INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku i zastosowania 0% stawki podatku do dostawy towarów na rzecz podróżnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku i zastosowania 0% stawki podatku do dostawy towarów na rzecz podróżnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży obuwia. W ramach działalności dokonuje zwrotu podatku od towarów i usług od towarów nabytych przez podróżnych obcokrajowców, tzw. TAX FREE. W dniu 10 marca 2011 r. podróżny obcokrajowiec przedłożył dokument TAX FREE potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych Litwy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy potwierdzony w ten sposób przez Urząd Celny Litwy dokument, może być podstawą zwrotu VAT podróżnemu i zastosowania stawki podatku w wysokości 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany wyżej sposób potwierdzenia dokumentu TAX FREE stanowi podstawę dokonania zwrotu podatku od towarów i usług i zastosowania 0% stawki podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż wniosek dotyczący stanu faktycznego złożono w marcu 2011 r., oceny prawnej stanowiska Spółki dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący w tym okresie.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty, zwane dalej „podróżnymi” mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W ust. 2 ww. artykułu zastrzeżono, iż miejsce stałego zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Według art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej „sprzedawcami", którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
2. prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.

W myśl ust. 2 tego artykułu, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy „sprzedawca” dokonuje zwrotu podatku podróżnemu.

Według ust. 5 ww. artykułu, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub w punktach zwrotu VAT przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1.

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Wspólnoty nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Stosownie do dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu, podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1.

Urząd celny potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po okazaniu przez podróżnego wywożonego towaru i sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość (art. 128 ust. 3 ustawy).

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do potwierdzania wywozu z terytorium Wspólnoty towarów nabytych przez podróżnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 128 ust. 4 ustawy).

W przypadku, gdy podróżny opuszcza terytorium Wspólnoty z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zwrot podatku przysługuje, jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 2, został potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Wspólnoty (art. 128 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy, do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Wspólnoty.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy, nie później jednak niż przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 130 ust. 1 ustawy, w dniu 26 kwietnia 2004 r. Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (Dz. U. Nr 88, poz. 838). Przepis § 1 pkt 3 rozporządzenia określa, że załącznik nr 3 do rozporządzenia określa wzór stempla potwierdzającego wywóz towaru z terytorium Wspólnoty, na dokumencie będącym podstawą do zwrotu podróżnym podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach działalności dokonuje zwrotu podatku od towarów i usług od towarów nabytych przez podróżnych obcokrajowców, tzw. TAX FREE. W dniu 10 marca 2011 r. podróżny obcokrajowiec przedłożył dokument TAX FREE opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych Litwy, potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Należy podkreślić, iż w opisanej sytuacji nie znajduje zastosowania ww. rozporządzenie Ministra Finansów w części dotyczącej stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia. Powyższe rozporządzenie, w części dotyczącej załącznika nr 3 (wzór stempla…) znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy towar jest wywożony poza terytorium Wspólnoty z terytorium Polski i administracja RP ten stempel przystawia (art. 128 ust. 2 ustawy). W przedmiotowej sprawie fakt taki nie ma miejsca. Towar został wywieziony poza terytorium Wspólnoty, z kraju innego niż Polska (Litwa) i w tym przypadku zastosowanie mają przepisy administracji litewskiej dotyczące wzoru stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, gdyż ta administracja stempel przystawia.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy stempel potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty znajdujący się na dokumencie TAX FREE wystawionym przez Spółkę, spełnia wymogi stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty obowiązującego w administracji litewskiej, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 128 ust. 5 ustawy a opisany wyżej sposób potwierdzenia dokumentu TAX FREE, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach, stanowi podstawę dokonania zwrotu podatku od towarów i usług i zastosowania 0% stawki podatku.

Końcowo wskazać należy, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, modyfikująca m.in. ww. przepisy dotyczące zwrotu podatku podróżnym.

Z dniem 1 kwietnia 2011 r. rozpoczęło również obowiązywać rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym (Dz. U. Nr 68, poz. 361).

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy. Ewentualna ocena tychże dowodów może być przeprowadzona w toku postępowania prowadzonego przez właściwy organ podatkowy pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.