INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2011 r. (data wpływu 16 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 13 i 15 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących remontu i rozbudowy garażu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stawki amortyzacyjnej samochodu, w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących niezamortyzowanej części samochodu, w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących remontu i rozbudowy garażu, w zakresie stawki amortyzacyjnej garażu, a także o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie kwalifikacji poniesionych wydatków opisanych we wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania instalacji elektrycznych, sporządzania kosztorysów w budynku mieszkalnym, w którym jednocześnie zamieszkuje. Do budynku przynależy również garaż (zbudowany w roku 1989), który był w okresie wcześniejszym i bieżącym wykorzystywany na cele prywatne. Nie był bezpośrednio i pośrednio wykorzystywany w prowadzonej działalności. A co za tym idzie nie figurował jako środek trwały w ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca w prowadzonej działalności wykorzystuje również samochód osobowy, który stanowi środek trwały i jest ujęty w ewidencji środków trwałych. Samochód jest niezbędny w prowadzonej działalności w związku z częstymi wyjazdami w teren.

W związku z faktem, że użytkowany samochód ma już kilkanaście lat, a jego dalsza eksploatacja i zakup części samochodowych i koszty ewentualnych napraw staną się nieopłacalne, podatnik podjął decyzję o zakupie innego używanego samochodu.

Dokonał nabycia używanego samochodu osobowego od podatnika, który w okresie wcześniejszym użytkował samochód przez kilka lat w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z dużą ilością zleceń jak również dokumentów z tym związanych, podatnik podjął również decyzję o zamiarze remontu istniejącego garażu i rozbudowę na jego bazie o pomieszczenia biurowe.

Powyższe podyktowane zostało koniecznością dostosowania do przepisów p.poż i sanitarnych w stosunku do sąsiadujących działek i budynków.

Powyższa konieczność wynikła na etapie uzgodnień, założeń projektowych. Między innymi u konserwatora zabytków, rzeczoznawcy d/d p.poż oraz sanitarnych.

Zostały złożone stosowne dokumenty i podatnik uzyskał pozwolenie na budowę.

Przebudowa garażu będzie polegała w fazie wstępnej na rozbiórce i zburzeniu ścian, rozbiórce dachu a fazie dalszej na wylaniu nowych fundamentów na bazie starych, wzniesieniu ścian i położeniu konstrukcji dachowej, położeniu instalacji sanitarnej, c.o., instalacji alarmowej i internetowej oraz pracach wykończeniowych wewnątrz budynku (gładzie, malowanie ścian, położenie płytek, paneli, zainstalowanie armatury sanitarnej).

W związku z powyższym zadano następujące pytania w przedmiocie zdarzenia przyszłego w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących remontu i rozbudowy garażu.

1. Czy poniesione koszty w związku z ww. inwestycją należy uznać w całości jako koszty, które w momencie przyjęcia do używania zwiększą wartość środka trwałego...
2. Czy można koszty odnieść proporcjonalnie, część zakwalifikować do remontu i bezpośrednio zaliczyć w koszty uzyskania przychodu, a pozostałe uznać jako koszty, które zwiększą wartość środka trwałego...

Zdaniem Wnioskodawcy, zaistniałe zdarzenie faktyczne i zdarzenie przyszłe pozwalają na skorzystanie z wymienionych we wniosku artykułów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, część kosztów można przypisać do remontu garażu i bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, a część kosztów zakwalifikować jako ulepszenie lub modernizację i uznać je za koszty, które zwiększą wartość środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (t. j . Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia. Przy czym, za koszt wytworzenia, stosownie do treści art. 22g ust. 4 ww. ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Jak wynika z treści złożonego wniosku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w budynku mieszkalnym, do którego przynależy garaż, który jest wykorzystywany na cele prywatne i nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z dużą ilością zleceń Zainteresowany zamierza wyremontować istniejący garaż i na jego bazie rozbudować o pomieszczenia biurowe. Przebudowa garażu, jak wskazuje Wnioskodawca będzie polegała w fazie wstępnej na rozbiórce i zburzeniu ścian, rozbiórce dachu, a w fazie dalszej na wylaniu nowych fundamentów na bazie starych, wzniesieniu ścian i położeniu konstrukcji dachowej, położeniu instalacji sanitarnej, c.o., instalacji alarmowej i internetowej, oraz pracach wykończeniowych wewnątrz budynku.

Odnosząc się zatem do kwestii zaliczenia w koszty uzyskania przychodów kosztów związanych z ww. inwestycją stwierdzić należy, iż w miejsce rozebranego budynku (garażu) Wnioskodawca wzniesie nowy budynek. Zatem, wszelkie koszty poniesione w związku z tą inwestycją będą niezbędne do oddania do używania nowego obiektu. W takim przypadku wszystkie te koszty są wydatkami bezpośrednio związanymi z budową nowego budynku, a w efekcie częścią składową wartości początkowej nowowytworzonego środka trwałego.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku informacje należy stwierdzić, iż w wyniku remontu, rozbiórki i wyburzenia budynku, oraz innych wydatków inwestycyjnych (wylaniu nowych fundamentów na bazie starych, wzniesieniu ścian i położeniu konstrukcji dachowej, położeniu instalacji sanitarnej, c.o., instalacji alarmowej i internetowej oraz prac wykończeniowych wewnątrz budynku - gładzie, malowanie ścian, położenie płytek, paneli, zainstalowanie armatury sanitarnej) zostanie wytworzony nowy środek trwały. Dlatego też, poniesione nakłady na poczet ww. prac należy traktować jako wydatki na wytworzenie we własnym zakresie nowego środka trwałego.

Reasumując, wszystkie koszty wymienione we wniosku będą miały wpływ na ustalenie wartości początkowej środka trwałego i będą podlegały w całości zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jednakże tylko poprzez odpisy amortyzacyjne rozliczane od wartości początkowej nowowytworzonego środka trwałego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w dniu 16 września 2011 r. wniosek dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• stawki amortyzacyjnej samochodu, został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-787/11-4/IM,
• kosztów uzyskania przychodów dotyczących niezamortyzowanej części samochodu, został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-787/11-5/IM,
• stawki amortyzacyjnej garażu, został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-787/11-7/IM.
  
  

Natomiast wniosek w części dotyczącej kwalifikacji poniesionych wydatków opisanych we wniosku został rozstrzygnięty w dniu 16 września 2011 r. odrębnym pismem nr ILPB1/415-787/11-8/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.