INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 28 czerwca 2011r.), uzupełnionym w dniu 07 września 2011., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu kar umownych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu kar umownych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 sierpnia 2011r. znak: IBPBI/2/423-770/11/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 07 września 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa zawarła w dniu 23 września 2008r. umowę na wykonanie robót ogólnobudowlanych związanych z remontem dachu. W umowie ustalono wynagrodzenie kosztorysowe na kwotę netto: 168.454,24zł oraz termin zakończenia robót na dzień 31 grudnia 2008 r. Roboty zakończono dnia 03 czerwca 2009r. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 1 umowy Wspólnota obciążyła wykonawcę karą umowną w wysokości 124.656,14 zł za 148 dniowe przekroczenie terminu robót. Kosztorys powykonawczy obliczono na kwotę 146.369,68zł. Wykonanie prac zostało potwierdzone fakturą VAT z dnia 30 czerwca 2009r. na kwotę 146.369,68zł. Na podstawie obliczonej kary umownej, wykonawcy wystawiono rachunek z dnia 23 lipca 2009 r. na kwotę 124.656,14zł. 31 lipca 2009r. Wspólnota przelała z własnych środków na konto wykonawcy kwotę 21.713,54 zł, tj. różnicę między kwotą faktury a karą umowną.

Ówczesny Zarządca Nieruchomości - składając zeznanie podatkowe CIT-8 uznał karę umowną jako przychód podlegający opodatkowaniu. Aktualnie Zarządcą Nieruchomości jest S. na mocy aktu notarialnego.

W uzupełnieniu wniosku zawartym w piśmie z dnia 31 sierpnia 2011r. (wpływ do tut. Organu 07 września 2011r.) wskazano, iż Wspólnota nie posiada na własność żadnych lokali użytkowych. Nie czerpie też żadnych dodatkowych pożytków poza zbieraniem opłat na bieżące utrzymanie nieruchomości oraz wpłat na fundusz remontowy Wspólnoty (wysokość wpłat ustalana jest co roku w formie uchwał Wspólnoty). We Wspólnocie znajduje się 14 lokali mieszkalnych i 2 lokale użytkowe (niewyodrębnione, których właścicielem jest Gmina. Lokale mieszkalne mają powierzchnię 1.018,29 m2, a lokale użytkowe 262,73 m2. Wspólnota nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, powołana jest wyłącznie do obsługi Jej członków, w swoich zasobach nie posiada innych nieruchomości. Nie świadczy żadnych innych usług na rzecz osób trzecich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poprzedni Zarządca słusznie naliczył i odprowadził podatek dochodowy od osób prawnych od kary umownej...

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota Mieszkaniowa nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, powołana jest wyłącznie do obsługi jej członków, w swoich zasobach nie posiada innych nieruchomości. Nie świadczy żadnych usług na rzecz osób trzecich.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zgodnie z powyższym, uzyskany dochód z naliczenia kar umownych jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż:

• pochodzi z działalności związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi (roboty budowlane) oraz
• przeznaczony jest na utrzymanie tych zasobów.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903, ze zm. dalej „uwl”). Zgodnie z art. 6 uwl, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

Z punktu widzenia podatkowego, wspólnota mieszkaniowa jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, podlega przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – określanej dalej „updop”).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Oznacza to, iż wszelkie przysporzenia uzyskane przez Wspólnotę, a zatem również pochodzące od właścicieli w związku z lokalami stanowiącymi ich indywidualną własność, jak i użytkowaniem wspólnych części nieruchomości, jako otrzymane pieniądze, są przychodem z chwilą ich faktycznego otrzymania przez Wspólnotę.

Konsekwencją powyższego stanowiska jest potraktowanie wszelkich wydatków poniesionych z kwot zaliczek jako kosztu uzyskania przychodu, w którym mowa w art. 15 ust. 1 updop, w myśl którego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 updop wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W świetle powyższego opodatkowaniu podlegać będą:

1. dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych,
2. dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
   
   

Powołana updop nie zawiera definicji „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zakresu tych pojęć nie da się także wywieść z przepisów cyt. wyżej uwl.

Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojecie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN,…). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych” określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wspólnota zawarła w dniu 23 września 2008r. umowę na wykonanie robót ogólnobudowlanych związanych z remontem dachu. W umowie ustalono wynagrodzenie kosztorysowe na kwotę netto: 168.454,24zł oraz termin zakończenia robót na dzień 31 grudnia 2008 r. Prace remontowe zakończono dnia 03 czerwca 2009 r., tj. 148 dni po umownym terminie, stąd zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 1 umowy Wspólnota obciążyła wykonawcę karą umowną w wysokości 124.656,14 zł. Kosztorys powykonawczy obliczono na kwotę 146.369,68zł. Wykonanie prac zostało potwierdzone fakturą VAT z dnia 30 czerwca 2009 r. na kwotę 146.369,68 zł. Wskazano ponadto, iż we Wspólnocie znajduje się 14 lokali mieszkalnych i 2 lokale użytkowe.

Z wniosku wynika zatem, że kara umowna dotyczy budynku mieszkalnego Wspólnoty jako całości. Okoliczność, iż w budynku tym znajdują się dwa lokale użytkowe nie oznacza, że budynek ten nie jest budynkiem mieszkalnym (por. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – Dz. U. Nr 112, poz. 1316). Otrzymanie przewidzianej umową kary umownej przy zwłoce remontu dachu budynku Wspólnoty, zaliczanego do zasobów mieszkaniowych, związane jest z prawidłowym gospodarowaniem tymi zasobami. Otrzymana kara umowna z tego tytułu stanowi zatem przychód osiągnięty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego ujętego we wniosku należy stwierdzić, kwota związana z wykonaniem przez wykonawcę robót budowlanych w wysokości 146.369,68 zł, stanowi koszt uzyskania przychodu Wspólnoty, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. updop. Natomiast potrącona kara umowna przez Wspólnotę z jej zobowiązania z tytułu wykonanych prac remontowych wobec wykonawcy stanowi przychód Wspólnoty. Źródłem powstania tego przychodu są posiadane przez Wspólnotę zasoby mieszkaniowe. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż przychód z tytułu kary umownej pochodzi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, zatem korzysta ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop.

Stanowisko Wspólnoty jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Wspólnota dołączyła kserokopie dokumentów obrazujących przedstawiony we wniosku stan faktyczny. Należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.