Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.252.2021.1.BKD
z 24 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2021 r. (data wpływu 7 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od:

• nabytych środków trwałych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o CIT – jest prawidłowe,
• poczynionych inwestycji w obcy środek trwały w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w procesie wytwarzania żeli antybakteryjnych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o CIT – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2021 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od:

• nabytych środków trwałych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o CIT,
• poczynionych inwestycji w obcy środek trwały w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w procesie wytwarzania żeli antybakteryjnych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o CIT.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Sp. z o.o. Posiada siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej i na tym terenie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest produkcja wyrobów kosmetycznych i toaletowych. W ramach tej działalności zajmuje się ona produkcją środków do dezynfekcji m.in. antybakteryjnych żeli do rąk a także płynów do dezynfekcji, które posiadają status produktów biobójczych w rozumieniu ustawy z dnia 9 października 2015 roku o produktach biobójczych.

W związku z wybuchem pandemii COVID-19 wystąpił wzrost zapotrzebowania na produkowane przez Wnioskodawcę środki do dezynfekcji rąk oraz powierzchni. W związku ze zwiększonym popytem i oczekiwaniami klientów Wnioskodawca podjął decyzję o zwiększeniu produkcji. W tym celu:

• w dniu 17 marca 2020 r. - zakupiono urządzenie do napełniania tub C.;
• w dniu 11 marca 2020 r. - zakupiono urządzenie do napełniania tub M.;
• w dniu 27 kwietnia 2020 r. - zakupiono urządzenie do napełniania tub C1.;
• w dniu 25 marca 2020 r. - mieszalnik o poj. 1000 I,
• w dniu 26 maja 2020 r. - zakupiono urządzenie do przycinania pompek;
• w dniu 15 kwietnia 2020 r. - zakupiono urządzenie do przycinania pompek.
  
  

Zarówno trzy zakupione urządzenia do napełniania tub (tubiarki), mieszalnik o poj. 1000 I (mieszalnik), jak również urządzenie do przycinania pompek służą produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych.

W celu zwiększenia produkcji niezbędne było także znalezienie pomieszczeń produkcyjnych o większym metrażu. Wnioskodawca w dniu 20 marca 2020 r. zawarł umowę najmu hali produkcyjnej. W celu zapewnienia odpowiednich warunków produkcji, a także bezpieczeństwa w pomieszczeniach produkcyjnych dokonano inwestycji w obcy środek trwały (halę będącą przedmiotem najmu) poprzez zaadaptowanie hali produkcyjnej polegające na wstawieniu ścian działowych, pomalowaniu wnętrz, wybudowaniu magazynu surowców, a także montażu wentylacji nawiewno-wywiewnej. Nakłady te były niezbędne do rozpoczęcia produkcji żeli antybakteryjnych w nowej hali magazynowej, w szczególności z uwagi na fakt magazynowania dużej ilości alkoholu i wyrobów alkoholowych, które stwarzają zagrożenie pożarowe.

Opisane powyżej środki trwałe mają przewidywany okres używania dłuższy niż rok. Ponadto Spółka podkreśla, że wykorzystuje je, jak również poczynione inwestycje, na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Środki zostały nabyte, a nakłady poczynione, w 2020 r. i w tym samym roku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje również, iż w nowopowstałym zakładzie produkowane są równolegle żele antybakteryjne, jak również inne produkty kosmetyczne Wnioskodawcy. Tubiarki, mieszalnik oraz urządzenia do przycinania pompek stanowią środki trwałe wykorzystywane wyłącznie do produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych, jednak Wnioskodawca nie wyklucza, że w momencie, kiedy zmniejszy się zapotrzebowanie spowodowane koniecznością przeciwdziałania COVID-19, środki trwałe, o których mowa powyżej, będą wykorzystywane również przy wytwarzaniu produktów kosmetycznych. Niezależnie od tego, z uwagi na dalszy rozwój pandemii COVID-19, na tym etapie nie sposób przewidzieć, w którym momencie taka sytuacja może nastąpić. Natomiast w tym miejscu Spółka pragnie ponownie podkreślić, że wyłącznym powodem nabycia wymienionych wyżej środków trwałych było zwiększenie produkcji żeli antybakteryjnych służących w walce z pandemią COVID-19. Dzięki zakupionym środkom trwałym Wnioskodawca mógł w sposób wysoce zautomatyzowany wdrożyć produkcję płynów oraz żeli antybakteryjnych.

Jeżeli chodzi o montaż systemu wentylacji nawiewno-wywiewnej oraz nakłady mające na celu przystosowanie nowopowstałego zakładu produkcyjnego do produkcji żeli antybakteryjnych, to nakłady te będą wykorzystywane w całym zakładzie produkcyjnym. Jednak również w tym przypadku wyłącznym powodem poczynienia tych nakładów było zwiększenie produkcji żeli antybakteryjnych służących w walce z pandemią COVID-19. To zwiększenie produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych wymogło na Wnioskodawcy znalezienie oraz zaadaptowanie nowej hali produkcyjnej, a także wyposażenie tej hali w odpowiedni system wentylacji. W poprzednim miejscu prowadzenia działalności, Wnioskodawca nie był w stanie zwiększyć produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych, w szczególności z uwagi na zbyt mały metraż pomieszczeń produkcyjnych oraz brak prawidłowej instalacji wentylacyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy - w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego - Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych w postaci: trzech tubiarek, mieszalnika oraz dwóch urządzeń do przycinania pompek, w celu produkcji żeli antybakteryjnych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”)?
2. Czy – w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego - Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionych inwestycji w obcy środek trwały w postaci montażu systemu wentylacji wywiewno-nawiewnej oraz adaptacji hali produkcyjnej poprzez wstawienie ścian działowych, pomalowanie wnętrz, wybudowanie magazynu surowców w wynajmowanej hali magazynowej w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w procesie wytwarzania żeli antybakteryjnych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o CIT?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w celu produkcji żeli antybakteryjnych służących walce z COV1D-19 w oparciu o art. 38k ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm. dalej: .ustawa o CIT").

Kwestie związane z amortyzacją środków trwałych zostały uregulowane w szczególności w art. 16a-16m ustawy o CIT. W oparciu o art. 16a ust. 1 pkt 1 przywołanej ustawy amortyzacji podlegają w szczególności maszyny, urządzenia, inne przedmioty, które:

• stanowią własność lub współwłasność podatnika
• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do użytkowania,
• są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu,
• są przewidywane do użytkowania przez okres dłuższy niż rok.
  
  

Ustawodawca zdefiniował maszyny, urządzenia, inne przedmioty spełniające łącznie powyższe warunki jako środki trwałe. Odnosząc przywołane regulacje do przedmiotowego stanu faktycznego, nabyte przez Spółkę trzy tubiarki, mieszalnik, dwa urządzenia do przycinania pompek spełniają warunki do uznania ich za środki trwałe i dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Stanowią one bowiem własność Wnioskodawcy w związku z nabyciem ich od dostawców. W momencie przyjmowania ich do użytkowania były kompletne i zdatne do użytku. Niewątpliwie są one wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (są używane do wytwarzania towarów, z tytułu sprzedaży których Spółka osiąga przychody podatkowe z działalności gospodarczej) i będą użytkowane przez okres dłuższy niż rok. Z uwagi na ścisły związek nabycia tych środków trwałych z podstawową działalnością gospodarczą Spółki i osiąganymi przychodami podatkowymi, koszty odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W dniu 31 marca 2020 r. wszedł w życie przepis art. 38k wprowadzony ustawą z dnia 2 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm. dalej: „ustawa o COVID-19”). Z uzasadnienia celu i potrzeby wprowadzenia tej ustawy (druk sejmowy nr 299) wynika, że ustawodawca za niezbędne uznał wprowadzenie szczególnych rozwiązań mających na celu przeciwdziałanie negatywnym skutkom gospodarczym sytuacji związanej z pandemią COVID-19. Konieczne stało się opracowanie pakietu osłonowego dla firm, zapobiegającego zwłaszcza utracie płynności w ramach prowadzonych przez nie działalności. Jednym z takich mechanizmów zapobiegającym utracie płynności przedsiębiorców jest właśnie wprowadzenie art. 38k ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ zastosowanie tej regulacji wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania i zobowiązania podatkowego na gruncie CIT. Zgodnie z jego treścią podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie od 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19. Aby móc dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej środków trwałych konieczne jest spełnienie następujących warunków:

1. środek trwały musi być wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w 2020 r.
2. środek trwały musi być nabyty w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 (odesłanie do ustawy o COVID-19).
   
   

Powyższe warunki stanowią katalog zamknięty, co oznacza, że dla zastosowania art. 38k ust. 1 ustawy o CIT nie jest wymagane spełnienie przez podatnika innych wymogów, aby móc dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od określonych środków trwałych.

W ocenie Wnioskodawcy nabyte maszyny służące do produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych, upoważniają Spółkę do uznania ich za środki trwałe podlegające jednorazowej amortyzacji w oparciu o art. 38k ust. 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że niniejsze maszyny oraz urządzenia stanowią środki trwałe, zgodnie z legalną definicją zawartą w art. 16a ust. 1 ustawy o CIT. Po pierwsze, maszyny oraz urządzenia, które są omawiane w przedmiotowym wniosku zostały nabyte i wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w roku 2020.

Po drugie, przedmiotowe maszyny zostały nabyte bezpośrednio w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 tj. w celu produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych. Wnioskodawca podkreśla, że w art. 38k ust. 2 ustawy o CIT, ustawodawca wprost wskazał, iż towarem związanym z przeciwdziałaniem COVID-19 są m.in. środki odkażające oraz środki do dezynfekcji i higieny rąk. Ponadto art. 37k ust. 1 ustawy o CIT odnosi się do definicji przeciwdziałania COVID-19 zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1842, z późn. zm.). Zgodnie z tą definicją, przez „przeciwdziałanie COVID-19” rozumie się wszelkie czynności związane ze zwalczaniem zakażenia, zapobieganiem rozprzestrzenianiu się, profilaktyką oraz zwalczaniem skutków choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2, zwanej CCMD-19. Wynika z tego, że w odniesieniu do maszyn, które Wnioskodawca nabył w celu produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych, Wnioskodawca może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z brzmieniem art. 38k ust. 1 ustawy o CIT. W kontekście brzmienia przesłanek zawartych w art. 38k ust. 1 ustawy o CIT, bez znaczenia jest fakt, iż przedmiotowe rzeczy mogą służyć po ich nabyciu również produkcji innych rzeczy niż określone w art. 38k ust. 1 ustawy o CIT. Przeciwdziałanie COVID-19 należy bowiem rozumieć jak najszerzej i nie powinno się w takim wypadku wykluczać możliwości jednorazowej amortyzacji w sytuacji, gdy nabyte środki po ograniczeniu produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych zostaną wykorzystane również innym celom gospodarczym niezwiązanym z walką z pandemią. Stanowisko takie potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 kwietnia 2021 r., w sprawie o sygnaturze 0111- KDIB2-1.4010.23.2021.1.BKD.

Ad.2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionej inwestycji w obcy środek trwały w postaci wybudowania pomieszczeń w wynajmowanej hali w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych służących walce z COVID-19.

Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Na końcu ustępu wskazano, iż inwestycje takie zwane są także środkami trwałymi. Jeżeli zatem ustawodawca posługuje się sformułowaniem „środki trwałe”, to na gruncie ustawy o CIT rozumie się przez to wskazane inwestycje. Zostały one wykonane i wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w roku 2020. W związku z tym pierwszą przesłankę dokonanie jednorazowej amortyzacji należy uznać za spełnioną.

Inwestycja została dokonana w celu dostosowania wynajmowanej hali do potrzeb produkcyjnych związanych z wytwarzaniem żeli oraz płynów antybakteryjnych. Nakład ten został zatem poczyniony ze środków Wnioskodawcy i był on niezbędny do zwiększenia produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych, a zatem w celu zwalczania pandemii COVID-19. Bez zamontowania instalacji wentylacyjnej oraz zaadaptowania pomieszczeń (postawienia ścian działowych, odmalowania, stworzenia magazynu surowców) nie byłoby możliwe rozszerzenie produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych. Przechowywany alkohol i wyroby na bazie alkoholu są poważnym zagrożeniem pożarowym. Brak instalacji wentylacyjnej narażałby pracowników na utratę zdrowia lub życia, a Wnioskodawcę na poniesienie znacznych strat majątkowych. Ponadto bez wstawienia ścian działowych w hali produkcyjnej, malowania pomieszczeń oraz stworzenia magazynu surowców, nie byłoby możliwe, rozpoczęcie produkcji, bowiem wynajęta hala nie była przystosowana do uruchomienia linii produkcyjnej umożliwiającej wytwarzanie żeli oraz płynów antybakteryjnych. W kontekście przesłanek zawartych w art. 38k ust. 1 ustawy o CIT bez znaczenia jest fakt, że w obrębie zakładu produkcyjnego na który poczyniono nakłady, wytwarzane będą również produkty kosmetyczne.

W objaśnieniach podatkowych z dnia 21 lipca 2020 r. ws. nowych preferencji stosowanych w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19 podkreślono na stronie 49, że „Pod pojęciem środków trwałych nabytych w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem CCMD-19 należy rozumieć te środki trwałe, których nabycie jest niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego, a pod pojęciem towarów - efekt tego procesu produkcyjnego. Jednocześnie przepisy nie wprowadzają ograniczeń co do środków trwałych, które są objęte tym rozwiązaniem. A zatem każdy środek trwały, który spełnia przesłanki nabycia w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem CCMD-19 oraz wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2020 r. może zostać objęty tą regulacją”. Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, inwestycja w obcy środek trwały w postaci montażu instalacji wentylacyjnej, a także adaptacji hali produkcyjnej będzie spełniała przesłanki z art. 38k ust. 1 ustawy o CIT, gdyż wydatki te zostały dokonane w celu rozszerzenia produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem CCMD-19.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

W zakresie pytania Nr 1 tut. Organ w pełni podziela stanowisko Wnioskodawcy.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie pytania Nr 2 dotyczącego ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionych inwestycji w obcy środek trwały w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w procesie wytwarzania żeli antybakteryjnych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o CIT tut. Organ nie może podzielić stanowiska Wnioskodawcy.

Zauważyć bowiem należy, że zgodnie z art. 38k ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”), podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie od 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19.

Art. 38k ust. 2 ustawy o CIT stanowi natomiast, że za towary, o których mowa w ust. 1, uważa się w szczególności: maseczki ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze na obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że możliwość skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w ww. przepisie jest uzależniona od spełnienia, w sposób kumulatywny, dwóch przesłanek, tj.:

• środek trwały musi zostać nabyty w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem Covid-19 oraz
• musi on zostać wprowadzony do ewidencji w konkretnie określonym czasie.
  
  

Ustawodawca w katalogu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, co do których podatnikowi przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, wymienia również inwestycje w obcych środkach trwałych.

Zgodnie bowiem z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”.

Ustawa o CIT nie definiuje wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”, jednak przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że inwestycja, którą Wnioskodawca przeprowadził w celu zapewnienia odpowiednich warunków produkcji środków do dezynfekcji, a także bezpieczeństwa w pomieszczeniach produkcyjnych poprzez zaadaptowanie wynajmowanej hali produkcyjnej polegała na:

• wstawieniu ścian działowych,
• pomalowaniu wnętrz,
• wybudowaniu magazynu surowców,
• montażu wentylacji nawiewno-wywiewnej.
  
  

Oznacza to, że środek trwały w postaci inwestycji w obcym środku trwałym został przez Wnioskodawcę wytworzony. Nie można więc w tym przypadku mówić o nabyciu środka trwałego. W kontekście analizowanej sprawy oznacza to brak możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 38k ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionych inwestycji w obcy środek trwały w postaci montażu systemu wentylacji wywiewno-nawiewnej oraz adaptacji hali produkcyjnej poprzez wstawienie ścian działowych, pomalowanie wnętrz, wybudowanie magazynu surowców w wynajmowanej hali magazynowej w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest zatem nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od:

• nabytych środków trwałych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o CIT – jest prawidłowe,
• poczynionych inwestycji w obcy środek trwały w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w procesie wytwarzania żeli antybakteryjnych służących walce z C0VID-19, w oparciu o art. 38k ustawy o CIT – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Henryka Sienkiewicza 84, 15-005 Białystok, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.