Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.208.2020.2.MT
z 9 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 20 maja 2020 r. (data nadania 20 maja 2020 r., data wpływu 20 maja 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 19 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.208.2020.1.JM (data doręczenia 20 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi rehabilitacyjnej oraz złożenia korekty za 2019 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi rehabilitacyjnej oraz złożenia korekty za 2019 r.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 19 maja 2020 r. (data nadania 19 maja 2020 r., data doręczenia 20 maja 2020 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.208.2020.1.JM, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 20 maja 2020 r. (data nadania 20 maja 2020 r., data wpływu 20 maja 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Syn Wnioskodawcy, M. A, urodzony 19 maja 2010 r. uzyskał orzeczenie o niepełnosprawności w styczniu 2020 r. Orzeczenie zawiera informację: „Niepełnosprawność datuje się od - 8-go roku życia” (czyli 19 maja 2018 r. ). Już w 2015 r. Wnioskodawca był z synem na badaniu u psychologa, gdzie w zaleceniach jest zaznaczone: „Rozważenie możliwości objęcia chłopca terapią w zakresie integracji sensorycznej [...]”. Wtórną diagnozę SI syn Wnioskodawcy przeszedł 8 listopada 2018 r. i od tamtego czasu syn Wnioskodawcy uczęszcza na terapię SI prywatnie (w poradni Balans) - raz w tygodniu. Koszt terapii: 90zł/tydzień. Terapia nie jest refundowana, finansowana ani dofinansowywana z żadnych źródeł a jej poniesione koszty nie zostały zwrócone w żadnej innej formie.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 19 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.208.2020.1.JM Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku.

Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

1. Czy prywatna terapia integracji sensorycznej jest zabiegiem rehabilitacyjnym prowadzonym przez wykwalifikowanych specjalistów?"
   
   

Tak - terapia prowadzona jest przez wykwalifikowanych specjalistów.

2. Czy Wnioskodawca posiada dokument (faktura VAT) stwierdzający poniesienie wydatku? Jeśli tak, to czy na powyższym dokumencie widnieją dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi) oraz dane identyfikujące Przychodnię?"
   
   

Niestety nie za całą terapię. Wnioskodawca posiada tylko za grudzień 2019 r., za poprzednie miesiące Wnioskodawca może przedstawić dowody wpłat (przelewy z konta). Za 2020 rok (i kolejne) Wnioskodawca będzie miał już wszystkie faktury VAT (do rozliczenia w przyszłym i kolejnych latach).

3. Czy w okresie będącym przedmiotem zapytania niepełnosprawne dziecko uzyskało dochody nieprzekraczające dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1340) w wysokości obowiązującej w grudniu danego roku podatkowego?
   
   

Nie, dziecko nie uzyskało żadnych dochodów.

4. Czy Wnioskodawca uzyskał przychody (dochody) opodatkowane według skali podatkowej bądź ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?
   
   

Nie, ale żona rozlicza się z przychodów za wynajem mieszkania (PIT-28), a ponieważ Wnioskodawca wraz z żoną posiadają wspólnotę majątkową Wnioskodawca wspomina tutaj o tym fakcie.

Pismem z dnia 2 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 czerwca 2020 r.) Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe wskazując, że:

• Dokumenty (przelewy bankowe) za dokonane usługi rehabilitacji posiadają wszystkie dane wymienione przez ustawodawcę w art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. dane kupującego, dane sprzedającego oraz rodzaj zakupionej usługi).
  

• Dokumenty (przelewy bankowe) za kolejne usługi rehabilitacji będą posiadać wszystkie dane wymienione przez ustawodawcę w art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. dane kupującego, dane sprzedającego oraz rodzaj zakupionej usługi).
  
  
  

Pismem z dnia 4 czerwca 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.) Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe wskazując, że:

• W 2019 r. Wnioskodawca uzyskał przychody opodatkowane według skali podatkowej (rozliczony PIT-37 wspólnie z żoną) oraz żona dodatkowo uzyskała przychody z najmu mieszkania (rozliczony dodatkowo indywidualnie przez żonę PIT-28 z tego tytułu).
  

• W 2020 r. Wnioskodawca uzyskuje przychody opodatkowane według skali podatkowej i w przyszłych latach również zamierza takie przychody uzyskiwać.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy poniesione koszty na terapię integracji sensorycznej można odliczyć w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych - art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy (poz. 21/22, PIT- O)?
2. Czy poniesione koszty na terapię integracji sensorycznej można odliczyć również za rok 2019 (PIT-37 już złożony, więc będzie konieczna korekta)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ syn otrzymał orzeczenie o niepełnosprawności, gdzie niepełnosprawność datowana od 19 maja 2018 r. oraz otrzymał zalecenia o konieczności uczęszczania w terapii integracji sensorycznej, która nie jest refundowana, finansowana ani dofinansowywana z żadnych źródeł Wnioskodawca uważa, że może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej (art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy) i wykazać poniesione koszty związane z terapią integracji sensorycznej w PIT-O, poz. 21/22 za rok 2019 (wymagana korekta PIT-37) oraz będzie mógł wykazywać te koszty w kolejnych latach, dopóki jest ważne orzeczenie o niepełnosprawności syna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
   
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Stosownie do art. 26 ust. 7e ww. ustawy, przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1340 i 1669), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 oraz zasiłku pielęgnacyjnego.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
      
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
      
   
   

Jak wynika z art. 26 ust. 7b tejże ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Stosownie do treści art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z treści wniosku wynika, że syn Wnioskodawcy urodzony 19 maja 2010 r. uzyskał orzeczenie o niepełnosprawności w styczniu 2020 r. Na tym orzeczeniu jest informacja: „Niepełnosprawność datuje się od - 8-go roku życia” (czyli 19 maja 2018 r. ). Już w 2015 r. Wnioskodawca był z synem na badaniu u psychologa, gdzie w zaleceniach jest zaznaczone: „Rozważenie możliwości objęcia chłopca terapią w zakresie integracji sensorycznej [...]”. Wtórną diagnozę SI syn Wnioskodawcy przeszedł 8 listopada 2018 r. i od tamtego czasu syn Wnioskodawcy uczęszcza na terapię SI prywatnie raz w tygodniu. Terapia nie jest refundowana, finansowana ani dofinansowywana z żadnych źródeł a jej poniesione koszty nie zostały zwrócone w żadnej innej formie. Terapia jest zabiegiem rehabilitacyjnym i jest prowadzona przez wykwalifikowanych specjalistów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg”, „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Istotne znaczenie mogą mieć również zabiegi chirurgiczne zmierzające do przywrócenia organicznych funkcji, zmniejszenia następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanemu przywrócić jego społecznie przydatną sprawność.

Należy zatem wyraźnie podkreślić, że ostateczne rozstrzygnięcie kwestii czy dany zabieg wchodzi w zakres zabiegów rehabilitacyjnych wykracza poza kompetencje organu podatkowego i należy do lekarza specjalisty. Odliczenie od dochodu wydatków na zabiegi możliwe będzie tylko, wówczas gdy lekarz specjalista zakwalifikuje je jako zabiegi rehabilitacyjne.

Katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Dokonując wykładni art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że kontekst, w którym ustawodawca wymienił odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne ma zasadnicze znaczenie dla wyjaśnienia, jakiego rodzaju zabiegów ulga ta dotyczy. Okoliczność, że odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne, jako podlegająca odliczeniu od dochodu, została wymieniona w punkcie, który przewiduje odliczenie odpłatności za pobyt w różnego rodzaju ośrodkach zajmujących się rehabilitacją leczniczą oznacza, że reguluje on kompleksowo odliczenia od dochodu wydatków poniesionych za pobyt i leczenie oraz za zabiegi rehabilitacyjne wykonane w tego rodzaju zakładach.

Zatem w ramach ulgi podatkowej, o której mowa w art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mieszczą się z pewnością wydatki na zabiegi rehabilitacyjne zlecone przez lekarza, poniesione przez osobę niepełnosprawną lub odpowiednio przez osobę, na której utrzymaniu pozostaje osoba niepełnosprawna (art. 26 ust. 7e ustawy).

Zatem uwzględniając, że rehabilitacja syna prowadzona jest przez wykwalifikowanych specjalistów i syn Wnioskodawcy posiada orzeczenie o niepełnosprawności, to wskazane wydatki na terapię integracji sensorycznej podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej jako wydatki na zabiegi rehabilitacyjne. Podstawę odliczenia stanowić będą dokumenty stwierdzające ich poniesienie.

Dla skorzystania z ww. odliczenia wymagane jest posiadanie dokumentów stanowiących dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. Podstawą do odliczenia jest imienny dokument, zawierający w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi) i sprzedającego (usługę), rodzaj zakupionej usługi oraz kwotę zapłaty. Dowodem tym nie musi być faktura VAT. Oprócz tego Wnioskodawca musi posiadać dokumenty potwierdzające zlecenie odbycie niezbędnych zabiegów rehabilitacyjnych.

Należy również podkreślić, że zgodnie z powołanymi powyżej przepisami wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej mogą podlegać odliczeniu od dochodu jedynie w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Należy zauważyć, że wydatki na cele rehabilitacyjne poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawna lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne uwzględnia się w części B.3 załącznika PIT/0 składanego wraz z zeznaniem PIT-28, PIT-36 lub PIT-37.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy poniesione koszty na terapię integracji sensorycznej można odliczyć za rok 2019 poprzez złożenie korekty zeznania.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć kwot odliczeń od dochodu z tytułu ulgi podatkowej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Mając na uwadze powyższe, skoro odbywana przez syna Wnioskodawcy terapia integracji sensorycznej stanowi zabiegi rehabilitacyjne, stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na ww. terapię, podlegają odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu rocznym za 2019 r. poprzez złożenie korekty zeznania (PIT-37 wraz z załącznikiem PIT-0 poz. 21) oraz w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny).

Podstawę odliczenia stanowić będą dokumenty stwierdzające ich poniesienie, a w szczególności potwierdzające zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów rehabilitacyjnych oraz dowód poniesienia tych wydatków (zawierający niezbędne elementy).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.