INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2011 r. (data wpływu 29 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zabieg udrożnienia żył szyjnych metodą balonikową - jest prawidłowe, o ile wykonany zabieg można zakwalifikować do zabiegów rehabilitacyjnych.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zabieg udrożnienia żył szyjnych metodą balonikową.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną chorującą na stwardnienie rozsiane, rozpoznane w 1993 r. Choroba powoduje m.in. przewlekłe zmęczenie, osłabienie siły mięśni, kurcze mięśni, zaburzenia widzenia oraz znaczne zaburzenia chodu związane z brakiem możliwości utrzymania równowagi, ostre zespoły bólowe. W związku z systematycznie pogłębiającym się stanem choroby, w październiku 2010 r. otrzymał orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Z uwagi na wiek oraz obowiązujący w Polsce system punktowy, Wnioskodawca nie został zakwalifikowany do żadnego leczenia w programach lekowych oferowanych i finansowanych przez NFZ. Pod koniec 2009 r. dowiedział się, że przyczyną stwardnienia rozsianego może być przewlekła mózgowo-rdzeniowa niewydolność żylna (CCSVI), dowiedział się również o możliwości leczenia endowaskularnego (agnioplastyka balonowa połączona z ewentualną implantacją stentu). Leczenie endowaskularne wykonywane jest w wielu ośrodkach na świecie. Ponieważ tzw. rzuty choroby nasiliły się, pojawiły się problemy z- samodzielnym poruszaniem się, Wnioskodawca zdecydował poddać się badaniu. We wrześniu 2010 r. zostało przeprowadzone badanie ultrasonograficzne z kolorowym obrazem przepływu krwi metodą dopplera. W wyniku badania stwierdzono u Niego patologię obydwu żył szyjnych i zakwalifikowano do zabiegu udrożnienia. Wnioskodawca nadmienia, że do tego zabiegu kwalifikowani są pacjenci z potwierdzoną chorobą zasadniczą i patologią odpływu żylnego z ośrodkowego układu nerwowego. W dniu 11 grudnia 2010 r. przeprowadzono zabieg udrożnienia obydwu żył szyjnych metodą balonikową. Z powodu braku refundacji z NFZ, koszty związane z wykonaniem zabiegu w kwocie 12.000 zł musiał pokryć samodzielnie. Leczenie zostało opłacone przelewami na konto, z rachunku bankowego (wspólne konto bankowe wraz z małżonką). W wyniku przeprowadzonego zabiegu stan zdrowia Wnioskodawcy, powoli ale systematycznie się poprawia. Ustępują problemy związane z nietrzymaniem równowagi, brakiem koordynacji ruchowej oraz innymi przykrymi dolegliwościami typu nietrzymanie moczu. Poprawia się poziom funkcjonowania w życiu codziennym.

Wnioskodawca nadmienia, że nie pozostaje na wyłącznym utrzymaniu małżonki. W roku podatkowym 2010 Jego roczny dochód przekroczył kwotę 9.120 zł. Z odliczenia chciałby skorzystać osobiście zgodnie z uprawnieniami jakie przysługują osobom niepełnosprawnym. Do tej pory nie korzystał z żadnych odliczeń z tytułu ulgi rehabilitacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione przez Wnioskodawcę wraz z małżonką koszty leczenia endowaskularnego, potwierdzone załączonymi kopiami przelewów, mogą zostać odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. (w formie korekty zeznania podatkowego za 2010 r., w którym nie uwzględniono poniesionego kosztu zabiegu)...

Zdaniem Wnioskodawcy, rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne oraz zasady i warunki ich odliczania od dochodu określa art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 art. 26, uważa się wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyjaśnia pojęcia rehabilitacja, po jego wyjaśnienie należy sięgnąć do zapisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 776 ze zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy rehabilitacja oznacza zespół działań w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym udziale tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Wnioskodawca stwierdza, że rehabilitacja lecznicza to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, kinezyterapię. Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa wyżej jest posiadanie przez osobę, której wydatek dotyczy, stosownego dokumentu w postaci orzeczenia lub decyzji, potwierdzającego niepełnosprawność - zgodnie z art. 26 ust. 7d i 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ przeprowadzony leczniczy zabieg endowaskularny miał na celu przywrócenie funkcji życiowych, upośledzonych na skutek postępującego schorzenia, w związku z którym Wnioskodawca został uznany za osobę niepełnosprawną przyjmuje, że skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej polegającej na odliczeniu od dochodu wydatków z tytułu odpłatności za zabieg jest zasadne.

Wnioskodawca stwierdza także, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia rehabilitacja lecznicza, celem wyjaśnienia należy sięgnąć do definicji zawartej w „Słowniku wyrazów obcych" (PWN Warszawa 1991, pod redakcją doc. dr Jana Tokarskiego, str. 635) - rehabilitacja - (łac. rehabilitatio) oznacza przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych, fehabilitacja lecznicza to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo i kinezyterapię. Istotne znaczenie mają również zabiegi lecznicze zmierzające do przywrócenia organicznych funkcji zmniejszenia następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby niepełnosprawnemu przywrócić jego społecznie przydatną sprawność (wyrok z dnia 17 października 1996 r. sygn. akt SA/Sz 2668/95 LEX nr 27337).

Aktualnie alternatywą dla naczyniowych zabiegów chirurgicznych stały się lecznicze zabiegi endowaskularne. Po wykonaniu klasycznej angiografii np. z nakłucia tętnicy udowej przez założone odpowiednie porty naczyniowe, wprowadza się do światła naczyń stosowne „narzędzia" w postaci balonów, spiral wykonując w ten sposób zabieg na chorych naczyniach. Zabiegi te w porównaniu do chirurgicznych zabiegów naczyniowych są mało inwazyjne, krótki jest czas pobytu pacjenta na oddziale, a także szybszy powrót do pełnej sprawności fizycznej. Ponieważ proces rehabilitacji ma za zadanie usunięcie skutków choroby oraz zmniejszenie następstwa nieodwracalnych zmian wybrano leczenie endowaskularne jako optymalny środek do osiągnięcia celu i skuteczny w procesie rehabilitacji osoby niepełnosprawnej. Od dnia zabiegu przeprowadzonego w miesiącu grudniu 2010 r. nie wystąpiły żadne ostre objawy SM (rzuty), w sytuacji gdy w okresie od lipca 2009 r. do czerwca 2010 r. było ich trzy, a opisane wcześniej objawy SM znacznie zmniejszyły swoje nasilenie.

Aby zahamować postęp choroby powodującej systematycznie znaczne ograniczenia w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu Wnioskodawca poddał się leczeniu, które ułatwiło Jemu wykonywanie podstawowych funkcji życiowych oraz poprawiło sprawność. Dlatego uważa, że przysługuje Jemu prawo do odliczenia od dochodu za 2010 r. wydatku dotyczącego leczenia endowaskularnego, bezpośrednio związanego z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, o ile wykonany zabieg można zakwalifikować do zabiegów rehabilitacyjnych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. - podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b - 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 stanowi, iż wydatkami, o których mowa powyżej są wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

W myśl art. 26 ust. 7d powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła f6 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z kolei w świetle art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
2. znaczny stopień niepełnosprawności,

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

1. całkowitą niezdolność do pracy albo
2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto, stosownie do art. 26 ust. 7e ustawy przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg", „rehabilitacja" oraz „rehabilitacja lecznicza". Zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych" (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii" PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Zatem w ramach ww. ulgi podatkowej mieszczą się z pewnością wydatki na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne zlecone przez lekarza poniesione przez osobę niepełnosprawną.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną chorującą na stwardnienie rozsiane, rozpoznane w 1993 r. W związku z systematycznie pogłębiającym się stanem choroby, w październiku 2010 r. otrzymał orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Z uwagi na wiek oraz obowiązujący w Polsce system punktowy, Wnioskodawca nie został zakwalifikowany do żadnego leczenia w programach lekowych oferowanych i finansowanych przez NFZ. Pod koniec 2009 r. dowiedział się, że przyczyną stwardnienia rozsianego może być przewlekła mózgowo-rdzeniowa niewydolność żylna (CCSVI), dowiedział się również o możliwości leczenia endowaskularnego (agnioplastyka balonowa połączona z ewentualną implantacją stentu). Leczenie endowaskularne wykonywane jest w wielu ośrodkach na świecie. Ponieważ tzw. rzuty choroby nasiliły się, pojawiły się problemy z samodzielnym poruszaniem się, Wnioskodawca zdecydował poddać się badaniu. We wrześniu 2010 r. zostało przeprowadzone badanie ultrasonograficzne z kolorowym obrazem przepływu krwi metodą dopplera. W wyniku badania stwierdzono u Wnioskodawcy patologię obydwu żył szyjnych i zakwalifikowano do zabiegu udrożnienia. W dniu 11 grudnia 2010 r. przeprowadzono zabieg udrożnienia obydwu żył szyjnych metodą balonikową. Z powodu braku refundacji z NFZ, koszty związane z wykonaniem zabiegu w kwocie 12.000 zł musiał pokryć sam. Leczenie zostało opłacone przelewami na konto, ze wspólnego z małżonką rachunku bankowego. W wyniku przeprowadzonego zabiegu stan zdrowia Wnioskodawcy, powoli ale systematycznie się poprawia. Ustępują problemy związane z nietrzymaniem równowagi* brakiem koordynacji ruchowej oraz innymi przykrymi dolegliwościami typu nietrzymanie moczu. Poprawia się poziom funkcjonowania w życiu codziennym.

Wnioskodawca nie pozostaje na wyłącznym utrzymaniu małżonki, w 2010 r. Jego roczny dochód przekroczył kwotę 9.120 zł. Z odliczenia chciałby skorzystać osobiście zgodnie z uprawnieniami jakie przysługują osobom niepełnosprawnym. Do tej pory nie korzystał z żadnych odliczeń z tytułu ulgi rehabilitacyjnej.

Należy zaznaczyć, że katalog wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest zatem ich interpretacja rozszerzająca.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że niekwestionowanym w przedmiotowej sprawie jest fakt, że zabieg udrożnienia obydwu żył szyjnych metodą balonikową miał na celu stworzenie warunków do dalszej efektywnej rehabilitacji i poprawy zdrowia Wnioskodawcy. Należy jednak podkreślić, iż ocena jakie zabiegi wchodzą w zakres zabiegów rehabilitacyjnych lub leczniczo - rehabilitacyjnych wykracza poza kompetencje organu podatkowego. Rozstrzygnięcie kwestii, czy dany zabieg wchodzi w zakres zabiegów rehabilitacyjnych należy do lekarza specjalisty.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny i prawny stwierdzić należy że Wnioskodawcy jako osobie niepełnosprawnej zakwalifikowanej do znacznego stopnia niepełnosprawności, w sytuacji, gdy zabieg udrożnienia żył szyjnych metodą balonikową można zakwalifikować do zabiegów rehabilitacyjnych oraz po spełnieniu wszystkich wskazanych w ustawie warunków przysługuje prawo odliczenia od dochodu w zeznaniu podatkowym za 2010 r. wydatków poniesionych na jego wykonanie.

Na podstawie art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

W konsekwencji, warunkiem odliczenia wydatków związanych z odpłatnością za zabiegi rehabilitacyjne jest posiadanie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z których wynika: kto poniósł wydatek, w jakiej wysokości i na jaki cel.

Zgodnie z art. 81 Ordynacji podatkowej jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W świetle powyższego Wnioskodawca może dokonać korekty rozliczenia podatkowego za 2010 r. uwzględniając w nim wydatki poniesione na dokonany zabieg rehabilitacyjny.

Wskazać jednak należy, że w postępowaniu o udzielenie pisemnej interpretacji organ podatkowy nie przeprowadza dowodów w rozumieniu art. 180 i następnych Ordynacji podatkowej i nie ocenia ich w myśl art. 191 ustawy, gdyż nie jest to postępowanie podatkowe. Załączone do wniosku dokumenty nie mogą być zatem brane pod uwagę przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy.

W przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Natomiast organ podatkowy weryfikujący możliwość skorzystania: ulgi uprawniony jest żądać od podatnika przedłożenia dodatkowych dokumentów z których będzie wynikało kiedy, przez kogo i w jakiej wysokości wydatki zostały poniesione.

Tutejszy organ nie może zatem w wydanej interpretacji ocenić, czy załączone przez Wnioskodawcę kopie przelewów dokumentują poniesienie wydatków leczenia endowaskularnego jak również potwierdzić, że na tej podstawie może On dokonać w zeznaniu podatkowym za 2010 r. odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.