Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.121.2020.2.PB
z 22 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 marca 2020 r., który wpłynął tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP, uzupełnionym 17 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku Nieruchomości o niejednolitej chłonności, Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego i/lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego do Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości i potrącić te koszty jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu oraz ustalenie czy w przypadku braku wiedzy o wskaźniku udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego w Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości, Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem opartym o udział powierzchni Nieruchomości wchodzącej w dany etap inwestycji do całkowitej powierzchni Nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku Nieruchomości o niejednolitej chłonności, Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego i/lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego do Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości i potrącić te koszty jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu oraz ustalenie czy w przypadku braku wiedzy o wskaźniku udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego w Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości, Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem opartym o udział powierzchni Nieruchomości wchodzącej w dany etap inwestycji do całkowitej powierzchni Nieruchomości.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 12 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.121.2020.1.PB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 17 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka prowadzi działalność, która obejmuje m.in. zakup nieruchomości na własny rachunek i realizację na tych nieruchomościach przedsięwzięć deweloperskich. Spółka stoi na czele grupy kapitałowej, która realizuje inwestycje komercyjne i mieszkaniowe w największych polskich miastach.

W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa nieruchomości gruntowe, na których są realizowane inwestycje deweloperskie (dalej: „Nieruchomości”). Nieruchomości mogą składać się z kilku działek, w tym działek niezabudowanych oraz działek zabudowanych budynkami lub budowlami.

W przeważających przypadkach, inwestycje realizowane są wieloetapowo, tj. na pojedynczej Nieruchomości wykonywane są poszczególne etapy realizacji (np. budowane są kolejne budynki wchodzące w skład danego osiedla).

W ramach realizacji danego etapu inwestycji Spółka wznosi budynki, w których będą się znajdować lokale mieszkalne i/lub lokale użytkowe. Dla lokali mieszkalnych Spółka określa Powierzchnię Użytkową Mieszkalną (dalej: „PUM”), natomiast dla lokali użytkowych Powierzchnię Użytkową Usługową (dalej: „PUU”). Suma powierzchni PUM i PUU poszczególnych etapów inwestycji stanowi „Zsumowaną Powierzchnię Użytkową Nieruchomości”.

PUM i PUU danego etapu inwestycji wynika z obmiaru powykonawczego geodety, natomiast określając PUM i PUU całej Nieruchomości Spółka korzysta z danych wynikających np. z dokumentacji projektowej lub innych wstępnych kalkulacji Spółki.

W celu realizacji inwestycji, poza kosztami bezpośrednio związanymi z realizowanym etapem inwestycji, Spółka ponosi także koszty wspólne budowy (tj. wiążące się z więcej niż jednym etapem inwestycji), takie jak:

• koszty zakupu Nieruchomości wraz z zakupionymi na gruntach budynkami oraz opłaty sądowe, opłaty notarialne, koszty pośrednictwa, koszty doradców prawnych i podatkowych związane z zakupem gruntów,
• koszty prac geodezyjnych;
• koszty prac rozbiórkowych,
• koszt wycinki drzew,
• koszty budowy sieci, przyłączy, budowy dróg wewnętrznych i zewnętrznych,
• koszty finansowania dłużnego zakupu gruntów oraz nakładów na grunty w postaci zapłaconych przed rozliczeniem inwestycji/danego etapu inwestycji odsetek od obligacji lub pożyczek udzielonych Spółce przez inne podmioty (w tym podmioty powiązane).

zwane dalej: „Kosztami Wspólnymi Budowy”.

Wymienione powyżej Koszty Wspólne Budowy Spółka uznaje za koszty bezpośrednio związane z przychodami i uwzględnia je (zamierza je uwzględniać) w kosztach uzyskania przychodów w momencie osiągnięcia przychodów ze sprzedaży lokali wybudowanych w ramach danej inwestycji/danego etapu inwestycji.

W przypadku realizacji wieloetapowego przedsięwzięcia deweloperskiego, koszty budowy poniesione w trakcie realizacji przedsięwzięcia deweloperskiego dotyczące budowy danego etapu inwestycji są alokowane bezpośrednio do tej inwestycji/danego etapu inwestycji.

Zgodnie z polityką rachunkowości, sposób alokacji Kosztów Wspólnych Budowy do danego etapu inwestycji zależy od tego, czy dana Nieruchomość ma jednolitą chłonność na każdym etapie przedsięwzięcia deweloperskiego. Chłonność taka rozumiana jest jako stosunek możliwej do wytworzenia powierzchni użytkowej mieszkalnej i powierzchni użytkowej usług (PUM i PUU) na danym etapie inwestycji do całkowitej, możliwej do osiągnięcia na danej Nieruchomości, powierzchni użytkowej mieszkalnej i powierzchni użytkowej usług.

W przypadku Nieruchomości (gruntów) o niejednolitej chłonności, Spółka zamierza dokonywać alokacji Kosztów Wspólnych Budowy do kosztów wytworzenia lokali w ramach danej inwestycji/danego etapu inwestycji według klucza podziału opartego o powierzchnię PUM i PUU.

W takim przypadku Spółka zamierza stosować:

• przy ustalaniu kosztu wytworzenia lokali mieszkalnych - Wskaźnik PUM, czyli udział Powierzchni Użytkowej Mieszkalnej sprzedawanego lokalu w Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości,
• przy ustalaniu kosztu wytworzenia lokali użytkowych - Wskaźnik PUU, czyli udział Powierzchni Użytkowej Usługowej sprzedawanego lokalu w Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości.
  
  

Zastosowanie wskaźnika PUM i/lub PUU jest uzasadnione szczególnie wówczas, gdy z perspektywy możliwości realizacji przedsięwzięć budowlanych na danym terenie, Nieruchomość nie przejawia jednolitej chłonności w każdym etapie (a przez to wartości), gdyż przykładowo na części tego gruntu (np. na wybranej działce) dopuszcza się budowę budynku wielokondygnacyjnego, a na innej jego części może powstać jedynie budynek jednokondygnacyjny bądź w ogóle nie może ona zostać zabudowana. W takim wypadku zastosowanie klucza podziału opartego na PUM i/lub PUU będzie bardziej miarodajne od prostego klucza powierzchniowego, bowiem uwzględnia fakt, że poszczególne części Nieruchomości mają istotnie zróżnicowaną wartość wyznaczaną wielkością powierzchni użytkowej lokali, które mogą na nich powstać.

W przypadku gdy chłonność danej Nieruchomości nie jest znana (PUM lub PUU całej inwestycji nie są określone tj. nie wynikają z dokumentacji projektowej ani kalkulacji Spółki), Spółka stosuje (zamierza stosować) klucz podziału Kosztów Wspólnych Budowy oparty o powierzchnię gruntu przypisanego do danego etapu inwestycji. W takim przypadku, Koszty Wspólne Budowy poniesione w trakcie realizacji wieloetapowego przedsięwzięcia deweloperskiego, byłyby alokowane do kosztu wytworzenia danego etapu inwestycji (i dalej lokalu) przy zastosowaniu klucza podziału opartego o powierzchnię gruntu przypisaną do danego etapu inwestycji.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka chce potwierdzić, czy przyjęta przez nią zasada alokacji kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży lokali mieszkalnych lub użytkowych w odniesieniu do Kosztów Wspólnych Budowy, jako zgodna z polityką rachunkowości obowiązującą w Spółce, jest prawidłowa w świetle przepisów ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku Nieruchomości o niejednolitej chłonności, Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego i/lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego do Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości i potrącić te koszty jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu?
2. Czy w przypadku braku wiedzy o wskaźniku udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego w Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości, Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem opartym o udział powierzchni Nieruchomości wchodzącej w dany etap inwestycji do całkowitej powierzchni Nieruchomości?
   
   
3. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku posiadania wiedzy na temat chłonności gruntu, Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego i/lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego do Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości i potrącić te koszty jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu.
4. Zdaniem Spółki, w przypadku braku wiedzy o wskaźniku udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego i/lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego w Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości, Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem opartym o udział powierzchni Nieruchomości wchodzącej w dany etap inwestycji do całkowitej powierzchni Nieruchomości.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm.; dalej jako „ustawa o CIT”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów (winno być: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów) lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

W oparciu o art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Art. 15 ust. 4d ustawy o CIT stanowi natomiast, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Na gruncie przedstawionych przepisów ustawy o CIT odpowiedź na pytanie przedstawione przez Wnioskodawcę wymaga ustalenia, czy Koszty Wspólne Budowy:

1. stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT;
2. są kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami;
3. są zasadnie alokowane proporcjonalnie do powierzchni lokali wybudowanych w ramach danej inwestycji/danego etapu inwestycji w oparciu o wskaźnik PUM i/lub wskaźnik PUU.

W ocenie Wnioskodawcy, na wszystkie powyższe pytania należy odpowiedzieć twierdząco.

Po pierwsze, w ocenie Wnioskodawcy Koszty Wspólne Budowy niewątpliwie spełniają podstawowy warunek uznania ich za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl wskazanego przepisu, warunkiem uznania danego kosztu (wydatku) za koszt uzyskania przychodów jest spełnienie następujących przesłanek:

• koszt musi zostać faktycznie poniesiony przez podatnika,
• celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowiącym katalog wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wszystkie powyższe przesłanki są spełnione. Zarówno koszty zakupu gruntu, koszty nakładów na grunt oraz koszty finansowania związane z zakupem gruntu zostały przez Wnioskodawcę faktycznie poniesione celem osiągnięcia przychodów (tj. z zamiarem realizacji przez Spółkę inwestycji deweloperskiej na terenie Nieruchomości) i nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT jako koszty wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Po drugie, w ocenie Spółki, Koszty Wspólne Budowy są kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami ze sprzedaży lokali. Ustawa o CIT nie zawiera definicji kosztu „bezpośredniego” oraz kosztu „pośredniego”. Niemniej jednak, zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki (koszty), których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Przykładowo, takimi kosztami są wydatki na nabycie lub wytworzenie towaru, który następnie jest przedmiotem sprzedaży generującej przychód. W takim wypadku, poniesione koszty wytworzenia lub nabycia da się bezpośrednio powiązać z powstającym w przyszłości przychodem ze sprzedaży.

Taka właśnie relacja zachodzi pomiędzy Kosztami Wspólnymi Budowy a przychodami z tytułu sprzedaży lokali. Wszystkie te koszty zostały bowiem poniesione bezpośrednio w celu realizacji inwestycji deweloperskiej i wytworzenia lokali oraz ich późniejszej sprzedaży. Bez realizacji inwestycji deweloperskiej i budowy lokali ponoszenie przez Spółkę Kosztów Wspólnych Budowy byłoby pozbawione uzasadnienia ekonomicznego.

W ocenie Wnioskodawcy, zasadne jest również proporcjonalne alokowanie Kosztów Wspólnych Budowy do sprzedawanych lokali w oparciu o wskaźnik PUM i/lub wskaźnik PUU. Dokonując sprzedaży lokali po realizacji danego etapu inwestycji konieczne jest odpowiednie przyporządkowanie części poniesionych kosztów bezpośrednio związanych z przychodem do tej transakcji (uzyskiwanego przychodu). Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z perspektywy możliwości realizacji przedsięwzięć deweloperskich na danej Nieruchomości, Nieruchomość może nie przejawiać jednolitej chłonności (a przez to wartości). Przykładowo dzieje się tak, gdy poszczególne części Nieruchomości są objęte planem zagospodarowania przestrzennego w sposób zróżnicowany co umożliwia realizację zróżnicowanych inwestycji nieruchomościowych na ich częściach i przekłada się na różne realne wartości gruntu poszczególnych części Nieruchomości.

Natomiast, w sytuacji, gdy Spółka nie będzie posiadać wiedzy o wskaźniku udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego w Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości, to Spółka jest uprawniona do tego, aby rozpoznać Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem odnoszącym się do powierzchni gruntu przeznaczonego na realizacje danego etapu inwestycji deweloperskiej.

Przepisy ustawy o CIT nie determinują sposobu proporcjonalnej alokacji kosztów w sytuacjach takich, jak opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Zdaniem Wnioskodawcy, w takich okolicznościach podejście zastosowane przez Spółkę dla celów rachunkowych może znaleźć zastosowanie również na potrzeby podatkowe. Spółka zauważa przy tym, że rozważany mechanizm ma racjonalne uzasadnienie ekonomiczne, a ponadto będzie zgodny z zasadami polityki rachunkowości, które stosuje Spółka. Ponadto, Spółka zauważa, że rozpoznanie Kosztów Wspólnych Budowy przy sprzedaży lokalu jako kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami alokowanych proporcjonalnie w oparciu o wskaźnik PUM znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z 12 lutego 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.535.2018.1.NL) potwierdził, że:

„zarówno wydatki poniesione na nabycie nieruchomości, jak i wydatki związane z przygotowaniem Nieruchomości pod dalsze inwestycje, w tym nakłady na prace budowlane (np. prace rozbiórkowe) dotyczące obiektów budowlanych położonych na terenie Nieruchomości, nadzór budowlany nad tymi pracami oraz prace projektowe obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem udziału PUM (powierzchni użytkowej mieszkalnej) przewidzianego dla części sprzedawanej Nieruchomości w całości szacowanego PUM Nieruchomości mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w momencie, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody tj. w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży Nieruchomości.”

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z 29 listopada 2011 r. (sygn. IPPB3/423-855/11-2/JD) potwierdził, że Wnioskodawca może zakwalifikować koszty zakupu gruntu, koszty projektowe oraz koszty robót budowlanych, obliczone proporcjonalnie przy zastosowaniu wskaźnika PUM, jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami. Organ za prawidłowe uznał stanowisko, zgodnie z którym:

„Koszt uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży danego etapu inwestycji będzie obliczany jako proporcja wskaźnika udziału powierzchni danego etapu inwestycji do całości powierzchni inwestycji albo proporcja wskaźnika udziału PUM danego etapu inwestycji w całości szacowanego PUM inwestycji.”

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 28 października 2016 r. (sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.820.2016.1.WLK) za prawidłowe uznał stanowisko wnioskodawcy, który rozpoznawał wydatki na realizację nakładów na nieruchomości jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami przyporządkowywane do poszczególnych etapów inwestycji według mechanizmu opartego na wskaźniku PUM. Wnioskodawca przedstawił we wniosku poniższe stanowisko, które nie zostało zakwestionowane przez organ:

„W ocenie Wnioskodawcy, metoda rozliczenia kosztów może być oparta o klucz powierzchni użytkowej mieszkań (PUM), znajdujących się w budynkach wznoszonych na danym etapie inwestycji. Metoda ta polega na tym, że Wnioskodawca oblicza procentowo udział PUM poszczególnych etapów w łącznej PUM całego osiedla. Pomnożenie łącznej wartości przewidywanych Nakładów (...) przez ten współczynnik pozwala na obliczenie kwoty stanowiącej limit, w ramach którego Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć faktycznie poniesione koszty Nakładów do kosztów podatkowych danego etapu inwestycji. Koszty będą ujmowane w dacie osiągnięcia przychodu ze sprzedaży poszczególnych lokali.”

Reasumując, w ocenie Spółki:

• w przypadku Nieruchomości o niejednolitej chłonności Spółka postępuje prawidłowo rozpoznając Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego do Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami potrącalne w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu;
• w przypadku Nieruchomości dla których nie jest znany wskaźnik udziału PUM sprzedawanego lokalu mieszkalnego i/lub PUU sprzedawanego lokalu użytkowego w Zsumowanej Powierzchni Użytkowej Nieruchomości, postępuje ona prawidłowo rozpoznając Koszty Wspólne Budowy obliczone proporcjonalnie wskaźnikiem opartym o udział powierzchni Nieruchomości wchodzącej w dany etap inwestycji do całkowitej powierzchni Nieruchomości jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami potrącalne w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.