INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 28.04.2011 r. (data wpływu 04.05.2011 r.), uzupełnionym w dniu 04.08.2011 r. (data wpływu 12.08.2011r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28.07.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży strychu, pralni i suszarni przez Wspólnotę Mieszkaniową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.05.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży strychu, pralni i suszarni przez Wspólnotę Mieszkaniową.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 04.08.2011 r. (data wpływu 12.08.2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28.07.2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnota Mieszkaniowa na podstawie uchwały z dnia 17 listopada 2009 r. i uchwały z dnia 17 listopada 2009 r. podjętych w obecności notariusza wyraziła zgodę na zmianę przeznaczenia, rozbudowę (nadbudowę), adaptację oraz sprzedaż części nieruchomości wspólnej stanowiącej strych, suszarnię i pralnię o łącznej powierzchni 475,65 m², która została zaadaptowana na 12 samodzielnych lokali mieszkalnych.

W dniach 13 i 17 maja 2010 r. podpisano z wybranymi w drodze konkursu ofert przyszłymi nabywcami przedwstępne umowy ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych i sprzedaży udziałów w nieruchomości wspólnej (w formie aktów notarialnych). Przebudowa i adaptacja strychu, pralni i suszarni dokonana została na koszt nabywców i zakończona do dnia 31 stycznia 2011 r. Prezydent Miasta wydał już zaświadczenia o samodzielności lokali. Aktualnie są dokonywane czynności w Urzędzie Dzielnicy dotyczące wyceny gruntu i ustalenia udziałów w nieruchomości. Po otrzymaniu w/w dokumentacji zostaną sporządzone akty notarialne dotyczące ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych i sprzedaży udziałów w nieruchomości wspólnej. Środki uzyskane ze sprzedaży części wspólnej zostaną przeznaczone na fundusz remontowy, z którego będą finansowane remonty w przedmiotowej nieruchomości.

Budynek został oddany do użytku i zasiedlony w 1934 r. natomiast strych, pralnie i suszarnie stanowiły i stanowią część wspólną nieruchomości służącą wszystkim właścicielom lokali i dotychczas nie były osobno zasiedlane. Strychy i suszarnie nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Natomiast pralnia o powierzchni 15 m² w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2010 r. była przeznaczona na cele związane z administrowaniem nieruchomością wspólną oraz pralnia o powierzchni 28 m² w okresie od 1 kwietnia 2005 r. do 31 maja 2010 r. była wynajmowana na cele mieszkaniowe dla pracowników firmy prowadzącej prace konserwacyjne dla Wspólnoty.

W uzupełnieniu dodano, że z przepisów prawa wynika, że sprzedaż części wspólnych w budynku mieszkalnym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dostawa ta korzysta jednak ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w/w ustawy. Zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Wspólnota nie nabyła przedmiotowego strychu, pralni i suszarni, ponieważ były one częścią wspólną nieruchomości służącą wszystkim właścicielom lokali w momencie oddania do użytku w 1934 r. i nie były osobno zasiedlane. W związku z powyższym nie przysługiwało Wspólnocie prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie były również ponoszone wydatki na ulepszenie strychu, pralni i suszarni.

Wspólnocie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy przebudowie i adaptacji strychu, pralni oraz suszarni na lokale mieszkalne ponieważ adaptacja ta była wykonywana przez Nabywców i na ich koszt. Wspólnota Mieszkaniowa w przedwstępnych umowach ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych sprzedaje udziały w nieruchomości wspólnej, a nie lokale mieszkalne.

Wspólnota Mieszkaniowa nigdy nie była i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wspólnota uważa, że opisana transakcja jest zwolniona z podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy opisana transakcja jest zwolniona z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, z przepisów prawa wynika, że sprzedaż części wspólnych w budynku mieszkalnym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dostawa ta korzysta jednak ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w/w ustawy. Zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Wspólnota nie nabyła przedmiotowego strychu, pralni i suszarni, ponieważ były one częścią wspólną nieruchomości służącą wszystkim właścicielom lokali w momencie oddania do użytku w 1934 r. i nie były osobno zasiedlane. W związku z powyższym nie przysługiwało Wspólnocie prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie były również ponoszone wydatki na ulepszenie strychu, pralni i suszarni. W związku z powyższym Wspólnota uważa, że opisana transakcja jest zwolniona z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż przedmiotem sprzedaży będzie udział w nieruchomości wspólnej. Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195–221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i jest określony odpowiednim ułamkiem. Każdy ze współwłaścicieli stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego może swym udziałem swobodnie rozporządzać, bez zgody pozostałych współwłaścicieli, a wyjątki wynikać mogą jedynie z przepisów prawa. Zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zbycie udziału we własności nieruchomości należy traktować w kategorii dostawy towaru, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Aby jednak dostawa części budynku (np. strychu, pralni lub suszarni) w postaci ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy i zarobkowy. w takim przypadku dostawa towarów, która odbywa się w sposób zamierzony i powtarzalny o stałym, zorganizowanym charakterze może zostać uznana za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. Zatem o kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Podstawą prawną funkcjonowania wspólnot jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną. Zgodnie z treścią art. 6 cyt. ustawy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Stosownie natomiast do art. 13 powołanej ustawy właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, przez którą rozumie się jedynie grunt oraz część budynku i urządzenia nie służące wyłącznie właścicielom lokali (np. klatki schodowe, parkingi, instalacje energetyczne itd.).

Zgodnie z art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Drugi rodzaj wydatków ponoszonych przez właścicieli lokali, to wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali, głównie koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej oraz wody i wywóz nieczystości.

Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości. w celu reprezentacji interesów wspólnoty, zobowiązana jest ona - zgodnie z art. 18 ustawy o własności lokali - ustanowić zarząd, który może być sprawowany bezpośrednio przez członków wspólnoty lub pośrednio przez podmiot z zewnątrz. Ponadto, na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. o zarządzie mówimy w przypadku, gdy mamy na myśli organ wspólnoty, a o zarządcy w przypadku, gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej. Mając na uwadze powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

Z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która może jednak posiadać podmiotowość podatkową. Jednakże, w zakresie czynności zarządzania nieruchomością wspólną i pobierania zaliczek od członków wspólnoty z tytułu np. dostawy mediów do poszczególnych lokali nie jest ona podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy.

Natomiast, podkreślenia wymaga, iż czynności wykonywane przez Wspólnotę, wykraczające poza zakres obowiązkowego zarządu określonego w ustawie o własności lokali, są dostawą towarów lub świadczeniem usług, w stosunku do których mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Z kolei, sprzedaż części wspólnej nieruchomości jest czynnością mieszczącą się w definicji dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Zatem, dostawa części strychu, pralni, suszarni jest czynnością należącą do kategorii czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie wykonuje czynności wymienionych w art. 5 ustawy. W związku z wykonaniem przez Zarządcę uchwały nastąpi sprzedaż części nieruchomości wspólnej budynku mieszkalnego stanowiącej strych, suszarnię i pralnię. Przewidziana do sprzedaży część wspólna nieruchomości została zaadaptowana na 12 samodzielnych lokali mieszkalnych. Przebudowy i adaptacji strychu, pralni oraz suszarni na lokale mieszkalne wykonali przyszli Nabywcy na swój koszt.

Tak więc, w rzeczywistości Wnioskodawca dokona opisanej we wniosku dostawy strychu, pralni oraz suszarni będących częścią wspólną budynku, które to pomieszczenia po dokonaniu prac adaptacyjnych zostaną przekształcone w 12 lokali mieszkalnych. Zauważyć należy, że opisana we wniosku dostawa części wspólnych budynku dokonana przez Wnioskodawcę nie będzie czynnością jednorazową (będzie to dwanaście lokali mieszkalnych, które zostaną sprzedane osobom wybranym w drodze konkursu ofert). W konsekwencji należy stwierdzić, iż w omawianym przypadku, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą, a zatem przedmiotowa sprzedaż dwunastu lokali mieszkalnych powstałych w wyniku przebudowy pralni, suszarni i strychu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zastosowania zwolnienia od podatku VAT, dotyczące zarówno dostawy towarów jak i świadczenia usług, zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Warunki, które muszą być spełnione w celu zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy o VAT. Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy części budynku kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT definicją, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Analizując powyższe stwierdza się, że na potrzeby definicji pierwszego zasiedlenia należy przyjąć, iż oddanie do użytkowania jest sformułowaniem odnoszącym się do faktycznej czynności przekazania budynku, budowli lub ich części w wykonaniu dostawy, dzierżawy, najmu, aportu lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu. Oddanie budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu musi nastąpić na rzecz pierwszego nabywcy lub użytkownika.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego zaprezentowanym w wniosku oraz jego uzupełnieniu, w analizowanej sprawie mamy do czynienia ze sprzedażą części nieruchomości wspólnej stanowiącej strych, suszarnię i pralnię o łącznej powierzchni 475,65 m², która została zaadaptowana na 12 samodzielnych lokali mieszkalnych. Budynek został oddany do użytku i zasiedlony w 1934 r. natomiast strych, pralnie i suszarnie stanowiły i stanowią część wspólną nieruchomości służącą wszystkim właścicielom lokali i dotychczas nie były osobno zasiedlane. Strychy i suszarnie nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Natomiast pralnia o powierzchni 15 m² w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2010 r. była przeznaczona na cele związane z administrowaniem nieruchomością wspólną oraz pralnia o powierzchni 28 m² w okresie od 1 kwietnia 2005 r. do 31 maja 2010 r. była wynajmowana na cele mieszkaniowe dla pracowników firmy prowadzącej prace konserwacyjne dla Wspólnoty. Nie były również ponoszone wydatki na ulepszenie strychu, pralni i suszarni. Wspólnota Mieszkaniowa nigdy nie była i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przebudowa i adaptacja strychu, pralni i suszarni dokonana została na koszt nabywców i zakończona do dnia 31 stycznia 2011 r. Wspólnocie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy przebudowie i adaptacji strychu, pralni oraz suszarni na lokale mieszkalne. Wnioskodawca podkreśla, że „Wspólnota Mieszkaniowa w przedwstępnych umowach ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych sprzedaje udziały w nieruchomości wspólnej, a nie lokale mieszkalne”.

Zatem przedmiotem sprzedaży są udziały w nieruchomości wspólnej pralni, suszarni oraz strychu.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać m.in. umowę najmu. Biorąc zatem pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że w przypadku zbycia przedmiotowej pralni o powierzchni 28 m², dojdzie do dostawy części budynku po pierwszym zasiedleniu. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego „pralnia o powierzchni 28m² w okresie od 1 kwietnia 2005 r. do 31 maja 2010 r. była wynajmowana na cele mieszkaniowe dla pracowników firmy prowadzącej prace konserwacyjne dla Wspólnoty”. Zatem w analizowanym przypadku do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, doszło w 2005 r. W związku z powyższym spełnione zostały obie przesłanki warunkujące zwolnienie od podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa nieruchomości nie odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej części budynku upłynie również okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym są spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży pralni o powierzchni 28 m².

Odnosząc się natomiast do zbycia pozostałych części wspólnych opisanych we wniosku, należy stwierdzić, że aby można mówić o pierwszym zasiedleniu, zgodnie ze wskazanym art. 2 pkt 14 ustawy, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, leasing lub podobne, które w rozumieniu ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Jak wskazano powyżej, sformułowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu - dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem nie dotyczy dostaw i usług dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że budynek został oddany do użytku i zasiedlony w 1934 r. natomiast strych, pralnie i suszarnie stanowiły i stanowią część wspólną nieruchomości służącą wszystkim właścicielom lokali i dotychczas nie były osobno zasiedlane. Strych i suszarnie nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Natomiast pralnia o powierzchni 15 m² w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2010 r. była przeznaczona na cele związane z administrowaniem nieruchomością wspólną. Zatem nie można mówić, że doszło do pierwszego zasiedlenia odnośnie ww. nieruchomości w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym nie została spełniona pierwsza przesłanka warunkująca zwolnienie dostawy przedmiotowych nieruchomości o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia. Zatem należy zbadać zasadność zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 a ustawy.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że przy nabyciu nieruchomości „nie przysługiwało Wspólnocie prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie były również ponoszone wydatki na ulepszenie strychu, pralni i suszarni. Wspólnocie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy przebudowie i adaptacji strychu, pralni oraz suszarni na lokale mieszkalne ponieważ adaptacja ta była wykonywana przez Nabywców i na ich koszt”. W związku z powyższym zostały spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie od podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a, tj. w stosunku do zbywanych części obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym dostawa części nieruchomości wspólnej stanowiącej strych, suszarnię i pralnię o łącznej powierzchni 475,65 m², która została zaadaptowana na 12 samodzielnych lokali mieszkalnych z wyłączeniem pralni o powierzchni 28m² korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż opisana transakcja jest zwolniona z podatku VAT należało uznać za prawidłowe.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.