INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 29 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jako podatnika VAT jest produkcja papieru. Głównym przy tym surowcem do tej produkcji jest makulatura, którą Zainteresowany nabywa od dostawców zewnętrznych (podmioty te również są podatnikami VAT, niekorzystającymi ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT, natomiast sama dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT). Nabywana jako surowiec makulatura podlega u Wnioskodawcy przerobieniu na papier, a zatem z założenia jest substancją pozbawioną elementów metalowych. Z nabywaniem makulatury wiąże się wystawianie przez dostawców faktur VAT, w których co do zasady wykazują oni podatek należny (i który z perspektywy Spółki jest traktowany jako podatek naliczony, podlegający odliczeniu jako związany z jej działalnością opodatkowaną).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku VAT wykazanego przez dostawców makulatury w wystawianych przez nich fakturach dokumentujących sprzedaż makulatury na jej rzecz (nie będzie miał zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy VAT)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż na gruncie ustawy VAT makulatura nie jest złomem, nie wystąpi opisane w dodanym art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy VAT ograniczenie, że przy jej nabyciu od dostawców zostaną wystawione „faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności”. Co do zasady zatem, podatek VAT wykazany przez dostawców makulatury w wystawionych przez nich fakturach będzie stanowić z perspektywy Zainteresowanego odliczalny VAT naliczony (tj. będzie on uprawniony do obniżenia o ten podatek podatku należnego/zwrotu różnicy podatku/zwrotu podatku naliczonego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest produkcja papieru. Głównym surowcem do tej produkcji jest makulatura, nabywana przez Spółkę od dostawców zewnętrznych – podatników VAT, niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT, natomiast sama dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT). Nabywana jako surowiec makulatura podlega u Wnioskodawcy przerobieniu na papier, a zatem z założenia jest substancją pozbawioną elementów metalowych. Z nabywaniem makulatury wiąże się wystawianie przez dostawców faktur VAT, w których co do zasady wykazują oni podatek należny (i który z perspektywy Spółki jest traktowany jako podatek naliczony, podlegający odliczeniu jako związany z jej działalnością opodatkowaną).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z powołanych przepisów art. 86 ustawy, prawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do przepisu art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

W tym miejscu wskazać należy, iż w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lipca 2011 r. nr ILPP4/443-329/11-2/ISN, stwierdzono, że nabywana przez Wnioskodawcę makulatura nie może być rozumiana jako złom. W związku z czym dla opodatkowania jej dostaw nie znajdzie zastosowania mechanizm, tzw. samonaliczenia, nakazujący opodatkowywanie dostaw przez nabywcę.

W przedmiotowej sprawie, jak słusznie również wskazała Spółka, nie znajdzie zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, bowiem nie będzie ona zobowiązana do opodatkowania i udokumentowania dokonywanych przez nią nabyć makulatury.

Wnioskodawca podkreślił, iż z nabywaniem makulatury wiąże się wystawianie przez dostawców faktur VAT, w których co do zasady wykazują oni podatek należny (i który z jego perspektywy jest traktowany jako podatek naliczony, podlegający odliczeniu jako związany z jego działalnością opodatkowaną).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku VAT wykazanego przez dostawców makulatury w wystawianych przez nich fakturach dokumentujących sprzedaż makulatury na jej rzecz, bowiem nabywana przez Zainteresowanego makulatura jest wykorzystywana do wykonywania przez niego czynności opodatkowanych – produkcji papieru.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast stan faktyczny zastosowania do opodatkowania dostaw makulatury mechanizmu, tzw. samonaliczania nakazującego opodatkowywanie dostaw złomu przez nabywcę został rozstrzygnięty w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 26 lipca 2011 r. nr ILPP4/443 -329/11-2/ISN.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.