Interpretacja Ministra Finansów
DD5/8213/33/RDX/10/PK-1717/2009
z 21 października 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
DD5/8213/33/RDX/10/PK-1717/2009
Data
2011.10.21
Autor
Minister Finansów
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
rada nadzorcza
wydatek
Istota interpretacji
Czy wydatki poniesione na rzecz Rady Nadzorczej stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów?
Spółka będąca spółką akcyjną działającą m.in. zgodnie z ustawą z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) oraz zgodnie ze swoim statutem ponosi szereg wydatków związanych z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej. Spółka we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała przykładowe wydatki na rzecz Rady Nadzorczej, którymi są: zakup sprzętu biurowego (komputery, drukarki, itp.), odpisy amortyzacyjne budynków, lokali wykorzystywanych przez Rade Nadzorczą, wydatki na opłaty za połączenia telefoniczne, zakup prasy, doradztwo prawne, koszty tłumaczenia dokumentów, koszty związane z wyborami do Rady Nadzorczej (np. koszty ogłoszeń prasowych o organizowanych wyborach, druku kart do głosowania), wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, słodyczy serwowanych podczas posiedzeń Rady Nadzorczej, koszty przygotowania sali na narady lub posiedzenia, materiały piśmiennicze i inne wydatki bezpośrednio związane z działaniem Rady Nadzorczej. W związku z ww. wydatkami Spółka wskazała wątpliwości dot. możliwości ich uznania za koszty uzyskania przychodów w świetle art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym nie uznaje się za koszt uzyskania przychodu wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Zdaniem Spółki w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o pdop kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o pdop do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych oraz organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłaconych z tytułu pełnionych funkcji. Oznacza to, że wydatki, które mają charakter osobowy, z wyjątkiem wynagrodzeń z tytułu pełnionych funkcji, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Konstrukcja przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o pdop wskazuje jednak, że takim kosztem mogą być wydatki dotyczące szeroko rozumianej obsługi organów pełniących określone funkcje (rada nadzorcza, komisja rewizyjna, organy stanowiące) w związku z zapewnieniem ich funkcjonowania, a nie bezpośrednio osób wchodzących w skład tych organów. Jeżeli wydatki te spełniają przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o pdop to mogą być ujęte w kosztach uzyskania przychodu. W związku z tym, że Rada Nadzorcza jest organem niezbędnym do prawidłowego działania Spółki (ustanowionym w przepisach KSH) koszty związane z jej funkcjonowaniem są niewątpliwie wydatkami uzasadnionymi i przyczyniającymi się w pośredni sposób do uzyskania przez Spółkę przychodu. W związku z tym, że wydatki te wypełniają dyspozycję art. 15 ust. 1 i jako koszty na rzecz organu, jakim jest Rada Nadzorcza (a nie osób wchodzących w jej skład) nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Na potwierdzenie przedstawionego poglądu Spółka wskazała stanowisko doktryny w tym zakresie. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2008 r. znak: IP-PB3-423-904/08-2/ER uznał stanowisko Spółki przedstawione ww. wniosku za nieprawidłowe. Następnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w odpowiedzi z dnia 3.12.2008 r. na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (wniesione przez Spółkę 7.10.2008 r.) zmienił swoje pierwotne stanowisko uznając stanowisko Spółki za prawidłowe i wskazując, iż wydatki, o których mowa we wniosku podatnika mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Nie uznaje się, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy jedynie wydatków o charakterze osobowym, które stanowią trwałe przysporzenie majątkowe osób będących członkami organów spółki wskazanych w tym przepisie tj. m.in. rady nadzorczej. W konsekwencji, w przypadku gdy wydatki Spółki nie stanowią przysporzenia majątkowego osób będących członkami rady nadzorczej, ale są związane z funkcjonowaniem tego organu Spółki, to podatnik ma prawo zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. W szczególności odnosi się to do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od budowli, lokali wykorzystywanych przez Radę Nadzorczą. Mianowicie mogą być one uznane za koszty uzyskania przychodów, gdy korzystanie z budynków i lokali nie służy celom osobistym członków Rady Nadzorczej. Tryb zmiany interpretacji indywidualnej przewidziany został w art. 14e Ordynacji podatkowej, z którego wynika, iż nieograniczone czasowo uprawnienie do zmiany interpretacji ma tylko Minister Finansów. Organ upoważniony nie ma podstaw prawnych do zmiany interpretacji indywidualnej w drodze odpowiedzi na wniesione przez wnioskodawcę wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Stanowisko takie prezentowane jest w orzecznictwie (wyrok WSA w Warszawie z dnia 18.06.2009 r. sygn. akt III SA/Wa 45/09; wyrok WSA w Warszawie z dnia 30.04.2009 r. sygn. akt III SA/WA 2022/08). W świetle powyższego zaistniała potrzeba zmiany przez Ministra Finansów pierwotnego, nieprawidłowego stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wskazanego w interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2008 r. znak: IP-PB3-423-904/08-2/ER.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy). |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.