INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu 14 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu 14 września 2011 r.) o pełnomocnictwo oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) prowadzi działalność holdingową, która koncentruje się na zarządzaniu kapitałem poprzez utrzymywanie pakietu kontrolnego udziałów podmiotów zależnych oraz na dysponowaniu nimi. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym na potrzeby VAT w Polsce.

Spółka udzieliła pożyczek na rzecz podmiotu powiązanego. Obecnie rozważa ona zbycie wierzytelności własnych z tytułu udzielonych pożyczek na rzecz spółki nieposiadającej siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (dalej Nabywca). Nabywca prowadzi działalność gospodarczą poza granicami kraju. Na dzień sprzedaży wierzytelności kwota główna pożyczki nie będzie wymagalna.

Dodatkowo, w ramach jednej umowy sprzedaży wierzytelności, zostanie również przeniesiona wierzytelność z tytułu naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od pożyczki, jeżeli takie wystąpią. Na dzień sprzedaży odsetki naliczone, lecz niezapłacone nie będą jeszcze wymagalne.

Sprzedaż wierzytelności własnej przez Spółkę nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zgodnie z umową, wynagrodzenie z tytułu sprzedaży wierzytelności będzie określone w pieniądzu i będzie równe wartości nominalnej wierzytelności (ewentualnie wartości nominalnej powiększonej o naliczone odsetki), pomniejszonej o dyskonto.

Spółka podkreśliła, iż realizowana przez strony transakcja nie stanowi wniesienia przez nią aportu w postaci wierzytelności w rozumieniu przepisów kodeksu spółek handlowych ani odpowiednich przepisów prawa handlowego państwa siedziby Nabywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy ustalić podstawę opodatkowania z tytułu importu usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania będzie stanowiła kwota ustalonego przez strony dyskonta.

Spółka stoi na stanowisku, że jeżeli Nabywca świadczy na jej rzecz usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, to podstawą opodatkowania będzie kwota dyskonta.

Należy zauważyć, że podstawą opodatkowania z tytułu importu usług jest, zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy o VAT kwota, którą usługobiorca obowiązany jest zapłacić. W opinii Spółki, podstawą opodatkowania w przypadku usługi w zakresie nabycia wierzytelności będzie wynagrodzenie świadczącego usługę ustalone jako dyskonto, tj. różnica między wartością nominalną wierzytelności (ewentualnie wartością nominalną powiększoną o kwotę naliczonych odsetek), a kwotą zapłaconą za wierzytelność przez jej Nabywcę.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 października 2010 r. (sygn. IPPP3-443-693/10 -4/JF), w której organ podatkowy wskazał, że „(...) podstawą opodatkowania importu opisanych usług polegających na nabyciu przez podmiot zagraniczny wierzytelności, będzie kwota dyskonta - czyli różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a wartością którą kontrahent zagraniczny zapłaci wierzycielowi pierwotnemu (Wnioskodawcy)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca udzielił pożyczek na rzecz podmiotu powiązanego. Obecnie rozważa on zbycie wierzytelności własnych z tytułu udzielonych pożyczek na rzecz spółki nieposiadającej siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Nabywca prowadzi działalność gospodarczą poza granicami kraju. Na dzień sprzedaży wierzytelności kwota główna pożyczki nie będzie wymagalna. Dodatkowo, w ramach jednej umowy sprzedaży wierzytelności, zostanie również przeniesiona wierzytelność z tytułu naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od pożyczki, jeżeli takie wystąpią. Na dzień sprzedaży odsetki naliczone, lecz niezapłacone nie będą jeszcze wymagalne. Sprzedaż wierzytelności własnej przez Spółkę nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zgodnie z umową, wynagrodzenie z tytułu sprzedaży wierzytelności będzie określone w pieniądzu i będzie równe wartości nominalnej wierzytelności (ewentualnie wartości nominalnej powiększonej o naliczone odsetki), pomniejszonej o dyskonto.

W tym miejscu wskazać należy, że w interpretacji indywidualnej z dnia 3 października 2011 r., nr ILPP4/443-464/11-5/BA stwierdzono, iż Zainteresowany będzie podatnikiem z tytułu importu świadczonych na jego rzecz przez Nabywcę usług, zobowiązanym do odpowiedniego rozliczenia ich importu.

W sprawie będącej przedmiotem pytania, zasadniczą kwestią jest dokonanie analizy przepisów dotyczących określenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług wykupu wierzytelności.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem przypadku gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi – na podstawie odrębnych przepisów – zwiększa wartość celną importowanego towaru (art. 29 ust. 17 ustawy).

Zatem w niniejszej sprawie, podstawą opodatkowania importu usług w zakresie nabycia wierzytelności będzie wynagrodzenie świadczącego usługę ustalone jako dyskonto, tj. różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a kwotą zapłaconą za wierzytelność przez jej Nabywcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie podstawy opodatkowania importu usług. Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne z dnia 3 października 2011 r. nr ILPP4/443-464/11-4/BA, ILPP4/443-464/11-5/BA, ILPP4/443-464/11-6/BA oraz ILPP4/443 -464/11-8/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.