INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01 lipca 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 07 lipca 2011r.), uzupełnionym w dniu 05 października 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wpływu zmiany statusu Spółki ze średniego na dużego przedsiębiorcę na wysokość pomocy publicznej w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 lipca 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wpływu zmiany statusu Spółki ze średniego na dużego przedsiębiorcę na wysokość pomocy publicznej w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 września 2011r. Znak: IBPBI/2/423-833/11/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 05 października 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE (dalej: SSE) na podstawie Zezwolenia z dnia 9 grudnia 2009 r. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. produkcja gier i zabawek. W momencie udzielenia zezwolenia Spółce przysługiwał status średniego przedsiębiorstwa. Przysługiwał Jej zatem - w oparciu o § 4 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych zwiększony o 10% pułap maksymalnej intensywności pomocy publicznej. Pułap ten wynosił więc na dzień udzielenia zezwolenia 60 %. W 2010 roku Spółka zatrudniała 200 pracowników. W 2011 roku Spółka odnotowuje sukcesywny wzrost zatrudnienia w związku z powyższym na koniec 2012 roku zatrudnienie przekroczy poziom 250 pracowników. W przedstawionej powyżej sytuacji w 2012 roku zostaną przekroczone wskaźniki uznawania Spółki za średniego przedsiębiorcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zmiana statusu Wnioskodawcy - w okresie obowiązywania zezwolenia - ze średniego na dużego przedsiębiorcę, ma wpływ na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej z tytułu działania na terenie SSE... Jeżeli tak, to czy nowy wskaźnik maksymalnej intensywności dotyczy całego okresu obowiązywania zezwolenia, czy też dotyczy on wyłącznie zdyskontowanych kosztów inwestycji poniesionych po dniu 1 stycznia 2014 roku...

Zdaniem Spółki, sprawę rozpatrzeć należy na gruncie rozporządzenia „strefowego” obowiązującego Ją w dniu wydania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.). Ponadto należy wziąć pod uwagę Rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 70/2001.

Spółka pod koniec 2011 roku planuje osiągnąć poziom zatrudnienia nie mniej niż 251 pracowników i taki poziom zatrudnienia utrzymać przez kolejne lata. Zgodnie z rozporządzeniem Komisji Europejskiej nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 70/2001, w przypadku, gdy na ostatni dzień bilansu dane przedsiębiorstwo przekracza lub spada poniżej progu zatrudnienia lub pułapu finansowego określonego w art. 2, uzyskanie lub utrata statusu średniego, małego lub mikroprzedsiębiorstwa następuje tylko wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych lat. Oznacza to, że skoro Spółka po raz pierwszy przekroczy próg związany z zatrudnieniem 2011 roku, to zmiana statusu nastąpi począwszy od 01 stycznia 2013 r., gdyż - należy się spodziewać, że 2012 r. Spółka również wykaże przekroczenie progu zatrudnienia wyznaczonego dla MSP.

Dla dużych przedsiębiorstw, wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej na terenie SSE (dla podmiotów działających na podstawie rozporządzenia z 2008 r.) jest o 10% niższy. Zdaniem Spółki, zmiana wskaźnika pomocy obowiązuje od momentu zmiany statusu z MSP na duże przedsiębiorstwo, czyli od momentu upływu roku następującego po roku, w którym został przekroczony próg związany z zatrudnieniem. W związku z tym od 01 stycznia 2013 r. obniżeniu podlegać będzie maksymalna intensywność pomocy - czyli o 10% „w dół”, tj. do 50%.

Zdaniem Spółki, zmiana wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie tej części inwestycji, która jest dokonywana po dniu utraty statusu MSP. Prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 60% nabyte przed datą zmiany statusu (tj. przed 01 stycznia 2013 r.) jest nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania. Oznacza to, że cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej, do której prawo nabył Wnioskodawca przed zmianą statusu pozostaje nadal do wykorzystania. Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie równowartości inwestycji dokonywanej po dacie zmiany statusu i podlega rozliczeniu wg wskaźnika właściwego dla dużego podmiotu, tj. 50%. Zdaniem Spółki, nieuzasadnione byłoby twierdzenie, że trzeba korygować pomoc publiczną od samego początku (taki tok rozumowania prowadziłby do absurdalnego wniosku o konieczności korekty całej pomocy nawet, jeżeli przekroczenie pułapu zatrudnienia powyżej 250 pracowników miało miejsce w ostatnim miesiącu korzystania z pomocy publicznej, co byłoby oczywiście nie do przyjęcia).

Zatem w związku z planowanym uzyskaniem przez Spółkę, począwszy od 01 stycznia 2013 r. statusu dużego przedsiębiorcy, należy zdyskontowaną kwotę uzyskanej przed 01 stycznia 2013 r. (a niewykorzystanej do tego dnia pomocy publicznej) rozliczyć według wskaźnika 60%, a kwotę pomocy, do której prawo Wnioskodawca uzyska po 01 stycznia 2013 r. rozliczyć wg wskaźnika 50%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – określanej dalej „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 updop wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Powyższy przepis wyraźnie określa również limit zwolnienia przysługujący przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, gdyż zwolnienie przysługuje do wartości pomocy publicznej dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do jej uzyskania w największej wysokości.

Tak więc, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia (tj. 09 grudnia 2009 r.) w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 ze zm.).

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6 lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi:

1. 50 % - na obszarach należących do województw: (...);
2. 40 % - na obszarach należących do województw: (...), a do dnia 31 grudnia 2010 r. - na obszarze należącym do województwa (...), z wyłączeniem miasta ...;
3. 30 % - na obszarze należącym do miasta ...oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na obszarze należącym do województwa (...).
   
   

Ponadto w myśl § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych), z wyłączeniem przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu uzyskania zezwolenia, tj. 09 grudnia 2009 r. Spółka była średnim przedsiębiorcą w rozumieniu zalecenia Komisji dotyczącego definicji małych i średnich przedsiębiorstw, w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE. W 2011 roku Spółka odnotowuje sukcesywny wzrost zatrudnienia w związku z powyższym na koniec 2012 roku zatrudnienie przekroczy poziom 250 pracowników. W przedstawionej powyżej sytuacji w 2012 roku zostaną przekroczone wskaźniki uznawania Spółki za średniego przedsiębiorcę, wskutek czego Spółka stanie się przedsiębiorstwem dużym w rozumieniu przepisów unijnych.

W przedmiotowej sprawie należy również wziąć pod uwagę przepisy rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. UE L 2004.63.22) zmieniające rozporządzenie (WE) nr 70/2001.

Zgodnie z art. 4 załącznika do tego rozporządzenia, w przypadku, gdy na ostatni dzień bilansu dane przedsiębiorstwo przekracza lub spada poniżej progu zatrudnienia lub pułapu finansowego określonego w art. 2, uzyskanie lub utrata statusu średniego, małego lub mikroprzedsiębiorstwa następuje tylko wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych lat.

Dla „dużych” przedsiębiorstw, wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej na terenie przedmiotowej specjalnej strefy ekonomicznej (dla podmiotów działających na podstawie rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych) jest o 10% niższy.

Zmiana wskaźnika pomocy obowiązuje od momentu utraty statusu średniego przedsiębiorstwa. Zatem należy zdyskontowaną kwotę uzyskanej przed utratą statusu średniego przedsiębiorcy (a niewykorzystanej do tego dnia) pomocy publicznej rozliczyć według wskaźnika 60%, a kwotę pomocy, do której prawo Wnioskodawca uzyskał po uzyskaniu statusu dużego przedsiębiorcy rozliczyć wg wskaźnika 50%.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Na marginesie powyższych rozważań należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie występuje rozbieżność między momentem przekroczenia progu zatrudnienia pracowników, gdyż w opisie zdarzenia przyszłego wskazano, iż „W przedstawionej powyżej sytuacji w 2012 roku zostaną przekroczone wskaźniki uznawania Spółki za średniego przedsiębiorcę”, natomiast we własnym stanowisku wskazano, iż „Spółka pod koniec 2011 roku planuje osiągnąć poziom zatrudnienia nie mniej niż 251 pracowników i taki poziom zatrudnienia utrzymać przez kolejne lata”, dalej „Oznacza to, że skoro Spółka po raz pierwszy przekroczy próg związany z zatrudnieniem 2011 roku (…)”.

Powyższe rozbieżności nie miały jednak wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie, bowiem istotą niniejszej interpretacji była kwestia dotycząca ustalenia czy obniżony wskaźnik pomocy publicznej w związku z utratą przez Wnioskodawcę statusu średniego przedsiębiorcy ma zastosowanie do całego okresu objętego okresem zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE, czy też dotyczy wyłącznie zdyskontowanych kosztów inwestycji poniesionych po uzyskaniu statusu dużego przedsiębiorcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.