INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 8 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych finansowanych ze środków publicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych finansowanych ze środków publicznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni świadczy usługi szkoleniowe polegające na organizacji jedno lub kilkudniowych szkoleń mających na celu wyjaśnienie przepisów (np. z rachunkowości, podatków, ochrony środowiska, prawa pracy, zamówień publicznych, ubezpieczeń społecznych, prawa budowlanego), które pozostają w ścisłym związku z obowiązkami służbowymi wykonywanymi przez uczestników danego szkolenia (np. na szkolenie z zakresu podatku VAT kierowane są księgowe, na szkolenie z zakresu ochrony środowiska kierowani są specjaliści z zakresu ochrony środowiska, na szkolenie z prawa pracy kierowani są pracownicy działów personalnych, itd.).

Klientami Wnioskodawczyni są pracownicy jednostek sektora finansów publicznych, których udział w szkoleniu finansowany jest przez instytucję kierującą ich na dane szkolenie (np. Izba Skarbowa, Urząd Celny, Urząd Gminy, Starostwo Powiatowe, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych, GDDKiA, Muzeum Narodowe, itd). Do końca 2010 r. świadczone przez Wnioskodawczynię usługi szkoleniowe korzystały ze zwolnienia z VAT.

Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadcza, że:

• nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych,
• świadczonych przez nią usług nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowywania w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT,
• prowadzi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT,
• usługi, które świadczy nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach,
• w zakresie przedmiotowych usług nie uzyskała akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• świadczy usługi szkoleniowe, których odbiorcami są jednostki sektora finansów publicznych, które w 100% finansowane są ze środków publicznych.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni powinna zastosować wobec jednostki, która skierowała swojego pracownika na szkolenie przy założeniu, że zapłata za szkolenie finansowana będzie w całości ze środków publicznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, że odbiorcami szkoleń są jednostki sektora finansów publicznych dysponujące środkami publicznymi możliwe jest zastosowanie zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo–rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

   - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

   - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
• ze sprzedaży papierów wartościowych,
• z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
• ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
• z otrzymanych pożyczek i kredytów,
• z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zauważa się, iż od dnia 1 lipca 2011 r. stosuje się przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło ww. rozporządzenie Rady nr 1777/2005.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni świadczy usługi szkoleniowe polegające na organizacji jedno lub kilkudniowych szkoleń mających na celu wyjaśnienie przepisów (np. z rachunkowości, podatków, ochrony środowiska, prawa pracy, zamówień publicznych, ubezpieczeń społecznych, prawa budowlanego), które pozostają w ścisłym związku z obowiązkami służbowymi wykonywanymi przez uczestników danego szkolenia. Klientami Wnioskodawczyni są pracownicy jednostek sektora finansów publicznych, których udział w szkoleniu finansowany jest przez instytucję kierującą ich na dane szkolenie (np. Izba Skarbowa, Urząd Celny, Urząd Gminy, Starostwo Powiatowe, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych, GDDKiA, Muzeum Narodowe, itd). Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadcza, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Świadczonych usług nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowywania w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Zainteresowana prowadzi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Usługi, które świadczy nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W zakresie przedmiotowych usług Wnioskodawczyni nie uzyskała akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a świadczone usługi szkoleniowe, których odbiorcami są jednostki sektora finansów publicznych, w 100% finansowane są ze środków publicznych.

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy oraz powołane regulacje stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawczyni nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia lub wychowania, nie może korzystać w zakresie przedmiotowych usług ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Powołane wyżej przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Skoro - jak wskazała Zainteresowana - organizowane szkolenia pozostają w ścisłym związku z obowiązkami służbowymi wykonywanymi przez uczestników danego szkolenia, to spełniają one definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego tychże pracowników, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Ponadto powyższe usługi szkoleniowe finansowane są w całości ze środków publicznych, co oznacza, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku dotycząca usług szkoleniowych (usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego) które są finansowane w całości ze środków publicznych.

Wobec powyższego, przeprowadzane przez Wnioskodawczynię usługi szkoleniowe dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.