaży lokali wchodzących w skład nieruchomości nie będzie należał do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O autentyczności początkowego zamiaru Wnioskodawcy – prywatnego wynajmu lokali – świadczy niezbicie niewzględnienie przez Niego faktu zakupu nieruchomości w żadnej ewidencji prowadzonej w ramach działalności gospodarczej oraz nierozliczanie w ramach tej działalności kosztów jej rozbudowy. Zdaniem Wnioskodawcy, działanie takie, biorąc pod uwagę wysoką cenę zakupu nieruchomości i wysokie koszty jej remontu byłoby kompletnie nieracjonalne z ekonomicznego punktu widzenia (gdyby Jego zamiarem w chwili zakupu nieruchomości była jej sprzedaż). Z tej też przyczyny, Jego zdaniem, przychód ze sprzedaży lokali wchodzących w skład nieruchomości nie będzie zaliczony do przychodów z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są:

• przychody z obrotu nieruchomościami (stanowiącymi towary handlowe lub wyroby gotowe w tej działalności),
• przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i
• przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Należy zauważyć, iż przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej („Przychodem z działalności gospodarczej są również:”).

Jak wykazuje analiza przytoczonych powyżej uregulowań prawa podatkowego, rodzajowy katalog przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest ograniczony. Wymienione kategorie przychodów mają charakter przykładowy (katalog otwarty).

Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2009 r. nabył na własność nieruchomość – budynek mieszkalny, na który składały się dwa odrębne lokale mieszkalne wraz z częściami wspólnymi. W momencie dokonywania zakupu zamiarem Wnioskodawcy był wynajem lokali wchodzących w skład ww. nieruchomości, poza prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą (w ramach tzw. najmu prywatnego). W związku z powyższym dokonał On rozbudowy budynku mieszkalnego, a wartość nakładów jakie poniósł na jego rozbudowę przekroczyła 30% wartości początkowej. W wyniku rozbudowy powierzchnia użytkowa budynku uległa znacznemu zwiększeniu. Obecnie budynek składa się z 7 lokali mieszkalnych i 1 lokalu użytkowego, każdy z nich stanowi odrębną własność Wnioskodawcy i są one lokalami samodzielnymi w rozumieniu przepisów ustawy o własności lokali. W związku z zobowiązaniami Wnioskodawcy wynikającymi z uczestnictwa w dwóch spółkach cywilnych, zmuszony jest (z braku innych źródeł pozyskania kapitału), do zmiany swoich pierwotnych zamierzeń i sprzedaży ww. nieruchomości, tj. wszystkich odrębnych lokali wchodzących w jej skład. Z uwagi na sytuację na rynku nieruchomości (brak chętnych na zakup całego budynku wraz ze znajdującymi się nim lokalami) i duże zainteresowanie nabyciem poszczególnych lokali mieszkalnych, każdy z lokali zostanie przez Wnioskodawcę zbyty oddzielnie. Wskazane wyżej odrębne lokale nie były zakupione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą w formie dwóch spółek cywilnych. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jednej ze spółek, jest działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach, natomiast drugiej spółki, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionych. Przedmiotowa nieruchomość nie została również nabyta ze środków spółek cywilnych, których jest wspólnikiem. Zarówno nieruchomość budynkowa, jak i wyodrębnione lokale, nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ww. spółek. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości. Wskazane we wniosku nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane w jakikolwiek sposób na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, również żaden z wydatków dotyczący ww. nieruchomości nie stanowił kosztu uzyskania przychodu tej działalności.

Z uwagi na powyższe, stwierdzić należy, iż w przypadku zbycia wyodrębnionych z ww. nieruchomości budynkowej poszczególnych lokali, nie będziemy mieli do czynienia z uzyskaniem przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile w istocie lokale te zostały wytworzone wyłącznie z zamiarem ich późniejszego wynajmu poza prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (a Wnioskodawca jest w stanie tą okoliczność uprawdopodobnić), a nie w celu ich sprzedaży. W takiej bowiem sytuacji zasadnym będzie stwierdzenie, iż nieruchomości te nie zostały wytworzone z zamiarem ich sprzedaży, czy też wykorzystania na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, z ww. zastrzeżeniem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości nie będących przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej, reguluje cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przepis ten formułuje generalną zasadę, że obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego powstaje w sytuacji sprzedaży nieruchomości dokonanej przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przy czym, dla nieruchomości nabytych w 2009 r. dokonując oceny skutków podatkowych ich odpłatnego zbycia, należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.), zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

Przy czym, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienianej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli sprzedaż wskazanych we wniosku nieruchomości lokalowych nastąpi przed upływem określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminu, to dochód uzyskany z tego tytułu, jako dochód ze sprzedaży nieruchomości, o których mowa w tym przepisie będzie podlegał opodatkowaniu 19% stawką podatku, na zasadach określonych w art. 30e tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.