INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20.07.2011 r. (data wpływu 25.07.2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20.10.2011r. (data wpływu 24.10.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 11.10.2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy transakcja przeniesienia na rzecz Gminy prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej i prawa własności zlokalizowanego na tej nieruchomości budynku może być uznana za sporadyczną w trybie art. 90 ust. 6 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.07.2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy transakcja przeniesienia na rzecz Gminy prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej i prawa własności zlokalizowanego na tej nieruchomości budynku może być uznana za sporadyczną w trybie art. 90 ust. 6 ustawy. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 20.10.2011r. (data wpływu 24.10.2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 11.10.2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar uregulować swoje zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2009 przez przeniesienie na rzecz Gminy prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej oznaczonej działki o powierzchni 2011m² i prawa własności zlokalizowanego na tej nieruchomości budynku - hali warsztatowej o powierzchni użytkowej 494m².

Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników na mocy podjętej w dniu 27 maja 2011r. Uchwały wyraziło zgodę na przekazanie na rzecz Gminy opisanych wyżej praw majątkowych w zamian za zaległości podatkowe. Spółka istnieje od 1991 roku i przez cały czas jej funkcjonowania nie były przekazywane na rzecz Gminy lub innego organu podatkowego żadne składniki majątkowe lub prawa majątkowe w trybie przepisu art. 66 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z dnia 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) W świetle wyżej opisanego stanu faktycznego zachodzi wątpliwość prawna treści następującej:

• czy czynność polegająca na przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego działki Nr 952/56 i prawa własności budynku - hali warsztatowej na rzecz Gminy w trybie art. 66 ustawy Ordynacja podatkowa w oparciu o przepis art. 90 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) należy zakwalifikować do obrotu uzyskanego z tytułu transakcji nieruchomości lub usług dokonanych w całości - czy sporadycznie.
  
  

W piśmie z dnia 20 października 2011 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca podaje, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki jest:

• świadczenie usług remontowych maszyn oraz pojazdów mechanicznych,

• sprzedaż części zamiennych,

• sprzedaż detaliczna (sklep spożywczo-przemysłowy),

• sprzedaż paliwa (ON, etylina, LPG).
  
  

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że w okresie działalności Spółki tj. od roku jej powstania 1991 roku nie były przekazywane na rzecz Urzędu Gminy, ani innego organu podatkowego, jak również na rzecz osób fizycznych prawa własności budynków i prawa użytkowania wieczystego działek (dostawa nieruchomości).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane przeniesienie praw majątkowych w zamian za zalęgłości podatkowe na rzecz Gminy jest w całości czynnością dokonaną sporadycznie w rozumieniu przepisu art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy opisane przeniesienie praw majątkowych w zamian za zaległości podatkowe na rzecz Gminy jest w całości czynnością dokonaną sporadycznie w rozumieniu przepisu art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług . W związku z tym, w tym przypadku nie ma zastosowania zasada określona w art. 90 ust. 3 cytowanej ustawy. Powyższe wynika z faktu, że Spółka przez cały czas swojego istnienia i prowadzenia działalności gospodarczej nie dokonywała przeniesień praw majątkowych w trybie art. 66 Ordynacji podatkowej ani na rzecz Gminy ani też na rzecz innych organów podatkowych. Poza tym czynność ta nie ma cech zdarzenia stale powtarzającego się w ściśle określonym czasie (miesiącu, kwartale roku), stad też zdaniem Spółki czynność ta ma cechy czynności dokonanej sporadycznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy ruchome i nieruchomości (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie terminu „dostawa towarów”, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to w myśl art. 90 ust. 2 ww. ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Podatnik ma prawo do określenia części podatku podlegającej odliczeniu przy zastosowaniu proporcji opartej na strukturze sprzedaży jedynie w ściśle określonych przypadkach.

Dla możliwości skorzystania z tej formy określenia podatku podlegającego odliczeniu konieczne jest jednoczesne spełnienie dwóch przesłanek:

• zaistnienia u podatnika zakupów związanych zarówno ze sprzedażą opodatkowaną, jak i nieopodatkowaną (tj. zwolnioną od podatku);

• niemożności wyodrębnienia kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów sprzedaży.
  
  

Art. 90 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja.

W myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3 nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia „sporadycznie”. Z definicji słownikowych wynika, iż sporadyczny to: „zjawiający się, występujący od czasu do czasu, nieregularnie, przypadkowy”.

Transakcje sporadyczne zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić czy dana czynność może być uznana za sporadyczną, należy wziąć pod uwagę nie tylko częstotliwość jej wykonywania, ale także to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności podatnika.

Kryterium oceny, czy dana transakcja jest sporadyczna, czy też nie, nie może być zatem wyłącznie uznanie, że dana transakcja ze względu na swoją wartość (minimalną) lub liczbę (jednorazowość) jest sporadyczna. Przez sporadyczność danej transakcji należy rozumieć okoliczności jej dokonania. Jeśli okoliczności te wskazują, że podatnik dokonuje danego typu transakcji incydentalnie, wówczas – bez względu na ich wartość lub liczbę, należy je potraktować jako sporadyczne w rozumieniu omawianego przepisu. Jeżeli natomiast okoliczności wskazują, że podatnik wykonuje dany typ transakcji (np. w zakresie obrotu nieruchomościami), jako element prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wówczas należy uznać, że transakcje takie nie są sporadyczne i to zarówno bez względu na ich wartość, jak i liczbę. Transakcjami, które nie mogą być uznane za sporadyczne będą natomiast takie, które z założenia mają być wykonane jako element prowadzonej działalności.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ma zamiar uregulować swoje zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2009 przez przeniesienie na rzecz Gminy prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej i prawa własności zlokalizowanego na tej nieruchomości budynku. Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników wyraziło zgodę na przekazanie na rzecz Gminy opisanych wyżej praw majątkowych w zamian za zaległości podatkowe.

Spółka istnieje od 1991 roku i przez cały czas jej funkcjonowania nie były przekazywane na rzecz Gminy lub innego organu podatkowego żadne składniki majątkowe lub prawa majątkowe w trybie przepisu art. 66 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z dnia 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)

Ponadto, Spółka w uzasadnieniu własnego stanowiska, wyraża pogląd, iż zamierzona transakcja jest w całości czynnością dokonaną sporadycznie w rozumieniu przepisu art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że Spółka przez cały czas swojego istnienia i prowadzenia działalności gospodarczej nie dokonywała przeniesień praw majątkowych w trybie art. 66 Ordynacji podatkowej ani na rzecz Gminy ani też na rzecz innych organów podatkowych. Poza tym czynność ta nie ma cech zdarzenia stale powtarzającego się w ściśle określonym czasie (miesiącu, kwartale roku), stąd też zdaniem Spółki czynność ta ma cechy czynności dokonanej sporadycznie.

Wnioskodawca podaje, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Spółki jest:

• świadczenie usług remontowych maszyn oraz pojazdów mechanicznych,

• sprzedaż części zamiennych,

• sprzedaż detaliczna (sklep spożywczo-przemysłowy),

• sprzedaż paliwa (ON, etylina, LPG).
  
  

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że w okresie działalności Spółki tj. od roku jej powstania 1991 roku nie były przekazywane na rzecz Urzędu Gminy, ani innego organu podatkowego, jak również na rzecz osób fizycznych prawa własności budynków i prawa użytkowania wieczystego działek (dostawa nieruchomości).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz wskazany powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż za sporadyczne należy uznać te transakcje, które nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego elementu działalności, a zatem nie są związane z działalnością podatnika, a z okoliczności sprawy nie wynika, jakoby przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy była sprzedaż nieruchomości. Tym samym w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z jednorazowym przeniesieniem praw majątkowych w trybie art. 66 Ordynacji podatkowej na rzecz Gminy w celu uregulowania zaległości podatkowych.

Zatem transakcja przeniesienia na rzecz Gminy prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej i prawa własności zlokalizowanego na tej nieruchomości budynku może zostać uznana za transakcję dokonaną sporadycznie w rozumieniu przepisu art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii zakwalifikowania przedmiotowej transakcji do obrotu uzyskanego z tytułu transakcji nieruchomości lub usług dokonanych w całości - czy sporadycznie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.