Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.292.2020.1.AW
z 1 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą mieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2002 r. zmarli rodzice Wnioskodawczyni. Jedynymi spadkobiercami pozostawionego mieszkania była Wnioskodawczyni i jej brat. W lipcu 2017 r. w sądzie uporządkowali sprawy spadkowe i od tego czasu właścicielem mieszkania została Wnioskodawczyni oraz jej brat w równych częściach. Brat po 4 miesiącach od „przepisania” zmarł. W lutym 2018 r. u notariusza Wnioskodawczyni „przepisała” mieszkanie na siebie. Mieszkanie zostało sprzedane w lutym 2020 r. za kwotę 85 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni musi odprowadzić podatek? Jeżeli tak, to ile procent i od jakiej kwoty?

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro nabycie udziału po zmarłym bracie nastąpiło podobnie jak po rodzicach, w drodze spadkobrania, to okres 5-letni liczy się od momentu, kiedy brat nabył nieruchomość, tj. w 2002 roku (czyli w roku śmierci rodziców). W związku z tym, nie podlega opodatkowaniu sprzedane w 2020 roku mieszkanie..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w lutym 2020 r. sprzedała mieszkanie. Mieszkanie to odziedziczyła:

• po rodzicach zmarłych w 2002 r. udział 1/2 we własności mieszkania oraz
• udział 1/2 po bracie, który zmarł w 2017 r. Spadkodawca (brat) nabył ten udział w spadku po rodzicach.

Nabycie udziału 1/2 mieszkania po zmarłych rodzicach nastąpiło w drodze spadkobrania. Okres 5 lat, o którym mowa należy więc ustalić od daty nabycia mieszkania przez rodziców. W treści wniosku nie wskazano co prawda, kiedy rodzice nabyli własność mieszkania, niemniej jednak skoro rodzice zmarli w 2002 r., a mieszkanie było elementem ich majątku, to niewątpliwie od końca roku podatkowego nabycia mieszkania po rodzicach do momentu jego sprzedaży przez Wnioskodawczynię upłynęło ponad 5 lat.

Nabycie udziału po zmarłym w 2017 r. bracie nastąpiło w drodze spadkobrania. Brat nabył nieruchomość w 2002 r. (rok śmierci rodziców). Zatem odpłatne zbycie tego udziału w lokalu mieszkalnym również nastąpiło po upływie ponad 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości przez spadkodawcę (brata Wnioskodawczyni), tj. od końca 2002 r.

W związku z powyższym, dokonana w lutym 2020 r. przez Wnioskodawczynię sprzedaż nieruchomości, która została nabyta w drodze spadkobrania po rodzicach oraz bracie, nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie nie spowodowała powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie organ informuje, że w związku z charakterem postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, organ nie dokonywał analizy dokumentów dołączonych przez Wnioskodawczynię do wniosku. Niniejsze rozstrzygnięcie opiera się wyłącznie o okoliczności faktyczne zawarte w treści wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.