Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.426.2019.7.MJ
z 24 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2019 r. (data wpływu 27 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2019 r, (data wpływu 20 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2019 r, (data wpływu 20 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 32 lat wspólnie z małżonką prowadzi gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni 70,37 ha (łącznie z dzierżawą) w miejscowości(…). W małżeństwie Wnioskodawcy obowiązuje małżeński ustrój wspólności ustawowej, a nieruchomości rolne wchodzą w skład ich wspólnego majątku. Z tytułu posiadanych przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę gruntów rolnych są oni opodatkowani podatkiem rolnym.

W związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika VAT, któremu przyznano numer identyfikacji podatkowej NIP.

Ani Wnioskodawca ani jego żona nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej.

W 2017 r. zgłosił się do Wnioskodawcy oraz Jego żony przedstawiciel firmy C, który zaproponował zawarcie umowy sprzedaży [części] uprawianych przez nich gruntów, na potrzeby prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Umowa miałaby obejmować nieruchomość rolną oznaczoną jako działki ewidencyjne nr (...) o powierzchni 1,0100 ha oraz nr (...) o powierzchni 1,9100 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Ww. nieruchomość Wnioskodawca wraz z żoną nabyli w postaci dwóch działek geodezyjnych w dniu 1 lipca 1997 r. na powiększenie gospodarstwa.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w 2017 r. nie mógł gruntów rolnych sprzedać „nie- rolnikowi”, bo tak stanowiło prawo. Dlatego taż reprezentant zainteresowanej kupnem spółki jawnej, podjął starania o doprowadzenie do zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, co skutkowało podjęciem uchwały z dnia 19 kwietnia 2017 r. przez Radę Miasta, w sprawie uchwalenia projektu zagospodarowania przestrzennego. Niestety z różnych powodów projekt nie został jeszcze przez Radę Miasta uchwalony. Zainteresowana kupnem nieruchomości Spółka jawna pilnie potrzebuje tych terenów pod rozbudowę zakładu, dlatego też chce w inny sposób zakupić grunty Wnioskodawcy i jego żony.

Według Wnioskodawcy, dokonując podziału działek nr (…) i (…) na mniejsze niż 1 ha, ma on prawo sprzedać, a firma [zainteresowana kupnem Spółka jawna] przylegające do siebie na rozbudowę, ma prawo kupić bez uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca wyjaśnił, że podejmując decyzję o sprzedaży ww. gruntów kieruje się zamiarem zabezpieczenia swojej sytuacji finansowej w kontekście zbliżającej się emerytury oraz spadkiem opłacalności w gospodarstwie rolnym.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT jest od dnia 1 września 2013 r.
2. W związku z nabyciem działek nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego i takiego nie odliczył, ponieważ był wtedy rolnikiem ryczałtowym. Działki nr (…) i (…) nabył dnia 1 lipca 1997 r. na powiększenie gospodarstwa.
3. Działki nr (…) i (…) od momentu zakupu były i są wykorzystywane rolniczo. Nie były i nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej, bo Wnioskodawca takiej nie prowadzi. W okresie od 1 września 2013 r., kiedy Wnioskodawca stał się czynnym podatnikiem VAT, działki te były i są wykorzystywane rolniczo a działalność jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
4. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT, pochodzących z działek nr (…) i (…).
5. Wnioskodawca nie udzielał upoważnienia reprezentantom Spółki zainteresowanej kupnem działek do podjęcia starań o doprowadzenie do zmiany planu zagospodarowania przestrzennego dla działek nr (…) i (…),
6. Wnioskodawca nie udzielał upoważnienia reprezentantom Spółki zainteresowanej kupnem działek do podejmowania jakichkolwiek czynności w jego imieniu.
7. Działki nr (…) i (…) od momentu ich zakupu, tj. od dnia 1 lipca 1997 r, są w takiej samej formie-postaci jak były w dniu zakupu. Żadne czynności w celu podniesienia ich wartości nie były podejmowane. Nie ma na nich urządzeń sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, energetycznej.
8. Wnioskodawca posiada wiele działek wchodzących w skład jego gospodarstwa, które są wykorzystywane rolniczo. Wszystkie były kupowane z myślą o powiększeniu gospodarstwa rolnego od sąsiadujących rolników. Na dzień dzisiejszy oprócz działek nr (…) i (…), Wnioskodawca nie sprzedawał innych.
9. Wcześniej Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości. Była to zabudowana działka mieszkalna o powierzchni 0.1661 ha, wydzielona z większej działki, która wchodziła w skład gospodarstwa przekazanego Wnioskodawcy przez rodziców. Wcześniej zamieszkiwali tam jego rodzice. Po ich śmierci Wnioskodawca zdecydował o oddzieleniu tej działki i sprzedaży. Do sprzedaży doszło dnia 27 lipca 2015 r. Było to domostwo z zabudowaniami i ogrodem, które nigdy nie było użytkowane rolniczo. Z tytułu sprzedaży tej działki Wnioskodawca nie odprowadził podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 oraz nie zgłaszał VAT-R. Uzyskane pieniądze z tej sprzedaży przeznaczył na zakup ciągnika rolniczego i sprzętu do gospodarstwa.
10. Wnioskodawca nie podejmował żadnej działalności marketingowej w celu sprzedaży nieruchomości.
11. Działki nr (…) i (…), sąsiadujące – przylegające do terenów Spółki zainteresowanej ich zakupem – przyszły nabywca sam się zgłosił do Wnioskodawcy z chęcią nabycia tych terenów na powiększenie swojego zakładu.
12. Wnioskodawca nie stosował żadnych ogłoszeń o sprzedaży. Potencjalny nabywca [na przedmiotowe działki] jest tylko jeden.
13. Po ewentualnym podziale działek nr (…) i (…) powstałyby 4 działki, takie których powierzchnia pozwalałaby je sprzedać zgodnie z przepisami, tzn. mniejsze niż 1 ha. Na razie nie jest zatwierdzony plan zagospodarowania przestrzennego. Jeśli zostanie zatwierdzony, to obejmie cały teren działek nr (…) i (…), tj. obszar 2,92 ha, czyli dotyczyłby ewentualnie działek nowopowstałych w całości. Działki te z pewnością będą przeznaczone pod zabudowę, ale jaką – Wnioskodawca nie wie – przyszły nabywca z pewnością ma plany rozbudowy na ten teren. Jeśli dojdzie do konieczności podziału działek nr (…) i (…), to Wnioskodawca podejrzewa, że plan zagospodarowania przestrzennego nie zostanie uchwalony. Na moment sprzedaży działek nie będą wydawane decyzje o warunkach zabudowy, bo o takie Wnioskodawca nie wnosił, a w tej chwili on wraz z żoną są ich właścicielami.
14. Sprzedaż działek nie nastąpi w wyniku działalności gospodarczej, bo Wnioskodawca takiej nie prowadzi. Jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy ewentualna sprzedaż nieruchomości (…) i (…) o łącznej powierzchni 2,92 ha, podzielonych na 4 mniejsze Spółce jawnej, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym os osób fizycznych?
2. Czy ewentualna sprzedaż podzielonych na 4 mniejsze działek (…) i (…), będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?

Niniejsze rozstrzygniecie dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1), w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż podzielonych na 4 mniejsze działek (…) i (…) nabytych 22 lata temu nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)˗c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości (działek), o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 32 lat wspólnie z małżonką prowadzi gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni 70,37 ha. Z tytułu posiadanych przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę gruntów rolnych są oni opodatkowani podatkiem rolnym.

Ani Wnioskodawca ani jego żona nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej.

W 2017 r. zgłosił się do Wnioskodawcy oraz Jego żony przedstawiciel firmy C, który zaproponował zawarcie umowy sprzedaży [części] uprawianych przez nich gruntów, na potrzeby prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Umowa miałaby obejmować nieruchomość rolną oznaczoną jako działki ewidencyjne nr (…) o powierzchni 1,0100 ha oraz nr (…) o powierzchni 1,9100 ha. Ww. nieruchomość Wnioskodawca wraz z żoną nabyli w postaci dwóch działek geodezyjnych w dniu 1 lipca 1997 r. na powiększenie gospodarstwa.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w 2017 r. nie mógł gruntów rolnych sprzedać „nie- rolnikowi”, bo tak stanowiło prawo. Dlatego też reprezentant zainteresowanej kupnem spółki jawnej, podjął starania o doprowadzenie do zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, co skutkowało podjęciem uchwały z dnia 19 kwietnia 2017 r. przez Radę Miasta, w sprawie uchwalenia projektu zagospodarowania przestrzennego. Niestety z różnych powodów projekt nie został jeszcze przez Radę Miasta uchwalony. Według Wnioskodawcy, dokonując podziału działek nr (…) na mniejsze niż 1 ha, ma on prawo sprzedać, a firma [zainteresowana kupnem Spółka jawna] przylegające do siebie na rozbudowę, ma prawo kupić bez uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca wyjaśnił, że podejmując decyzję o sprzedaży ww. gruntów kieruje się zamiarem zabezpieczenia swojej sytuacji finansowej w kontekście zbliżającej się emerytury oraz spadkiem opłacalności w gospodarstwie rolnym.

Ponadto Wnioskodawca wskazał m.in. że:

• Działki nr (…) i (…) od momentu zakupu były i są wykorzystywane rolniczo. Nie były i nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej, bo Wnioskodawca takiej nie prowadzi.
• Działki nr (…) i (…) od momentu ich zakupu, tj. od dnia 1 lipca 1997 r, są w takiej samej formie-postaci jak były w dniu zakupu. Żadne czynności w celu podniesienia ich wartości nie były podejmowane. Nie ma na nich urządzeń sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, energetycznej.
• Wnioskodawca posiada wiele działek wchodzących w skład jego gospodarstwa, które są wykorzystywane rolniczo. Wszystkie były kupowane z myślą o powiększeniu gospodarstwa rolnego od sąsiadujących rolników. Na dzień złożenia wniosku, oprócz działek nr (…) i (…), Wnioskodawca nie planuje sprzedawać innych.
• Wnioskodawca nie podejmował żadnej działalności marketingowej w celu sprzedaży nieruchomości.
• Działki nr (…) i (…), sąsiadujące – przylegające do terenów Spółki zainteresowanej ich zakupem – przyszły nabywca sam się zgłosił do Wnioskodawcy z chęcią nabycia tych terenów na powiększenie swojego zakładu.
• Wnioskodawca nie stosował żadnych ogłoszeń o sprzedaży. Potencjalny nabywca [na przedmiotowe działki] jest tylko jeden.
• Na moment sprzedaży działek nie będą wydawane decyzje o warunkach zabudowy, bo o takie Wnioskodawca nie wnosił, a w tej chwili on wraz z żoną są ich właścicielami.
• Sprzedaż działek nie nastąpi w wyniku działalności gospodarczej, bo Wnioskodawca takiej nie prowadzi. Jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne.

Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, nie nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, przychód jaki uzyska Wnioskodawca z odpłatnego zbycia działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, skutki podatkowe odpłatnego zbycia przedmiotowych działek należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

W świetle powyższego, zgodnie z powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia przedmiotowych działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, należy utożsamiać z datą ich nabycia przez Wnioskodawcę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przedmiotowe działki nabył w lipcu 1997 r.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że planowane zbycie przez Wnioskodawcę ww. działek, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, nabytych przez Wnioskodawcę w 1997 r., nie będzie stanowić przychodu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, i tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu, gdyż w wyniku sprzedaży przedmiotowych działek, jak to wykazano powyżej, u Wnioskodawcy nie powstanie w ogóle przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zastrzec jednak należy, że niniejsze rozstrzygnięcie zostało wydane w zakresie przysługujących tutejszemu organowi uprawnień, wynikających z postanowień art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, który stanowi, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przez przepisy prawa podatkowego ustawodawca rozumie przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych (art. 3 pkt 2 powołanej ustawy).

Znaczenie terminu „ustawy podatkowe” wyjaśnia natomiast art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Na jego mocy, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych, należy przez to rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

W związku z powyższym, wskazać należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące przepisów prawa podatkowego, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie w żadnej innej. Organ podatkowy formułując odpowiedź opiera się wyłącznie na tym, co opisał Wnioskodawca we wniosku, nie sprawdza ani nie rozstrzyga o legalności danego działania Wnioskodawcy, czy też jego zgodności z innymi niepodatkowymi przepisami prawa, np. ustawą z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, (Dz.U. z 2019 r., poz. 1362).

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo dodać należy, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem. Nie wywiera natomiast skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/ opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.