INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20.04.2011 r. (data wpływu 01.06.2011 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 02.08.2011 r., data wpływu 08.08.2011 r., na wezwanie Nr IPPB2/415-482/11-2/MK z dnia 22.07.2011 r. (data nadania 25.07.2011 r., data doręczenia 27.07.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia dochodów z kapitałów pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.06.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia dochodów z kapitałów pieniężnych

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 22.07.2011 r. Nr IPPB2/415-482/11-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• podanie Numeru Identyfikacji Podatkowej,

• wskazanie organu podatkowego właściwego dla wnioskodawcy ze względu na sprawę mającą być przedmiotem interpretacji,

• wskazanie przedmiotu wniosku, tj. czy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego,

• wskazanie rodzaju sprawy tj. w przedmiocie jakiego podatku ma zostać udzielona interpretacja indywidualna,

• przedstawienie opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej,

• sformułowanie pytania przyporządkowanego do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej,

• przedstawienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do sformułowanego pytania,

• uiszczenie stosownej kwoty opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie nakreślonych we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych,

• uzupełnienie informacji poprzez złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej,

oraz

• przesłanie pełnomocnictwa, z którego treści będzie wynikać umocowanie dla osoby która przedmiotowy wniosek podpisała do występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w imieniu Wnioskodawcy oraz uiszczenie stosownej opłaty skarbowej.
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

W dniu 18 lutego 2002 roku Wnioskodawca zawarł „Umowę o świadczenie usług pośrednictwa finansowego” z l. spółka jawna w W.. W myśl przedmiotowej umowy spółka jawna l. zobowiązała się do zawierania i wykonywania umów w zakresie transakcji forex w imieniu i na rachunek mocodawcy. W roku 2007 spółka ogłosiła upadłość.

W październiku 2010 r. Wnioskodawca otrzymał od syndyka masy upadłości l. spółka S.J. PIT - 8C za rok 2007. Zrodziło to obowiązek po stronie Wnioskodawcy przygotowania korekty zeznania rocznego za rok 2007. Jednakże z uwagi na poważne rozbieżności w wyliczeniach dotyczących uzyskanego dochodu czy też wręcz straty - dokonanych przez syndyka i Wnioskodawcę, Wnioskodawca z początkiem listopada 2010 r. wystosował do syndyka pismo z prośbą o wyjaśnienie. Korespondencja między Wnioskodawcą a syndykiem masy upadłości l. spółka S.J. trwała przez 6 miesięcy. W kwietniu 2011 r. Wnioskodawca otrzymał kolejne pismo od syndyka, które nie dało odpowiedzi na kluczowe pytanie: na jakiej podstawie prawnej Wnioskodawca ma obowiązek zapłaty podatku dochodowego za lata 2002 i 2003, z których to lat osiągnięte dochody doliczono do dochodów za rok 2007.

Syndyk w kilku pismach, zasłaniając się opinią biegłego sporządzoną na użytek sądowego postępowania upadłościowego, nic konkretnie pytającemu nie wyjaśnił. Biegły zaś w swojej opinii przedstawił przychody Wnioskodawcy za poszczególne lata. Z wyliczeń biegłego wynika, iż Wnioskodawca w latach 2002 - 2007 dokonał wypłat na łączną kwotę 962,650 zł, w tym za lata 2002 - 2003 - 187.600 zł. W tym samym okresie 2002-2007 jego wpłaty na konto w l. wyniosły 950.000 zł. Nadto z wyliczeń biegłego wynika, że Wnioskodawca poniósł stratę w wysokości 174.950 zł za cały okres objęty tym zestawieniem. Nadmienić należy, iż syndyk i jego pracownik, przy wielokrotnych rozmowach telefonicznych tłumaczył, że PIT 8C za 2007 r. wystawiony był na polecenie Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy i dlaczego należy się podatek dochodowy z tytułu przychodów za lata 2002 - 2003 skoro przepis art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszedł w życie w roku 2004...
2. Czy i dlaczego należą się odsetki za nieterminową wpłatę podatku skoro podatnik otrzymał korektę PIT - 8C za rok 2007, na której to podstawie zmuszony jest sporządzić korektę zeznania rocznego za rok 2007 dopiero w październiku 2010 r.... Czy i dlaczego obowiązek zapłaty odsetek w takiej sytuacji obciąża podatnika...
3. Dlaczego w oparciu o te same przepisy prawa różne urzędy skarbowe w takich samych sprawach zajmują odmienne stanowiska - na bazie tego samego stanu faktycznego i prawnego...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie zadanych pytań Nr 1 i 2. W zakresie pytania Nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy

1. Przepis art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszedł w życie z dniem 2 stycznia 2004 r. Zatem obowiązek podatkowy, o którym mowa w tym przepisie, a który dotyczy ewentualnych dochodów osiągniętych przez Wnioskodawcę w związku z zawartą „Umową o świadczenie usług pośrednictwa finansowego”, powstał dopiero w odniesieniu do dochodów osiągniętych w roku 2004 i następnych. Upadła spółka właśnie od 2005 zaczęła wystawiać swoim klientom PIT-8C za rok 2004.
   
   

Opinia biegłego przeczy przepisom podatkowym. Nie można bowiem jednym PIT-8C za rok 2007, przesłanym do podatnika w październiku 2010 r. obejmować nieopodatkowanych dochodów za lata 2002 i 2003.

Skoro z wyliczeń biegłego wynika, że Wnioskodawca poniósł stratę w wysokości 174.950 zł za cały okres objęty tym zestawieniem, nie może być zatem mowy o zysku wyliczonym przez syndyka na poziomie 12.650, od którego należny byłby podatek dochodowy.

2. PIT-8C za 2007 r. syndyk przesłał podatnikowi dopiero w październiku 2010, zatem byłoby absolutnie niedopuszczalne obciążanie Wnioskodawcy odsetkami za lata ubiegłe. Przyczyna bowiem wystawienia tegoż PIT-8C przez syndyka dopiero w roku 2007 była niezależna od jakichkolwiek poczynań podatnika. Z kolei opieszałość syndyka w udzielaniu odpowiedzi na kolejne pisma Wnioskodawcy usprawiedliwia podatnika, gdyż z uporem dążył on do wyjaśnienia tej zawiłej sytuacji.
   
   

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Przychód określony powyżej powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o czym stanowi art. 17 ust. 1b ustawy.

Przepis art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję pochodnych instrumentów finansowych stwierdzając, że wyrażenie to oznacza instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 ze zm.).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

1. papiery wartościowe;
2. niebędące papierami wartościowymi:
   1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
   2. instrumenty rynku pieniężnego,
   3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
   4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
   5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
   6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
   7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
   8. kontrakty na różnicę,
   9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   
   

Sposób opodatkowania tychże przychodów jest regulowany przez art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy dochód ten ustala się jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy.

Artykuł 23 ust. 1 pkt 38a ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy rozliczenie dochodów z powyższego tytułu następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m. in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających i obliczyć należny podatek dochodowy

Aby móc zrealizować ten obowiązek, podatnik winien dysponować stosownymi informacjami dotyczącymi uzyskanych przychodów i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów. Zgromadzenie tych danych powinno następować w oparciu o informacje roczne sporządzane i wysyłane podatnikowi przez podmioty, za pośrednictwem których uzyskuje on te dochody. Obowiązek sporządzania takich informacji został przewidziany w art. 39 ust. 3 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej są obowiązane w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 (m.in. dochody z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających), sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka, której Wnioskodawca powierzył od 2002 roku prowadzenie operacji finansowych w roku 2007 ogłosiła upadłość. W październiku 2010 r. Wnioskodawca otrzymał od syndyka masy upadłości upadłej spółki korektę informacji PIT - 8C za rok 2007. Otrzymanie informacji skutkowało obowiązkiem sporządzenia korekty zeznania rocznego złożonego za rok 2007. Ponieważ w informacji PIT-8C wykazane przez Syndyka wyliczenia dotyczące uzyskanego dochodu czy też straty były rozbieżne w stosunku do dokonanych wyliczeń przez Wnioskodawcę (zdaniem Wnioskodawcy informacja PIT-8C za rok 2007 zawiera dane dotyczące osiągniętego dochodu w latach 2002 - 2003) powstała wątpliwość, czy Wnioskodawca powinien uiścić podatek od uzyskanego dochodu zgodnie z otrzymaną od Syndyka informacją.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 156 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2003 r. nr 60, poz. 535 ze zm.), syndyka powołuje się w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego.

Upadły zaś traci prawo zarządu oraz możliwość korzystania i rozporządzania mieniem wchodzącym do masy upadłości, co wynika z art. 75 ust. 1 ww. ustawy - to jest majątkiem należącym do niego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabytym w toku postępowania upadłościowego (art. 62 ustawy). Obowiązany jest wskazać ten majątek oraz wydać syndykowi wszystkie dokumenty dotyczące jego działalności majątku i rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych, a nawet korespondencję, co statuuje art. 57 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika i płatnika przez upadłego.

Z przywołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że nie przewidują zwolnienia z obowiązku rozliczenia uzyskanego przez podatnika przychodu z kapitałów pieniężnych. Zarówno przychód jak i koszty Wnioskodawca powinien zatem ustalić zgodnie z regulującymi te zasady przepisami powołanymi w niniejszej interpretacji w rzeczywistej wysokości, w każdym przypadku, kiedy na podstawie istniejącej dokumentacji ustalenie takie jest możliwe. Odstąpienie od tej zasady jest możliwe jedynie wówczas, gdy zarówno przychód jak i koszty w rzeczywistości nie wystąpiły, co oznacza, że zarówno przychód jak i koszty są równe zeru. W każdym innym przypadku, bez względu na to czy podatnik osiąga dochód czy ponosi stratę winien jest złożyć zeznanie roczne PIT-38.

W zeznaniu rocznym PIT-38 podatnik ma obowiązek wykazać uzyskany przychód, koszty uzyskania przychodów (jeśli wystąpiły) oraz dochód.

Jednakże, jeśli dane zawarte w informacji PIT-8C otrzymanej od Syndyka różnią się od wykazanych przez podatnika w złożonym zeznaniu rocznym, Wnioskodawca powinien złożyć korektę zeznania za dany rok i dokonać stosownych wyjaśnień na podstawie posiadanych dokumentów określających prawidłowe wartości.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego jeżeli Wnioskodawca udowodni na podstawie posiadanych dokumentów, że przychodów wykazanych w otrzymanej od Syndyka informacji PIT-8C za rok 2007 nie uzyskał w tym roku (2007) to nie należy ich ujmować w korekcie składanego zeznania.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanym w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym „sprawy podatkowej” wynikającej z przytoczonego we wniosku stanu faktycznego lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego.

Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może bowiem prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację księgową.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, że tut. Organ nie jest uprawniony do analizy i oceny dowodów w sprawie. Takiej weryfikacji, analizy i oceny dokumentów dokonuje wyłącznie naczelnik właściwego urzędu skarbowego w ramach postępowania wyjaśniającego. Zgodnie z art. 17 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika (…).

W odniesieniu do zadanego pytania drugiego w przedmiocie zapłaty odsetek w związku z otrzymaną w 2010 roku korektą informacji PIT-8C za rok 2007 należy zauważyć, że instytucję prawną odsetek za zwłokę od powstałych zaległości podatkowych regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Zaległością podatkową zgodnie z art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Powstanie zaległości podatkowej powoduje obowiązek naliczenia odsetek za zwłokę (art. 53 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.

Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3 (art. 21 § 2 Ordynacji).

Stosownie do art. 53 § 1 Ordynacji, od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.

Na mocy art. 53 § 3 Ordynacji, odsetki za zwłokę nalicza podatnik, płatnik, inkasent, następca prawny lub osoba trzecia odpowiadająca za zaległości podatkowe, z zastrzeżeniem art. 53a, art. 62 § 4, art. 66 § 5, art. 67a § 1 pkt 1 lub 2 i art. 76a § 1.

Odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego, zgodnie z art. 53 § 4 ustawy.

Art. 81 § 1 ww. ustawy stanowi, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 cyt. ustawy).

Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość ze zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej).

Powyższe oznacza, że korekta zeznania jest możliwa pod warunkiem, że zobowiązanie podatkowe z tego zeznania wynikające jeszcze się nie przedawniło.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Zatem podatnik ma prawo skorygować deklarację, o ile nie zabrania tego przepis szczególny. W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na przepis art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Jak wynika z przedstawionych uregulowań prawnych oraz stanu faktycznego opisanego we Wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zgodnie z dyspozycją ww. art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca był zobowiązany do samodzielnego rozliczenia uzyskanych w 2007 r. dochodów z kapitałów pieniężnych na zasadzie samoopodatkowania w oparciu o stosowną informację otrzymaną od podmiotu, za pośrednictwem którego uzyskał on dochody. Należy mieć na uwadze, że zarówno przychód, jak i koszty powinny być wykazane w każdym przypadku w rzeczywistej wysokości zgodnie z regulującymi te zasady przepisami powołanymi powyżej kiedy na podstawie posiadanej dokumentacji takie ustalenie jest możliwe. Skorygowaną informację PIT-8C Wnioskodawca otrzymał w momencie istnienia zobowiązania podatkowego czyli przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zatem w przypadku otrzymania korekty informacji PIT-8C za rok 2007 od Syndyka w imieniu upadłego podmiotu, za pośrednictwem którego Wnioskodawca uzyskiwał dochody na Wnioskodawcy spoczywał obowiązek złożenia korekty zeznania rocznego oraz obowiązek zapłaty podatku i uiszczenia stosownych odsetek wynikających z nieterminowej wpłaty podatku, do którego zapłaty Wnioskodawca był zobligowany zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez samodzielne rozliczenie się z uzyskanego przychodu i zapłaty podatku w ustawowym terminie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.